گروه بین‌الملل مشرق - جوانان سازمان القاعده در عراق و منطقه هنوز خاطره "ابو مصعب الزرقاوی"، رهبر سابق سازمان القاعده را در یاد دارند و به سخنان و خطبه های وی بیش از خطبه های "اسامه بن لادن"، بنیانگذار این سازمان و یا "ایمن الظواهری"، رهبر کنونی آن و یا حتی "ابو بکر البغدادی"، رهبر گروه تروریستی "امارت اسلامی در عراق و شام" موسوم به "داعش" استناد می کنند.

روحیات الزرقاوی به رهبر جوانی به نام "شاکر وهیب" اجازه داد که شهرت زیادی برای خود دست و پا کند و در تاریخ 25 آگوست 2013 دست به اعدام گروهی از رانندگان سوری در استان الانبار، در غرب عراق بزند.

واقعیت این است که اطلاعات زیادی از "شاکر وهیب فهداوی" که اعضا و فعالان "داعش" القابی مانند "فرمانده ابو وهیب" و "شیر بیابان" برای وی استفاده می کنند، در دست نیست؛ جز اظهارات همین فعالان داعش که اعلام کرده اند، وهیب متولد سال 1986 است و تحصیلات خود در رشته مهندسی فناوری اطلاعات در دانشگاه الانبار را تکمیل نکرد؛ چرا که نظامیان آمریکایی در سال 2006 وی را به اتهام فعالیت در قالب سازمان القاعده بازداشت کردند.

وی تا سال 2009 در زندان "بوکا" واقع در جنوب عراق حبس بود تا اینکه به زندان مرکزی "تکریت" انتقال یافت و در سال 2012 در جریان حمله سازمان القاعده به دروازه این زندان همزمان با شورش در داخل آن، توانست به همراه 110 نفر دیگر از زندان فرار کند.


وهیب به محض خروج از زندان به فرمانده عملیاتی داعش در صحرای الانبار تبدیل شد و به نظر می رسد که این مساله به پشتوانه برنامه ریزی ها، آموزش و آماده سازی چندساله در داخل زندان های بوکا و تکریت که شمار زیادی از رهبران سازمان القاعده در داخل آن حضور داشتند، صورت گرفت. از جمله رهبران القاعده ای حاضر در زندان های بوکا و تکریت می توان به ابو عمر البغدادی و ابو بکر البغدادی اشاره نمود.



پس از آنکه وی رانندگان سوری را به قتل رساند و تصاویر مربوط به بازجویی وهیب از آنها به منظور اطمینان از مذهب علوی‌شان و نیز فایل های ویدیوئی و تصاویر مربوط به نمایش های مختلف وی که در برخی موارد به همراه سلاح یا عقابی دست پرورده وی بود، منتشر شد و وهیب صفحه ای شخصی بر روی صفحه تويیتر باز کرد تا با طرفداران خود در ارتباط باشد، مشخص شد که او تنها یک فرمانده عملیاتی القاعده نیست، بلکه نسخه به‌روز شده زرقاوی است.

بر کسی پوشیده نیست که الزرقاوی تا سال 2006 در عراق فردی ناشناخته بود تا اینکه نوار ویدیوئی حضور وی در میان دهها نفر از افراد مسلح نقاب دار منتشر شد که وی در آن در یک دوره آموزشی اقدام به تیراندازی و سخنرانی کرده بود.

ساختار بدنی شبیه وهیب به الزرقاوی نیز زمینه تکرار صحنه های مربوط به سال 2006 را فراهم کرد و وی در برخی فایل های ویدئویی در میان افراد مسلح نقاب‌داری دیده می‌شد که لباسی کاملا سیاه بر تن و سلاحی متفاوت تر از سلاح های دیگر افراد مسلح اطراف خود به دست داشت و اقدام به اجرای حرکات نمایشی و ایراد خطابه‌های حماسی شبیه به سخنرانی های الزرقاوی می‌کرد.



مساله عجیب در داستان وهیب این بود که نیروهای امنیتی بارها از کشته شدن وی خبر داده بودند. نخستین باری که این خبر منتشر شد پس از حادثه کشته شدن رانندگان سوری در آگوست سال 2013 بود. اما داعش این مساله را تکذیب کرد تا اینکه خود وی در جریان درگیری‌های مسلحانه در الانبار که در تاریخ 32 دسامبر 2013 روی داد، به همان شیوه نمایشی در داخل مقر پلیس در شهر رمادی ظاهر شد و جالب اینکه کلاه خودی شبیه کلاه خود نیروهای امنیتی بر سر داشت و دو نفر از طرفدارانش نیز در کنار وی بودند.

پس از آن، نیروهای امنیتی بار دیگر از کشته شدن وی خبر دادند و تایید این خبر از سوی یکی از اعضای سازمان القاعده در تویتر و انتشار تصاویر منتسب به وی توسط کاربران تویتر به این خبر دامن زد.

اما داعش بار دیگر این خبر را تکذیب و تصاویر متعددی از وی منتشر کرد و حتی فعالان زن القاعده در کشورهای عربی و حوزه خلیج فارس با انتشار تصاویر او، از وهیب به عنوان مرد رؤیاهای خود نام بردند.

به هر حال، وهیب چه کشته شده باشد و چه نشده باشد، صرفا به تصویر و نمادی حماسی برای طرفداران داعش در داخل عراق و خارج از آن تبدیل است و در عین حال، کابوسی برای عراقی ها به شمار می رود.


اما داستان وهیب که تا حد زیادی به داستان الزرقاوی شباهت دارد، ارتباطی به تلاش برای استفاده از کاریزمای شخصیتی عناصر و رهبران القاعده ندارد، بلکه بیشتر به راهبرد این سازمان ارتباط دارد. ظهور الزرقاوی برای نخستین بار زمانی صورت گرفت که القاعده در عراق به عنوان "دولت اسلامی" معرفی شد و تلاش کرد سرزمین و شهرهای عراق را تحت سلطه خود درآورد.