گروه اقتصادی مشرق -آنطور که رئیس و مقامات ارشد اقتصادی دولت یازدهم در روزهای اخیر خبر داده اند، اجرای مرحله دوم هدفمندی یارانه ها از ابتدای سال آینده کلید زده خواهد شد.
به همین دلیل، مردم منتظرند ببینند قیمت بنزین، گازوئیل، برق، گاز، آب و نان در سال آینده چه قدر افزایش خواهد یافت. همچنین مردم نگران سرنوشت یارانه های نقدی خود نیز هستند.
اما پاسخ هیچ یک از این سوالات را نمی توان از اظهارات دولتمردان دریافت کرد، چرا که آنها در روزهای اخیر به اظهارات کلی ، بسنده کرده اند.
این وضعیت بلاتکلیفی که از یک سو دولت به طور مکرر گران شدن قیمت حامل های انرژی از فروردین یا اردیبهشت سال 1393 و حذف بخش نامعلومی از یارانه بگیران را به افکار عمومی تلقین می کند و از سوی دیگر آنها را چشم انتظار میزان گرانی ها و سرنوشت یارانه نقدی باقی می گذارد، موجب دلواپسی اقشار مختلف ملت شده است و به هیچ وجه نمی توان نام آن را «تدبیر» گذارد؛ بلکه برعکس نشانه بی تدبیری دولت یازدهم است، آن هم در شرایطی که مردم هنوز با مشکلات سبد کالا درگیر هستند.
به همین دلیل است که رسانه های افراطی اصلاح طلب که در 6 ماه اخیر برای حمایت از دولت روحانی، سینه چاک کرده اند و هر نقد و انتقادی را با صفاتی چون افراطی و تندرو کنار زده اند، به ناچار به اعتراض به سردرگمی دولت یازدهم درباره هدفمندی یارانه ها روی آورده اند.
به عنوان نمونه، روزنامه اعتماد در شماره روز شنبه 10 اسفند خود، در تیتر اصلی اش به سردرگمی دولت برای نحوه اجرای هدفمندی یارانه ها اعتراض کرده و البته تلاش کرده با چسباندن صفت «سردرگمی» به مردم، دولت مورد علاقه خود را زیاد هم نرنجاند.
روزنامه اعتماد با درج سخنان متناقض روحانی، جهانگیری، نوبخت و طیب نیا نوشته است: «شهروندان ايراني اين روزها از اينكه نمي‌دانند دولت يازدهم كدام نقشه و برنامه براي افزايش توامان قيمت حامل‌هاي انرژي و حذف شماري از يارانه‌بگيران را دارد، در دلهره به سر مي‌برند.»
به نظر می رسد رویکرد کنونی دولت یازدهم نسبت به مرحله دوم هدفمندی یارانه ها ،هیچ تناسبی با شعار تدبیر و امید ندارد بیشتر ناشی از بی تدبیری دولتی است که در سبد کالا نیز نشان داد در عرصه اقتصاد، فرمانده ندارد.
به همین دلیل، مردم منتظرند ببینند قیمت بنزین، گازوئیل، برق، گاز، آب و نان در سال آینده چه قدر افزایش خواهد یافت. همچنین مردم نگران سرنوشت یارانه های نقدی خود نیز هستند.
اما پاسخ هیچ یک از این سوالات را نمی توان از اظهارات دولتمردان دریافت کرد، چرا که آنها در روزهای اخیر به اظهارات کلی ، بسنده کرده اند.
این وضعیت بلاتکلیفی که از یک سو دولت به طور مکرر گران شدن قیمت حامل های انرژی از فروردین یا اردیبهشت سال 1393 و حذف بخش نامعلومی از یارانه بگیران را به افکار عمومی تلقین می کند و از سوی دیگر آنها را چشم انتظار میزان گرانی ها و سرنوشت یارانه نقدی باقی می گذارد، موجب دلواپسی اقشار مختلف ملت شده است و به هیچ وجه نمی توان نام آن را «تدبیر» گذارد؛ بلکه برعکس نشانه بی تدبیری دولت یازدهم است، آن هم در شرایطی که مردم هنوز با مشکلات سبد کالا درگیر هستند.
به همین دلیل است که رسانه های افراطی اصلاح طلب که در 6 ماه اخیر برای حمایت از دولت روحانی، سینه چاک کرده اند و هر نقد و انتقادی را با صفاتی چون افراطی و تندرو کنار زده اند، به ناچار به اعتراض به سردرگمی دولت یازدهم درباره هدفمندی یارانه ها روی آورده اند.
به عنوان نمونه، روزنامه اعتماد در شماره روز شنبه 10 اسفند خود، در تیتر اصلی اش به سردرگمی دولت برای نحوه اجرای هدفمندی یارانه ها اعتراض کرده و البته تلاش کرده با چسباندن صفت «سردرگمی» به مردم، دولت مورد علاقه خود را زیاد هم نرنجاند.
روزنامه اعتماد با درج سخنان متناقض روحانی، جهانگیری، نوبخت و طیب نیا نوشته است: «شهروندان ايراني اين روزها از اينكه نمي‌دانند دولت يازدهم كدام نقشه و برنامه براي افزايش توامان قيمت حامل‌هاي انرژي و حذف شماري از يارانه‌بگيران را دارد، در دلهره به سر مي‌برند.»
به نظر می رسد رویکرد کنونی دولت یازدهم نسبت به مرحله دوم هدفمندی یارانه ها ،هیچ تناسبی با شعار تدبیر و امید ندارد بیشتر ناشی از بی تدبیری دولتی است که در سبد کالا نیز نشان داد در عرصه اقتصاد، فرمانده ندارد.
