امروز به لطف الهی، در اکثر حوزه های
فکری، فرهنگی، ادبی و هنری شاهد حضور پرنشاط نیروهای مردمی هستیم؛ این
نیروها که برآمده از متن مردمند و از کانون های جناحی و هوس بازی های سیاسی
کاملاً جدایند، عموماً از ظرفیت های منحصربفردی برخوردار هستند و در صورت
اتصال هدفمندِ این ظرفیت ها به یکدیگر، می توان ضمن ایجاد یک جبهه قدرتمند
برای مواجهه مبتکرانه با هجمه فرهنگی و کشاندن میدان مبارزه به زمین دشمن،
بسیاری از معادلات ناعادلانه فرهنگی در کشور را تغییر داد؛ معادلاتی که بر
اساس آن، یک اقلیت فرهنگی از متن مرفهین بی درد، به خود این اجازه را داده
است تا علایق و تمایلات نامعقول خود را بر اکثریت مردم تحمیل کند و با
قانون ستیزی و آلوده سازی فضای فرهنگی کشور، هر روز ظلم تازه ای را در عرصه
فرهنگ بر مردم روا بدارد، مظالمی که بیش از هر چیز ملت ایران را از دست
یابی به رشد و تعالی که مهم ترین آرمان انقلاب است، باز خواهد داشت.
البته طبیعی است که ورود نیروهای مردمی
به صحنه فرهنگ با مانع سازی های گوناگونی نیز از سوی جریانات مرتجع فرهنگی
روبرو خواهد شد؛ ممکن است عده ای ورود غیرتمندانه در میدان فرهنگی را
تندروی بنامند؛ لکن هیچگاه دفاع عقلانی از منافع و مصالح عمومی و ایجاد
سدهای پولادین در برابر نفوذ دشمن در فضای فرهنگی کشور و سم زدایی از این
فضا، تندروی نیست؛ باید توجه نمود، اگر آنان می توانستند، بیانات امام
راحل (ره) را نیز علناً تندروی معرفی می کردند و از آن آشکارا برائت می
جستند. علاوه بر این، ممکن است جریانات متحجر در آینده بخواهند فراتر از
آنچه در گذشته اتفاق افتاده است، صدای نیروهای انقلاب را قطع کنند و با هدف
ایجاد تکصدایی، حق سخن گفتن نیروهای انقلاب با مردم را بگیرند؛ اما حقیقت
این است که هیچکس قادر نخواهد بود در دراز مدت برابر توان و منطق الهی
تشکّل های انقلابی و انگیزۀ عاشورایی آنها مقاومت نماید.
در حال حاضر، حضور متمرکز و پُرحجم در
رسانه های مجازی، نشر مکتوب، نظام آموزش عمومی و حوزه زنان، در کنار احیاء و
رونق مضاعف پایگاه های سنتی نظیر مساجد و هیأت های مذهبی، باید بیش از
گذشته مورد توجه تشکّل های مردمی باشد. از طرف دیگر، بازتبیین عقلانیت
فرهنگی بر اساس تعالیم مترقی اسلام ناب، افشای ماهیت حقیقی جریان غربگرای
فرهنگی و بیان ابعاد پیدا و ناپیدای ورشکستگی غرب در ایران و جهان، و از
همه مهم تر، تخریب سبک زندگی منحط غربی و در نقطه مقابل، اشاعه سبک زندگی
متعالی اسلامی، سه حوزه مهم و کلان برای کار فرهنگی در کشور به شمار می رود
که پرداخت صحیح به این سه حوزه، نیازمند متحدشدن بیش از پیش نیروها و قبول
اقتضائات یک مجاهده همه جانبه فرهنگی است. و ما توفیقی الا بالله.