بر اساس مطالعه این اندیشکده، هر نوجوان آمریکایی به طور میانگین روزانه 3 ساعت برنامه تلویزیونی تماشا می‌کند که اکثر آن،برنامه‌های حاوی مضامین محرک جنسی است.
گفتنی است در فرهنگ به اصطلاح کاملا آزاد غرب خصوصا آمریکا، فعالیت‌های جنسی به عنوان یک فعالیت تصادفی و بدون هر گونه ریسک و عارضه‌ای محسوب میشود؛ به همین دلیل محدودیت یا موانع قانونی چندانی درباره روابط جنسی در کشورهای غربی به چشم نمی‌خورد.
هرچند این یک باور پذیرفته‌شده عمومی است که تماشای برنامه‌های جنسی سبب تحریک نوجوانان به انجام فعالیت جنسی میشود؛ اما به دلیل همین پیش‌فرض ذکرشده، تاکنون مطالعه تجربی دقیقی درباره میزان تاثیر تماشای برنامه‌های جنسی بر فعالیت جنسی نوجوانان انجام نشده بود تا این که اخیرا موسسه رند چنین مطالعه‌ای انجام داد که نتایج آن میزان اثرات منفی تماشای برنامه‌های تلویزیونی با محتوای محرک جنسی بر رفتار نوجوانان را نشان می‌دهد.
این مطالعه که طی یک سال بر رفتار 1762 نوجوان 12 تا 17 ساله آمریکایی انجام شده، از تاثیرات مستقیم تماشای فیلمهای محرک بر انجام رفتارهای مخاطره‌آمیز جنسی از سوی این نوجوانان خبر می‌دهد.
طبق این مطالعه، یک نوجوان 12 ساله که طی یک سال برنامه‌های شدید جنسی را تماشا کرده، رفتاری شبیه نوجوانان دو سه سال بزرگتر از خودش دارد که وقت خود را کمتر با تماشای چنین برنامه‌هایی اختصاص می‌دهند. همچنین نوجوانی که در این مدت، برنامه‌های با محتوای جنسی تماشا کند، 2 برابر بیشتر از نوجوانی که چنین برنامه‌هایی تماشا نکند، دچار رفتار زودرس جنسی میشود.
این مطالعه، نتایج جالب دیگری هم دارد؛ نوجوانانی که والدین منضبط‌تر، دین‌دارتر و باسوادتری دارند که با روابط جنسی فرزندان خود مخالفت می‌کنند و همینطور نوجوانانی که فرزند طلاق نیستند و با هر دوی پدر و مادر زندگی می‌کنند، رفتار جنسی کمتری دارند.
همچنین بر خلاف تصور رایج در فرهنگ آمریکایی مبنی بر این که ارتباط کلامی تاثیر کمتری از ارتباط تصویری بر رفتار جنسی دارد، مطالعه موسسه رند نشان می‌دهد برنامه‌های تلویزیونی‌ای که صرفا حاوی سخن از روابط جنسی هستند، تاثیری به اندازه برنامه‌های محتوی تصاویر جنسی بر نوجوانان دارند.
