به گزارش مشرق، یک مقام امنیتی سابق کاخ سفید فاش کرد که شرکت هایی مانند گوگل و یاهو همه اطلاعات کاربران خود را در اختیار آژانس های اطلاعاتی امریکا می گذارند.

ریچارد فالکرنات، مقام سابق امنیت ملی کاخ سفید جزئیات مهمی از این موضوع را در گفت وگوی روز 3 دی خود با شبکه تلویزیونی خود با بلومبرگ فاش کرده است.

مجری: شرکت‌های اروپایی که پیش از افشاگری‌های ادوارد اسنودن، پیمانکار سابق سازمان امنیت ملی آمریکا، از رقابت با شرکت‌های مشابه آمریکایی در به دست آوردن قراردادهای بین‌المللی درمانده شده بوده یا دستکم با مشکلات فراوانی مواجه بوده‌اند، ناگهان از قدرت رقابت بسیار خوبی با شرکت‌های آمریکایی برخوردار شده اند. از همین‌رو، شرکت‌های آمریکایی اعلام کرده‌اند، افشاگری های اسنودن که نشان‌دهنده روند گسترده جاسوسی‌های صنعتی و علمی آمریکا علیه دولت‌ها و شرکت‌های خارجی بوده است، زیان‌های چند میلیارد دلاری برای این شرکت‌های آمریکایی، به علت شکست در رقابت‌های بین المللی با شرکت‌های مشابهِ غیرآمریکایی، در به دست آوردن قراردادهای بزرگ با کشورهای خارجی، به بار آورده است. این روند، نه تنها برای شرکت‌های تکنولوژی، الکترونیکی و مخابراتیِ آمریکا زیان آور بوده است، بلکه اخیراً مشاهده کردیم که شرکت بزرگ هواپیماسازی بوئینگ آمریکا در رقابت با شرکت ساب سوئد در به‌دست آوردن قرارداد سودآوری با دولت برزیل شکست خورده است. مجری تأکید کرد، گویی دولت آمریکا (که عملیات جاسوسی‌اش برملا شده) ناگهان هدیه‌ای بادآورده به شرکت‌های بحران‌زده اروپایی داده است.

فالکنرات: این مسئله‌ای بسیار پیچیده است که عوامل متعددی در آن دخیل هستند. البته یکی از عوامل مهم، ملی‌گرایی اقتصادی اروپا است که بر اساس آن، کشورهای عضو اتحادیه اروپا تلاش دارند شرکت‌های داخلیِ خود را در رقابت‌های اقتصادی و تجاری جهانی (در برابر شرکت‌های آمریکایی) مطرح کنند. همچنین بعد امنیت ملی در این موضوع دخیل است، زیرا کشورهای غیرآمریکایی از این که دولت آمریکا دسترسی بسیار گسترده به اطلاعات محرمانه و حریم خصوصی اشخاص و همچنین داده‌های علمی و صنعتی دارد، می‌ترسند و از اینرو مقامات کشورهای خارجی از این واهمه دارند که همکاری با شرکت‌های آمریکایی باعث ضربه زدن بالقوه به امنیت ملی کشورشان بشود.

فالکنرات: خیر، این صرفاً یک بهانه نیست، زیرا این مسئله‌ای بسیار جدی است. اینجا است که افشاگری‌های اسنودن حائز اهمیت بیشتری می‌شود. اسناد و مدارک محرمانه که اسنودن نشت داده، به‌خوبی روشن کرده است که قدرت دولت آمریکا برای دسترسی به تمامی اطلاعات شرکت‌های مختلف اینترنتی، مخابراتی و رایانه‌ای تا چه حدِ عجیبی گسترده است. اکثر این شرکت‌ها، مانند گوگل، اپل، ای تی اند تی (AT&T)، توییتر و مانند آن، شرکت‌های آمریکایی یا مستقر در آمریکا هستند که از لحاظ تاریخی روابط بسیار نزدیک با دولت این کشور داشته‌اند. از همین‌رو، دولت آمریکا در این زمینه، از همه دولت‌های دیگر جهان جلوتر است و به راحتی و گستردگی هرچه تمام‌تر می‌تواند به اطلاعات محرمانه و خصوصی شرکت‌های یادشده دست پیدا و از آن بهره‌برداری کند. دولت آمریکا از این نوع اطلاعات صرفاً برای ظن و شک خاصی علیه شخص یا افراد مشخصی استفاده نمی‌کند، بلکه به صورت کلی درباره همگان به جمع‌آوری اطلاعات محرمانه و خصوصی برای استفاده از آن در صورت لزوم، مشغول است.

فالکنرات: من شخصاً در این مورد نگران نیستم که مثلاً سازمان‌های اطلاعاتی و جاسوسی آمریکا به طور مستقل عمل کنند و به عنوان مثال، به یکی از قوای مستقل دولت آمریکا تبدیل شوند. این سازمان‌ها کاملاً تحت کنترل دولت آمریکا هستند. البته یکی از مشکلاتی منجر به شرایط کنونی شده است، این بوده که طی سال‌های اخیر فناوری اطلاعات و قدرت حافظه سِرورهای رایانه‌ای، آنچنان سریع پیشرفت کرده که از حد تصور سیاستگذاران آمریکایی به میزان قابل توجهی پیشی گرفته است. از همین‌رو، شاید برخی از سیاستگذاران این کشور اصولاً آگاه نبوده‌اند که این سرویس‌های اطلاعاتی آمریکا چه قدرت شگرف رایانه‌ای، اینترنتی و مخابراتی برای جاسوسی علیه شمار کثیری از مردم، دولت‌ها و شرکت‌های صنعتی جهان در اختیار داشته‌اند.

از همین‌رو، وقتی گستردگی عملیات جاسوسی آمریکا (توسط اسنودن و امثال او) برملا شد، مردم (آمریکا) بهت زده شدند که چگونه این همه اطلاعات درباره فعالیت‌های اینترنتی، خریدهای مردم با کارت‌های اعتباری، مکالمات تلفنی و حتی پیامک‌ها و مکالمات تلفن‌های همراه آنان توسط سازمان‌های جاسوسی آمریکا جمع‌آوری و ذخیره می‌شود. یکی از مشکلات بزرگ دیگری که اسناد محرمانه‌ی مربوط به آن حدود یک هفته است برملا شده، این است که دولت آمریکا و سازمان‌های اطلاعاتی این کشور حتی به داده‌های رمزدار و ارتباطات رمزیِ مردم از طریق شرکت‌هایی که ئی‌میل (رایان‌نامه)ها را به صورت رمزی می‌فرستند، نیز دسترسی گسترده دارد. مثلاً سازمان امنیت ملی آمریکا به یکی از شرکت‌های بزرگ ارائه کننده خدمات رمزدار اینترنتی در آمریکا ده میلیون دلار (رشوه) داده است که نحوه رمزگشایی پیام‌های خود را در اختیار سازمان امنیت ملی آمریکا قرار دهد.

کسانی که از خدمات رمزدار این شرکت‌ها استفاده می‌کنند، صرفاً احساس امنیت کاذب دارند، زیرا دولت آمریکا قادر است فحوای پست‌های الکترونیکی و سایر پیام‌های اینترنتیِ رمزدار آنان را براحتی رمزگشایی کرده و محتوای آن را بخواند، زیرا این نوع شرکت‌ها خودشان اطلاعات مربوط به رمزگشایی را در اختیار سرویس‌های جاسوسی آمریکا گذاشته و با دولت آمریکا همکاری می‌کنند. ما شاهد بوده‌ایم که صاحبان شرکت‌های اینترنتی آمریکایی که حاضر به همکاری با دولت آمریکا و سازمان امنیت ملی این کشور نبوده‌اند، شرکت‌های خود را کلاً برچیده‌اند یا مقر آن را به کشوری دیگر منتقل کرده‌اند؛ و این مشکلی بزرگ و اساسی است.