به گزارش مشرق، دولت افزایش قیمت گندم، آرد و نان را در کنار 14 قلم کالای دیگر غیرمجاز اعلام کرده و هرگونه تغییر قیمت را به خرداد امسال موکول کرده، این در حالی است که برخی مقامات دولتی از بررسی دو سناریو از سوی دولت در مورد نان خبر می دهند.
یک مقام مسئول در کمیته های کارشناسی ستاد هدفمندی یارانه ها می گوید: برای قیمت نان، دو سناریو در دولت در دست بررسی است که هنوز به جمع بندی نهایی نرسیده است. اولین سناریو این است که قیمت نان افزایش یابد و در مقابل، دولت به مردم یارانه نقدی پرداخت کند.
وی می افزاید: سناریوی دوم این است که دولت یارانه را به گندم و آرد اختصاص دهد و بنابراین، قیمت نان گران نشود.
به گفته این مسئول، نان از جمله کالاهای حساسی است که دولت در هدفمندی به آن دقت دارد، البته قیمت نان در هر استان با توجه به شرایط و مقتضیات خاص آن تعیین می شود و بنابراین نسخه واحدی در رابطه با آن نمی توان پیچید. اما سیاست کلان دولت هر چه باشد، استانداری ها در هر استان، در کمیته های کارشناسی، قیمت را تعیین می کنند.
در این میان، البته برخی نانوایی ها به صورت خودسرانه، اقدام به افزایش قیمت کرده اند، به نحوی که بهانه های مختلفی را نیز برای این تغییر و گرانی عنوان می کنند. برخی به صورت مستقیم و بی پروا، گرانی را آغاز کرده اند و برخی دیگر، در قالب های مختلف، اقدام به افزایش قیمت کرده اند.
بر اساس تصمیم برخی نانوایی های خودسر، قیمت نان سنگک از 600 تومان مصوب به 700 تومان افزایش یافته است و البته نانوایان به بهانه نداشتن پول خرد، یک نان به همرا نصف آن را 1000 تومان عرضه می کنند. تغییر قیمت البته در نان سنگک، بسیار بیشتر از نان بربری بوده است.
از آنجا که دولت در مراحل گذشته افزایش قیمت نان، تنها قیمت نان ساده را تعیین کرده بود، اما همین موضوع، بهانه ای شد تا برخی نانوایان به صورت آزادانه و با اختیار خود تصمیم بگیرند. به این معنا که نانوایان می توانستند نان را با کنجد؛ گران تر عرضه کنند. همین امر هم اکنون بهانه ای برای افزایش قیمت شده است. این در حالی است که البته مردم نیز جواب این نانوایان را با خرید نان های ساده می دهند و این موضوع چندان مشکل حادی به شمار نمی رود.
مردمی که در صف برای خرید نان ایستاده اند، در خصوص تغییر قیمت نان معتقدند که دولت نباید اجازه افزایش قیمت نان را بدهد تا مردم حداقل بتوانند این کالا را بدون تغییر قیمت در سبد مصرفی خود داشته باشند.
برخی دیگر نیز گرانی قیمت نان را حتمی می دانند و می گویند: وقتی که همه کالاها در کشور گران می شود، به طور قطع نان هم گران خواهد شد؛ اما دولت باید یارانه اش را به مردم پرداخت کند.
مردم معتقدند که نان از جمله کالاهایی است که دولت نباید اقدام به گرانی آن کند؛ ضمن اینکه کیفیت نیز با این گرانی افزایش نیافته است و همچنان نانی که به دست مردم می رسد، دور ریز بالایی دارد.
در واقع، از جمله اهداف اجرای هدفمندی گندم، آرد و نان نوسازی و بهسازی نانوایی ها و نیز افزایش سطح کیفی نان بود که البته در مقاطعی از زمان، در دولت دهم، افزایش قیمت نان به بهبود این کالا منجر شده بود؛ اما هم اکنون نه تنها کیفیت نان بهبود نیافته است، بلکه همچنان ضایعات بالا است و گویا کشور به زمان قبل از هدفمندی بازگشته است و تنها قیمت یک کالا، برای تامین برخی مایحتاج مالی نانوایان، گران شده است.
به هرحال، به نظر می رسد که دولت در اجرای مرحله جدید گرانی نان، باید علاوه بر افزایش قیمت، خواست های مردم را نیز به لحاظ کیفی پاسخگو باشد و البته به ضایعات نان نیز توجه داشته باشد.
هم اکنون قیمت مصوبه هر قرص نان سنگک 600 تومان، بربری 500 تومان، تافتون 300 تومان و لواش 160 تومان در تهران تعیین شده است.
یک مقام مسئول در کمیته های کارشناسی ستاد هدفمندی یارانه ها می گوید: برای قیمت نان، دو سناریو در دولت در دست بررسی است که هنوز به جمع بندی نهایی نرسیده است. اولین سناریو این است که قیمت نان افزایش یابد و در مقابل، دولت به مردم یارانه نقدی پرداخت کند.
وی می افزاید: سناریوی دوم این است که دولت یارانه را به گندم و آرد اختصاص دهد و بنابراین، قیمت نان گران نشود.
به گفته این مسئول، نان از جمله کالاهای حساسی است که دولت در هدفمندی به آن دقت دارد، البته قیمت نان در هر استان با توجه به شرایط و مقتضیات خاص آن تعیین می شود و بنابراین نسخه واحدی در رابطه با آن نمی توان پیچید. اما سیاست کلان دولت هر چه باشد، استانداری ها در هر استان، در کمیته های کارشناسی، قیمت را تعیین می کنند.
در این میان، البته برخی نانوایی ها به صورت خودسرانه، اقدام به افزایش قیمت کرده اند، به نحوی که بهانه های مختلفی را نیز برای این تغییر و گرانی عنوان می کنند. برخی به صورت مستقیم و بی پروا، گرانی را آغاز کرده اند و برخی دیگر، در قالب های مختلف، اقدام به افزایش قیمت کرده اند.
بر اساس تصمیم برخی نانوایی های خودسر، قیمت نان سنگک از 600 تومان مصوب به 700 تومان افزایش یافته است و البته نانوایان به بهانه نداشتن پول خرد، یک نان به همرا نصف آن را 1000 تومان عرضه می کنند. تغییر قیمت البته در نان سنگک، بسیار بیشتر از نان بربری بوده است.
از آنجا که دولت در مراحل گذشته افزایش قیمت نان، تنها قیمت نان ساده را تعیین کرده بود، اما همین موضوع، بهانه ای شد تا برخی نانوایان به صورت آزادانه و با اختیار خود تصمیم بگیرند. به این معنا که نانوایان می توانستند نان را با کنجد؛ گران تر عرضه کنند. همین امر هم اکنون بهانه ای برای افزایش قیمت شده است. این در حالی است که البته مردم نیز جواب این نانوایان را با خرید نان های ساده می دهند و این موضوع چندان مشکل حادی به شمار نمی رود.
مردمی که در صف برای خرید نان ایستاده اند، در خصوص تغییر قیمت نان معتقدند که دولت نباید اجازه افزایش قیمت نان را بدهد تا مردم حداقل بتوانند این کالا را بدون تغییر قیمت در سبد مصرفی خود داشته باشند.
برخی دیگر نیز گرانی قیمت نان را حتمی می دانند و می گویند: وقتی که همه کالاها در کشور گران می شود، به طور قطع نان هم گران خواهد شد؛ اما دولت باید یارانه اش را به مردم پرداخت کند.
مردم معتقدند که نان از جمله کالاهایی است که دولت نباید اقدام به گرانی آن کند؛ ضمن اینکه کیفیت نیز با این گرانی افزایش نیافته است و همچنان نانی که به دست مردم می رسد، دور ریز بالایی دارد.
در واقع، از جمله اهداف اجرای هدفمندی گندم، آرد و نان نوسازی و بهسازی نانوایی ها و نیز افزایش سطح کیفی نان بود که البته در مقاطعی از زمان، در دولت دهم، افزایش قیمت نان به بهبود این کالا منجر شده بود؛ اما هم اکنون نه تنها کیفیت نان بهبود نیافته است، بلکه همچنان ضایعات بالا است و گویا کشور به زمان قبل از هدفمندی بازگشته است و تنها قیمت یک کالا، برای تامین برخی مایحتاج مالی نانوایان، گران شده است.
به هرحال، به نظر می رسد که دولت در اجرای مرحله جدید گرانی نان، باید علاوه بر افزایش قیمت، خواست های مردم را نیز به لحاظ کیفی پاسخگو باشد و البته به ضایعات نان نیز توجه داشته باشد.
هم اکنون قیمت مصوبه هر قرص نان سنگک 600 تومان، بربری 500 تومان، تافتون 300 تومان و لواش 160 تومان در تهران تعیین شده است.
