به گزارش مشرق، ناصر نوربخش مربی ارشد تیم ملی کشتی فرنگی ایران درباره وضعیت کشتی فرنگی و حضور خود به عنوان مربی ارشد، اظهار کرد: با توجه به این که فاصله زمانی کمی تا جام جهانی کشتی فرنگی باقی مانده یکسری از کشتی‌گیران باید در اوزان جدید و با قوانین جدید کشتی بگیرند. از طرفی تمرین آنچنانی هم نداشته‌اند در حالی که مردم توقع دارند این تیم نتیجه خوبی بگیرد. بنابراین یکسری از افراد که شرایط را این طور دیدند فرار را برقرار را ترجیح دادند.
وی ادامه داد: به نظر من با توجه به این که تیم در آسیا سوم شد و آقایان می دانستند که در جام جهانی نیز ممکن است نتیجه‌نگیرند با قهر، کار را رها کردند. در این وضعیت به من تکلیف کردند که به عنوان مربی ارشد کارم را در تیم ملی آغاز کنم و من نیز به خاطر منافع ملی درخواست فدراسیون را قبول کردم و گرنه کسی که مورد بی مهری شدید قرار گرفته و در چنین وضعیتی که تیم کشتی فرنگی به سر می‌برد، به هیچ وجه این پست را قبول نمی‌کرد.
نوربخش در پاسخ به این پرسش که چرا محمد بنا از ابتدا قانون انتخابی تیم ملی را قبول کرده، حالا تیم را به این بهانه رها می‌کند؟ گفت: از ابتدا مشخص بود او به انتخابی اعتقادی ندارد، اما گفت کار را دست می‌گیریم و پس از آن مانند دوران قبل، از فدراسیون باج می‌گیریم. در فدراسیون‌های قبلی این آقا در بدترین شرایط دست فدراسیون را در پوست گردو می‌گذاشت و قهر می‌کرد و فدراسیون نیز مجبور می‌شد به خواسته‌های او تن دهد. در حال حاضر فدراسیون نسبت به برخی‌ها شناخت و آگاهی به دست آورده است.
مربی ارشد تیم ملی کشتی فرنگی با اشاره به ترک اردو توسط کشتی‌گیران بیان کرد: کشتی‌گیران تا عصر امروز (شنبه) فرصت دارند خود را معرفی کنند.
وی با اشاره به نزدیک بودن زمان برگزاری مسابقات جام جهانی کشتی فرنگی، تصریح کرد: در این مدت باقی مانده تنها می‌توان وزن کشتی‌گیران را کنترل کرد و از نظر روانی نیز شرایط مناسبی را برای آنها فراهم کرد. در این مدت هر کاری که آقایان انجام دادند باید به آن اکتفا کرد و هر چه آنها کاشته‌اند را درو خواهیم کرد. حالا باید دید خار کاشته‌اند یا گل.
نوربخش در پایان بیان کرد: مسابقات جام جهانی کشتی فرنگی برگزار می‌شود. حالا چه برخی‌ها باشند و چه نباشند و ما باید دست به دست هم دهیم تا حداقل با آبرو این رقابت‌ها را به پایان برسانیم. هر چند که ممکن است این اتفاقات در نتیجه تیمی تاثیر منفی بگذارد.
