به گزارش مشرق، سردار افشارمنش در جاده‌ی بم - کرمان تصادف کرد. او از جانبازان دوران دفاع مقدس بود و در مدتی که فرماندهی تیپ ذوالفقار را برعهده داشت، فعالیت‌های زیادی در زمینه‌ی ترویج فرهنگ ایثار و شهادت انجام داد که برگزاری یادواره‌ی شهدای زرهی تیپ ذوالفقار در بهمن‌ماه سال گذشته و پیگیری برای تدوین کتاب شهدای زرهی استان کرمان از آن جمله است.

سردار حسین افشارمنش، از رزمندگان و فرماندهان دوران دفاع مقدس و جزو پایه‌گذاران تیپ ادوات لشکر 41 ثارالله کرمان در دوران جنگ تحمیلی بود. او فرمانده‌ای بی ریا، آگاه و با اقتدار بود که در شمار سرداران بزرگ استان کرمان محسوب می‌شود.

او تمام دوران حضورش را در هنگامه‌ی جنگ و پس از آن، صرف افزایش علم و آگاهی و توان نظامی رزمندگان لشکر 41 ثارالله و تیپ مکانیزه ذوالفقار کرد و در عین حال، هیچ‌گاه ارتباطش را با مردم کرمان و بسیجیان دوران دفاع مقدس قطع نکرد.

مروری بر زندگی فرمانده تیپ مکانیزه کرمان

حسین افشارمنش در سال 1339 در شهرستان بم متولد شد و برای نخستین‌بار در سال 1361 همراه گروهی از بسیجیان کرمان به جبهه‌های نبرد حق علیه باطل شتافت و تحت عنوان نیروی تک‌تیرانداز در گردان شهید سیرفر مشغول به خدمت شد. سپس با اتمام عملیات والفجر مقدماتی در جبهه ماند تا همراه نیروهای گردان خمپاره‌انداز در عملیات والفجر 4 شرکت کند. او پس از این عملیات در جایگاه یکی از فرماندهان مهم لشکر قرار گرفت و در کنار سردار شهید مهدی زندی‌نیا، فرمانده تیپ ادوات لشکر 41 ثارالله اقدام به ایجاد و سازمان‌دهی تیپ ادواتی رعد از درون جنگ و با استفاده از غنایم به‌دست آمده از ارتش بعث عراق کرد.

سردار حسین افشارمنش را می‌توان یکی از عوامل موثر بر حضور کرمانی‌ها در دفاع مقدس دانست و بحق در شمار سرداران بزرگی قرار دارد که نام کرمان را در تاریخ رزم و جنگ‌آوری و مبارزه برای حفظ اسلام و تمامیت ایران زنده نگاه داشته است.

وی در دوران دفاع مقدس در بیشتر عملیات‌های جنگ تحمیلی حضور داشت و در عملیات کربلای یک برای آزادسازی شهر مهران (تیرماه 1365) تحت عنوان جانشین تیپ رعد لشکر ثارالله انجام وظیفه کرد که در همین عملیات براثر ترکش گلوله خمپاره از ناحیه جمجمه سر به‌شدت آسیب دید و همراه سایر شهیدان به سردخانه منتقل شد تا این‌که پس از یک روز، مشاهده شد جلوی دهان ایشان در پلاستیکی که قرار داده شده بود، بخار ناشی از نفس کشیدن ایجاد شده و به‌شکل معجزه‌آسایی نجات یافت، اما با توجه به ضربه‌ی ناشی از برخورد ترکش به سرش، از ناحیه‌ی سمت راست بدن فلج و به‌مدت 9 ماه در بیمارستان بستری شد.

افشارمنش پس از این مدت، با کسب بهبودی دوباره به جبهه بازگشت و 18 فروردین 61 در عملیات کربلای هشت حضور یافت. او از آن پس تا پایان جنگ در جبهه ماند و تحت عنوان فرمانده تیپ ادوات لشکر 41 ثارالله ایفای نقش کرد. او ثمره خون شهیدان و یار و هم‌پای آن‌ها بود و شهید زنده‌ای بود که دوبار از خداوند متعال جان گرفت.

وی پس از جنگ تحمیلی تحت عنوان فرمانده‌ی تیپ یکم بم مشغول به خدمت شد و سپس به‌عنوان رییس ستاد لشکر 41 ثارالله ادامه خدمت داد. در حالی که همواره از دردهای ناشی از مجروحیت‌های جنگ رنج می‌برد، اما همچنان به تلاش‌های خستگی‌ناپذیر خود ادامه می‌داد.

سردار افشارمنش سپس به‌عنوان فرمانده‌ی تیپ 38 مکانیزه ذوالفقار نیروی زمینی سپاه انتخاب و در این مسوولیت موفق شد جایگاه این تیپ را از بعد نظامی و آمادگی تجهیزات و نیروها به حد بالایی از استانداردهای جهانی برساند که این تیپ تحت عنوان تیپ نمونه کشوری به‌عنوان یکی از یگان‌های نظامی مقتدر و توانمند سپاه انتخاب شد. تیپ قدرتمندی که تحت فرماندهی مدبرانه ایشان علاوه بر حضور در رزمایش‌های مختلف، در کلیه مأموریت‌های محوله امنیتی و دفاع از تمامیت ایران اسلامی حضور می‌یافت و هر مسوولیتی را که برعهده‌اش گذاشته می‌شد با موفقیت به پایان می‌رساند.

وی در سال 1392 اقدام به برگزاری گردهمایی رزمندگان زرهی در دوران دفاع مقدس کرد و موفق شد برای اولین‌بار بیشتر این رزمندگان را از شهرهایی مانند کرمان، تهران، اصفهان، خراسان، خوزستان، گلستان، سیستان و بلوچستان، هرمزگان و فارس دور هم جمع کند و حماسه باشکوهی را از حضور یاران روزهای جنگ در کنار هم بیافریند.

او پس از برگزاری موفق این گردهمایی، اقدام به تشکیل دبیرخانه شهدای زرهی کرد و با تشکیل دو کارگروه در بخش‌های ادوات و زرهی تلاش کرد در کنار اداره حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس کرمان نسبت به تعیین شهیدان و شهرهای‌شان و وصیت‌نامه و خاطرات آن‌ها برای زنده نگه داشتن یاد و نام شهیدان و انتقال فرهنگ ایثار و شهادت به نسل‌های آینده و زنده گرداندن تاریخ دفاع مقدس اقدام کند. کاری که با وجود تلاش فراوان، با عروج این سردار به ملکوت، نیمه‌تمام ماند.

او اکنون آرام گرفته و پس از سال‌ها در حالی که از جراحات جنگ رنج می‌بُرد به خیل یاران شهیدش پیوسته است. هرچند چهار سال از بازنشسته شدنش می‌گذشت، صبورانه به زندگی و کارش ادامه و کمک به مردم و پیشبرد توان نظامی و اقتدار کشور ایران را در رأس برنامه‌ها و اهدافش قرار داد.

سردار افشارمنش، این مرد خستگی‌ناپذیر کرمانی، دوشنبه 22 اردیبهشت‌ماه 1393 در حالی که به‌تازگی از سفر حج بازگشته بود، براثر سانحه‌ی تصادف در محور بم کرمان دعوت حق را لبیک گفت.