ویژه‌نامه جام جهانی مشرق – بازهم مستطیل سبز چشم‌ میلیون‌ها نفر را در سراسر دنیا به سوی خود معطوف کرده و علاقه مندان به فوتبال در انتظار جادوی توپ گرد در سرزمین قهوه و کشور صادرکننده فوتبالیست هستند.

فوتبال در پرتغال
فدراسیون فوتبال پرتغال سال 1914 تاسیس و در سال 1923 به عضویت فیفا درآمد. فوتبال مبتنی بر تکنیک و شباهت زبانی با برزیل باعث شده که این تیم را برزیل اروپا بخوانند و همواره هم ستارگان اصلی این تیم از یک تکنیک غنی برخوردار بوده اند. البته افتخارات دو تیم قابل قیاس نیست و قهرمانی های برزیل در جام جهانی برابر است با تعداد حضور پرتغال در جام جهانی.

پس از درخشش پرتغال در جام جهانی 1966 که به لطف بازیهای درخشان ستاره افسانه ای این تیم یعنی اوزه بیو مقام سوم را به دست آورد تا سالها پرتغال قدرتمندی ندیدیم تا اینکه نسل طلایی این تیم در اواخر دهه 80 و اوایل دهه 90 میلادی با 2 قهرمانی جوانان جهان به دنیای فوتبال معرفی شدند. ستارگانی نظیر فیگو، روی کاستا، ژائو پینتو، سوسا، فریرا، فرناندو کوتو و ... با هدایت یک مربی به نام کارلوس کی روش تا یک دهه فوتبال پرتغال را به دوران اوج خودش برگرداندند. البته این نسل طلایی موفق شد پس از 16 سال پرتغال را به جام جهانی 2002 برساند. پس از آن نسل طلایی بازیکنان جوان و خوب دیگری به تیم ملی آمدند که سرآمد همه انها کریستیانو رونالدو بود که هم اینک به همراه لیونل مسی دو بازیکن فرازمینی خوانده می شوند و پیاپی رکورد شکنی می کنند. دکو، نانی، کاروالیو، نونو گومز، پائولتا، کوارشما و ... از دیگر ستارگان دهه اخیر پرتغال بوده اند.
پرتغال علاوه بر کی روش یک مربی بزرگ دیگر را به دنیای فوتبال معرفی کرده و ان کسی نیست جر خوزه مورینیو آقای خاص فوتبال جهان.

نحوه صعود به جام جهانی 2014
تیم ملی پرتغال از سال 2002 به بعد که پس از 16 سال به جام جهانی رسیده بود به طور مرتب به مرحله نهایی صعود کرده است. این تیم بعد از جام جهانی 2010 دچار تغییر و تحولات مثبتی شد و این تغییرات با صعود به مرحله نیمه نهایی یورو 2012 و حذف در ضربات پنالتی به دست قهرمان جهان و اروپا، به خوبی خود را نشان داد.

پرتغال به شکلی کاملاً دراماتیک جواز حضور در جام جهانی 2014 را کسب کرد. آنها در دور مقدماتی در گروهی (F) قرار گرفته بودند که کمتر کسی رأی به صعود مستقیم آنها نمی داد! اما شاگردان بنتو با کسب 6 پیروزی، 3 تساوی و یک شکست و با اشتباهات فردی در چند بازی آخر، تنها با یک امتیاز اختلاف، بعد از روسیه 22 امتیازی به عنوان تیم دوم راهی مرحله پلی آف شده و با قرعه سخت سوئد و زلاتان مواجه شدند. باید از میان زلاتان و کریستیانو یک نفر از این فستیوال فوتبالی محروم می ماند، اما در این جدال فوق العاده حساس، ستاره تیم رئال مادرید به موقع تأثیر خود را گذاشت و موفق شد تا در مجموع دو دیدار 4 بار توپ را از خط دروازه سوئد عبور دهد و با نتیجه 4-2 حکم صعود تیمش به برزیل را امضاء کند.

پرتغال در جام جهانی
سلسائوی اروپا هیچگاه در تاریخ جام جهانی کارنامه خوبی نداشته است. در طول تاریخ آنها تنها 6 بار موفق به صعود و حضور در جام جهانی شده اند که 2 بار در همان مرحله گروهی [1986 مکزیک و 2002 کره-ژاپن] از رقابت ها کنار رفته اند. اما بهترین عملکرد آنها در این فستیوال فوتبال، به جام جهانی 1966 انگلیس بر می گردد که در اولین دوره حضور خود به رتبه سوم نائل آمدند. بعد از آن  20 سال دیگر در انتظار حضور در میان بهترین تیم های جهان ماندند.

اما پرتغال کم کم با ظهور نسلی جدید، که بازیکنانی چون لوئیس فیگو، روی کاستا، نونو گومژ، پدرو پائولتا، کریستیانو رونالدو و بسیاری دیگر را شامل می شد، از سال 2002 پایه ثابت حضور در جام های جهانی بوده است و در سال 2006 نیز خود را به جمع 4 تیم پایانی رساندند و با شکست در مقابل ژرمن ها به رتبه چهارم دست یافتند.

پرتغالی ها در جام جهانی گذشته تحت هدایت کارلوس کی‌روش، سرمربی فعلی تیم ملی ایران، در همان مرحله یک هشتم نهایی به دست اسپانیا حذف شدند و در نتیجه آن کی‌روش از کار برکنار شد و از آن زمان تاکنون پائولو بنتو هدایت این تیم را به عهده گرفته است.

پیش بینی عملکرد در برزیل
پرتغال در گروه G رقابت ها با تیم های آلمان، غنا و ایالات متحده هم گروه شده است. اما حداقل روی کاغذ به نظر نمی رسد پرتغالی ها برای صعود از این گروه ناکام بمانند.

اولین دیدار آنها مقابل ژرمن ها خواهد بود؛ تیمی که حداقل تا قبل از مراحل پایانی، همیشه یکی از تیم های سرسخت در تورنمنت ها بوده اند و بعد از ناکامی های متعدد در سالیان اخیر، این بار با امید قهرمانی آمده اند و مدعی اصلی صعود از این گروه به شمار می روند و بدون شک سخت ترین و تعیین کننده ترین دیدار این گروه، در جدال بین آنها رقم خواهد خورد.

آمریکا دومین حریف پرتغال در این گروه خواهد بود؛ تیم تحت هدایت یورگن کلینزمن آلمانی، به عنوان تیم اول از کونکاکاف راهی جام جهانی شده است. و با توجه به عملکرد خوب این تیم در مقابل تیم های اروپایی، پرتغال باید مراقب این مسابقه باشد.

غنا تیم دیگر حاضر در این گروه است؛ اولین و آخرین حضور آنها در جام جهانی به سالهای 2006 و 2010 بر می گردد و علی رغم درخشش در جام ملت های آفریقا، هیچوقت در سطح جهانی موفق ظاهر نشده اند. پرتغال در سال های اخیر چندین بار با تیم هایی از این قاره روبرو شده است و آخرین بار نتیجه 5-1 در مقابل کامرون به پیروزی دست یافتند و به نظر نمی رسد کار سختی در این دیدار داشته باشند.

با توجه به حضور تیم های بلژیک، روسیه، کره جنوبی و الجزایر در گروه H، می توان گفت که شاگردان بنتو باید خود را برای دیداری سخت در مقابل پدیده احتمالی این رقابت ها [بلژیک] آماده کنند.

با توجه به فاکتورهای موجود در تیم بنتو و تجربه بالاتر آنها و حضور فوق ستاره ای چون کریستیانو رونالدو، می توان حضور این تیم در جمع 8 تیم پایانی را متصور شد.

بازیکنان شاخص

کریستیانو رونالدو
بهترین بازیکن جهان در سال 2013 و دارنده دو عنوان مرد سال فوتبال جهان به مانند سال های اخیر چشم امید پرتغالی ها خواهد بود. کریستیانو رونالدو اکنون دیگر به رهبر و نماد تیم ملی تبدیل شده است. او با 110 بازی ملی بعد از لوئیس فیگو [127] و در کنار فرناندو کوتو بیشترین تجربه را در تیم دارد و با 49 گل به عنوان بهترین گلزن تاریخ کشورش شناخته می شود.


ژائو موتینیو
مغز متفکر میانه میدان سلسائو بازیکن 27 ساله پرتغالی ها سال گذشته از لیگ کشور خود راهی تیم موناکو فرانسه شد. او در این فصل 32 بار در رقابت های مختلف برای تیم سلطنتی به میدان رفت و نتیجه آن تنها 8 پاس گل و یک گل بود. اما موتینیو در تیم ملی همواره توانایی های خود را بهتر نشان داده است و مطمئناً وظیفه سختی برای تغذیه مهاجمان تیمش خواهد داشت. اگر او به خوبی وظایف خود را به جا بیاورد، می توان روز های خوبی برای بنتو و تیمش متصور بود!

فابیو کوئنترائو
با اینکه در این فصل فابیو کوئنترائو تنها 17 بار در تمام رقابت ها برای رئال مادرید به میدان رفته است، اما او در حساس ترین مقطع فصل و در غیاب مارسلو، به بهترین نحو ممکن خود را نشان داد و یکی از عوامل اصلی موفقیت رئال مادرید در فینال جام حذفی و نیمه نهایی چمپیونزلیگ بود. فابیو در کارهای دفاعی و هجومی تعادل فوق العاده ای دارد و یکی از ارکان اصلی تیم بنتو در مسیر صعود به جام جهانی بود. هماهنگی او در سمت چپ با کریستیانو رونالدو می تواند بلای جان سایر تیم ها در برزیل باشد.

په په
احتمالاً این آخرین جام جهانی مدافع 31 ساله پرتغالی ها باشد. او در فصل 14-2013 و با روی کار آمدن کارلو آنچلوتی، از هر لحاظ به حداکثر آمادگی خود رسیده است و دیگر خبری از اشتباهات و کارتهای مکرر او نیست. او در این فصل یکی از ارکان اصلی تیم باشگاهی خود به شمار می رود و انجام 48 بازی و به ثمر رساندن 5 گل (بهترین آمار کارنامه او) به وضوح گویای این حرف است. پائولو بنتو امید زیادی دارد که این مدافع تنومند در جام جهانی نیز به همین روند خود ادامه دهد تا بدین ترتیب خیال او از بابت کارهای دفاعی تیمش تاحدودی راحت شود.

سرمربی: پائولو بنتو (Paulo Bento)
پرتغال تحت هدایت پائولو بنتو، مربی که سابقه پوشیدن پیراهن تیم ملی را نیز دارد، چندین و چند بار ثابت کرده است که در روزها و شرایط سخت بهتر عمل می کند. او در 40 باری که روی نیمکت پرتغال نشسته است، 23 پیروزی، 10 تساوی و 7 شکست را ثبت کرده است. آنها بعد از سپری کردن یورو 2012 و مرحله مقدماتی، اکنون جزو مدعیان اصلی به شمار نمی روند، اما این تیم یکدست و هماهنگ، با رهبری کریستیانو رونالدو در داخل زمین، می تواند حرف های زیادی برای گفتن در برزیل داشته باشد. پرتغال با 309.6 میلیون یورو نهمین تیم با ارزش جام بیستم به شمار می رود.

بازیکنان تیم ملی پرتغال در جام جهانی:


دروازه‌بانان: بتو (سویا) – روی پاتریشیو (اسپورتینگ لیسبون) – ادواردو (براگا)

مدافعان: آندره آلمیدا (بنفیکا) – برونو آلوز (فنرباغچه) – فابیو کوئنترائو (رئال مادرید) - په‌په (رئال مادرید) – ژائو پریرا (والنسیا) - ریکاردو کاستا (والنسیا) – نتو (زنیت سن‌پترزبورگ)

هافبک‌ها: ژائو موتینیو (موناکو) – میگل ولوسو (دیناموکیف) – رائول میرلس (فنرباغچه) – روبن آموریم (بنفیکا) – ویلیام کاروالیو (اسپورتنگ) – رافا (براگا)

مهاجمان: کریستیانو رونالدو (رئال مادرید) – ادر (براگا) – هلدر پوستیگا (لاتزیو) – هوگو آلمیدا (بشیکتاش) – نانی (منچستریونایتد) – سیلوستره وارلا (پورتو) – ویه‌‌ایرینا (ولفسبورگ)