به گزارش مشرق، سیامند رحمان حالا به یک چهره همیشه خندان و محبوب در ورزش جهان تبدیل شده و بسیاری مشتاقند تا راز لبخند‌های همیشگی او را بیابند. وزنه‌بردار فوق سنگین کشورمان گفت‌وگویی جالب و خواندنی را انجام داده است که در ادامه می‌خوانید:
قهرمان وزنه‌برداری معلولین جهان عدم انتخاب وزنه 300 کیلوگرمی در مسابقات جهانی امارات را احترام به تصمیم مربیان خود دانسته است اما این بار مصمم است تا این وزنه را در مسابقات پاراآسیایی 2014 جا به جا کند. این جوان 28 ساله در این باره اظهار داشت: صلاحدید مربیانم این بود که وزنه 285 کیلوگرمی را بزنم و این رکورد را در دسته 107+ کیلوگرم به ثبت برسانم.
او در ادامه افزود: شک نکنید که دست از تلاش برای دستیابی به چنین موفقیتی بر نخواهم داشت و تمام تلاشم را در مسابقات پارآسیایی 2014 اینچئون که از 18 تا 24 اکتبر برگزار می شود، خواهم کرد.
«مدتهاست که تمام فکر و ذهنم مهار وزنه 300 کیلوگرمی است.» رحمان با اعلام این مطلب تصریح کرد: ضمن اینکه همیشه به حرف مربیانم گوش می‌کنم و به نظرات‌شان احترام می گذارم، در حال حاضر تمام تمرکز من روی مهار وزنه 300 کیلوگرمی و بالاتر از آن است.
وزنه بردار سنگین وزن تیم ملی جانبازان و معلولین کشورمان یادآور شد: به هیچ چیز فکر نمی‌کنم جز کسب مدال طلای بازی‌های اینچئون که این مهم فقط با احساس پشتگرمی و حمایت از جانب مسئولین کمیته ملی پارالمپیک و مربیانم حاصل خواهد شد. هیچ‌گاه حریفانم را دست کم نمی‌گیرم و امیدوارم بتوانم در صحنه رقابت رکوردی جهانی را ثبت کنم و مدال طلا را به گردن بیاویزم.
رحمان درباره میزان استرس در این رشته و راهکار او برای مبارزه با این مسئله هم گفت: یکی از تمرینات دایمی یک ورزشکار حرفه‌ای مقابله با استرس است زیرا اگر این تمرین را نداشته باشد معلوم نیست بتواند در هنگام مسابقه استرس خود را کنترل کند. یکی از دلایلی هم که همیشه لبخند می‌زنم از بین بردن همین استرس و انرژی‌های منفی درونم است.
قهرمان پارالمپیک 2012 لندن در پاسخ به سوال خبرنگار IPC درباره رقابت او و منصور پورمیرزایی دیگر وزنه‌بردار این دسته هم خاطرنشان کرد: من با منصور پور میرزایی خیلی رفیق هستم. همیشه با هم شوخی می‌کنیم و می‌خندیم. همیشه رفاقت با او بر رقابت ارجحیت دارد. رقابت من و منصور پورمیرزایی به نفع هر دوی ماست چون حاصل این رقابت فقط یک چیز است و آن اعتلای پرچم 3 رنگ کشورمان بوده و این مهم است نه اسم سیامند یا منصور.
وی خاطر نشان کرد: اکثر اوقات به این موضوع می‌اندیشم که همین امروز ممکن است پدیده‌ای نوظهور در گوشه‌ای از کشور پهناورمان طلوع کند و مرا به چالش بکشد، پس همیشه تا حد آخر توانم تمرین می‌کنم تا بهترین سیامند را در مسابقات قهرمانی به نمایش بگذارم.
منبع: سایت کمیته ملی پاراالمپیک
قهرمان وزنه‌برداری معلولین جهان عدم انتخاب وزنه 300 کیلوگرمی در مسابقات جهانی امارات را احترام به تصمیم مربیان خود دانسته است اما این بار مصمم است تا این وزنه را در مسابقات پاراآسیایی 2014 جا به جا کند. این جوان 28 ساله در این باره اظهار داشت: صلاحدید مربیانم این بود که وزنه 285 کیلوگرمی را بزنم و این رکورد را در دسته 107+ کیلوگرم به ثبت برسانم.
او در ادامه افزود: شک نکنید که دست از تلاش برای دستیابی به چنین موفقیتی بر نخواهم داشت و تمام تلاشم را در مسابقات پارآسیایی 2014 اینچئون که از 18 تا 24 اکتبر برگزار می شود، خواهم کرد.
«مدتهاست که تمام فکر و ذهنم مهار وزنه 300 کیلوگرمی است.» رحمان با اعلام این مطلب تصریح کرد: ضمن اینکه همیشه به حرف مربیانم گوش می‌کنم و به نظرات‌شان احترام می گذارم، در حال حاضر تمام تمرکز من روی مهار وزنه 300 کیلوگرمی و بالاتر از آن است.
وزنه بردار سنگین وزن تیم ملی جانبازان و معلولین کشورمان یادآور شد: به هیچ چیز فکر نمی‌کنم جز کسب مدال طلای بازی‌های اینچئون که این مهم فقط با احساس پشتگرمی و حمایت از جانب مسئولین کمیته ملی پارالمپیک و مربیانم حاصل خواهد شد. هیچ‌گاه حریفانم را دست کم نمی‌گیرم و امیدوارم بتوانم در صحنه رقابت رکوردی جهانی را ثبت کنم و مدال طلا را به گردن بیاویزم.
رحمان درباره میزان استرس در این رشته و راهکار او برای مبارزه با این مسئله هم گفت: یکی از تمرینات دایمی یک ورزشکار حرفه‌ای مقابله با استرس است زیرا اگر این تمرین را نداشته باشد معلوم نیست بتواند در هنگام مسابقه استرس خود را کنترل کند. یکی از دلایلی هم که همیشه لبخند می‌زنم از بین بردن همین استرس و انرژی‌های منفی درونم است.
قهرمان پارالمپیک 2012 لندن در پاسخ به سوال خبرنگار IPC درباره رقابت او و منصور پورمیرزایی دیگر وزنه‌بردار این دسته هم خاطرنشان کرد: من با منصور پور میرزایی خیلی رفیق هستم. همیشه با هم شوخی می‌کنیم و می‌خندیم. همیشه رفاقت با او بر رقابت ارجحیت دارد. رقابت من و منصور پورمیرزایی به نفع هر دوی ماست چون حاصل این رقابت فقط یک چیز است و آن اعتلای پرچم 3 رنگ کشورمان بوده و این مهم است نه اسم سیامند یا منصور.
وی خاطر نشان کرد: اکثر اوقات به این موضوع می‌اندیشم که همین امروز ممکن است پدیده‌ای نوظهور در گوشه‌ای از کشور پهناورمان طلوع کند و مرا به چالش بکشد، پس همیشه تا حد آخر توانم تمرین می‌کنم تا بهترین سیامند را در مسابقات قهرمانی به نمایش بگذارم.
منبع: سایت کمیته ملی پاراالمپیک
