به گزارش مشرق، روزنامه «نیشن» در مطلبی به چرایی پیشروی‌های داعش در عراق و سوریه پرداخت و نوشت: اوایل سال جاری میلادی، بعد از اینکه دولت اسلامی عراق و شام، از گروه‌های شورشی مختلف در سوریه شکست خورد، شعاری جسورانه با عنوان «می‌مانیم و گسترش می‌یابیم» برای خود برگزید. این گروه اکنون سرزمین‌های زیادی را از حلب تا الرقه و دیر الزور در سوریه و از رمادی تا فلوجه و موصل در عراق تحت کنترل خود در آورده است.
این روزنامه پس از بیان مقدمه فوق افزود: اکنون سئوال اساسی این است که چگونه این گروه کوچک توانسته کنترل بسیاری از مناطق در این دو کشور را به دست بگیرد؟
به اعتقاد نویسنده روزنامه «نیشن»، سه دلیل می‌توان برای این موضوع مطرح کرد:
دلیل نخست، ناهماهنگی دشمنان این گروه است. به عبارتی، قوانین ضد ترور در کنار برخی تمایلات فرقه‌ای در درگیری‌های نظامی در مناطق سنی، باعث دلسردی جمعیت سنی شده است؛ جمعیتی که داعش از آنها به نفع خود بهره‌برداری می‌کند.
در ادامه این گزارش ادعا شده:«این سیاست‌ها باعث شده سنی‌ها به‌رغم تنفر از داعش، احساس کنند وظیفه‌ای در مبارزه با این گروه یا مقاومت در مقابل حضور آنها ندارند چرا که دولت نیز به همان بدی (داعش) است. علاوه بر این، این حسی میان شیعه‌ها وجود دارد که وظیفه‌ای برای جنگ در مناطق سنی و رها کردن مناطق خود در معرض خطر ندارند. همین امر موجب شده نیروهای دولت عراق نیز تمایل کمی برای مقابله با شورشیان داشته باشند.»
به نوشته این روزنامه، در سوریه نیز دشمنان داعش در مبارزه با این گروه با یکدیگر متحد نیستند. به‌رغم اینکه دولت اسلامی عراق و شام رهبران گروه‌های شورشی بزرگ را کشته و به آنها اهانت کرده‌اند، اما بسیاری از این گروه‌ها مایل به جنگ با این گروه نیستند. این امر به داعش کمک می‌کند به‌رغم نیروهای کم، موجی از ترس را در سراسر سوریه ایجاد کند.
«نیشن» در ادامه مطلب خود به بیان دلیل دوم موفقیت‌های این گروه پرداخت و نوشت: «دلیل دوم شفافیت ایدئولوژی و رویکرد آنها در قیاس با سایر گروه‌های (افراطی) است. اینکه دولت اسلامی عراق و شام در حال حاضر برای ایجاد یک «دولت اسلامی» پیام داده که مسلمانان می‌توانند به آن بپیوندند و برای حیات و توسعه خود بجنگند، برای تعداد قابل توجهی از افراد جاذبه دارد.»
این روزنامه آمریکایی در ادامه مطلب خود به بیان دلیل سوم از دیدگاه خود پرداخته و آورده است:« دلیل بعدی توانایی این گروه برای دست یافتن به بودجه‌های هنگفت است. مانند بیشتر گروه‌های جهادی، نیروهای داعش نیز اخاذی، گرفتن غرامت و نیز گرفتن سلاح از دیگر شورشیان را توجیه می‌کنند چراکه خود را تنها نهاد اسلامی قانونی قلمداد می‌کنند.»
در ادامه این گزارش می‌خوانیم: «این گروه به عنوان یک دولت رفتار می‌کند و سایر شورشیان یا می‌توانند با آن متحد شوند و یا مورد هدف قرار بگیرند. در حالی که سایر گروه‌های شورشی با دولت اسد می‌جنگند، داعش مشغول به دست آوردن مناطقی است که تحت کنترل شورشیان است. در شرق سوریه نیز، داعش کنترل مناطق نفتی، تاسیسات گازی و کارخانه‌ها و سایر منابع سودمند را به کنترل خود در آورده است.»
جدای از تحلیل نیشن، برخی تحلیل‌گران عوامل زیر را نیز در بحران فعلی عراق موثر می‌بینند: تبانی برخی مقامات موصل با تروریست‌های داعش، حضور اعزای منحله حزب بعث -که به خوبی نقاط ضعف و قوت ارتش عراق را می‌شناسند- در کنار این گروه تروریستی، حمایت‌های مالی و تسلیحاتی بی حدوحصر برخی کشورهای عربی از داعش و ضعف‌های ساختاری در ارتش عراق. ضمن اینکه، تغذیه این گروه از سوی غرب که با هدف «برکناری بشار اسد به هر قیمت ممکن» صورت می‌گرفت نیز باعث تقویت این جریان شده است.
همچنین این تحلیل‌گران بر این باورند که قدرت گروه داعش، بیش از اینکه در میدان جنگ‌باشد، در تبلیغات رسانه‌ای است که با حمایت‌های برخی شبکه‌های خبری عربی به آن دامن زده می‌شود.
این روزنامه پس از بیان مقدمه فوق افزود: اکنون سئوال اساسی این است که چگونه این گروه کوچک توانسته کنترل بسیاری از مناطق در این دو کشور را به دست بگیرد؟
به اعتقاد نویسنده روزنامه «نیشن»، سه دلیل می‌توان برای این موضوع مطرح کرد:
دلیل نخست، ناهماهنگی دشمنان این گروه است. به عبارتی، قوانین ضد ترور در کنار برخی تمایلات فرقه‌ای در درگیری‌های نظامی در مناطق سنی، باعث دلسردی جمعیت سنی شده است؛ جمعیتی که داعش از آنها به نفع خود بهره‌برداری می‌کند.
در ادامه این گزارش ادعا شده:«این سیاست‌ها باعث شده سنی‌ها به‌رغم تنفر از داعش، احساس کنند وظیفه‌ای در مبارزه با این گروه یا مقاومت در مقابل حضور آنها ندارند چرا که دولت نیز به همان بدی (داعش) است. علاوه بر این، این حسی میان شیعه‌ها وجود دارد که وظیفه‌ای برای جنگ در مناطق سنی و رها کردن مناطق خود در معرض خطر ندارند. همین امر موجب شده نیروهای دولت عراق نیز تمایل کمی برای مقابله با شورشیان داشته باشند.»
به نوشته این روزنامه، در سوریه نیز دشمنان داعش در مبارزه با این گروه با یکدیگر متحد نیستند. به‌رغم اینکه دولت اسلامی عراق و شام رهبران گروه‌های شورشی بزرگ را کشته و به آنها اهانت کرده‌اند، اما بسیاری از این گروه‌ها مایل به جنگ با این گروه نیستند. این امر به داعش کمک می‌کند به‌رغم نیروهای کم، موجی از ترس را در سراسر سوریه ایجاد کند.
«نیشن» در ادامه مطلب خود به بیان دلیل دوم موفقیت‌های این گروه پرداخت و نوشت: «دلیل دوم شفافیت ایدئولوژی و رویکرد آنها در قیاس با سایر گروه‌های (افراطی) است. اینکه دولت اسلامی عراق و شام در حال حاضر برای ایجاد یک «دولت اسلامی» پیام داده که مسلمانان می‌توانند به آن بپیوندند و برای حیات و توسعه خود بجنگند، برای تعداد قابل توجهی از افراد جاذبه دارد.»
این روزنامه آمریکایی در ادامه مطلب خود به بیان دلیل سوم از دیدگاه خود پرداخته و آورده است:« دلیل بعدی توانایی این گروه برای دست یافتن به بودجه‌های هنگفت است. مانند بیشتر گروه‌های جهادی، نیروهای داعش نیز اخاذی، گرفتن غرامت و نیز گرفتن سلاح از دیگر شورشیان را توجیه می‌کنند چراکه خود را تنها نهاد اسلامی قانونی قلمداد می‌کنند.»
در ادامه این گزارش می‌خوانیم: «این گروه به عنوان یک دولت رفتار می‌کند و سایر شورشیان یا می‌توانند با آن متحد شوند و یا مورد هدف قرار بگیرند. در حالی که سایر گروه‌های شورشی با دولت اسد می‌جنگند، داعش مشغول به دست آوردن مناطقی است که تحت کنترل شورشیان است. در شرق سوریه نیز، داعش کنترل مناطق نفتی، تاسیسات گازی و کارخانه‌ها و سایر منابع سودمند را به کنترل خود در آورده است.»
جدای از تحلیل نیشن، برخی تحلیل‌گران عوامل زیر را نیز در بحران فعلی عراق موثر می‌بینند: تبانی برخی مقامات موصل با تروریست‌های داعش، حضور اعزای منحله حزب بعث -که به خوبی نقاط ضعف و قوت ارتش عراق را می‌شناسند- در کنار این گروه تروریستی، حمایت‌های مالی و تسلیحاتی بی حدوحصر برخی کشورهای عربی از داعش و ضعف‌های ساختاری در ارتش عراق. ضمن اینکه، تغذیه این گروه از سوی غرب که با هدف «برکناری بشار اسد به هر قیمت ممکن» صورت می‌گرفت نیز باعث تقویت این جریان شده است.
همچنین این تحلیل‌گران بر این باورند که قدرت گروه داعش، بیش از اینکه در میدان جنگ‌باشد، در تبلیغات رسانه‌ای است که با حمایت‌های برخی شبکه‌های خبری عربی به آن دامن زده می‌شود.
