به گزارش گروه اجتماعی مشرق، دیابتی ها برای روزه گرفتن باید آمادگی داشته و در حقیقت باید دو ماه قبل از ماه رمضان به پزشک مراجعه و قند خود را کنترل کرده باشند.
اگر بیماران دیابتی آمادگی های لازم را برای ماه رمضان کسب نکنند، نمی توانند روزه بگیرند و در صورت روزه داری نیز با عوارض جدی روبرو خواهند شد.
مدیرعامل انجمن دیابت ایران می گوید: سه عامل کنترل قند خون، شیوه درمانی و اطلاعات و آموزش فرد در روزه داری فرد دیابتی موثر است.
«امیرکامران نیکوسخن» می افزاید: دیابتی ها باید از هم اکنون برای ماه رمضان خود را آماده کرده و میزان قند خود را به حد مطلوب برسانند، زیرا در صورت داشتن نوسانات قند خون، روزه داری نه تنها موجب کاهش قند نمی شود، بلکه قند خون را نیز بالا می برد.
وی تاکید می کند: منظور از کنترل قند خون، انجام آزمایش های لازم و اندازه گیری روزانه است؛ قند خون بدن، نوسانات زیادی دارد و یک بار آزمایش میزان آن را مشخص نمی کند، بلکه باید به کمک دستگاه های اندازه گیری قند، بطور مداوم آن را کنترل کرد.
مدیرعامل انجمن دیابت ایران می گوید: تنها نوعی آزمایش موسوم به آزمایش «هموگلوبین A1c» طی هر سه ماه می تواند میانگین قند خون فرد و کنترل بودن قند را نشان دهد و با بسنده کردن به یک آزمایش نمی توان درباره کنترل بودن قند خون قضاوت کرد.
نیکوسخن تصریح می کند، اگر میزان آزمایش «هموگلوبین A1c» کمتر از هفت بود، فرد می تواند روزه بگیرد اما اگر بالای هشت بود روزه داری وضعیت فرد دیابتی را بدتر می کند.
وی درباره تاثیر شیوه درمانی بر روزه داری فرد نیز می گوید: اگر فرد دیابتی بدون دارو و با ورزش و رژیم غذایی، قند خود را کنترل می کند و آموزش های لازم را در این زمینه دیده باشد، مشکلی درصورت روزه داری او ایجاد نمی شود.
مدیرعامل انجمن دیابت ایران می افزاید: بیمارانی که از قرص برای درمان دیابت استفاده می کنند باید بدانند که مصرف قرص موجب افت قند خون می شود، بنابراین مصرف این قرص ها هنگام روزه داری باید با دقت تنظیم شود و این افراد حتما قبل از روزه داری باید نظر پزشک معالج خود را در این زمینه جویا شوند.
به گفته نیکوسخن، روزه گرفتن برای بیماران دیابتی که انسولین تزریق می کنند، کار بسیار سختی است و اغلب آنان با روزه داری با افزایش یا کاهش شدید قند خون مواجه می شوند.
وی می افزاید: این افراد فقط در صورت داشتن اطلاعات بسیار بالا در زمینه دیابت و همچنین فقط در صورت استفاده از انسولین های نوترکیب با اثر طولانی و در شرایط خاص، می توانند روزه بگیرند.
مدیرعامل انجمن دیابت ایران می گوید: بسیاری از افراد فکر می کنند با روزه گرفتن و نخوردن یک وعده غذا می توانند انسولین خود را تزریق نکنند، درحالیکه چه غذا بخوریم و چه غذا نخوریم، انسولین باید به بدن برسد.
نیکوسخن خاطرنشان می کند: بطور خلاصه می توان گفت اغلب دیابتی هایی که بدون دارو بیماری خود را کنترل می کنند، می توانند روزه بگیرند؛ دیابتی هایی که دارو مصرف می کنند باید با نظر پزشک معالج روزه بگیرند و روزه داری برای دیابتی هایی که انسولین مصرف می کنند، تقریبا مضر است.
وی، آموزش و اطلاع رسانی را از دیگر آمادگی های لازم برای بیماران دیابتی قبل از آغاز ماه رمضان و تصمیم به روزه داری دانسته و می گوید: بیماران دیابتی حتما باید آموزش های لازم را درباره «دیابت و روزه داری» فرا گیرند.
مدیرعامل انجمن دیابت ایران اضافه می کند: بطور مثال بیماران دیابتی باید بدانند که هنگام افطار و سحر از خوردن غذاهای حجیم خودداری کنند تا قند خونشان افزایش نیابد و همچنین همه آنان حتی افرادی که بدون دارو قندشان را کنترل می کنند باید کنترل روزانه قند خون داشته باشند.
نیکوسخن می گوید: میزان قند خون دو ساعت بعد از خوردن سحری و دو ساعت بعد از خوردن افطار باید کنترل شده و کمتر از 180 باشد و اگر قند خون آنان در طول روز کمتر از 70 باشد، باید از روزه داری منصرف شوند.
به گفته وی، روزه همان اندازه که اثرات معنوی و جسمی مطلوب دارد می تواند برای بیماران دیابتی مضر باشد و خداوند دستور داده در شرایطی که روزه موجب آسیب به بدن می شود، نباید روزه گرفت.
مدیرعامل انجمن دیابت ایران تصریح می کند: نمی توان یک قانون کلی برای همه بیماران دیابتی ارائه داد که آیا می توانند روزه بگیرند یا نه، اما متاسفانه در صدا وسیما و رسانه ها برای دیابتی ها در ماه رمضان یک قانون کلی ارائه می شود درحالیکه شرایط از فرد به فرد دیگر متفاوت است.
نیکوسخن با تاکید براینکه هر بیمار دیابتی باید اجازه روزه داری را از پزشک معالج خود کسب کند، می افزاید: روزه در بیماران دیابتی که دچار عوارض آن مانند عوارض کلیوی، قلبی و چشمی هستند، مضر است.
وی خاطرنشان می کند: حتی اگر بیماران دیابتی از پزشک خود اجازه روزه داری دارند، باید درباره دارو، تغذیه و فعالیت بدنی آموزش های لازم را فراگیرند.
مدیرعامل انجمن دیابت ایران می گوید: قند خون قبل از غذا خوردن باید بین 90 تا 130، دو ساعت بعد از غذا خوردن کمتر از 180 و قند در آزمایش «هموگلوبین A1c» نیز باید کمتر از هفت باشد تا فردی بتواند روزه بگیرد.
نیکوسخن تاکید می کند: روزه داری می تواند هم موجب افت و هم موجب بالارفتن قند شود؛ گرسنه بودن به مدت طولانی ممکن است قند را بالا ببرد زیرا بدن در حالت طبیعی قند را از کبد دریافت می کند و اگر انسولین در بدن نباشد میزان قند در بدن بالا می رود.
اگر بیماران دیابتی آمادگی های لازم را برای ماه رمضان کسب نکنند، نمی توانند روزه بگیرند و در صورت روزه داری نیز با عوارض جدی روبرو خواهند شد.
مدیرعامل انجمن دیابت ایران می گوید: سه عامل کنترل قند خون، شیوه درمانی و اطلاعات و آموزش فرد در روزه داری فرد دیابتی موثر است.
«امیرکامران نیکوسخن» می افزاید: دیابتی ها باید از هم اکنون برای ماه رمضان خود را آماده کرده و میزان قند خود را به حد مطلوب برسانند، زیرا در صورت داشتن نوسانات قند خون، روزه داری نه تنها موجب کاهش قند نمی شود، بلکه قند خون را نیز بالا می برد.
وی تاکید می کند: منظور از کنترل قند خون، انجام آزمایش های لازم و اندازه گیری روزانه است؛ قند خون بدن، نوسانات زیادی دارد و یک بار آزمایش میزان آن را مشخص نمی کند، بلکه باید به کمک دستگاه های اندازه گیری قند، بطور مداوم آن را کنترل کرد.
مدیرعامل انجمن دیابت ایران می گوید: تنها نوعی آزمایش موسوم به آزمایش «هموگلوبین A1c» طی هر سه ماه می تواند میانگین قند خون فرد و کنترل بودن قند را نشان دهد و با بسنده کردن به یک آزمایش نمی توان درباره کنترل بودن قند خون قضاوت کرد.
نیکوسخن تصریح می کند، اگر میزان آزمایش «هموگلوبین A1c» کمتر از هفت بود، فرد می تواند روزه بگیرد اما اگر بالای هشت بود روزه داری وضعیت فرد دیابتی را بدتر می کند.
وی درباره تاثیر شیوه درمانی بر روزه داری فرد نیز می گوید: اگر فرد دیابتی بدون دارو و با ورزش و رژیم غذایی، قند خود را کنترل می کند و آموزش های لازم را در این زمینه دیده باشد، مشکلی درصورت روزه داری او ایجاد نمی شود.
مدیرعامل انجمن دیابت ایران می افزاید: بیمارانی که از قرص برای درمان دیابت استفاده می کنند باید بدانند که مصرف قرص موجب افت قند خون می شود، بنابراین مصرف این قرص ها هنگام روزه داری باید با دقت تنظیم شود و این افراد حتما قبل از روزه داری باید نظر پزشک معالج خود را در این زمینه جویا شوند.
به گفته نیکوسخن، روزه گرفتن برای بیماران دیابتی که انسولین تزریق می کنند، کار بسیار سختی است و اغلب آنان با روزه داری با افزایش یا کاهش شدید قند خون مواجه می شوند.
وی می افزاید: این افراد فقط در صورت داشتن اطلاعات بسیار بالا در زمینه دیابت و همچنین فقط در صورت استفاده از انسولین های نوترکیب با اثر طولانی و در شرایط خاص، می توانند روزه بگیرند.
مدیرعامل انجمن دیابت ایران می گوید: بسیاری از افراد فکر می کنند با روزه گرفتن و نخوردن یک وعده غذا می توانند انسولین خود را تزریق نکنند، درحالیکه چه غذا بخوریم و چه غذا نخوریم، انسولین باید به بدن برسد.
نیکوسخن خاطرنشان می کند: بطور خلاصه می توان گفت اغلب دیابتی هایی که بدون دارو بیماری خود را کنترل می کنند، می توانند روزه بگیرند؛ دیابتی هایی که دارو مصرف می کنند باید با نظر پزشک معالج روزه بگیرند و روزه داری برای دیابتی هایی که انسولین مصرف می کنند، تقریبا مضر است.
وی، آموزش و اطلاع رسانی را از دیگر آمادگی های لازم برای بیماران دیابتی قبل از آغاز ماه رمضان و تصمیم به روزه داری دانسته و می گوید: بیماران دیابتی حتما باید آموزش های لازم را درباره «دیابت و روزه داری» فرا گیرند.
مدیرعامل انجمن دیابت ایران اضافه می کند: بطور مثال بیماران دیابتی باید بدانند که هنگام افطار و سحر از خوردن غذاهای حجیم خودداری کنند تا قند خونشان افزایش نیابد و همچنین همه آنان حتی افرادی که بدون دارو قندشان را کنترل می کنند باید کنترل روزانه قند خون داشته باشند.
نیکوسخن می گوید: میزان قند خون دو ساعت بعد از خوردن سحری و دو ساعت بعد از خوردن افطار باید کنترل شده و کمتر از 180 باشد و اگر قند خون آنان در طول روز کمتر از 70 باشد، باید از روزه داری منصرف شوند.
به گفته وی، روزه همان اندازه که اثرات معنوی و جسمی مطلوب دارد می تواند برای بیماران دیابتی مضر باشد و خداوند دستور داده در شرایطی که روزه موجب آسیب به بدن می شود، نباید روزه گرفت.
مدیرعامل انجمن دیابت ایران تصریح می کند: نمی توان یک قانون کلی برای همه بیماران دیابتی ارائه داد که آیا می توانند روزه بگیرند یا نه، اما متاسفانه در صدا وسیما و رسانه ها برای دیابتی ها در ماه رمضان یک قانون کلی ارائه می شود درحالیکه شرایط از فرد به فرد دیگر متفاوت است.
نیکوسخن با تاکید براینکه هر بیمار دیابتی باید اجازه روزه داری را از پزشک معالج خود کسب کند، می افزاید: روزه در بیماران دیابتی که دچار عوارض آن مانند عوارض کلیوی، قلبی و چشمی هستند، مضر است.
وی خاطرنشان می کند: حتی اگر بیماران دیابتی از پزشک خود اجازه روزه داری دارند، باید درباره دارو، تغذیه و فعالیت بدنی آموزش های لازم را فراگیرند.
مدیرعامل انجمن دیابت ایران می گوید: قند خون قبل از غذا خوردن باید بین 90 تا 130، دو ساعت بعد از غذا خوردن کمتر از 180 و قند در آزمایش «هموگلوبین A1c» نیز باید کمتر از هفت باشد تا فردی بتواند روزه بگیرد.
نیکوسخن تاکید می کند: روزه داری می تواند هم موجب افت و هم موجب بالارفتن قند شود؛ گرسنه بودن به مدت طولانی ممکن است قند را بالا ببرد زیرا بدن در حالت طبیعی قند را از کبد دریافت می کند و اگر انسولین در بدن نباشد میزان قند در بدن بالا می رود.
