به گزارش گروه اجتماعی مشرق، شاید شنیده باشید که برخی از کودکان در یادگیری مهارت های زبانی و صحبت کردن نسبت به همسالان خود تاخیر دارند.همین مساله باعث نگرانی خانواده ها می شود تا جایی که بسیاری از پدرو مادرها به روانشناسان کودک و متخصصان گفتار درمانی مراجعه می کنند تا ناتوانی کودکشان در صحبت کردن را برطرف کنند.
محققان دانشگاه شیکاگو به تازگی مطالعه ای در مورد عوامل موثر بر یادگیری مهارت های گفتاری و شناختی در کودکان و روش های تشخیص کودکانی که در معرض خطر تاخیر در گفتار هستند، انجام داده اند که به نتایج جالبی رسیدند. گزارش این تحقیق ۴ساله در ادامه آمده است.
مطالعه جدید محققان دانشگاه شیکاگو نشان می دهد عواملی مانند بررسی حالت های بدن و صورت کودکان در سنین پایین می تواند برای تشخیص کودکان در معرض خطر تاخیر در رشد گفتار ومهارت ها شناختی مفید باشد.
پژوهش‌های دانشمندان درباره آموزش زود هنگام کودکان، کودکانی از طیف وسیعی از پیشینه ها از جمله کسانی که از خانواده های متمکن و محروم بودند و کسانی که دچار آسیب مغزی شده بودند را مورد بررسی قرار داد.
تحقیقات آنها در مقاله ای با این عنوان به چاپ رسید: «شواهد جدید درباره زبان و رشد شناختی کودکان بر اساس یک مطالعه طولی» این مقاله پیشنهاداتی مبتنی بر شواهد ارایه می دهد که در طول تحقیق به دست آمده اند ؛ راهکارهایی برای توسعه ابزارهای تشخیصی و مداخله ای به منظور ارتقای زبان و توسعه مهارت های شناختی در کودکان.
اثرات مستقل کمیت و کیفیت ورودی ها بر یادگیری زبان کودک
محققان دریافتند با وجود اینکه یادگیری زبان در کودکان با توجه به درآمد و سطح تحصیلات خانواده‌ها متفاوت است، اثرات آن نسبتا یکسان است. اگرچه پدرها و مادرهایی با پیشینه مناسب تر اجتماعی و فرهنگی در زندگی، وقت بیشتری را برای صحبت کردن با کودکانشان می گذارند، ولی بین خانواده های متمکن و محروم هیچ تفاوتی در کیفیت تجارب یادگیری زبانی که والدین به کودکانشان می دهند، وجود ندارد.
این مطالعه اثرات مستقل کمیت و کیفیت ورودی ها را بر یادگیری زبان کودک نشان می دهد. آنها همچنین دریافتند حرکات اولیه بدن و صورت و حرکات ناخودآگاه کودکان که قبل از ارتباط کلامی ویادگیری استفاده از کلمات برقرار می شود، می تواند برای تشخیص کودکان مبتلا به آسیب مغزی مورد استفاده قرار گیرد؛ به عبارت ساده تر اینکه کدام گروه از کودکانی که دچار آسیب های مغزی هستند بیشتر احتمال دارد در روند رشد واژگان گفتاری به طور معمول پیش روند و کدام گروه بیشتر احتمال دارد در مهارت زبان گفتاری تاخیر داشته باشند.
اهمیت این یافته از این جهت است که می توان قبل از پدیدار شدن تاخیر بکارگیری زبان این تشخیص را داد در نتیجه فرصت های بیشتری برای مداخله و اقدام زودهنگام در این مهارت مهم کودکان به دست می آید.
سوزان گلدین یکی از محققان این مطالعه می‌گوید: «ما اعتقاد داریم که یافته های ما پیامدهایی برای پیش بینی و تشخیص نقص زبان و مداخله برای رفع آن است که می تواند مهارت های زبانی را بهبود ببخشد.»
فیلمبرداری از نمونه هایی از گفتار و حرکات پدر و مادر باکودکان در طول فعالیت روزمره در خانه، محققان را قادر ساخت تا بررسی کنند چه راه هایی و چه حرکاتی اغلب برای برقراری ارتباط مورد استفاده قرار می گیرد و این که آیا می تواند به پیش بینی مهارت های اکتسابی گفتار در کودکان کمک کند یا نه. محققان همچنین بررسی کردند که آیا صحبت کردن والدین با رشد شناخت و زبان کودک ارتباط دارد یا نه.
سوزان لوین یکی دیگر از این محققان که خود در حوزه مطالعه کودکان مبتلا به آسیب های مغزی پیشگام بوده است،می گوید: «ما در حال بررسی عمیق اثرات صحبت کردن پدر و مادر هستیم که می تواند در تنوع مهارت های شناختی کودکان تاثیر داشته باشد. این یک پروژه بلند مدت است که چندین سال طول خواهد کشید و همین زمان زیاد به ما اجازه می دهد پاسخ سوال هایمان را در مسیر طبیعی یادگیری و اینکه چگونه این تغییرات تحت تاثیر محیط و آموزش دهندگان قرار می گیرد، بیابیم.
۲ گروه از کودکان در این مطالعه در مدت بیش از ۴سال بررسی شدند. گروه اول شامل ۶۴ خانواده با کودکان دامنه سنی از ۱۴ ماه تا حدود ۵ سال بدون معلولیت های جسمی و شناختی شناخته شده بودند. این کودکان به عنوان زبان آموزان معمولی شناخته شدند. خانواده های انتخاب شده نماینده‌ای از انواع متنوع قومی.
نژادی و سطوح درآمدی مختلف بودند. گروه دوم شامل ۴۰ خانواده بود که کودکانی بودند که از آسیب یک طرفه مغز از زمان تولد رنج می بردند.
استفاده والدین از واژگان پیچیده تر به مهارت یادگیری زبان کودکان کمک می‌کند
محققان تعامل بین کودک و مراقب اصلی خود که معمولا مادر بود را در طول فعالیت های روزانه عادی در خانه برای ۹۰ دقیقه هر ۴ ماه ضبط کردند. فعل و انفعالات برای تجزیه و تحلیل گفتار و حرکات کودک و پدر و مادر رونویسی شد.
بر همین اساس محققان توانستند ۴ فرضیه مربوط به توسعه زبان و مهارت های شناختی ارایه دهند؛ ثبت حرکات اولیه بدن و صورت قابلیت بالقوه ای داشت تا به عنوان یک ابزار تشخیصی برای شناسایی کودکان در معرض خطر تاخیر زبان استفاده شود. تشویق کودکان به حرکات صورت و بدن در سنین خیلی پایین به طور بالقوه می تواند میزان واژگان گفتاری آنها را در بدو ورود به مدرسه افزایش دهد.
تشویق والدین به استفاده از واژگان متنوع‌تر و آواهای پیچیده‌تر قابلیت این را دارد که یادگیری واژگان و آواهای پیچیده تر در کودکان را تقویت کندو نهایتا اینکه تشویق والدین برای استفاده از کلمات بیشتر و به کار بردن روابط انتزاعی مانند شباهت و تفاوت در واژگان، می تواند به طور بالقوه درک کودکان و توانایی آنها برای مقایسه واژگان پیچیده را بهبود بخشد.
گلدین می گوید: ما در نظر داشتیم تا اثر هر دو متغیر محیط و فرد را در یادگیری زبان در کودکان بسنجیم، بنابراین کودکانی از طیف‌های اجتماعی و اقتصادی گسترده‌ای انتخاب کردیم تا محیط های یادگیری متفاوت بین کودکان معمولی را بررسی کنیم و همچنین بین کودکان با آسیب اولیه مغزی تنوع زبان آموزان را مورد مطالعه قرار دهیم.
ما دریافتیم که میزان و نوع آموزش های کودکان با آسیب مغزی که از پدر و مادر یا مراقبان خود دریافت می‌کنند نسبت به کودکان معمولی، نقش بزرگتری در توسعه آواها و گفتار و نه توسعه واژگان آنها، ایفا می‌کند.
محققان این مطالعه عنوان کرده اند که مطالعات پیگیری به منظور تعیین راه‌هایی برای افزایش کلام هایی که کودکان در ارتقای زبان و مهارت های تفکر خود می شنوند، مورد نیاز است. آنها امیدوارند که فرضیات به دست آمده از این مطالعه و مطالعات پیگیری بتواند به عنوان پایه ای برای توسعه وسایل آموزشی از قبیل فیلم‌ها، بازی‌های رایانه ای و برنامه های آموزشی برای کودکستان ها مورد استفاده قرار گیرد.
مخاطبان محترم گروه اجتماعی مشرق می توانند اخبار، مقالات و تصاویر اجتماعی خود را به آدرس shoma@mashreghnews.ir ارسال کنند تا در سریع ترین زمان ممکن به نام خودشان و به عنوان یکی از مطالب ویژه مشرق منتشر شود. در ضمن گروه اجتماعی مشرق در صدد است با پیگیری مشکلات ارسالی شما از طریق کارشناسان و مشاوران مجرب پاسخی برای ابهامات مخاطبان عزیز بیابد.
منبع: شهروند
محققان دانشگاه شیکاگو به تازگی مطالعه ای در مورد عوامل موثر بر یادگیری مهارت های گفتاری و شناختی در کودکان و روش های تشخیص کودکانی که در معرض خطر تاخیر در گفتار هستند، انجام داده اند که به نتایج جالبی رسیدند. گزارش این تحقیق ۴ساله در ادامه آمده است.
مطالعه جدید محققان دانشگاه شیکاگو نشان می دهد عواملی مانند بررسی حالت های بدن و صورت کودکان در سنین پایین می تواند برای تشخیص کودکان در معرض خطر تاخیر در رشد گفتار ومهارت ها شناختی مفید باشد.
پژوهش‌های دانشمندان درباره آموزش زود هنگام کودکان، کودکانی از طیف وسیعی از پیشینه ها از جمله کسانی که از خانواده های متمکن و محروم بودند و کسانی که دچار آسیب مغزی شده بودند را مورد بررسی قرار داد.
تحقیقات آنها در مقاله ای با این عنوان به چاپ رسید: «شواهد جدید درباره زبان و رشد شناختی کودکان بر اساس یک مطالعه طولی» این مقاله پیشنهاداتی مبتنی بر شواهد ارایه می دهد که در طول تحقیق به دست آمده اند ؛ راهکارهایی برای توسعه ابزارهای تشخیصی و مداخله ای به منظور ارتقای زبان و توسعه مهارت های شناختی در کودکان.
اثرات مستقل کمیت و کیفیت ورودی ها بر یادگیری زبان کودک
محققان دریافتند با وجود اینکه یادگیری زبان در کودکان با توجه به درآمد و سطح تحصیلات خانواده‌ها متفاوت است، اثرات آن نسبتا یکسان است. اگرچه پدرها و مادرهایی با پیشینه مناسب تر اجتماعی و فرهنگی در زندگی، وقت بیشتری را برای صحبت کردن با کودکانشان می گذارند، ولی بین خانواده های متمکن و محروم هیچ تفاوتی در کیفیت تجارب یادگیری زبانی که والدین به کودکانشان می دهند، وجود ندارد.
این مطالعه اثرات مستقل کمیت و کیفیت ورودی ها را بر یادگیری زبان کودک نشان می دهد. آنها همچنین دریافتند حرکات اولیه بدن و صورت و حرکات ناخودآگاه کودکان که قبل از ارتباط کلامی ویادگیری استفاده از کلمات برقرار می شود، می تواند برای تشخیص کودکان مبتلا به آسیب مغزی مورد استفاده قرار گیرد؛ به عبارت ساده تر اینکه کدام گروه از کودکانی که دچار آسیب های مغزی هستند بیشتر احتمال دارد در روند رشد واژگان گفتاری به طور معمول پیش روند و کدام گروه بیشتر احتمال دارد در مهارت زبان گفتاری تاخیر داشته باشند.
اهمیت این یافته از این جهت است که می توان قبل از پدیدار شدن تاخیر بکارگیری زبان این تشخیص را داد در نتیجه فرصت های بیشتری برای مداخله و اقدام زودهنگام در این مهارت مهم کودکان به دست می آید.
سوزان گلدین یکی از محققان این مطالعه می‌گوید: «ما اعتقاد داریم که یافته های ما پیامدهایی برای پیش بینی و تشخیص نقص زبان و مداخله برای رفع آن است که می تواند مهارت های زبانی را بهبود ببخشد.»
فیلمبرداری از نمونه هایی از گفتار و حرکات پدر و مادر باکودکان در طول فعالیت روزمره در خانه، محققان را قادر ساخت تا بررسی کنند چه راه هایی و چه حرکاتی اغلب برای برقراری ارتباط مورد استفاده قرار می گیرد و این که آیا می تواند به پیش بینی مهارت های اکتسابی گفتار در کودکان کمک کند یا نه. محققان همچنین بررسی کردند که آیا صحبت کردن والدین با رشد شناخت و زبان کودک ارتباط دارد یا نه.
سوزان لوین یکی دیگر از این محققان که خود در حوزه مطالعه کودکان مبتلا به آسیب های مغزی پیشگام بوده است،می گوید: «ما در حال بررسی عمیق اثرات صحبت کردن پدر و مادر هستیم که می تواند در تنوع مهارت های شناختی کودکان تاثیر داشته باشد. این یک پروژه بلند مدت است که چندین سال طول خواهد کشید و همین زمان زیاد به ما اجازه می دهد پاسخ سوال هایمان را در مسیر طبیعی یادگیری و اینکه چگونه این تغییرات تحت تاثیر محیط و آموزش دهندگان قرار می گیرد، بیابیم.
۲ گروه از کودکان در این مطالعه در مدت بیش از ۴سال بررسی شدند. گروه اول شامل ۶۴ خانواده با کودکان دامنه سنی از ۱۴ ماه تا حدود ۵ سال بدون معلولیت های جسمی و شناختی شناخته شده بودند. این کودکان به عنوان زبان آموزان معمولی شناخته شدند. خانواده های انتخاب شده نماینده‌ای از انواع متنوع قومی.
نژادی و سطوح درآمدی مختلف بودند. گروه دوم شامل ۴۰ خانواده بود که کودکانی بودند که از آسیب یک طرفه مغز از زمان تولد رنج می بردند.
استفاده والدین از واژگان پیچیده تر به مهارت یادگیری زبان کودکان کمک می‌کند
محققان تعامل بین کودک و مراقب اصلی خود که معمولا مادر بود را در طول فعالیت های روزانه عادی در خانه برای ۹۰ دقیقه هر ۴ ماه ضبط کردند. فعل و انفعالات برای تجزیه و تحلیل گفتار و حرکات کودک و پدر و مادر رونویسی شد.
بر همین اساس محققان توانستند ۴ فرضیه مربوط به توسعه زبان و مهارت های شناختی ارایه دهند؛ ثبت حرکات اولیه بدن و صورت قابلیت بالقوه ای داشت تا به عنوان یک ابزار تشخیصی برای شناسایی کودکان در معرض خطر تاخیر زبان استفاده شود. تشویق کودکان به حرکات صورت و بدن در سنین خیلی پایین به طور بالقوه می تواند میزان واژگان گفتاری آنها را در بدو ورود به مدرسه افزایش دهد.
تشویق والدین به استفاده از واژگان متنوع‌تر و آواهای پیچیده‌تر قابلیت این را دارد که یادگیری واژگان و آواهای پیچیده تر در کودکان را تقویت کندو نهایتا اینکه تشویق والدین برای استفاده از کلمات بیشتر و به کار بردن روابط انتزاعی مانند شباهت و تفاوت در واژگان، می تواند به طور بالقوه درک کودکان و توانایی آنها برای مقایسه واژگان پیچیده را بهبود بخشد.
گلدین می گوید: ما در نظر داشتیم تا اثر هر دو متغیر محیط و فرد را در یادگیری زبان در کودکان بسنجیم، بنابراین کودکانی از طیف‌های اجتماعی و اقتصادی گسترده‌ای انتخاب کردیم تا محیط های یادگیری متفاوت بین کودکان معمولی را بررسی کنیم و همچنین بین کودکان با آسیب اولیه مغزی تنوع زبان آموزان را مورد مطالعه قرار دهیم.
ما دریافتیم که میزان و نوع آموزش های کودکان با آسیب مغزی که از پدر و مادر یا مراقبان خود دریافت می‌کنند نسبت به کودکان معمولی، نقش بزرگتری در توسعه آواها و گفتار و نه توسعه واژگان آنها، ایفا می‌کند.
محققان این مطالعه عنوان کرده اند که مطالعات پیگیری به منظور تعیین راه‌هایی برای افزایش کلام هایی که کودکان در ارتقای زبان و مهارت های تفکر خود می شنوند، مورد نیاز است. آنها امیدوارند که فرضیات به دست آمده از این مطالعه و مطالعات پیگیری بتواند به عنوان پایه ای برای توسعه وسایل آموزشی از قبیل فیلم‌ها، بازی‌های رایانه ای و برنامه های آموزشی برای کودکستان ها مورد استفاده قرار گیرد.
مخاطبان محترم گروه اجتماعی مشرق می توانند اخبار، مقالات و تصاویر اجتماعی خود را به آدرس shoma@mashreghnews.ir ارسال کنند تا در سریع ترین زمان ممکن به نام خودشان و به عنوان یکی از مطالب ویژه مشرق منتشر شود. در ضمن گروه اجتماعی مشرق در صدد است با پیگیری مشکلات ارسالی شما از طریق کارشناسان و مشاوران مجرب پاسخی برای ابهامات مخاطبان عزیز بیابد.
منبع: شهروند
