گروه بین‌الملل مشرق- "نورمن فینکلشتاین" استاد علوم سیاسی، فعال و نویسنده آمریکایی است که در زمینه‌های مناقشه اسرائیل و فلسطین و سیاست‌‌های مربوط به هولوکاست پژوهش می‌کند. وی عضو دانشگاه‌های نیویورک، بروکلین، "راتگرز"، و "هانتر" بوده است.

فینکلشتاین درباره تجارب پدر و مادر یهودی خود در طول جنگ جهانی دوم بسیار نوشته شده است. "ماریلا هوسیت" مادر او در ورشوی لهستان بزرگ شد، از گتوی ورشو، اردوگاه کار اجباری "مایدانک"، و دو اردوگاه برده‌داری جان سالم به در برد. "زکریا فینکلشتاین"، پدر نورمن نیز یکی از بازماندگان گتوی ورشو و اردوگاه کار اجباری "آشویتس" بود.

فینکلشتاین علی‌رغم تجربیات پدر و مادرش، از منتقدین برجسته و تند و تیز بهره‌برداری از موضوع هولوکاست است و در کتاب "صنعت هولوکاست: تأملاتی درباره بهره‌برداری از رنج یهودیان" که در سال 2000 منتشر شد، استدلال می‌کند که بسیاری افراد از موضوع هولوکاست به عنوان "سلاح ایدئولوژیک" استفاده می‌کنند تا اسرائیل، "یکی از وحشتناک‌ترین قدرت‌های نظامی در جهان، با سابقه هولناک حقوق بشری، بتواند خود را به عنوان یک کشور قربانی جا بزند" و به این ترتیب "مصونیت از انتقاد" پیدا کند.

یکی از مواردی که نشان می‌دهد فینکلشتاین تا چه اندازه در موضع ضدصهیونیستی خود محکم است، فیلمی است که از یکی از سخنرانی‌های وی در دانشگاه "واترلو" کانادا منتشر شده است. در این فیلم، فینکلشتاین در پاسخ به انتقاد یکی از دانشجویان صهیونیستی، پاسخی دندان‌شکن به او می‌دهد.

این فیلم و ترجمه صحبت‌های فینکلشتاین در ادامه آمده است.

نورمن فینکلشتاین: بفرمایید.

دختر یهودی: شما در طول سخنرانی خود، بارها یهودیان و همچنین افراد خاصی در جمعیت را مورد خطاب قرار دادید، البته نه یهودیان به طور کلی، بلکه افراد خاصی، به ویژه در جمعیت، و آن‌ها را "نازی‌ها" خطاب کردید. این کارتان بسیار توهین‌آمیز است نسبت به افرادی که آلمانی هستند، و همچنین آن‌هایی که واقعاً تحت حکومت نازی‌ها رنج برده‌اند.

فینکلشتاین: من دیگر به این چیزها احترام نمی‌گذارم. واقعاً احترامی برایشان قائل نیستم. من نه دوست دارم و نه احترامی قائلم برای اشک‌های تمساحی... اشک‌های تمساحی... اجازه بدهید من صحبت کنم... اجازه بدهید صحبتم تمام شود. آقا... اجازه بدهید صحبتم تمام شود! من دوست ندارم جلوی مخاطبین ورق هولوکاست را بازی کنم. اما حالا که مجبورم: پدر من در اردوگاه آشویتس بود... مادر من... لطفاً دهانتان را ببندید!...

پدر من در اردوگاه آشویتس بود... مادر من در اردوگاه کار اجباری مایدانک بود. تک‌تک اعضای خانواده پدری من...

مرد حاضر در جمعیت: یهودیان نمی‌توانستند مقابل آلمان‌ها سلاح به دست بگیرند.

فینکلشتاین: پدر من در اردوگاه کار اجباری آشویتس بود... مادر من در اردوگاه کار اجباری مایدانک بود. تک‌تک اعضای خانواده پدری و مادری من از بین رفتند. هر دوی والدین من در شورش گتوی ورشو حضور داشتند. دقیقاً و دقیقاً به خاطر درس‌هایی که من و دو خواهر و برادرم از پدر و مادرمان  آموخته‌ایم، حاضر نخواهم شد تا سکوت کنم، در حالی که اسرائیل جنایات خود علیه فلسطینی‌ها را مرتکب می‌شود. و به نظر من هیچ چیز نفرت‌آورتر از این نیست که از درد و رنج آن‌ها و شهادت آن‌ها برای توجیه شکنجه و وحشی‌گری، و هر روز تخریب خانه‌های فلسطینیان به دست اسرائیل استفاده کنم. بنابراین من بیش از این نمی‌پذیرم که مرعوب و مقهور این اشک‌ها بشوم. اگر شما هم درون خود قلبی داشته باشید، برای فلسطینی‌ها گریه می‌کنید.

تا به حال مقابل چنین جمعیتی نبوده‌ام. خیلی دوست‌داشتنی هستند.