عوارض کلسترول، علائم هستند!
پس از چند سال از ابتلا و پیشرفت کلسترول بالای خون، علائمی بروز می کنند که در واقع عوارض آن هستند. افزایش کلسترول در طولانی مدت سبب رسوب در عروق، تنگی قطر آنها و مانع از جریان خون مطلوب از عروق به سمت اندام های تحانی می شود.
این پلاک ها ممکن است سفت شده و زمینه ساز بروز آنژین قلبی شود. یک لخته خون ممکن است تغییر شکل داده و عروق کرنر قلب را مسدود کرده و باعث آنفراکتوس شود. همین حالت اگر در عروق مغز اتفاق بیفتد سکته مغزی و اگر در عروق کلیه باشد نارسایی کلیه را در پی دارد.
علائم این ناراحتی ها تقریبا برای همه شناخته شده است و حتی در بعضی موارد باید فورا به اورژانس مراجعه کرد. به طور کلی مجموعه علائم بیماری قلبی در نتیجه افزایش کلسترول عبارتند از:
- درد در عضله پشت پا
- درد در سینه به صورت غیر قابل تحمل
- حالت تهوع، سرگیجه
- تب، سردرد
- نفس نفس زدن، رنگ پریدگی
- احساس سرما در دست ها و پاها
-کاهش توان در صورت، دست ها و پاها به خصوص در یک طرف بدن
- مشکل در صحبت کردن
- مشکلات دید و...
چه زمانی باید کلسترول خون را اندازه گیری کرد؟
اندازه گیری کلسترول خون با آزمایش خون ناشتا پس از 12 ساعت پرهیز از خوردن و آشامیدن امکان پذیر است. می توان مقدار کلسترول کلی خون، تری گلیسرید و LDL خون را اندازه گیری کرد.
توصیه می شود اولین بار میزان کلسترول قبل از 30 سالگی اندازه گیری شود تا کلسترول بالای ارثی تشخیص داده شود. سپس تا سه 50 سالگی هر 5 سال و پس از آن هر 3 سال لازم است زیرا با افزایش سن عروق به طور طبیعی سخت تر می شوند. در صورت ابتلا به دیابت، کلسترول باید حداقل سالانه اندازه گیری شود.
علاوه بر افزایش سن و دیابت عوامل دیگری مانند سابقه فامیلی ابتلا به بیماری عروق کرنر قلب، استعمال دخانیات، پرفشاری خون و افزایش وزن نیز زمینه ساز کلسترول بالا می شوند که توجه بیشتری را به این مسئله می طلبد.
گرچه چاقی عامل افزایش دهنده کلسترول بد خون است که معمولا به دلیل تغذیه نامناسب بروز می کند اما افراد لاغر نیز از این بیماری مصون نیستند که در آنها معمولا سابقه خانوادگی علت بیماری است.
توصیه می شود قبل از بروز این عوارض حتما کلسترول خون را اندازه گیری کنید.