به گزارش گروه اجتماعی مشرق، کج خلقی خصلت رایج کودکان خردسال است. وقتی کودکتان سه ساله می‌‌شود، نشانه های کج خلقی، لجبازی های بی دلیل، گریه های طولانی، عادت های عجیب و غریب و ناآرامی آغاز می‌‌شوند.

خیلی ساده و بی دلیل کودک ممکن است شروع به گریه و زاری کند، با شما قهر کند و برای یک مساله بی‌مورد اعتراض کند. اگر کودکتان روحیه آرامی داشته باشد و در تمام دوران بارداری و نوزادی با شما همکاری کرده باشد بسیار شگفت زده خواهید شد که او چطور اینقدر لجباز و یک دنده شده است و برای یک نوشابه‌ای که برایش نخریده‌اید روی زمین نشسته است و گریه و ‌زاری به راه انداخته و به شما می‌‌گوید «دیگه دوستت ندارم». چطور باید دربرابر رفتارهای خارج از کنترل کودکتان واکنش نشان بدهید.

کج خلقی‌های شدید

کج خلقی های شدید مثل «به جوش آمدن و سرریز کردن» است. کودک نمی تواند آن را به راحتی کنترل کند. تحمل این کج خلقی ها نه برای کودک و نه برای پدر و مادر آسان نیست و کودک مدام با آن درگیر است. ‏

وقتی کودکتان دچار این حالت روحی می‌‌شود نمی تواند به هیچ دلیل و منطقی گوش بدهد. مجازات و تنبیه نیز نمی تواند سودی داشته باشد. نادیده گرفتن کودک هم بیشتر کودک را به وحشت می‌‌اندازد چون او در این حالت روحی دوست دارد از شما بشنود که می‌‌تواند خودش را مهار کند. او می‌‌خواهد بداند چگونه احساساتش را مدیریت کند و نمی خواهد شما او را ترک کنید یا نادیده بگیرید و به او آسیبی بزنید. ‏

آنچه پدر و مادر می‌‌توانند انجام بدهند

مهم نیست شما چقدر تلاش کرده اید تا از کج‌خلقی ها پیشگیری کنید، کودک بالاخره بهانه‌ای برای کج‌خلقی پیدا می‌‌کند.‏

اجازه بدهید کودک به شما اطمینان کند و بداند که در امنیت است، شما تنبیه اش نخواهید کرد و یا رهایش نمی کنید. این مساله برای کودک شما حیاتی و مهم است تا بیاموزد چطور احساساتش را کنترل و مدیریت کند. ‏

ـ سعی نکنید در این موقعیت برای کودکتان دلیل بیاورید. او نمی تواند به دلایل منطقی شما گوش بدهد. ‏

ـ در تمام مدتی که کودک کج خلقی می‌‌کند همراهش باشید. اگر برایتان امکان دارد او را به آغوش بگیرید و اگر نمی توانید کنارش باشید و لمس اش کنید. وقتی او در طوفان خشم و پریشانی است آرامش کنید. ‏

ـ کودک را تهدید نکنید و تشر نزنید. تهدید به ترک کردن و رها کردن کودک باعث می‌‌شود او غمگین تر و ناامیدتر شود. ‏

ـ اگر نمی توانید کنار کودک باشید؛ چون نمی توانید خودتان را کنترل کنید، به کودک بگویید که او را برای مدت کوتاهی تنها می‌‌گذارید اما خیلی زود بر می‌‌گردید و مراقبش هستید. به او اطمینان بدهید که تنها نمی ماند و یک نفر کنارش خواهد بود. ‏

ـ با کودکتان درباره آنچه برایش اتفاق افتاده و چیزی که احساس می‌‌کند با قاطعیت اما با مهربانی حرف بزنید. می‌‌توانید بگویید «تو خیلی احساس بدی داری و من تا وقتی که حالت بهتر بشه کنارت می‌‌مونم. اگه ناراحتی می‌‌تونی گریه کنی اما من نمی ذارم بزنی، دعوا کنی یا کار دیگه‌ای بکنی» شاید لازم باشد کودک را به آغوش بگیرید تا دعوا و تنش درست نکند. ‏

ـ نباید وقتی کودک شروع به بهانه گیری کرد تسلیم شوید و آنچه می‌‌خواهد را در اختیارش بگذارید. ‏

ـ اگر کودکتان بزرگتر است و کج خلقی می‌‌کند با او حرف بزنید و تشویقش کنید به یک جای آرام برود تا خودش را کمی آرام کند. شما هم می‌‌توانید همراهیش کنید و یا تنهایش بگذارید. ببینید چه چیزی برایش بهتر است. ‏

ـ وقتی بهانه گیری های کودک اوج گرفته است یک پیشنهاد خوب برای شاد کردن هردویتان بدهید و وقت تان را صرف آن کنید تا کج خلقی کودک کم کم از بین برود. او ممکن است بخواهد کتاب بخواند، پازل درست کند و یا با شما کمی پیاده‌روی کند. ‏

ـ وقتی شما کج خلقی ها را کنترل کنید به کودکتان یاد می‌‌دهید خشم و عصبانیت، احساساتی دائمی نیستند و او می‌‌تواند آنها را مهار کند و با روش‌های مؤثرتری، آن را ابراز کند. همچنین به او یاد می‌‌دهید هرچقدر اوضاع بد و سخت باشد شما اجازه نمی دهید او ناامید شود. ‏

ـ روشی که شما برای مدیریت و کنترل خشم و پریشانی تان به کار می‌‌برید الگوی رفتاری برای کودک است. ‏

شروع روز، پایان روز

بعضی روزها بدتراز روزهای دیگر است. اگر یک روز اول صبح متوجه می‌‌شوید امروز از آن روزهای ناآرام است قبل از هرکاری وقتی را با کودکتان برای آرام کردنش بگذرانید. هرکاری که فکر می‌‌کنید باید انجام دهید را کنار بگذارید و به یک روز خوب فکر کنید. اگر همان اول صبح کمی وقت بگذارید، برای طول روز زمان زیادی را پس انداز خواهید کرد. شب، وقتی یک روز بد و سخت را از سرگذرانده اید کمی برای

تمرین های آرامش بخشی، حل و فصل مشکلات و بازسازی رابطه وقت بگذارید. بعضی از کارهایی که می‌‌توانید برای ایجاد آرامش انجام بدهید: ‎

ـ پیاده روی در پارک یا اطراف خانه

‎ ‎ـ تماشای یک فیلم یا نمایش آرام در کنار کودک

ـ گوش دادن به موسیقی یا رقصیدن

ـ قصه گفتن

ـ دوش گرفتن

ـ ماساژ و مدیتیشن (کتاب های مفیدی برای مدیتیشن کودکان وجود دارد)‏

‎ ‎کودکان بزرگ تر (کودک دبستانی)‏

بیشتر کودکان تا زمانی که به مدرسه بروند کج خلقی می‌‌کنند. اگرکودک دبستانی هنوز هم بهانه گیر و کج خلق است ممکن است مساله‌ای وجود داشته باشد مثل‏:‎

ـ نگرانی؛ مثلا با دوستانش ناسازگار است و یا در انجام تکالیف مدرسه مشکل دارد

ـ مشکلات خانوادگی؛ مثل اختلاف پدر و مادر یا جدایی و طلاق

ـ مشکل جسمی و بیماری

اگر نمی توانید دلیل کج خلقی و بهانه گیری کودک را بفهمید با یک متخصص سلامت و بهداشت روان مشورت کنید. ‏

نوجوان‌ها

دوران بلوغ و نوجوانی، سخت می‌‌گذرد و بسیاری از نوجوان ها دوره هایی را می‌‌گذرانند که نمی توانند درآن احساساتشان را کنترل کنند. آنها بدون دلیل فریاد می‌‌کشند، درها را می‌‌کوبند و احساساتی می‌‌شوند. قبل از اینکه بخواهید با فرزندتان درباره اینکه چه اتفاقی افتاده است حرف بزنید باید به اوکمی زمان و فرصت بدهید تا آرام شود. اگر بهانه گیری و پرخاش های فرزند نوجوانتان همیشگی است باید برای حل مشکل و یافتن راه حل از مشاوره کمک بگیرید.‏

مراقب خودتان باشید

- توجه و مراقبت از کودک کج خلق و بهانه گیر می‌‌تواند برای شما به عنوان پدریا مادر و یا فردی که از او نگهداری می‌‌کنید پرفشار و پراضطراب باشد. ‏

- شما باید مراقب خودتان باشید تا بتوانید با چنین کودکی کنار بیایید. ‏

ـ خلاق باشید و روش هایی پیدا کنید تا احساس بهتری پیدا کنید. ‏

ـ احساس گناه نکنید؛ چون «کاری که باید انجام می‌‌دادید» را نادیده گرفته اید. ‏

ـ با همسرتان حرف بزنید و بگویید که نیاز به زمان و حمایت دارید تا انرژی های از دست رفته تان را بازیابی کنید. ‏

ـ اگر برایتان امکان دارد از فرد دیگری برای مراقبت از کودک کمک بگیرید تا در طول روز وقتی برای خودتان داشته باشید. ‏

ـ گاهی اوقات بیرون رفتن از خانه، قدم زدن و هوای آزاد بسیار کمک کننده است. ‏

ـ شب ها بعد از خوابیدن کودک کمی به خودتان و خواسته هایتان توجه کنید و برای خودتان وقت بگذارید. ‏

‎ ‎ـ اگر احساس بدی دارید با یک فرد مورد اعتماد درباره آنچه احساس می‌‌کنید، حرف بزنید. این فرد می‌‌تواند دوست تان باشد یا یک مشاور. ‏

یادتان باشد

ـ کج خلقی وقتی اتفاق می‌‌افتد که کودکان مهار احساساتشان را از دست می‌‌دهند. ‏

ـ کودکان برای مدیریت و کنترل احساساتشان به کمک و حمایت پدر و مادر نیازدارند. ‏

ـ دلیل اصلی نگرانی و اضطراب کودک را پیدا کنید و تلاش کنید تا آنها را از بین ببرید. ‏

ـ محرک های کج خلقی را پیدا کنید و پیش از اینکه کودک بهانه گیری را شروع کند آنها را رفع کنید. ‏

ـ اگر کودکتان همیشه بهانه گیری می‌‌کند از مشاور و متخصص سلامت روان کمک بگیرید.

---

مخاطبان محترم گروه اجتماعی مشرق می توانند اخبار، مقالات و تصاویر اجتماعی خود را به آدرس shoma@mashreghnews.ir ارسال کنند تا در سریع ترین زمان ممکن به نام خودشان و به عنوان یکی از مطالب ویژه مشرق منتشر شود. در ضمن گروه اجتماعی مشرق در صدد است با پیگیری مشکلات ارسالی شما از طریق کارشناسان و مشاوران مجرب پاسخی برای ابهامات مخاطبان عزیز بیابد.

منبع: اطلاعات