به گزارش مشرق، هجوم تروریستهای وابسته به گروه موسوم به دولت اسلامی عراق و شام در ژوئن سال 2014 به موصل علاوه بر آنکه جهانیان را غافلگیر کرد تبعات سختی برای ساکنان آن به دنبال داشت. گروهک داعش که از نظر ایدئولوژیکی تفکرات تکفیری دارند یعنی هیچ گروه و شخص دیگر را غیر از خود بر نمی تابند هنگامی که به نینوا وارد کردند در راستای تطبیق این تفکرات برآمدند.

آنچه دادگاه شرعی داعش نامیده می شود شروع به تغییرات گسترده در موصل کرد. بر اساس بخش نامه های این دادگاه به اصطلاح شرعی فروش تی شرت و البسه ای که مغایر با تفکرات افراطی آنها بود از مغازها جمع آوری شد.

ابو عبدالله صاحب یک مغازه لباس فروشی در منطقه الدواسه موصل پس از اینکه از سوی داعش تهدید شد تصمیم به بسته مغازه خود و فرار از شهر گرفت. وی گفت: آنها به من پنج روز فرصت دادند که همه لباس های مارک دار را ظرف یک هفته جمع آوری کنند. من همه اجناس را از ویترین مغازه جمع کردم و خانواده ام را برداشتم و فرار کردم.

محمد یکی دیگر از مغازه داران لباس های زنانه نیز گفت: از من خواستند که همه البسه نقش دار ومارک دارم را جمع آوری کنم و هنگامی که اعتراض کردم به ما هشدار دادند که پایان ماه رمضان آخرین فرصت است.

در کنار این اقدامات داعشی ها از قتل و تجاوز و آزار و اذیت دریغ نکردند به طوری که اخباری در هفته های اول هجوم داعش به موصل درباره تجاوز به زنان و دختران و خودکشی بسیاری از کسانی که مورد هتاکی قرار گرفته بودند مخابره شد.

در کنار نقش مخرب داعشی برای از بین بردن بافت اجتماعی و آزار و اذیت آنها اماکن مذهبی از گزند داعشی ها در امان نماندند.رسانه ها از انفجار و انهدام دهها زیارتگاه، مسجد و حسینیه در موصل از سوی تروریست های داعش خبر دادند و تصاویری از این مساجد پخش کردند که در این میان تلعفر به عنوان منطقه شیعه نشین بیشترین سهم را داشت.

اما حمله به مراکز و اماکن عبادی به شیعیان خلاصه نمی شد بلکه آنها مراکز عبادی سنی ها را نیز هدف قرار دادند. مسجد سعدبن عقیل در تلعفر، مسجد القبه در موصل،مکانی به نام مناره دختر،مسجد جواد در تلعفر، مکان مقدس اهل سنت عراق در منطقه مهلابیا در تلعفر از جمله این اماکن است.

تروریست های تکفیری همچنین همه مظاهر تمدنی را نابود می کنند به طور که آنها کتابخانه ای با چند هزار جلد را به دلیل اینکه با تفکرات آنها در تضاد بود در آتش سوختند زیرا از نگاه آنها فقط مسائل مربوط به ایدئولوژی آنها مهم است.

تخریب اماکن مذهبی بخشی از عنادورزی های گروههای تکفیری است زیرا آنها سران قبال و عشایر را از دم تیغ گذراندند و اقلیت های این منطقه را در معرض قتل و غارت قرار دادند.

حیدر الملا رئیس جماعت علمای اهل تسنن عراق از کشته شدن شماری از اقلیت ها در موصل خبر داد.اقلیت های موجود در شمال عراق شامل الشبک،ایزیدی ها،ترکمن ها و مسیحیان در آتش قهر تروریست های داعش گرفتار شده اند.

شدت جنایات به گونه ای که واکنش برخی سازمان های بشر دوستانه از جمله سازمان عفو بین الملل را به دنبال داشته است"ساره لیا ویتسون" مدیر بخش خاورمیانه سازمان عفو بین الملل گفت: گروهک تروریستی داعش باید سریعا حملات وحشیانه خود به اقلیت های دینی در موصل و اطراف آن را متوقف کند.

وی تاکید کرد که داعش می خواهد هیچ اثری از اقلیت های دینی در مناطق تحت اشغال خود در عراق نباشد و رهبران آنها حملات وحشیانه خود و ایجاد رعب و وحشت را اخلاص دینی توجیه می کنند.

سازمان عفو بین الملل افزود: داعش، اقلیت های دینی دیگر مانند یزیدیه، ترکمن، شیعه و شاباک در استان نینوا را بیش از مسیحیان مورد اذیت و آزار قرار می دهد.

اما تازه ترین جنایت تروریست ها اخراج مسیحیان از سرزمین آباء و اجدادی شان است.مسیحان هزاران سال است که در موصل به سر برده اند.قبل از جنگ سال 2003 تعداد مسیحیان در شمال عراق صد هزار مسیحی بود اما تعداد آنها پس از این سال کاهش یافت. اما به ناگاه داعش برای آنها ضرب الاجل 24 ساعته تعیین کرد و چند راه را پیش روی آنها گذاشت؛نخست اینکه اسلام بیاورند دوم اینکه خراج بپردازد، سوم کشته شوند و چهارم اینکه شهر را فقط با لباس هایی که بر تن دارند ترک کنند.

لویس ساکو اسقف کلیسای کاتولیک کلدانی اعلام کرد مسیحیان شهر موصل عراق با پایان یافتن مهلت مقرر اقدام به ترک این شهر کردند و داعش از بلندگوهای مساجد شهر خبر خروج مسیحیان را اعلام کرد.آنچه حاکم موصل خوانده می شود و سلمان فارسی نام دارد گفت: هر مسیحی که مایل به ماندن در شهر است باید 550000 دینار عراق یعنی معادل 450 دلار آمریکا بپردازد.ام نازک یکی از مسیحیان ساکن موصل می گوید: ما هشدار دریافت کرده ایم و نمی دانیم چه کنیم آیا ما در آستانه کشته شدن قرار داریم؟ودیع سالم سرپرست خانواده گفت: گروههای مسلح در راه به ما حمله کردند و از ما خواستند که طلا و جواهرات خود را تحویل دهیم و با لباس های خود برویم.چهل درصد از موصلی را اتباع عربی و خارجی تشکیل می دهند و بقیه نیز جوانان روستاهای اطراف هستند.

داعشی تنها به موصل اکتفا نکرده اند و هر جای دیر و عبادتگاه مسیحیان باشد را اشغال می کنند.آنها در جنوب شرق موصل کلیسای ماریا بهنام را به تسلط خود درآوردند و از کشیش ها خواستند که آنجا را ترک کنند.کشیش ها ده کیلومتر با پیاده حرکت کردند تا اینکه نیروهای پیشمرگه آنها را به مناطق تحت تسلط خود منتقل کردند.نکته قابل توجه این است که حتی به آنها اجازه برداشتن لباس هایشان را هم ندادند.

رعد جلیل کچه چی رئیس اداره اوقاف مسیحیان اعلام کرد: ده هزار مسیحی از موصل به دیگر استانها به سبب تهدیدات داعش رفته اند و خانواده های مسیحی با پرداخت جزیه در مقابل ماندن در نینوا مخالفت کرده اند.داعشی ها منازل مسیحیانی که رفته اند را چپاول کرده اند.آنها کلیساها را به کنترل خود در می آورند.

به گفته وی داعشی ها آب و برق مناطق برقله، تلکیف، سنجار و بعشیقه را قطع کرده اند تا مسیحیان و ایزیدی ها را به مهاجرت از این مناطق به اقلیم کردستان و دیگر استانها وادار کنند.مسیحیان و ایزیدی ها از وضع اسفناکی رنج می برند به ویژه که افراد کارمند منتسب به این اقلیت ها دیگر حقوقی دریافت نمی کنند.

در این میان عماد یوخنا از رهبران تشکل الرافدین این اقدامات داعش را کشتار جمعی می دانند.

برخی از مسیحیان عازم دیگر روستاها و مناطق مسیحی نشین در استان هایی که تحت اشغال داعش نیز رفتند و برخی دیگر نیز به اقلیم کردستان حرکت کردند.جمعیت هلال احمر عراق اعلام کرد: بیش از 250 خانواده مسیحی به الحمدانیه و قرقوش و نود خانواده به برطله و بعشیقه رفته اند.

اهداف تحرکات علیه اقلیت ها

اگر نگاهی به تحرکات داعش در سوریه بیندازیم متوجه می شویم که نوعی همسویی میان آنها و رژیم اسرائیل وجود دارد. تروریست ها در حالی به ویرانی سوریه پرداختند که کوچکترین اقدامی علیه رژیم صهیونیستی انجام ندادند و از همین رو است که این رژیم حمایت همه جانبه ای از آنها به عمل آورد. در عراق نیز نباید از اهداف پنهان رژیم صهیونیستی غافل ماند.این رژیم که در سرزمین های اشغالی علیه مسلمانان و مسیحیان مرتکب جنایات بیشمار می شود و به ویژه در بیت المقدس طرحهای آن در راستای یهودی سازی و حذف مسیحیان و مسلمان است در عراق نیز همین سیاست را پیاده می کند. حذف مسیحیان از شمال عراق با طرح های اسرائیل برای خالی کردن خاورمیانه از مسیحیان ارتباط پیدا می کند.

موضوع آواره کردن مسیحیان موضوعی است که به موضوعات کشور جنگ زده عراق افزوده شده است. افزایش رنج و مشکلات مسیحیان به چند عامل برمی گردد؛ نخست مسیحیان طرف مستقیم در  مشکلات محسوب نمی شوند و خود را درگیری مسائل طایفه ای و عشایری نکرده اند چه قبل از اشغال عراق چه پس از اشغال. به عبارت دیگر با همه همزیستی کرده اند و خرده حسابی با هیچ طرفی ندارند. دوم اینکه آوارگان طوایف دیگر عموما در مناطقی که طوایف آنها ساکن هستند سکنی می گزینند اما مسیحیان دو راه بیشتر نداردند؛  یا اینکه یا باید به مناطق کردنشین بروند یا راه تبعید و غربت در پیش گیرند. سوم اینکه مسیحیان قربانی برخی گروههای افراطی مانند داعش شده اند که زنان آنها را مجبور به پوشیدن حجاب مورد نظر این گروهها می کند، آنها را مجبور به ترک دین و پذیرفتن اسلام و پرداخت خراج می کند و کسانی که از این دستورات سرباز زنند سرنوشتی جز مرگ ندارند.

مسیحیان برخورد بدی با کسی نکرده اند که شایسته این برخورد باشند و این اقداماتی است که برخی افراطی ها در پس آن قرار دارند. برخی نمی خواهند که در عراق همزیستی مسالمت آمیز وجود داشته باشد به ویژه که عراق از تنوع نژادی، طایفه ای و فرهنگی بالایی برخوردار است. مسیحیان از زمان آشور بنی پال در سرزمین عراق حضور دارند هدف خالی کردن عراق از ساکنان اصلی آن و محو حافظه عراق و کشتن روح آن و از بین بردن تاریخ بشری پنج هزار ساله آن است.

هدفی که از اقدام علیه اقلیت ها و مسیحیان دنبال می شود از بین بردن تنوع و یکپارچگی بافت اجتماعی عراق است تا پس از آن بتوانند هدف اصلی یعنی تجزیه و از هم گسیختگی و اهداف شوم دیگری را دنبال کنند.نباید از یاد برد که گروههای افراطی مانند داعش ابزاری برای اجرای سیاست های پنهان خارجی هستند.