گروه فرهنگی مشرق - رضا عطاران بعد از «خوابم می‌آد»، دومین فیلم بلند سینمایی خود را در جشنواره کن ساخت.روزنامه شرق به همین بهانه به گفتگو با این بازیگر نشست و سوالاتی از وی پرسید که در نهایت به اتفاق جالبی ختم شد. وقتی خبرنگار از عطاران پرسید:  چرا علاقه‌مند هستید در فیلم‌هایتان قشر آسیب‌پذیر و پایین جامعه را به تصویر بکشید؟ مثلا هیچ‌وقت روشنفکری را در فیلم‌هایتان نمی‌بینیم؟
و این هم پاسخ عطاران:

"ارتباط بهتری با این آدم‌ها برقرار می‌کنم و خودم را به آنها نزدیک‌تر می‌بینم. من اگر با یک روشنفکر حرف بزنم، باید جلو خنده‌ام را یک‌جوری بگیرم. نمی‌دانم ماجرا چیست ولی از خود کلمه «روشنفکر» خوشم نمی‌آید. این یعنی نمایش چیزی که شاید در وجودم نداشته باشم! خود «روشنفکری» چه چیزی داشته باشد و چه نداشته باشد برایم جذابیتی ندارد. چون داری چیزی را تحمیل می‌کنی. اینکه می‌گویم خنده‌ام می‌گیرد، واقعا چنین اتفاقی افتاده است. در جمع‌هایی که حس کردم آنها فکر می‌کنند نسبت به بقیه برتری دارند و بقیه باید حرف‌هایشان را گوش کنند، خنده‌ام می‌گیرد. چون من این مناسبات را خیلی دوست ندارم، قطعا جایی را پیدا می‌کنم که با آن شوخی کنم."

این اظهار نظرها کافی بود تا یکی از بزرگترین مدعیان روشنفکری در سینمای ایران یعنی مانی حقیقی دست به قلم شود و مثل همیشه جوابی بی پرده را نثار این بازیگر کند:

"رضا عطاران، مثل خيلى ها، تعريف درستى از واژه روشنفكر ندارد، و به همين دليل متوجه نيست كه خودش يكى از كليدى‌ترين و تاثيرگذارترين روشنفكران نسل ما است. كمتر كسى موفق شده به اندازه او عرف‌ها و هنجارهاى توخالى زمانه ما را با طنازى نقد و ويران كند و همچنان بتواند در اوج موفقيت به كارش ادامه بدهد. روشنفكرى در ذات خودش چيزى جز اين نيست."

به تعبیر نگارنده روشنفکری در ایران معنایی جز دور شدن از تعصبات ندارد. در واقع روشنفکر می کوشد تا خودش را از هرآنچه به نظرش نخ نما و کلیشه شده دور کند و دائم در تظاهر به گریز از تعصبات است اما تعصب عجیب حقیقی بر روی واژه "روشنفکر" در نوع خودش جالب و بحث برانگیز است. ظاهرا هنرمندان و چهره های شناخته شده از این به بعد باید قبل از صحبت کردن در مورد این واژه از مانی حقیقی اجازه بگیرند در غیر این صورت باید منتظر تیغ تیز توهین های این فرد باشند.