به گزارش مشرق، خبرهای مربوط به تکریم بانوان در ادارات شهرداری در حالی به موجی فراگیر در رسانهها تبدیل شده و جنجالی را میان رسانههای اصلاحطلب و اصولگرا به راه انداخته، که تجربه تاریخی جمهوری اسلامی در تکریم زنان و همچنین عدم اختلاط زن و مرد در محیطهای کاری و دانشگاهی به تجربهای موفق در دنیا تبدیل شده است.
قبل از اینکه جنجال فعلی بر سر تکریم زنان در ادارات شهرداری تهران آغاز شود، موضوع اصلی در بحثهای اینچنین بحث جداسازی دختران و پسران در دانشگاهها و تأسیس دانشگاههای تکجنسیتی بود.
زمانی که قرار بر تأسیس دانشگاههای جدید با این متد شد، بسیاری از اصلاحطلبان شروع به انتقاد از این سیستم کردند. اما آمار ارائه شده از تنها دانشگاه جامع بانوان در ایران یعنی دانشگاه الزهرا(ع) و سطح بالای علمی دانشجویان آن، در نهایت تصمیم سازان را به این نتیجه رساند که از لحاظ علمی نیز این دانشگاهها نتایج بهتری برای دانشجویان و سطح علمی کشور دارند. در بسیاری از دانشگاههای آزاد سراسر کشور نیز در ترمهای اول و دوم به همین ترتیب کار کلاسهای جداگانه برای خانمها و آقایان آغاز شد و رییس دانشگاه آزاد چندی پیش اعلام کرد آماده تأسیس دانشگاههای آزاد تکجنسی در سراسر کشور و مناطقی است که درخواست برای تأسیس این دانشگاهها بالا باشد.
این روش البته تنها در ایران اعمال نشده و در اروپا نیز آمار نشان داده که مدارس خاص دختران و یا پسران و اختلاط نداشتن آنها با هم به بهرهوری بیشتر دانش آموزان در مدرسه کمک میکند. در حال حاضر بیش از 120 دانشگاه تکجنسیتی مخصوص زنان در ایالتهای مختلف آمریکا وجود دارد. اغلب این دانشگاهها و کالجها تحت حمایت کلیساها و فرقههای مذهبی مسیحی اداره میشوند و در برخی از موارد شرکتهای بزرگ اقتصادی همچون IBM از این مراکز حمایت مالی میکنند.
اما مسئلهای که بیشتر از هر زمان دیگری ثابت کرده است بحث جداسازی زنان و مردان در محیطهای علمی و اداری بهنفع آنها بوده و بهرهوری علمی و اداری را بالا میبرد، نتایج کنکور دانشگاهها در سال جاری است. بر اساس نتایج اعلام شده در کلیه رشتهها و زیرمجموعهها در کنکور سراسری، نشان داده شده است که تعداد دختران موفق که توانستهاند رتبههای اول تا سوم کنکور را به دست بیاورند، بیش از پسران و در برخی رشتهها نیز همگام با آنها بوده است.
در شرایطی که کشورهای غرب هرروز بهبهانه جدیدی از موضوع حضور زنان و دختران در جامعه ایرانی سوژهای برای رسانههای خود پیدا میکنند تا از طریق آن و مباحث حقوق بشری، زمینه برای فشار سیاسی بیشتر بر کشورمان را فراهم کنند، جامعه ایرانی راه خود را بهسوی پیشرفت و عدالت جنسیتی برمیدارد. آنها بدون توجه به حضور پرقدرت و انبوه بانوان در دانشگاهها، محیطهای علمی، ادارات دولتی و غیردولتی و بازار کار، تنها به مسایلی نظیر جدا بودن خانمها و آقایان در دانشگاهها و ادارات و یا ممنوعیت ورود بانوان به ورزشگاهها اشاره میکنند و به این مباحث نیز توجهی نمیکنند که در همان جوامع اروپایی و غربی حضور زنان در مناصب اداری و پستهای مدیریتی تنها تا سطحی خاص تعریف شده و زنان برای رسیدن به این مناصب باید بسیاری از موانع را رد کنند.
در عین حال امنیت کاری زنان در محیطهای کاری مختلط و با همکاران مرد نیز به هیچ وجه تأمین نشده است. تنها در نیروی ارتش ایالات متحده که زنان و مردان کنار یکدیگر فعالیت میکنند، بحرانی با نام تجاوز جنسی به زنان وجود دارد و پنتاگون سالهاست برای حل این مشکل دست به دامن جامعهشناسان و روانشناسان مختلف شده است. همچنین یکی دیگر از مشکلات زنان در جوامع اروپایی سنت کم بودن حقوق زنان نسبت به همکاران مرد در همان رده شغلی است. این مسئلهای است که در بسیاری از جوامع پیشرفته غربی همچنان مورد نظر قرار میگیرد و تاکنون در کشورهای اروپایی زنان نتوانستهاند خواهان برابری دستمزد خود با مردان باشند.
بر اساس آخرین تحلیل از جامعه اروپایی نیز مجلس اروپا که قرار است مسئولان اصلی این اتحادیه برای چند سال آینده را انتخاب کند، تاکنون نتوانسته از زنان در پستهای مهم مدیریت سیاسی استفاده کند و قرار است فردی بهجای کاترین اشتون بهعنوان مسئول سیاست خارجی این اتحادیه فعالیت کند که دیگر از میان زنان انتخاب نخواهد شد. این در حالی است که در ایران اسلامی زنان با وجود حجاب در ادارات و مناصب مدیریتی از امنیت و موقعیت شغلی بیشتری برخوردار بوده و میزان پیشرفت آنها در سطوح مدیریت به حدی رسیده است که اگر در دولتی وزیری از میان زنان انتخاب نشود و یا زنان پستهای بالای مدیریتی در سازمانها و ادارات را در دست نداشته باشند، انتقادات زیادی روانه رییس جمهور خواهد شد.
با نگاهی به این آمار و همچنین روند رو به رشد حضور دختران و زنان در مجامع علمی بهسادگی میتوان دریافت که در مقایسه با مدل غربی که تنها نگاه ابزاری به زن دارد، تکریم بانوان در ادارات و محیطهای دانشگاهی به رشد و بالندگی آنها کمک بیشتری کرده و معنای عمیقتری به مسئله «تکریم» آنها داده است.
در جدیدترین نمونه از موفقیتهای کمنظیر زنان و دختران ایرانی که در سایه تمام آنچه غربیها بهعنوان انزوای زنان در ایران! از آن یاد میکنند، به وقوع پیوسته است، قرار گرفتن نام 9 بانوی ایرانی بین 15 نفر برتر کنکور 93 است. یعنی در کشوری که غربیها در بوقهای تبلیغاتی خود از آن بهعنوان کشوری نامناسب برای رشد زنان نام میبرند، 60 درصد یعنی اکثریت نفرات برتر کنکور را بانوان ایرانی تشکیل میدهند.
قبل از اینکه جنجال فعلی بر سر تکریم زنان در ادارات شهرداری تهران آغاز شود، موضوع اصلی در بحثهای اینچنین بحث جداسازی دختران و پسران در دانشگاهها و تأسیس دانشگاههای تکجنسیتی بود.
زمانی که قرار بر تأسیس دانشگاههای جدید با این متد شد، بسیاری از اصلاحطلبان شروع به انتقاد از این سیستم کردند. اما آمار ارائه شده از تنها دانشگاه جامع بانوان در ایران یعنی دانشگاه الزهرا(ع) و سطح بالای علمی دانشجویان آن، در نهایت تصمیم سازان را به این نتیجه رساند که از لحاظ علمی نیز این دانشگاهها نتایج بهتری برای دانشجویان و سطح علمی کشور دارند. در بسیاری از دانشگاههای آزاد سراسر کشور نیز در ترمهای اول و دوم به همین ترتیب کار کلاسهای جداگانه برای خانمها و آقایان آغاز شد و رییس دانشگاه آزاد چندی پیش اعلام کرد آماده تأسیس دانشگاههای آزاد تکجنسی در سراسر کشور و مناطقی است که درخواست برای تأسیس این دانشگاهها بالا باشد.
این روش البته تنها در ایران اعمال نشده و در اروپا نیز آمار نشان داده که مدارس خاص دختران و یا پسران و اختلاط نداشتن آنها با هم به بهرهوری بیشتر دانش آموزان در مدرسه کمک میکند. در حال حاضر بیش از 120 دانشگاه تکجنسیتی مخصوص زنان در ایالتهای مختلف آمریکا وجود دارد. اغلب این دانشگاهها و کالجها تحت حمایت کلیساها و فرقههای مذهبی مسیحی اداره میشوند و در برخی از موارد شرکتهای بزرگ اقتصادی همچون IBM از این مراکز حمایت مالی میکنند.
اما مسئلهای که بیشتر از هر زمان دیگری ثابت کرده است بحث جداسازی زنان و مردان در محیطهای علمی و اداری بهنفع آنها بوده و بهرهوری علمی و اداری را بالا میبرد، نتایج کنکور دانشگاهها در سال جاری است. بر اساس نتایج اعلام شده در کلیه رشتهها و زیرمجموعهها در کنکور سراسری، نشان داده شده است که تعداد دختران موفق که توانستهاند رتبههای اول تا سوم کنکور را به دست بیاورند، بیش از پسران و در برخی رشتهها نیز همگام با آنها بوده است.
در شرایطی که کشورهای غرب هرروز بهبهانه جدیدی از موضوع حضور زنان و دختران در جامعه ایرانی سوژهای برای رسانههای خود پیدا میکنند تا از طریق آن و مباحث حقوق بشری، زمینه برای فشار سیاسی بیشتر بر کشورمان را فراهم کنند، جامعه ایرانی راه خود را بهسوی پیشرفت و عدالت جنسیتی برمیدارد. آنها بدون توجه به حضور پرقدرت و انبوه بانوان در دانشگاهها، محیطهای علمی، ادارات دولتی و غیردولتی و بازار کار، تنها به مسایلی نظیر جدا بودن خانمها و آقایان در دانشگاهها و ادارات و یا ممنوعیت ورود بانوان به ورزشگاهها اشاره میکنند و به این مباحث نیز توجهی نمیکنند که در همان جوامع اروپایی و غربی حضور زنان در مناصب اداری و پستهای مدیریتی تنها تا سطحی خاص تعریف شده و زنان برای رسیدن به این مناصب باید بسیاری از موانع را رد کنند.
در عین حال امنیت کاری زنان در محیطهای کاری مختلط و با همکاران مرد نیز به هیچ وجه تأمین نشده است. تنها در نیروی ارتش ایالات متحده که زنان و مردان کنار یکدیگر فعالیت میکنند، بحرانی با نام تجاوز جنسی به زنان وجود دارد و پنتاگون سالهاست برای حل این مشکل دست به دامن جامعهشناسان و روانشناسان مختلف شده است. همچنین یکی دیگر از مشکلات زنان در جوامع اروپایی سنت کم بودن حقوق زنان نسبت به همکاران مرد در همان رده شغلی است. این مسئلهای است که در بسیاری از جوامع پیشرفته غربی همچنان مورد نظر قرار میگیرد و تاکنون در کشورهای اروپایی زنان نتوانستهاند خواهان برابری دستمزد خود با مردان باشند.
بر اساس آخرین تحلیل از جامعه اروپایی نیز مجلس اروپا که قرار است مسئولان اصلی این اتحادیه برای چند سال آینده را انتخاب کند، تاکنون نتوانسته از زنان در پستهای مهم مدیریت سیاسی استفاده کند و قرار است فردی بهجای کاترین اشتون بهعنوان مسئول سیاست خارجی این اتحادیه فعالیت کند که دیگر از میان زنان انتخاب نخواهد شد. این در حالی است که در ایران اسلامی زنان با وجود حجاب در ادارات و مناصب مدیریتی از امنیت و موقعیت شغلی بیشتری برخوردار بوده و میزان پیشرفت آنها در سطوح مدیریت به حدی رسیده است که اگر در دولتی وزیری از میان زنان انتخاب نشود و یا زنان پستهای بالای مدیریتی در سازمانها و ادارات را در دست نداشته باشند، انتقادات زیادی روانه رییس جمهور خواهد شد.
با نگاهی به این آمار و همچنین روند رو به رشد حضور دختران و زنان در مجامع علمی بهسادگی میتوان دریافت که در مقایسه با مدل غربی که تنها نگاه ابزاری به زن دارد، تکریم بانوان در ادارات و محیطهای دانشگاهی به رشد و بالندگی آنها کمک بیشتری کرده و معنای عمیقتری به مسئله «تکریم» آنها داده است.
در جدیدترین نمونه از موفقیتهای کمنظیر زنان و دختران ایرانی که در سایه تمام آنچه غربیها بهعنوان انزوای زنان در ایران! از آن یاد میکنند، به وقوع پیوسته است، قرار گرفتن نام 9 بانوی ایرانی بین 15 نفر برتر کنکور 93 است. یعنی در کشوری که غربیها در بوقهای تبلیغاتی خود از آن بهعنوان کشوری نامناسب برای رشد زنان نام میبرند، 60 درصد یعنی اکثریت نفرات برتر کنکور را بانوان ایرانی تشکیل میدهند.