به گزارش مشرق، رقابت میان شبکه‌های مختلف تلویزیونی برای جذب مخاطب بیشتر همچنان در تلویزیون ایران ادامه دارد. در میان شبکه‌های مختلف سیما، شبکه‌های یک و سوم سیما با تولید مجموعه‌های نظامی پرطرفدار، سهم بیشتری را در این رقابت داغ دارند.

شبکه سه سیما در ادامه روند تولید آثار خود با پخش سریال «ستایش» در سری اول توانست طرفداران زیادی دست‌و‌پا کند. «ستایش» در سری اول پخش به شدت پرطرفدار شد و شخصیت‌های آن تبدیل به شخصیت‌های مشهوری در فرهنگ عامه شدند. اما روند سری‌سازی فیلم‌ها و سریال‌های ایرانی سرانجام به «ستایش» هم رسید و طبق پیش‌بینی‌های قبلی سری دوم این مجموعه خیلی زود تولید شد.

اما پخش این سریال در سری دوم تولید خود از همان ابتدا نتوانست رضایت مردم را دربرداشته باشد و بحث‌هایی جدی از جمله عدم وجود جذابیت و کشش در داستان ، محتوای سهل و عادی «ستایش 2»، انتخاب بازیگران سریال و گریم نامناسب شخصیت‌های آن باعث شده بود تا سریال مورد انتقاد منتقدان قرار گیرد.

سعید سلطانی در مقام کارگردانی این سریال توانسته بود با فیلمنامه سعید مطلبی در «ستایش 1» مخاطب خود را در ریتم و داستان راضی نگه دارد اما ظاهرا این بار در «ستایش 2» از عهده این کار برنیامده بود جذب مخاطب جای خود را به دفع آن داده بود و با استقبال خوبی مواجه نبوده است.

«ستایش 2» در هیچ قسمتی غافلگیری و جذابیتی جدید برای مخاطب نداشت و بینندگان سریال تا پخش قسمت آخر انتظار پایان‌بندی سریال بودند که دو شب پیش با پخش آخرین قسمت سریال مشخص شد که ماجرای پایان سریال هم تفاوتی با متن و ابتدایش ندارد تا سلطانی نشان دهد که پاشنه آشیل نداشتن فیلمنامه‌ای قوی تا انتهای سریال او باقیست و او مجبور است که با پرداختن به خاطرات و اتفاقات نامرتبط از سوی حشمت فردوس با ریتمی کند مخاطب را خسته و دلزده راهی کند.

در قسمت آخر این سریال کارگردان تنها با دو کاراکتر اصلی یعنی حشمت فردوس و نوه تازه یافته‌اش داستان را جلو برد و به پایان رساند و سوژه‌های اصلی دیگری از جمله ستایش، دخترش و سرنوشت دادمادش و  نیز عاقبت تصمیم صابر را به سرانجام نرسانید تا مخاطبان در انتظار ادامه داستان در سری جدید آن باشند. سری جدیدی‌ای که با توجه به کیفیت سری دوم ستایش، امید زیادی نمی‌توان به آن داشت.

به همه این‌ها اضافه کنید این را که تزریق تصنعی غم و اندوه در لابه‌لای داستان «ستایش 2»، دیگر حوصله همه را سر برده بود و همین بزرگترین تفاوت بخش اول و دوم سریال بود. اینکه این بار این دست کارگردان در پشت افزودن این غم و اندوه به متن سریال کاملا مشخص بود و معلوم بود که این ترفندی برای جلب مخاطب است. در حالی که در بخش ابتدایی سریال این غم و اندوه در سریال گنجانده شده بود.