به گزارش مشرق، شنا به عنوان یک ورزش مفرح، مفید و پایه شناخته می‌شود. ورزشی که ریشه در تاریخ زندگی بشر و چگونگی هماهنگی او با طبیعت دارد. در عصر مدرن به عنوان رشته پایه و مکمل به افراد توصیه می‌شود. این روزها ریز و درشت، پیر و جوان به نوعی با ورزش شنا درگیر هستند. خانواده‌ها تمایل زیادی دارند که فرزندان‌شان از سنین پایه شنا را بیاموزند. جوانان و نوجوانان استخرها را محل مناسبی برای تفریح و گذراندن اوقات فراغت خود می‌یابند. همچنین سالمندان هم برای تمدد اعصاب و بهره‌گیری از خواص آب درمانی به استخرها روی می‌آورند.
آموزه‌های دینی، توصیه‌های پزشکی و میراث تمدنی بشر هر روز پیوند انسان را با آب بیشتر می‌کند. بعد از انقلاب صنعتی، انحصار طبیعت و آلوده شدن زیست‌بوم‌ها و منابع آب‌های آزاد رودخانه‌ها، دریاچه‌ها و دریاها؛ کارشناسان حوزه ورزش و سلامت از استخرها به عنوان تنها محل مناسب برای شنا یاد می‌کنند.
در سال‌های گذشته با رشد جمعیت در ایران و افزایش تقاضا برای شنا در محیط‌های بهداشتی، تعداد استخرها و مجموعه‌های ورزشی آبی در کشور نیز رو به فزونی گذاشت. آمار رسمی از فعالیت بیش از 800 استخر در استان تهران و حدود 2 هزار و 500 استخر در کل کشور حکایت می‌کند. مجموعه‌های ورزشی معمولاً به دلیل استقبال اقشار مختلف مردم از بنگاه‌های درآمدزای ورزشی به شمار می‌روند.
اما همچنان که فعالیت استخرها می‌تواند به عنوان فرصتی برای ارتقای سطح سلامت، ایجاد نشاط در جامعه و توسعه ورزش قهرمانی مطرح شود، این موضوع تا حد زیادی نیز می‌تواند به عنوان یک تهدید جدی به شمار آید.
کیفیت متفاوت خدمات ارائه شده در استخرها، تجهیزات غیراستاندارد به کار رفته در ساخت و تجهیز برخی استخرها، رعایت اصولی قوانین بهداشتی، رعایت موارد اخلاقی نظیر تکریم مشورتی، فقدان نرخ مصوب اجرایی برای استفاده از استخرها و موارد مشابه چالش‌هایی است که در فرایند فعالیت استخرها به عنوان اماکن ورزشی مطرح می‌شود، مواردی که سهل‌انگاری در آنها مستقیماً با سلامت افراد و به خطر افتادن جان آنها ارتباط دارد.
اگر چه ارگان‌های مختلف تاکنون در این حوزه ورود کرده‌اند و بر جنبه‌های مختلف استخرداری کم و بیش نظارت محسوس وجود دارد اما همچنان چالش‌های بسیاری در این باره مطرح می‌شود. مشکلاتی که لزوم نظارت یک ارگان مستقل و مرتبط را با چگونگی مدیریت در استخرهای مختلف را تقویت می‌کند. متأسفانه هر از چند گاهی خبر دردناکی از ایجاد لطمات جانی و آسیب دیدگی‌های جزئی و کلی به نوآموزان شنا در استخرهای مختلف کشور شنیده می‌شود. اخباری که لزوم نظارت هرچه بیشتر را بر استخرهای سراسر کشور تقویت می‌کند.
طبق قانون فدراسیون شنا، شیرجه و واترپلو به عنوان تنها متولی رسمی ورزشی حرفه‌ای و قهرمانی شنا در کشور شناخته می‌شود. ارتباط تنگاتنگ با فدراسیون جهانی شنا و بهره بردن از منویات وزارت ورزش و جوانان موجب شده تا فدراسیون شنا به عنوان یک نهاد غیرانتفاعی و مردم‌نهاد به عنوان تنها ارگان صاحب صلاحیت برای توسعه این ورزش به شمار آید. از این رو، لازم است تا فدراسیون شنا بر روند تأیید صلاحیت مدیران استخرها نظارت داشته باشد. چه بهتر که صدور پروانه تأیید صلاحیت مدیران استخرها از مجرای قانونی این فدراسیون صورت بگیرد. بدین ترتیب فدراسیون شنا می‌تواند استانداردهای بین‌المللی را با رویکرد ارزش‌های ملی و بومی در استخرهای گوشه و کنار کشور تعیین کند.
از سوی دیگر، یکسان‌سازی تعرفه‌های آموزشی سطوح مختلف کلاس‌های آموزشی شنا، کشف استعدادهای نخبه در رشته‌های ورزشی آبی، به کارگیری شیوه‌های کارآمد مدیریت باشگاه‌های ورزشی و ایجاد نظام تشویقی برای استخرداران فعال در حوزه کشف استعداد مثل معافیت‌های مالیاتی می‌تواند در این طرح منظور شود. همچنین مدیران استخرهای کشور می‌توانند به عنوان بازوان اجرایی هیأت‌های استانی شنا در تصمیم‌گیری‌ها و تصمیم‌سازی‌های کلان شنای کشور نقش مؤثری ایفا کنند.
اجرایی شدن طرح «تأیید صلاحیت فنی مدیران استخرها» که از مدتی قبل توسط مسئولان فدراسیون شنا مطرح شد، قطعاً نیاز به یک برنامه‌ریزی کلان و همه‌جانبه دارد. استانداردسازی محیط استخرها و بالا بردن راندمان کاری آن برای توسعه بحث سلامت و همچنین قهرمان‌پروری هدف بسیار بزرگی است. دستیابی به این هدف بدون همکاری سایر ارگان‌های بالادستی مثل دولت و وزارت ورزش و همچنین سایر سازمان‌ها و ادارات از جمله شهرداری‌ها و وزارت کشور و دادگستری و پیش از همه قوه مقننه امکان‌پذیر نیست.
امید است که با تغییر نگاه مسئولان به ورزش به عنوان یک پدیده فراگیر اجتماعی و صنعتی در جهت پویایی و توسعه اقتصادی کشور، طرح «تأیید صلاحیت فنی مدیران استخرها توسط فدراسیون شنا» هر چه زودتر اجرایی شود.
آموزه‌های دینی، توصیه‌های پزشکی و میراث تمدنی بشر هر روز پیوند انسان را با آب بیشتر می‌کند. بعد از انقلاب صنعتی، انحصار طبیعت و آلوده شدن زیست‌بوم‌ها و منابع آب‌های آزاد رودخانه‌ها، دریاچه‌ها و دریاها؛ کارشناسان حوزه ورزش و سلامت از استخرها به عنوان تنها محل مناسب برای شنا یاد می‌کنند.
در سال‌های گذشته با رشد جمعیت در ایران و افزایش تقاضا برای شنا در محیط‌های بهداشتی، تعداد استخرها و مجموعه‌های ورزشی آبی در کشور نیز رو به فزونی گذاشت. آمار رسمی از فعالیت بیش از 800 استخر در استان تهران و حدود 2 هزار و 500 استخر در کل کشور حکایت می‌کند. مجموعه‌های ورزشی معمولاً به دلیل استقبال اقشار مختلف مردم از بنگاه‌های درآمدزای ورزشی به شمار می‌روند.
اما همچنان که فعالیت استخرها می‌تواند به عنوان فرصتی برای ارتقای سطح سلامت، ایجاد نشاط در جامعه و توسعه ورزش قهرمانی مطرح شود، این موضوع تا حد زیادی نیز می‌تواند به عنوان یک تهدید جدی به شمار آید.
کیفیت متفاوت خدمات ارائه شده در استخرها، تجهیزات غیراستاندارد به کار رفته در ساخت و تجهیز برخی استخرها، رعایت اصولی قوانین بهداشتی، رعایت موارد اخلاقی نظیر تکریم مشورتی، فقدان نرخ مصوب اجرایی برای استفاده از استخرها و موارد مشابه چالش‌هایی است که در فرایند فعالیت استخرها به عنوان اماکن ورزشی مطرح می‌شود، مواردی که سهل‌انگاری در آنها مستقیماً با سلامت افراد و به خطر افتادن جان آنها ارتباط دارد.
اگر چه ارگان‌های مختلف تاکنون در این حوزه ورود کرده‌اند و بر جنبه‌های مختلف استخرداری کم و بیش نظارت محسوس وجود دارد اما همچنان چالش‌های بسیاری در این باره مطرح می‌شود. مشکلاتی که لزوم نظارت یک ارگان مستقل و مرتبط را با چگونگی مدیریت در استخرهای مختلف را تقویت می‌کند. متأسفانه هر از چند گاهی خبر دردناکی از ایجاد لطمات جانی و آسیب دیدگی‌های جزئی و کلی به نوآموزان شنا در استخرهای مختلف کشور شنیده می‌شود. اخباری که لزوم نظارت هرچه بیشتر را بر استخرهای سراسر کشور تقویت می‌کند.
طبق قانون فدراسیون شنا، شیرجه و واترپلو به عنوان تنها متولی رسمی ورزشی حرفه‌ای و قهرمانی شنا در کشور شناخته می‌شود. ارتباط تنگاتنگ با فدراسیون جهانی شنا و بهره بردن از منویات وزارت ورزش و جوانان موجب شده تا فدراسیون شنا به عنوان یک نهاد غیرانتفاعی و مردم‌نهاد به عنوان تنها ارگان صاحب صلاحیت برای توسعه این ورزش به شمار آید. از این رو، لازم است تا فدراسیون شنا بر روند تأیید صلاحیت مدیران استخرها نظارت داشته باشد. چه بهتر که صدور پروانه تأیید صلاحیت مدیران استخرها از مجرای قانونی این فدراسیون صورت بگیرد. بدین ترتیب فدراسیون شنا می‌تواند استانداردهای بین‌المللی را با رویکرد ارزش‌های ملی و بومی در استخرهای گوشه و کنار کشور تعیین کند.
از سوی دیگر، یکسان‌سازی تعرفه‌های آموزشی سطوح مختلف کلاس‌های آموزشی شنا، کشف استعدادهای نخبه در رشته‌های ورزشی آبی، به کارگیری شیوه‌های کارآمد مدیریت باشگاه‌های ورزشی و ایجاد نظام تشویقی برای استخرداران فعال در حوزه کشف استعداد مثل معافیت‌های مالیاتی می‌تواند در این طرح منظور شود. همچنین مدیران استخرهای کشور می‌توانند به عنوان بازوان اجرایی هیأت‌های استانی شنا در تصمیم‌گیری‌ها و تصمیم‌سازی‌های کلان شنای کشور نقش مؤثری ایفا کنند.
اجرایی شدن طرح «تأیید صلاحیت فنی مدیران استخرها» که از مدتی قبل توسط مسئولان فدراسیون شنا مطرح شد، قطعاً نیاز به یک برنامه‌ریزی کلان و همه‌جانبه دارد. استانداردسازی محیط استخرها و بالا بردن راندمان کاری آن برای توسعه بحث سلامت و همچنین قهرمان‌پروری هدف بسیار بزرگی است. دستیابی به این هدف بدون همکاری سایر ارگان‌های بالادستی مثل دولت و وزارت ورزش و همچنین سایر سازمان‌ها و ادارات از جمله شهرداری‌ها و وزارت کشور و دادگستری و پیش از همه قوه مقننه امکان‌پذیر نیست.
امید است که با تغییر نگاه مسئولان به ورزش به عنوان یک پدیده فراگیر اجتماعی و صنعتی در جهت پویایی و توسعه اقتصادی کشور، طرح «تأیید صلاحیت فنی مدیران استخرها توسط فدراسیون شنا» هر چه زودتر اجرایی شود.
