به گزارش مشرق، اندیشکده آمریکایی «مرکز بین المللی امنیت دریانوردی» مسقر در مریلند طی گزارشی در زمینه توان نیروی دریایی سپاه پاسداران جمهوری اسلامی ایران در مواجه با نیروهای بیگانه و نبردهای نامتقارن آن می‌نویسد: توان عملیات دریایی ایران در زمینه جنگ‌های نامتقارن برای دهه‌ها است که «پاشنه آشیل» نظامیان آمریکایی باقی مانده و نیاز است تا نیروی دریایی آمریکا قابلیت‌های خود را در این زمینه افزایش دهد.
بنابر این گزارش، ایران مدت‌هاست که تمرکز بر نبردهای نامتقارن را آغاز کرده است و تاکتیک ایران در این راه بکارگیری قایق‌های تندرو موسوم به « Fast Inshore Attack Craft » و استفاده از مین‌های دریایی و زیردریایی‌ها است.
نیروی دریایی سپاه پاسداران ایران از روش خاص خود که یورش دسته جمعی علیه هدف است بهره می‌برد.
همچنین پایگاه‌های دریایی نیروی دریای سپاه پاسداران ایران در مکان‌های مختلفی در سواحل خلیج فارس از تنگه هرمز تا شمال این منطقه گسترده هستند.
حمله به صورت «هجوم دسته جمعی» به عنوان یک تاکتیک در نیروی دریایی سپاه پاسداران ایران جای دارد و بر اساس آن انبوهی از قایق‌های تندرو به طور پنهانی پایگاه‌های خود را ترک کرده و همگی به یک هدف حمله می‌کنند.
در ادامه این گزارش ویژه آمده است: باید گفت که رصد و تشخیص به موقع عملیات نیروی دریایی ایران بسیار دشوار است زیرا در این شیوه هجومی انبوه عملیات در مقیاس وسیع نیست. همچنین قایق‌های تندروی ایران مجهز به اژدر و موشک‌های ضدکشتی هستند. البته این موشک‌های ضد کشتی از فواصل دورتر نیز قابلیت شلیک دارند و می‌توانند اهداف خود را منهدم کنند.
این اندیشکده می‌نویسد: ایران هم اینک چهارمین کشور دارنده مین‌های دریایی و سکوهای پرتاب موشک دریایی در جهان است. باید اذعان کرد که مین‌های دریای ابزار مناسبی در خلیج فارس هستند و ما شاهد موفقیت آن‌ها در دهه 80 میلادی و در زمان جنگ نفت‌کش‌ها بودیم.
برخی از مین‌های ایرانی که شبیه نمونه‌های روسی و چینی همچون EM-52 هستند از نمونه‌های هوشمند و پیچیده مین‌های دریایی محسوب می‌شوند که در ارتفاع بیش از 600 پایی نیز استفاده شده و بسیاری از آن‌ها در مرکز خلیج فارس و در مکان‌های مختلف قابل تعبیه هستند. همچنین مین‌های ایران برای کارگزاری در بخش کم عمق تنگه هرمز که بین 150 تا 300 پایی هستند نیز بسیار مناسب می‌باشند.
شناسایی مین‌های ایران بسیار دشوار است و قایق‌های نیروی دریایی سپاه قادر به کار گذاشتن آن‌ها به انحاء مختلف هستند و در این راه از زیردریایی و حتی قایق‌های ماهیگیری نیز استفاده می‌کنند.
بنابر این گزارش، ایران مدت‌هاست که تمرکز بر نبردهای نامتقارن را آغاز کرده است و تاکتیک ایران در این راه بکارگیری قایق‌های تندرو موسوم به « Fast Inshore Attack Craft » و استفاده از مین‌های دریایی و زیردریایی‌ها است.
نیروی دریایی سپاه پاسداران ایران از روش خاص خود که یورش دسته جمعی علیه هدف است بهره می‌برد.
همچنین پایگاه‌های دریایی نیروی دریای سپاه پاسداران ایران در مکان‌های مختلفی در سواحل خلیج فارس از تنگه هرمز تا شمال این منطقه گسترده هستند.
حمله به صورت «هجوم دسته جمعی» به عنوان یک تاکتیک در نیروی دریایی سپاه پاسداران ایران جای دارد و بر اساس آن انبوهی از قایق‌های تندرو به طور پنهانی پایگاه‌های خود را ترک کرده و همگی به یک هدف حمله می‌کنند.
در ادامه این گزارش ویژه آمده است: باید گفت که رصد و تشخیص به موقع عملیات نیروی دریایی ایران بسیار دشوار است زیرا در این شیوه هجومی انبوه عملیات در مقیاس وسیع نیست. همچنین قایق‌های تندروی ایران مجهز به اژدر و موشک‌های ضدکشتی هستند. البته این موشک‌های ضد کشتی از فواصل دورتر نیز قابلیت شلیک دارند و می‌توانند اهداف خود را منهدم کنند.
این اندیشکده می‌نویسد: ایران هم اینک چهارمین کشور دارنده مین‌های دریایی و سکوهای پرتاب موشک دریایی در جهان است. باید اذعان کرد که مین‌های دریای ابزار مناسبی در خلیج فارس هستند و ما شاهد موفقیت آن‌ها در دهه 80 میلادی و در زمان جنگ نفت‌کش‌ها بودیم.
برخی از مین‌های ایرانی که شبیه نمونه‌های روسی و چینی همچون EM-52 هستند از نمونه‌های هوشمند و پیچیده مین‌های دریایی محسوب می‌شوند که در ارتفاع بیش از 600 پایی نیز استفاده شده و بسیاری از آن‌ها در مرکز خلیج فارس و در مکان‌های مختلف قابل تعبیه هستند. همچنین مین‌های ایران برای کارگزاری در بخش کم عمق تنگه هرمز که بین 150 تا 300 پایی هستند نیز بسیار مناسب می‌باشند.
شناسایی مین‌های ایران بسیار دشوار است و قایق‌های نیروی دریایی سپاه قادر به کار گذاشتن آن‌ها به انحاء مختلف هستند و در این راه از زیردریایی و حتی قایق‌های ماهیگیری نیز استفاده می‌کنند.
