به گزارش مشرق، نلو وینگادا با تیم المپیک ایران آماده حضور در بازی‌های آسیایی اینچئون و سپس انتخابی المپیک می‌شود. او در نوک پیکان تحقق آرزوی 40 ساله فوتبال ایران قرار دارد و البته هنوز هم همکاری تمامی باشگاه‌ها را برای تحقق این آرزوی مردم ایران احساس نمی‌کند.
این مصاحبه اما از تیم امید بسیار فراتر رفت، وینگادا از جزیره کی‌روش تا تدریس به مورینیو و البته پرسپولیس، نظرات مایلی کهن و مربیانی چون ژوزه صحبت کرد.
* بازی آسان وجود ندارد
در مرحله گروهی بازی‌های آسیایی اینچئون با ویتنام و قرقیزستان بازی داریم، آیا دیدارهای آسانی خواهد بود؟
در این رده سنی نمی‌توان درباره حریفان به آسانی اظهار نظر کرد. برای قرعه کشی مسابقات اینچئون قرار بود به کره جنوبی بروم و شاید اگر آنجا بودم، می‌توانستم اطلاعات بیشتری از ویتنام و قرقیزستان کسب کنم اما مطلع شدم که پروازم کنسل شده است. در این رده سنی همه تیم‌ها جدید هستند و البته نخستین واکنش این است که گروه آسانی خواهد بود اما این گروه هرگز آسان نیست. برای من حتی بازی با میانمار، مالدیو و تیمور شرقی هم آسان نیست چراکه همه دیدارها صفر - صفر آغاز می‌شود. همواره به تیم خودم احترام می‌گذارم و این احترام را برای تیم حریف هم قائل هستم؛ پس بازی آسان را فراموش کنید.
در دوره گذشته بازی‌های آسیایی در گوانگژو، ایران یکی از بهترین تیم‌های زیر 23 سال را به همراه سه سهمیه بزرگسال خود در اختیار داشت و اتفاقا با ویتنام در یک گروه بود، نتیجه چه شد؟ ایران تنها یک بر صفر پیروز شد اما در این دوره ویتنام با تیم زیر 23 سال و حتی سهمیه بزرگسال خود آمده در حالی که بیشتر بازیکنان تیم ایران در رده سنی المپیک و زیر 21 سال هستند. البته که ما بهتر هستیم، تکنیک و تجربه بهتری داریم اما بازیکنان آنها سن بیشتری دارند و در این مسابقات قدرت و استقامت جایگاه مهمی دارد.
در مورد قرقیزستان هم همین شرایط وجود دارد، در دوره گذشته انتخابی المپیک 2012 لندن، ایران با این تیم بازی کرد که در بیشکک بازی با تساوی بدون گل تمام شد و در تهران باز هم با یک گل توانست این تیم را شکست دهد. اکنون به این نکته توجه کنید که بازیکنان آنها هم از نظر سنی بزرگ‌تر از تیم ایران هستند. من معتقدم می‌توانیم این تیم‌ها را شکست دهیم. البته صادقانه بگویم که تاکنون این 20 بازیکن را کنار هم نداشتیم اما در 15 روزی که قبل از مسابقات در اردوی چین و سپس اینچئون هستیم می‌توانیم جواب خوبی بگیریم.
به مدال طلا اینچئون هم فکر می‌کنید؟
ایران تیم اول رنکینگ فیفا در آسیا و یکی از بهترین‌های این قاره است. ما بهترین بازیکنان را داریم و شاید به مدال طلا هم برسیم اما من همواره مرحله به مرحله نگاه می‌کنم. همواره برای من این بازی بعدی است که اهمیت دارد و در حال حاضر نخستین بازی ما با ویتنام در 15 سپتامبر(24 شهریور) خواهد بود و به فکر این هستیم تا آغاز خوبی داشته باشیم. استراتژی من پیش رفتن گام به گام است و بنابراین بجای فکر کردن به مدال طلا به این فکر می‌کنم که ابتدا از گروهمان بالا برویم و سپس در مراحل بعدی موفق شویم.
همانطور که می‌دانید با توجه به قوانین بازی‌های آسیایی، بازیکنان باید در محدوده سنی زیر 23 سال باشند که این بازیکنان المپیکی محسوب می‌شوند. 5 ماه پیش وقتی کارم را در تیم المپیک آغاز کردم سعی کردم تیم را برای این مسابقات آماده کنم. بیشتر تیم‌ها از بازیکنان زیر 23 سال به اضافه 3 بازیکن بزرگسال استفاده می‌کنند.
اما باشگاه‌های مختلف مانند سپاهان، ذوب آهن و نفت از عدم همکاری با تیم شما صحبت می‌کنند.
من باشگاه‌ها را درک می‌کنم که می‌خواهند بازیکنانشان را در اختیار داشته باشند اما بازی‌های آسیایی هم برای فوتبال ایران بسیار مهم است و در طول مسابقات سخت تلاش خواهیم کرد تا به نتیجه دلخواه برسیم.
من سعی کردم بهترین تیم را تشکیل دهم و از طریق شما می‌گویم که موفقیت در این مسابقات بیشتر برای فدراسیون و بازیکنان تیم ایران اهمیت دارد تا من. در کشورهایی مثل مصر و کره جنوبی قهرمانی‌های زیادی به دست آوردم و با کی‌روش تیم زیر 20 سال پرتغال را قهرمان جهان کردم. همه چیز قابل حل شدن است چراکه فدراسیون فوتبال از باشگاه‌ها خواسته که باید بازیکنانشان را در اختیار تیم المپیک قرار دهند.
فکر می‌کنم بازیکنان هم تمایل دارند در این مسابقات شرکت کنند. شرایط باشگاه‌ها را درک می‌کنم چون خودم زمانی در باشگاه کار کردم و حالا همه چیز برعکس شده و من به رده ملی آمدم. فکر می‌کنم کاری که انجام می‌دهم منطقی است چراکه از هر باشگاه 2 بازیکن زیر 23 سال گرفتیم و بازیکن بزرگسالی از آنها دعوت نکردیم.
باز هم می‌گویم من عناوین بسیاری کسب کردم و اکنون هم هر موفقیتی کسب شود برای فوتبال ایران خواهد بود نه برای من.
با وجود این استراتژی که بیان کردید آیا فکر می‌کنید فوتبال ایران بتواند به المپیک 2016 برزیل راه یابد؟
در حال حاضر ذهن و انرژی من درگیر بازی‌های آسیایی است و بعد از این مسابقات به مرحله بعد خواهیم رفت که کار با تیم المپیک با هدف رفتن به ریو است. تصور می‌کنم روز 6 اکتبر (14 مهر) از اینچئون به تهران خواهیم رسید. تنها 2 روز استراحت خواهیم کرد و سپس کمپ تمرینی خود را با بازیکنان تیم المپیک، توجه کنید با بازیکنانی که تیم المپیک را تشکیل می‌دهند، آغاز خواهیم کرد. 13 اکتبر (21 مهر) در تهران با تیم المپیک عمان بازی خواهیم کرد.
انرژی زیادی خواهیم داشت چراکه ایران 40 سال است به المپیک نرفته و ما می‌خواهیم این پروژه را به سرانجام برسانیم و ایران را به المپیک ببریم. برای ماه نوامبر(آبان) درخواستی به فدراسیون فوتبال قطر دادیم تا به این کشور برویم و علاوه بر کمپ تمرینی، 2 دیدار تدارکاتی هم با تیم المپیک این کشور برگزار می‌کنیم. در ماه دسامبر (آذر) همزمان با تعطیلی لیگ برای حضور تیم ملی فوتبال در جام ملت‌های آسیا ما هم کمپ خود را برپا خواهیم کرد.
در اروپا؟
خیر، من پرتغالی هستم و به شما می‌گویم که اروپا در زمستان انتخاب خوبی برای کمپ تمرینی نیست. اردوی دسامبر را در ایران برگزار خواهیم کرد و در ژانویه (دی ماه) که جام ملت‌های آسیا هم برگزار خواهد شد، اردوی تیم المپیک در دبی یا جزیره کیش برگزار خواهد شد. دبی به ایران نزدیک است و با توجه به اینکه باشگاه ایرانیان هم در این شهر است امکانات و تغذیه مناسبی خواهیم داشت. همچنین در آن مقطع تیم‌های زیادی از نقاط مختلف دنیا به خاطر شرایط مناسب آب و هوایی به دبی می‌آیند و امکان برگزاری دیدارهای خوبی برای تیم المپیک فراهم خواهد شد.
در نهایت از 15 تا 31 مارس (25 اسفند 93 تا 11 فروردین 94) مرحله نخست مسابقات ایران در مسیر انتخابی المپیک 2016 آغاز خواهد شد و بعد از آن در صورت صعود به مرحله بعد در میان 16 تیم برتر آسیا برای رفتن به المپیک تلاش خواهیم کرد. در واقع اینچئون و کمپ های تمرینی تا ماه مارس سبب آماده سازی تیم ما در این مسیر خواهد شد. بنابراین من به پایان تورنمنت فکر نمی‌کنم چراکه هنوز در مرحله اول هستیم.
* با آزمون و جهانبخش تیم خوبی می‌شویم
این انرژی که گفتید می‌تواند به تیم امید خیلی کمک کند...
دقیقا 40 سال است و به همین دلیل می‌گویم که اطراف من پر از انرژی است تا ایران را دوباره به المپیک بازگردانیم. سخت کار می‌کنیم و بازیکنان باکیفتی داریم اما من نمی‌توانم بگویم حتما به المپیک می‌رویم چراکه معجزه‌گر نیستم. متاسفانه به دلیل آنکه بازی‌های آسیایی در روزهای فیفا نیست ما 2 بازیکن سن المپیک خود یعنی علیرضا جهانبخش و سردار آزمون را نداریم اما در ماه مارس آینده زمانی که مرحله اول مسابقات انتخابی المپیک را پیش‌رو خواهیم داشت، روزهای فیفا است و ما می‌توانیم این دو بازیکن را داشته باشیم که در خط حمله به ما کمک خواهند کرد.
دروازه‌بان‌های ما شرایط مناسبی دارند و من بسیار خوشحالم که اخباری دروازه‌بان سایپا در بازی قبلی این تیم مقابل فولاد عملکرد خوبی داشت و پنالتی مهار کرد. دیگر بازیکنان تیم هم بسیار با کیفیت هستند مانند علی کریمی در سپاهان که شاید خیلی بازی نمی‌کند اما شرایط خوبی دارد و اینکه باشگاه‌ها به سمت استفاده از بازیکنان جوان رفتند به طور قطع سبب خواهد شد حمایت خوبی از تیم صورت بگیرد اما باز هم معتقدم با جهانبخش و آزمون به مراتب بهتر خواهیم بود.
امیر عابدزاده مدتی در اردو بود اما کنار گذاشته شد.
علاقه ندارم درباره بازیکن صحبت کنم اما روزی که به ایران آمدم در مرحله اول 60 بازیکن را دعوت کردیم که این فهرست به 55 و 45 بازیکن کاهش یافت. امیر عابدزاده در میان 45 بازیکن نهایی ما هم قرار داشت. در پست دروازه‌بان نفرات خوب دیگری هم در تیم حضور دارند و برای من و کادرفنی همه بازیکنان در یک سطح هستند و در به روی هیچکدام از آنها بسته نیست. عبدالله‌زاده از فولاد خوزستان در فهرست 45 نفره ما نبود اما با عملکرد خوب به تیم دعوت شده است. نمی‌خواهم درباره یک بازیکن خاص صحبت کنم و به همه آنها احترام می‌گذارم. گاهی رسانه‌ها فشار می آورند که چون پدر امیر دروازه‌بان بزرگ و سرشناسی بوده باید این بازیکن را دعوت کنیم اما اسم و رسم برای من مهم نیست و به اتفاق همکارانم سعی می‌کنیم بهترین انتخاب را داشته باشیم. هر بازیکنی با عملکرد خوب می‌تواند در ترکیب آینده تیم جا داشته باشد.
* کی‌روش مشتاق بازگشت است
در این بخش می‌خواهیم سوال کنیم آیا کارلوس کی‌روش برای امضای قرارداد به ایران بازخواهد گشت؟
برای بازگشت او باید فدراسیون فوتبال هم تصمیم بگیرد چراکه کی‌روش برای این کار مشتاق است. تصورم این است که تا پایان هفته جاری توافق دو طرف حاصل شده و قرارداد امضا شود.
گفته شده که وزیر ورزش از جمله مخالفان این قرارداد است؟
هیچ کس کامل نیست. در نظر سنجی یک برنامه تلویزیونی در مورد موافقت با ماندن کی روش، 88 درصد مردم به ماندن او رای دادند. 12 درصد هم مسلما موافق این موضوع نبودند که در چنین شرایطی عادی است و تایید می‌کند که انسان‌ها همه بی‌نقص نیستند. حمایت تیم از بیرون بسیار مهم است. بازیکنان، فدراسیون، مقامات کشور و جامعه در این میان نقش دارند. حداقل نتایج ایران در جام جهانی نشان می‌دهد که تیم ملی خوب کار کرده است.
پیشنهاد مربیگری تیم ملی را در صورت نیامدن کی‌روش قبول می‌کنید؟
خیر، به چنین چیزی فکر نمی‌کنم. اینجا آمدم که تمرکزم روی تیم المپیک باشد. اگر از من بپرسید دوست دارید چه کسی سرمربی تیم ملی شود من پاسخ می‌دهم که دوست دارم کی‌روش سرمربی تیم ملی ایران باشد. من و کی‌روش خارج از رابطه درون زمین، دوستی خارج از زمین هم داریم و ترجیح می‌دهم در کنار هم و در تعامل با هم باشیم. آرزوی من این است که کی‌روش بازگردد، چون زمان در حال گذر است و نباید وقت را بیش از این هدر داد.
با کی‌روش می‌توانیم به قهرمانی آسیا برسیم؟
بله، البته می‌دانید که جام ملت‌های آسیا در استرالیا برگزار می‌شود و بیشتر بازیکنان این تیم در لیگ‌های اروپایی بازی می‌کنند و در خانه خود قدرتمند خواهند بود. ایران هم یکی از بهترین تیم‌های آسیاست و کره جنوبی و ژاپن هم به همراه استرالیا حریفان جدی ایران خواهند بود.
عربستان یا قطر چطور؟
خیر، عربستان از ایران قدرتمندتر نیست و قطر هم متوسط است. در واقع استرالیا شانس دارد به دلیل آنکه میزبان است. کره جنوبی چندان هم قدرت گذشته را ندارد چراکه من در این کشور کار کردم و همواره فوتبال آنها را پیگیری می‌کنم و بازیکنانشان را می‌شناسم اما به هر حال این 2 تیم به همراه ایران و ژاپن، 4 شانس قهرمانی در جام ملت‌ها هستند. نکته اینجاست که زمان کوتاه است و باید تیم جام جهانی برزیل را فراموش کرد. ایران با یک نسل و خون تازه در جام ملت‌ها موفق‌تر خواهد بود.
* از جزیره تا تجارت کی‌روش
تا از کی‌روش عبور نکردیم این را هم بپرسیم که آیا او بیشتر مربی است یا یک تاجری که جزیره هم دارد؟
جزیره در کجا؟
موزامبیک.
اینطورها هم که می‌گویند نیست. او یا هر مربی دیگری حق دارند خارج از فوتبال هم مثل هر انسانی برای زندگی بهتر تلاش کنند اما کی‌روش یک عاشق فوتبال است و فوتبال برای او مهمتر از هر چیز دیگری است. او برای تیم ملی ایران می‌جنگد، در دیدار برگشت ایران و کره جنوبی شاهد بودید که وقتی سرمربی کره جنوبی آن حرف‌های نامطلوب را زد کی‌روش با او جنگید.
زندگی فقط فوتبال نیست و او هم حق دارد زندگی خودش را داشته باشد. با این حال باز هم می‌گویم عشق او فوتبال است و وقتی پای فوتبال در میان باشد کی‌روش بسیار عمیق به آن نگاه می‌کند و حتی دقتش در کار از من هم بیشتر است. کی‌روش تاجر نیست و اگر اینگونه بود اکنون برای مربیگری در ایران نبود، پس او یک مربی است نه تاجر.
زمانی مانوئل ژوزه پرتغالی به ایران آمد و گفته شد که کی‌روش با او مشکل دارد، رابطه شما با ژوزه چگونه بود؟
من ژوزه را از گذشته دور می‌شناسم. زمانی که در مصر مربی الزمالک بودم و او مربی الاهلی بود، برای ناهار یا شام با هم بیرون می‌رفتیم، آن وقت مصری‌ها ما را نشان می‌دادند و می‌گفتند نگاه کنید مربیان الزمالک و الاهلی با هم غذا می‌خورند. من دلیل مشکل میان ژوزه و کی‌روش را می‌دانم. برای فوتبال پرتغال خوب نبود که دو مربی کشور این گونه با هم اختلاف پیدا کنند اما این مشکل مربوط به گذشته است و به تیم ملی یا پرسپولیس باز نمی‌گردد. مسئله‌ای است که زمان آن گذشته و بهتر است بین دو طرف حل شود تا در رسانه‌ها.
ذهنیت شما نسبت مربیان پرتغالی مانند ژوزه یا تونی اولیویرا که در ایران کار کردند چیست؟
من و تونی زمانی در تیم ملی دستیار کارلوس کی‌روش بودیم و با هم کار کردیم. تونی نسبت به ژوزه روشنفکرتر است. البته گفتم که رابطه من با کی‌روش مانند دو برادر است و همین رابطه را هم با ژوزه داشتم هرچند کمتر با او حرف می‌زنم. در حال حاضر ژوزه و تونی مشغول کار نیستند و کارشناس تلویزیونی هستند.
* بد زمانی به پرسپولیس آمدم
به عقب بازگردیم، زمانی که در پرسپولیس بودید.
بد زمانی به پرسپولیس آمدم. زمانی که مشکلات و سازماندهی نامنظم بر این باشگاه حاکم بود و رئیس باشگاه با این مشکلات در حال جنگ بود. حقوق‌ها عقب افتاده بود و من 6 ماه دریافتی نداشتم. حسم این بود که به تیمی فوق العاده بزرگ و در کشوری بزرگ آمدم، هواداران هم نسبت به من رفتار بسیار خوبی داشتند اما من بد موقعی در این تیم حضور داشتم. با این حال پرسپولیس هنوز برایم ارزش دارد و اگر به خانه من بیایید یک عکس بزرگ قاب کرده از زمانی که در پرسپولیس حضور داشتم به دیوار است.
زمان کمی هم در این تیم به شما داده شد.
بله زمان کافی نداشتم. همانطور که گفتم دستمزدها به موقع پرداخت نمی‌شد، ناچار شدم در تماس با مسئولان باشگاه اعلام کنم که می‌خواهم بروم چرا که کار کردن در آن شرایط به صلاح نبود. به مسئولان باشگاه گفته بودم که تیم برای فصل بعد نیاز به نوسازی و دگرگونی دارد اما مشکل اینجاست که وقتی یک مربی می خواهد تغییراتی ایجاد کند در مقابل او مقاومت زیادی شکل می‌گیرد و این شرایط هم در مقابل من قرار داشت. البته به دلیل انتقادها نرفتم بلکه به دلیل همین شرایط رفتم و باز هم به باشگاه گفتم که برای فصل آینده نیاز به تغییرات است.
آیا تمامی مشکلات شما با پرسپولیس حل شده است؟
بله؛ رویانیان نقش بسیار مهمی در حل این مشکلات داشت.
محسن خلیلی را به یاد دارید؟ بازیکن شما در پرسپولیس بوده است.
بله، زمانی که برای بازی پرسپولیس و پدیده به ورزشگاه آزادی رفته بودم او مرا دید، جلو آمد و با سلام و احوالپرسی به من گفت «تو یک مربی و انسان خوب بودی»، این موضوع برای من بسیار ارزش داشت و این حس از هر چیزی بهتر و مهمتر است. کسب امتیاز و افتخار اهمیت دارد، زمانی که در تیم اف سی سئول بودم این تیم برای اولین بار بعد از آنکه نامش از ال جی تغییر کرده بود، توانست قهرمان لیگ و جام حذفی کره شود، ما بهترین خط حمله و بهترین گلزن را داشتیم و افتخارات بسیاری را کسب کردیم. بعد از بازی در جشن قهرمانی 25 بازیکن این تیم با چشمان گریان نزد من آمدند و گفتند وینگادا از تو خواهش می کنیم که در تیم ما بمانی. این لحظات بسیار بزرگ و ارزشمند است که در یاد می‌ماند و مهمتر از هر پیروزی است.
* خلیلی بوی گل می‌دهد
خلیلی گفته می‌تواند هنوز هم فوتبال بازی کند و برای پرسپولیس به میدان برود؟
امیدوارم. چرا که نه؟ خلیلی بازیکنی است که بوی گل می‌دهد اما در نهایت این تصمیم من نیست بلکه به باشگاه پرسپولیس مربوط است. او زمانی که در پرسپولیس بودم برای ما گلی ارزشمند در لیگ قهرمانان آسیا به ثمر رساند. خلیلی هم یک بازیکن و هم یک انسان خوب است. همانطور که گفتم همه چیز فوتبال نیست و در کنار آن برای من دوستانی که در این سال‌ها در کشورهای مختلف میان بازیکنان، مسئولان و اهالی رسانه پیدا کردم ارزش زیادی دارد. فوتبال بخشی از زندگی من است اما همه آن نیست.
* مایلی کهن من را دوست دارد
محمد مایلی کهن را به یاد دارید؟
خیر.
سرمربی تیم ملی فوتبال ایران در جام ملت‌های 1996 و انتخابی جام جهانی 1998.
سرمربی ایران در جام ملت‌ها؟ بله یادم آمد. او با تیم ایران توانست تیم من عربستان را در مرحله گروهی با سه گل شکست دهد و بعد ما در نیمه نهایی در پنالتی تیم ایران را شکست دادیم. می‌دانم او من را خیلی دوست دارد.
مایلی کهن گفته «ایران را نه کی‌روش بلکه وینگادا به جام جهانی برد آن هم در سال 1997» با امتیازی که به ایران داد.
این حرف درست نیست. من دیدارهایم مقابل تیم مایلی کهن را به یاد دارم. من و مایلی کهن در سال 2011 همزمان با مسابقات جام ملت‌های آسیا با هم دیدار داشتیم و بعد از این مسابقات زمانی که افشین قطبی از تیم ایران رفته بود و من هم جایی مشغول نبودم شنیدم که مایلی کهن گفته گزینه مناسبی برای هدایت تیم ملی ایران هستم. من هم به مایلی کهن علاقه دارم چرا که احترام در فوتبال از برد و باخت مهمتر است. هر تیمی اشتباهاتی دارد اما باید پذیرفت که نمایش تیم ملی ایران با کی‌روش در جام جهانی با کیفیت و دلپذیر بود.
من زمانی که ایران برای بازی با قطر به کمپ امارات آمده بود به اردوی تیم ملی رفتم و شاهد کار خوب سرمربی تیم ایران و دستیارانش بودم. بنابراین اینکه کسی بخواهد بگوید تیم ملی ایران با فرد دیگری به جام جهانی رفته درست نیست البته در آنجا به کی‌روش گفتم که من با خودم به اردوی تیم ایران خوش شانسی آوردم.
مایلی کهن همچنین گفته که هر مربی دیگری به جز کی‌روش هم می توانست یک امتیاز را از جام جهانی کسب کند.
ایران در گروه بسیار سختی قرار داشت. همه دیدند ایران چه عملکردی داشت. در بازی نخست مقابل نیجریه به تساوی رسید در حالی که بازی نخست در جام جهانی همواره دشوار است. برزیل در بازی اول پیروز شد اما عملکرد خوبی نداشت. معتقدم اگر بازی دوم ایران و آرژانتین با تساوی بدون گل تمام شده بود، فضای بازی سوم مقابل بوسنی کاملا متفاوت می‌شد. در واقع در بازی با آرژانتین مانند شناگری بودیم که مسیر طولانی را شنا کرد اما وقتی به ساحل رسید همه چیز از دست رفت و طبیعی است که خستگی این تلاش بر بازی آخر سایه انداخته بود.
در همین جام جهانی اسپانیا چه نتیجه‌ای گرفت؟ ایتالیا و انگلستان چه کردند؟ ایران اما توانست پرستیژ فوتبال کشورش را نمایش دهد. مطمئنم که سطح فوتبال ایران بعد از جام جهانی نسبت به قبل آن افزایش پیدا کرده است. باز هم می‌گویم اگر آن گل دقیقه آخر مسی نبود یا داور پنالتی بر روی دژاگه را اعلام می‌کرد شرایط تفاوت داشت اما با این هم موافقم که فوتبال فقط نتیجه است.
البته در بازی با بوسنی طرحی برای حمله در تیم ایران نبود.
ببینید باز هم باید یادآوری کنم، این دیدار بعد از بازی با آرژانتین انجام شد. دیداری که ایران تمام توانش را در آن گذاشت و تا دقیقه 90 هم بدون گل بود. بازی مقابل آرژانتین بود و ایران دقیقه 90 بازی را واگذار کرد. فضای بازی آخر تحت تاثیر قرار گرفت و اگر ایران در آن بازی به مساوی رسیده بود قطعا بازی آخر به شکل دیگری رقم خورده بود. با این حال فکر می‌کنم عملکرد خوب ایران در جام جهانی نباید فراموش شود شاید اگر بار دیگر ایران با آرژانتین در این سطح بازی کند، 3 یا 4 گل دریافت کند.
* سطح کی روش فراتر از برانکو است
برخی معتقدند کارنامه کی‌روش با برانکو ایوانکویچ سرمربی ایران در جام جهانی 2006 برابری می‌کند؟
من در مورد کارنامه برانکو اطلاع دقیقی ندارم. می‌دانم سرمربی تیم المپیک و تیم ملی ایران بوده و قهرمانی مسابقات بوسان را کسب کرده است. نمی‌دانم او چند قهرمانی در مسابقات و تورنمنت‌های بزرگ بین المللی داشته است، قطعا برانکو مربی خوبی محسوب می‌شود اما کی‌روش برای من چیز دیگری است و سطح متفاوتی دارد. همانطور که گفتم کی‌روش نه یک مربی بلکه فراتر از آن است.
* شواینی الگو است
نظرتان در مورد پرتغال و آلمان در جام جهانی 2014 چیست؟
پرتغال یک ناامیدی بزرگ را خلق کرد. هفته گذشته رئیس فدراسیون پرتغال گفته بود که تیم ما در جام جهانی بد نبود بلکه خیلی بد بود اما آلمان بهترین تیم بود و ساماندهی خوبی داشت و بهترین تیم، قهرمان جام جهانی شد. بهترین تیم تیمی نیست که ستاره‌های بزرگ داشته باشد، مانند پرتغال و اسپانیا، بلکه تیمی است که بزرگترین بازیکنان و نظم را داشته باشد و آلمان بزرگترین بازیکنان را داشت. من به بازیکنانم می‌گویم به شواین اشتایگر نگاه کنید، او جنگید، زمین خورد و خونین شد اما به موفقیت رسید؛ این یک شخصیت واقعی برای الگوی بازیکنان ایرانی یا پرتغالی است.
در یک مصاحبه رادیویی گفتید که بارسلونا را دوست دارید.
من خط مشی و سبک بارسلونا را دوست دارم وگرنه به عنوان یک مربی همواره فقط تیم خودم را دوست دارم. این تیم کیفیت بالایی در حفظ توپ دارد و این موضوعی است که در تیم المپیک هم به آن توجه دارم چراکه ما در تیم المپیک دارای بازیکنانی با کیفیت حفظ توپ هستیم. البته اگر بگویند در 10 سال اخیر کدام تیم را دوست داری پاسخ من بارسلونا خواهد بود.
بین رونالدو و مسی کدام را انتخاب می‌کنید؟
کاملا متفاوت هستند. رونالدو بازیکن و ورزشکار بزرگی است، با قدرت تمرین می‌کند و ذهن قوی دارد اما مسی استعداد ذاتی بسیاری دارد و راه دروازه را به خوبی می‌شناسد. معتقدم آنها با هم تفاوت دارند اما هر دو بازیکنان بزرگی هستند. رونالدو قدرت جسمانی بیشتری دارد و از هر دوپایش به خوبی استفاده می‌کند اما مسی سرعت بیشتری دارد و در شوت به دروازه بهتر است. شاید اکنون رونالدو کمی بهتر باشد اما مسی هم رو به رشد است و برای انتخاب بهترین بازیکن ما انتخابی نداریم. البته بازیکنی چون نیمار هم هست که از این دو بازیکن جوان تر است.
* من بنفیکایی هستم
در پرتغال طرفدار بنفیکا هستید یا اسپورتینگ یا پورتو؟
من الان طرفدار تیم المپیک ایران هستم چراکه این تیم برای من است. البته باید بگویم بنفیکا را دوست دارم. همینطور ماریتیمو را هم دوست دارم. البته اکنون کمتر بازی‌های بنفیکا را می‌بینم چون زمان استراحتم است اما سالیان سال همواره برای دیدن بازی های بنفیکا بیدار بودم. با این حال همواره تیمی که با آن کار می‌کنم برایم بیشترین اهمیت را دارد.
* کی‌روش و مورینیو
چه تفسیری از کی‌روش و مورینیو دارید؟
من و کی‌روش در دانشگاه مدرس مورینیو بودیم اما خودمان هم شاگردان پدر مورینیو بودیم. از جوانی مورینیو را می‌شناسم. مورینیو این فرصت را پیدا کرد که در جوانی سرمربیگری تیم‌های پورتو و چلسی را به دست بیاورد و از این فرصت به خوبی استفاده کرد. با اینکه رابطه خوبی با مورینیو دارم اما کی‌روش مربی سخت کوش‌تری است و مرحله به مرحله پیش می‌رود. کارلوس از فوتبال پایه شروع کرده و همیشه به دنبال رسیدن به موفقیت است. آنها دو جهت مختلف را طی کردند اما هر دو موفق هستند.
مورینیو با چلسی، پورتو، اینترمیلان و رئال مادرید در مسابقات مختلف و لیگ قهرمانان، قهرمانی کسب کرد. با این حال من موفقیت در تیم‌های پایه‌ای را با ارزش‌تر می‌دانم یا اینکه شما به تیم‌های کوچک بروی و بتوانی با آنها کسب موفقیت کنی.
برخی در ایران معتقدند مربی داخلی برای تیم ملی ما بهتر از مربی خارجی است.
ببینید این را من نمی‌دانم اما من مربی موفقی در تیم الزمالک مصر، تیم ملی عربستان و اف سی سئول کره جنوبی بودم و در کشورهای مختلفی قهرمان شدم. نکته مهم این است که فوتبال بین المللی است و فرقی نمی‌کند در روسیه یا مالدیو و اینکه با چه زبانی صحبت می‌کنید. مهم این است که شما بتوانید با بازیکنان ارتباط برقرار کنید. من نمی‌توانم کره‌ای صحبت کنم اما در این کشور کار کردم.
زمانی که من با شما صحبت می‌کنم یک پرتغالی در برابر یک ایرانی هستم اما وقتی در چشم‌های هم نگاه می‌کنیم باید دید چه حسی پیدا می‌کنیم و این مهمتر از زبانی است که با آن صحبت می‌کنیم. در مورد کی‌روش هم باید دید که او چه افتخاراتی در نقاط مختلف دنیا کسب کرده است. بیشتر مربیانی که در ایران به سوال شما اعتقاد دارند خودشان در خارج از ایران کار نکرده و در سطح اول فوتبال دنیا حضور نداشتند. البته پرتغالی‌ها و ایرانی‌ها از نظر اخلاقی نزدیک به هم هستند.
عده‌ای هم معتقدند رئیس واقعی فدراسیون فوتبال ایران کی‌روش است.
نمی‌دانم. مرجع اصلی فوتبال ایران، فدراسیون است البته اگر منظور شما برنامه‌ریزی است، کی‌روش در این مورد بسیار توانمند است.
شنیدیم شما در خیابان‌های تهران رانندگی هم می‌کنید؟
بله، من از زمانی که در پرسپولیس بودم در خیابان‌های تهران رانندگی می‌کردم. در مصر هم رانندگی می‌کردم و مردم می‌گفتند سرمربی الزمالک پشت فرمان است و من هم می‌گفتم که بله وقتی بتوانم در خیابان‌های قاره رانندگی کنم می‌توانم الزمالک را هم قهرمان کنم.
در مصاحبه بسیار آرام هستید اما کی‌روش همواره هیجان دارد.
بله ما با هم متفاوت هستیم. کی‌روش خارج از دنیای فوتبال فردی دوست داشتنی، جنتلمن و مهربان است. کار در عالم مربیگری فوتبال بسیار سخت و دشوار است.
این مصاحبه اما از تیم امید بسیار فراتر رفت، وینگادا از جزیره کی‌روش تا تدریس به مورینیو و البته پرسپولیس، نظرات مایلی کهن و مربیانی چون ژوزه صحبت کرد.
* بازی آسان وجود ندارد
در مرحله گروهی بازی‌های آسیایی اینچئون با ویتنام و قرقیزستان بازی داریم، آیا دیدارهای آسانی خواهد بود؟
در این رده سنی نمی‌توان درباره حریفان به آسانی اظهار نظر کرد. برای قرعه کشی مسابقات اینچئون قرار بود به کره جنوبی بروم و شاید اگر آنجا بودم، می‌توانستم اطلاعات بیشتری از ویتنام و قرقیزستان کسب کنم اما مطلع شدم که پروازم کنسل شده است. در این رده سنی همه تیم‌ها جدید هستند و البته نخستین واکنش این است که گروه آسانی خواهد بود اما این گروه هرگز آسان نیست. برای من حتی بازی با میانمار، مالدیو و تیمور شرقی هم آسان نیست چراکه همه دیدارها صفر - صفر آغاز می‌شود. همواره به تیم خودم احترام می‌گذارم و این احترام را برای تیم حریف هم قائل هستم؛ پس بازی آسان را فراموش کنید.
در دوره گذشته بازی‌های آسیایی در گوانگژو، ایران یکی از بهترین تیم‌های زیر 23 سال را به همراه سه سهمیه بزرگسال خود در اختیار داشت و اتفاقا با ویتنام در یک گروه بود، نتیجه چه شد؟ ایران تنها یک بر صفر پیروز شد اما در این دوره ویتنام با تیم زیر 23 سال و حتی سهمیه بزرگسال خود آمده در حالی که بیشتر بازیکنان تیم ایران در رده سنی المپیک و زیر 21 سال هستند. البته که ما بهتر هستیم، تکنیک و تجربه بهتری داریم اما بازیکنان آنها سن بیشتری دارند و در این مسابقات قدرت و استقامت جایگاه مهمی دارد.
در مورد قرقیزستان هم همین شرایط وجود دارد، در دوره گذشته انتخابی المپیک 2012 لندن، ایران با این تیم بازی کرد که در بیشکک بازی با تساوی بدون گل تمام شد و در تهران باز هم با یک گل توانست این تیم را شکست دهد. اکنون به این نکته توجه کنید که بازیکنان آنها هم از نظر سنی بزرگ‌تر از تیم ایران هستند. من معتقدم می‌توانیم این تیم‌ها را شکست دهیم. البته صادقانه بگویم که تاکنون این 20 بازیکن را کنار هم نداشتیم اما در 15 روزی که قبل از مسابقات در اردوی چین و سپس اینچئون هستیم می‌توانیم جواب خوبی بگیریم.
به مدال طلا اینچئون هم فکر می‌کنید؟
ایران تیم اول رنکینگ فیفا در آسیا و یکی از بهترین‌های این قاره است. ما بهترین بازیکنان را داریم و شاید به مدال طلا هم برسیم اما من همواره مرحله به مرحله نگاه می‌کنم. همواره برای من این بازی بعدی است که اهمیت دارد و در حال حاضر نخستین بازی ما با ویتنام در 15 سپتامبر(24 شهریور) خواهد بود و به فکر این هستیم تا آغاز خوبی داشته باشیم. استراتژی من پیش رفتن گام به گام است و بنابراین بجای فکر کردن به مدال طلا به این فکر می‌کنم که ابتدا از گروهمان بالا برویم و سپس در مراحل بعدی موفق شویم.
همانطور که می‌دانید با توجه به قوانین بازی‌های آسیایی، بازیکنان باید در محدوده سنی زیر 23 سال باشند که این بازیکنان المپیکی محسوب می‌شوند. 5 ماه پیش وقتی کارم را در تیم المپیک آغاز کردم سعی کردم تیم را برای این مسابقات آماده کنم. بیشتر تیم‌ها از بازیکنان زیر 23 سال به اضافه 3 بازیکن بزرگسال استفاده می‌کنند.
اما باشگاه‌های مختلف مانند سپاهان، ذوب آهن و نفت از عدم همکاری با تیم شما صحبت می‌کنند.
من باشگاه‌ها را درک می‌کنم که می‌خواهند بازیکنانشان را در اختیار داشته باشند اما بازی‌های آسیایی هم برای فوتبال ایران بسیار مهم است و در طول مسابقات سخت تلاش خواهیم کرد تا به نتیجه دلخواه برسیم.
من سعی کردم بهترین تیم را تشکیل دهم و از طریق شما می‌گویم که موفقیت در این مسابقات بیشتر برای فدراسیون و بازیکنان تیم ایران اهمیت دارد تا من. در کشورهایی مثل مصر و کره جنوبی قهرمانی‌های زیادی به دست آوردم و با کی‌روش تیم زیر 20 سال پرتغال را قهرمان جهان کردم. همه چیز قابل حل شدن است چراکه فدراسیون فوتبال از باشگاه‌ها خواسته که باید بازیکنانشان را در اختیار تیم المپیک قرار دهند.
فکر می‌کنم بازیکنان هم تمایل دارند در این مسابقات شرکت کنند. شرایط باشگاه‌ها را درک می‌کنم چون خودم زمانی در باشگاه کار کردم و حالا همه چیز برعکس شده و من به رده ملی آمدم. فکر می‌کنم کاری که انجام می‌دهم منطقی است چراکه از هر باشگاه 2 بازیکن زیر 23 سال گرفتیم و بازیکن بزرگسالی از آنها دعوت نکردیم.
باز هم می‌گویم من عناوین بسیاری کسب کردم و اکنون هم هر موفقیتی کسب شود برای فوتبال ایران خواهد بود نه برای من.
با وجود این استراتژی که بیان کردید آیا فکر می‌کنید فوتبال ایران بتواند به المپیک 2016 برزیل راه یابد؟
در حال حاضر ذهن و انرژی من درگیر بازی‌های آسیایی است و بعد از این مسابقات به مرحله بعد خواهیم رفت که کار با تیم المپیک با هدف رفتن به ریو است. تصور می‌کنم روز 6 اکتبر (14 مهر) از اینچئون به تهران خواهیم رسید. تنها 2 روز استراحت خواهیم کرد و سپس کمپ تمرینی خود را با بازیکنان تیم المپیک، توجه کنید با بازیکنانی که تیم المپیک را تشکیل می‌دهند، آغاز خواهیم کرد. 13 اکتبر (21 مهر) در تهران با تیم المپیک عمان بازی خواهیم کرد.
انرژی زیادی خواهیم داشت چراکه ایران 40 سال است به المپیک نرفته و ما می‌خواهیم این پروژه را به سرانجام برسانیم و ایران را به المپیک ببریم. برای ماه نوامبر(آبان) درخواستی به فدراسیون فوتبال قطر دادیم تا به این کشور برویم و علاوه بر کمپ تمرینی، 2 دیدار تدارکاتی هم با تیم المپیک این کشور برگزار می‌کنیم. در ماه دسامبر (آذر) همزمان با تعطیلی لیگ برای حضور تیم ملی فوتبال در جام ملت‌های آسیا ما هم کمپ خود را برپا خواهیم کرد.
در اروپا؟
خیر، من پرتغالی هستم و به شما می‌گویم که اروپا در زمستان انتخاب خوبی برای کمپ تمرینی نیست. اردوی دسامبر را در ایران برگزار خواهیم کرد و در ژانویه (دی ماه) که جام ملت‌های آسیا هم برگزار خواهد شد، اردوی تیم المپیک در دبی یا جزیره کیش برگزار خواهد شد. دبی به ایران نزدیک است و با توجه به اینکه باشگاه ایرانیان هم در این شهر است امکانات و تغذیه مناسبی خواهیم داشت. همچنین در آن مقطع تیم‌های زیادی از نقاط مختلف دنیا به خاطر شرایط مناسب آب و هوایی به دبی می‌آیند و امکان برگزاری دیدارهای خوبی برای تیم المپیک فراهم خواهد شد.
در نهایت از 15 تا 31 مارس (25 اسفند 93 تا 11 فروردین 94) مرحله نخست مسابقات ایران در مسیر انتخابی المپیک 2016 آغاز خواهد شد و بعد از آن در صورت صعود به مرحله بعد در میان 16 تیم برتر آسیا برای رفتن به المپیک تلاش خواهیم کرد. در واقع اینچئون و کمپ های تمرینی تا ماه مارس سبب آماده سازی تیم ما در این مسیر خواهد شد. بنابراین من به پایان تورنمنت فکر نمی‌کنم چراکه هنوز در مرحله اول هستیم.
* با آزمون و جهانبخش تیم خوبی می‌شویم
این انرژی که گفتید می‌تواند به تیم امید خیلی کمک کند...
دقیقا 40 سال است و به همین دلیل می‌گویم که اطراف من پر از انرژی است تا ایران را دوباره به المپیک بازگردانیم. سخت کار می‌کنیم و بازیکنان باکیفتی داریم اما من نمی‌توانم بگویم حتما به المپیک می‌رویم چراکه معجزه‌گر نیستم. متاسفانه به دلیل آنکه بازی‌های آسیایی در روزهای فیفا نیست ما 2 بازیکن سن المپیک خود یعنی علیرضا جهانبخش و سردار آزمون را نداریم اما در ماه مارس آینده زمانی که مرحله اول مسابقات انتخابی المپیک را پیش‌رو خواهیم داشت، روزهای فیفا است و ما می‌توانیم این دو بازیکن را داشته باشیم که در خط حمله به ما کمک خواهند کرد.
دروازه‌بان‌های ما شرایط مناسبی دارند و من بسیار خوشحالم که اخباری دروازه‌بان سایپا در بازی قبلی این تیم مقابل فولاد عملکرد خوبی داشت و پنالتی مهار کرد. دیگر بازیکنان تیم هم بسیار با کیفیت هستند مانند علی کریمی در سپاهان که شاید خیلی بازی نمی‌کند اما شرایط خوبی دارد و اینکه باشگاه‌ها به سمت استفاده از بازیکنان جوان رفتند به طور قطع سبب خواهد شد حمایت خوبی از تیم صورت بگیرد اما باز هم معتقدم با جهانبخش و آزمون به مراتب بهتر خواهیم بود.
امیر عابدزاده مدتی در اردو بود اما کنار گذاشته شد.
علاقه ندارم درباره بازیکن صحبت کنم اما روزی که به ایران آمدم در مرحله اول 60 بازیکن را دعوت کردیم که این فهرست به 55 و 45 بازیکن کاهش یافت. امیر عابدزاده در میان 45 بازیکن نهایی ما هم قرار داشت. در پست دروازه‌بان نفرات خوب دیگری هم در تیم حضور دارند و برای من و کادرفنی همه بازیکنان در یک سطح هستند و در به روی هیچکدام از آنها بسته نیست. عبدالله‌زاده از فولاد خوزستان در فهرست 45 نفره ما نبود اما با عملکرد خوب به تیم دعوت شده است. نمی‌خواهم درباره یک بازیکن خاص صحبت کنم و به همه آنها احترام می‌گذارم. گاهی رسانه‌ها فشار می آورند که چون پدر امیر دروازه‌بان بزرگ و سرشناسی بوده باید این بازیکن را دعوت کنیم اما اسم و رسم برای من مهم نیست و به اتفاق همکارانم سعی می‌کنیم بهترین انتخاب را داشته باشیم. هر بازیکنی با عملکرد خوب می‌تواند در ترکیب آینده تیم جا داشته باشد.
* کی‌روش مشتاق بازگشت است
در این بخش می‌خواهیم سوال کنیم آیا کارلوس کی‌روش برای امضای قرارداد به ایران بازخواهد گشت؟
برای بازگشت او باید فدراسیون فوتبال هم تصمیم بگیرد چراکه کی‌روش برای این کار مشتاق است. تصورم این است که تا پایان هفته جاری توافق دو طرف حاصل شده و قرارداد امضا شود.
گفته شده که وزیر ورزش از جمله مخالفان این قرارداد است؟
هیچ کس کامل نیست. در نظر سنجی یک برنامه تلویزیونی در مورد موافقت با ماندن کی روش، 88 درصد مردم به ماندن او رای دادند. 12 درصد هم مسلما موافق این موضوع نبودند که در چنین شرایطی عادی است و تایید می‌کند که انسان‌ها همه بی‌نقص نیستند. حمایت تیم از بیرون بسیار مهم است. بازیکنان، فدراسیون، مقامات کشور و جامعه در این میان نقش دارند. حداقل نتایج ایران در جام جهانی نشان می‌دهد که تیم ملی خوب کار کرده است.
پیشنهاد مربیگری تیم ملی را در صورت نیامدن کی‌روش قبول می‌کنید؟
خیر، به چنین چیزی فکر نمی‌کنم. اینجا آمدم که تمرکزم روی تیم المپیک باشد. اگر از من بپرسید دوست دارید چه کسی سرمربی تیم ملی شود من پاسخ می‌دهم که دوست دارم کی‌روش سرمربی تیم ملی ایران باشد. من و کی‌روش خارج از رابطه درون زمین، دوستی خارج از زمین هم داریم و ترجیح می‌دهم در کنار هم و در تعامل با هم باشیم. آرزوی من این است که کی‌روش بازگردد، چون زمان در حال گذر است و نباید وقت را بیش از این هدر داد.
با کی‌روش می‌توانیم به قهرمانی آسیا برسیم؟
بله، البته می‌دانید که جام ملت‌های آسیا در استرالیا برگزار می‌شود و بیشتر بازیکنان این تیم در لیگ‌های اروپایی بازی می‌کنند و در خانه خود قدرتمند خواهند بود. ایران هم یکی از بهترین تیم‌های آسیاست و کره جنوبی و ژاپن هم به همراه استرالیا حریفان جدی ایران خواهند بود.
عربستان یا قطر چطور؟
خیر، عربستان از ایران قدرتمندتر نیست و قطر هم متوسط است. در واقع استرالیا شانس دارد به دلیل آنکه میزبان است. کره جنوبی چندان هم قدرت گذشته را ندارد چراکه من در این کشور کار کردم و همواره فوتبال آنها را پیگیری می‌کنم و بازیکنانشان را می‌شناسم اما به هر حال این 2 تیم به همراه ایران و ژاپن، 4 شانس قهرمانی در جام ملت‌ها هستند. نکته اینجاست که زمان کوتاه است و باید تیم جام جهانی برزیل را فراموش کرد. ایران با یک نسل و خون تازه در جام ملت‌ها موفق‌تر خواهد بود.
* از جزیره تا تجارت کی‌روش
تا از کی‌روش عبور نکردیم این را هم بپرسیم که آیا او بیشتر مربی است یا یک تاجری که جزیره هم دارد؟
جزیره در کجا؟
موزامبیک.
اینطورها هم که می‌گویند نیست. او یا هر مربی دیگری حق دارند خارج از فوتبال هم مثل هر انسانی برای زندگی بهتر تلاش کنند اما کی‌روش یک عاشق فوتبال است و فوتبال برای او مهمتر از هر چیز دیگری است. او برای تیم ملی ایران می‌جنگد، در دیدار برگشت ایران و کره جنوبی شاهد بودید که وقتی سرمربی کره جنوبی آن حرف‌های نامطلوب را زد کی‌روش با او جنگید.
زندگی فقط فوتبال نیست و او هم حق دارد زندگی خودش را داشته باشد. با این حال باز هم می‌گویم عشق او فوتبال است و وقتی پای فوتبال در میان باشد کی‌روش بسیار عمیق به آن نگاه می‌کند و حتی دقتش در کار از من هم بیشتر است. کی‌روش تاجر نیست و اگر اینگونه بود اکنون برای مربیگری در ایران نبود، پس او یک مربی است نه تاجر.
زمانی مانوئل ژوزه پرتغالی به ایران آمد و گفته شد که کی‌روش با او مشکل دارد، رابطه شما با ژوزه چگونه بود؟
من ژوزه را از گذشته دور می‌شناسم. زمانی که در مصر مربی الزمالک بودم و او مربی الاهلی بود، برای ناهار یا شام با هم بیرون می‌رفتیم، آن وقت مصری‌ها ما را نشان می‌دادند و می‌گفتند نگاه کنید مربیان الزمالک و الاهلی با هم غذا می‌خورند. من دلیل مشکل میان ژوزه و کی‌روش را می‌دانم. برای فوتبال پرتغال خوب نبود که دو مربی کشور این گونه با هم اختلاف پیدا کنند اما این مشکل مربوط به گذشته است و به تیم ملی یا پرسپولیس باز نمی‌گردد. مسئله‌ای است که زمان آن گذشته و بهتر است بین دو طرف حل شود تا در رسانه‌ها.
ذهنیت شما نسبت مربیان پرتغالی مانند ژوزه یا تونی اولیویرا که در ایران کار کردند چیست؟
من و تونی زمانی در تیم ملی دستیار کارلوس کی‌روش بودیم و با هم کار کردیم. تونی نسبت به ژوزه روشنفکرتر است. البته گفتم که رابطه من با کی‌روش مانند دو برادر است و همین رابطه را هم با ژوزه داشتم هرچند کمتر با او حرف می‌زنم. در حال حاضر ژوزه و تونی مشغول کار نیستند و کارشناس تلویزیونی هستند.
* بد زمانی به پرسپولیس آمدم
به عقب بازگردیم، زمانی که در پرسپولیس بودید.
بد زمانی به پرسپولیس آمدم. زمانی که مشکلات و سازماندهی نامنظم بر این باشگاه حاکم بود و رئیس باشگاه با این مشکلات در حال جنگ بود. حقوق‌ها عقب افتاده بود و من 6 ماه دریافتی نداشتم. حسم این بود که به تیمی فوق العاده بزرگ و در کشوری بزرگ آمدم، هواداران هم نسبت به من رفتار بسیار خوبی داشتند اما من بد موقعی در این تیم حضور داشتم. با این حال پرسپولیس هنوز برایم ارزش دارد و اگر به خانه من بیایید یک عکس بزرگ قاب کرده از زمانی که در پرسپولیس حضور داشتم به دیوار است.
زمان کمی هم در این تیم به شما داده شد.
بله زمان کافی نداشتم. همانطور که گفتم دستمزدها به موقع پرداخت نمی‌شد، ناچار شدم در تماس با مسئولان باشگاه اعلام کنم که می‌خواهم بروم چرا که کار کردن در آن شرایط به صلاح نبود. به مسئولان باشگاه گفته بودم که تیم برای فصل بعد نیاز به نوسازی و دگرگونی دارد اما مشکل اینجاست که وقتی یک مربی می خواهد تغییراتی ایجاد کند در مقابل او مقاومت زیادی شکل می‌گیرد و این شرایط هم در مقابل من قرار داشت. البته به دلیل انتقادها نرفتم بلکه به دلیل همین شرایط رفتم و باز هم به باشگاه گفتم که برای فصل آینده نیاز به تغییرات است.
آیا تمامی مشکلات شما با پرسپولیس حل شده است؟
بله؛ رویانیان نقش بسیار مهمی در حل این مشکلات داشت.
محسن خلیلی را به یاد دارید؟ بازیکن شما در پرسپولیس بوده است.
بله، زمانی که برای بازی پرسپولیس و پدیده به ورزشگاه آزادی رفته بودم او مرا دید، جلو آمد و با سلام و احوالپرسی به من گفت «تو یک مربی و انسان خوب بودی»، این موضوع برای من بسیار ارزش داشت و این حس از هر چیزی بهتر و مهمتر است. کسب امتیاز و افتخار اهمیت دارد، زمانی که در تیم اف سی سئول بودم این تیم برای اولین بار بعد از آنکه نامش از ال جی تغییر کرده بود، توانست قهرمان لیگ و جام حذفی کره شود، ما بهترین خط حمله و بهترین گلزن را داشتیم و افتخارات بسیاری را کسب کردیم. بعد از بازی در جشن قهرمانی 25 بازیکن این تیم با چشمان گریان نزد من آمدند و گفتند وینگادا از تو خواهش می کنیم که در تیم ما بمانی. این لحظات بسیار بزرگ و ارزشمند است که در یاد می‌ماند و مهمتر از هر پیروزی است.
* خلیلی بوی گل می‌دهد
خلیلی گفته می‌تواند هنوز هم فوتبال بازی کند و برای پرسپولیس به میدان برود؟
امیدوارم. چرا که نه؟ خلیلی بازیکنی است که بوی گل می‌دهد اما در نهایت این تصمیم من نیست بلکه به باشگاه پرسپولیس مربوط است. او زمانی که در پرسپولیس بودم برای ما گلی ارزشمند در لیگ قهرمانان آسیا به ثمر رساند. خلیلی هم یک بازیکن و هم یک انسان خوب است. همانطور که گفتم همه چیز فوتبال نیست و در کنار آن برای من دوستانی که در این سال‌ها در کشورهای مختلف میان بازیکنان، مسئولان و اهالی رسانه پیدا کردم ارزش زیادی دارد. فوتبال بخشی از زندگی من است اما همه آن نیست.
* مایلی کهن من را دوست دارد
محمد مایلی کهن را به یاد دارید؟
خیر.
سرمربی تیم ملی فوتبال ایران در جام ملت‌های 1996 و انتخابی جام جهانی 1998.
سرمربی ایران در جام ملت‌ها؟ بله یادم آمد. او با تیم ایران توانست تیم من عربستان را در مرحله گروهی با سه گل شکست دهد و بعد ما در نیمه نهایی در پنالتی تیم ایران را شکست دادیم. می‌دانم او من را خیلی دوست دارد.
مایلی کهن گفته «ایران را نه کی‌روش بلکه وینگادا به جام جهانی برد آن هم در سال 1997» با امتیازی که به ایران داد.
این حرف درست نیست. من دیدارهایم مقابل تیم مایلی کهن را به یاد دارم. من و مایلی کهن در سال 2011 همزمان با مسابقات جام ملت‌های آسیا با هم دیدار داشتیم و بعد از این مسابقات زمانی که افشین قطبی از تیم ایران رفته بود و من هم جایی مشغول نبودم شنیدم که مایلی کهن گفته گزینه مناسبی برای هدایت تیم ملی ایران هستم. من هم به مایلی کهن علاقه دارم چرا که احترام در فوتبال از برد و باخت مهمتر است. هر تیمی اشتباهاتی دارد اما باید پذیرفت که نمایش تیم ملی ایران با کی‌روش در جام جهانی با کیفیت و دلپذیر بود.
من زمانی که ایران برای بازی با قطر به کمپ امارات آمده بود به اردوی تیم ملی رفتم و شاهد کار خوب سرمربی تیم ایران و دستیارانش بودم. بنابراین اینکه کسی بخواهد بگوید تیم ملی ایران با فرد دیگری به جام جهانی رفته درست نیست البته در آنجا به کی‌روش گفتم که من با خودم به اردوی تیم ایران خوش شانسی آوردم.
مایلی کهن همچنین گفته که هر مربی دیگری به جز کی‌روش هم می توانست یک امتیاز را از جام جهانی کسب کند.
ایران در گروه بسیار سختی قرار داشت. همه دیدند ایران چه عملکردی داشت. در بازی نخست مقابل نیجریه به تساوی رسید در حالی که بازی نخست در جام جهانی همواره دشوار است. برزیل در بازی اول پیروز شد اما عملکرد خوبی نداشت. معتقدم اگر بازی دوم ایران و آرژانتین با تساوی بدون گل تمام شده بود، فضای بازی سوم مقابل بوسنی کاملا متفاوت می‌شد. در واقع در بازی با آرژانتین مانند شناگری بودیم که مسیر طولانی را شنا کرد اما وقتی به ساحل رسید همه چیز از دست رفت و طبیعی است که خستگی این تلاش بر بازی آخر سایه انداخته بود.
در همین جام جهانی اسپانیا چه نتیجه‌ای گرفت؟ ایتالیا و انگلستان چه کردند؟ ایران اما توانست پرستیژ فوتبال کشورش را نمایش دهد. مطمئنم که سطح فوتبال ایران بعد از جام جهانی نسبت به قبل آن افزایش پیدا کرده است. باز هم می‌گویم اگر آن گل دقیقه آخر مسی نبود یا داور پنالتی بر روی دژاگه را اعلام می‌کرد شرایط تفاوت داشت اما با این هم موافقم که فوتبال فقط نتیجه است.
البته در بازی با بوسنی طرحی برای حمله در تیم ایران نبود.
ببینید باز هم باید یادآوری کنم، این دیدار بعد از بازی با آرژانتین انجام شد. دیداری که ایران تمام توانش را در آن گذاشت و تا دقیقه 90 هم بدون گل بود. بازی مقابل آرژانتین بود و ایران دقیقه 90 بازی را واگذار کرد. فضای بازی آخر تحت تاثیر قرار گرفت و اگر ایران در آن بازی به مساوی رسیده بود قطعا بازی آخر به شکل دیگری رقم خورده بود. با این حال فکر می‌کنم عملکرد خوب ایران در جام جهانی نباید فراموش شود شاید اگر بار دیگر ایران با آرژانتین در این سطح بازی کند، 3 یا 4 گل دریافت کند.
* سطح کی روش فراتر از برانکو است
برخی معتقدند کارنامه کی‌روش با برانکو ایوانکویچ سرمربی ایران در جام جهانی 2006 برابری می‌کند؟
من در مورد کارنامه برانکو اطلاع دقیقی ندارم. می‌دانم سرمربی تیم المپیک و تیم ملی ایران بوده و قهرمانی مسابقات بوسان را کسب کرده است. نمی‌دانم او چند قهرمانی در مسابقات و تورنمنت‌های بزرگ بین المللی داشته است، قطعا برانکو مربی خوبی محسوب می‌شود اما کی‌روش برای من چیز دیگری است و سطح متفاوتی دارد. همانطور که گفتم کی‌روش نه یک مربی بلکه فراتر از آن است.
* شواینی الگو است
نظرتان در مورد پرتغال و آلمان در جام جهانی 2014 چیست؟
پرتغال یک ناامیدی بزرگ را خلق کرد. هفته گذشته رئیس فدراسیون پرتغال گفته بود که تیم ما در جام جهانی بد نبود بلکه خیلی بد بود اما آلمان بهترین تیم بود و ساماندهی خوبی داشت و بهترین تیم، قهرمان جام جهانی شد. بهترین تیم تیمی نیست که ستاره‌های بزرگ داشته باشد، مانند پرتغال و اسپانیا، بلکه تیمی است که بزرگترین بازیکنان و نظم را داشته باشد و آلمان بزرگترین بازیکنان را داشت. من به بازیکنانم می‌گویم به شواین اشتایگر نگاه کنید، او جنگید، زمین خورد و خونین شد اما به موفقیت رسید؛ این یک شخصیت واقعی برای الگوی بازیکنان ایرانی یا پرتغالی است.
در یک مصاحبه رادیویی گفتید که بارسلونا را دوست دارید.
من خط مشی و سبک بارسلونا را دوست دارم وگرنه به عنوان یک مربی همواره فقط تیم خودم را دوست دارم. این تیم کیفیت بالایی در حفظ توپ دارد و این موضوعی است که در تیم المپیک هم به آن توجه دارم چراکه ما در تیم المپیک دارای بازیکنانی با کیفیت حفظ توپ هستیم. البته اگر بگویند در 10 سال اخیر کدام تیم را دوست داری پاسخ من بارسلونا خواهد بود.
بین رونالدو و مسی کدام را انتخاب می‌کنید؟
کاملا متفاوت هستند. رونالدو بازیکن و ورزشکار بزرگی است، با قدرت تمرین می‌کند و ذهن قوی دارد اما مسی استعداد ذاتی بسیاری دارد و راه دروازه را به خوبی می‌شناسد. معتقدم آنها با هم تفاوت دارند اما هر دو بازیکنان بزرگی هستند. رونالدو قدرت جسمانی بیشتری دارد و از هر دوپایش به خوبی استفاده می‌کند اما مسی سرعت بیشتری دارد و در شوت به دروازه بهتر است. شاید اکنون رونالدو کمی بهتر باشد اما مسی هم رو به رشد است و برای انتخاب بهترین بازیکن ما انتخابی نداریم. البته بازیکنی چون نیمار هم هست که از این دو بازیکن جوان تر است.
* من بنفیکایی هستم
در پرتغال طرفدار بنفیکا هستید یا اسپورتینگ یا پورتو؟
من الان طرفدار تیم المپیک ایران هستم چراکه این تیم برای من است. البته باید بگویم بنفیکا را دوست دارم. همینطور ماریتیمو را هم دوست دارم. البته اکنون کمتر بازی‌های بنفیکا را می‌بینم چون زمان استراحتم است اما سالیان سال همواره برای دیدن بازی های بنفیکا بیدار بودم. با این حال همواره تیمی که با آن کار می‌کنم برایم بیشترین اهمیت را دارد.
* کی‌روش و مورینیو
چه تفسیری از کی‌روش و مورینیو دارید؟
من و کی‌روش در دانشگاه مدرس مورینیو بودیم اما خودمان هم شاگردان پدر مورینیو بودیم. از جوانی مورینیو را می‌شناسم. مورینیو این فرصت را پیدا کرد که در جوانی سرمربیگری تیم‌های پورتو و چلسی را به دست بیاورد و از این فرصت به خوبی استفاده کرد. با اینکه رابطه خوبی با مورینیو دارم اما کی‌روش مربی سخت کوش‌تری است و مرحله به مرحله پیش می‌رود. کارلوس از فوتبال پایه شروع کرده و همیشه به دنبال رسیدن به موفقیت است. آنها دو جهت مختلف را طی کردند اما هر دو موفق هستند.
مورینیو با چلسی، پورتو، اینترمیلان و رئال مادرید در مسابقات مختلف و لیگ قهرمانان، قهرمانی کسب کرد. با این حال من موفقیت در تیم‌های پایه‌ای را با ارزش‌تر می‌دانم یا اینکه شما به تیم‌های کوچک بروی و بتوانی با آنها کسب موفقیت کنی.
برخی در ایران معتقدند مربی داخلی برای تیم ملی ما بهتر از مربی خارجی است.
ببینید این را من نمی‌دانم اما من مربی موفقی در تیم الزمالک مصر، تیم ملی عربستان و اف سی سئول کره جنوبی بودم و در کشورهای مختلفی قهرمان شدم. نکته مهم این است که فوتبال بین المللی است و فرقی نمی‌کند در روسیه یا مالدیو و اینکه با چه زبانی صحبت می‌کنید. مهم این است که شما بتوانید با بازیکنان ارتباط برقرار کنید. من نمی‌توانم کره‌ای صحبت کنم اما در این کشور کار کردم.
زمانی که من با شما صحبت می‌کنم یک پرتغالی در برابر یک ایرانی هستم اما وقتی در چشم‌های هم نگاه می‌کنیم باید دید چه حسی پیدا می‌کنیم و این مهمتر از زبانی است که با آن صحبت می‌کنیم. در مورد کی‌روش هم باید دید که او چه افتخاراتی در نقاط مختلف دنیا کسب کرده است. بیشتر مربیانی که در ایران به سوال شما اعتقاد دارند خودشان در خارج از ایران کار نکرده و در سطح اول فوتبال دنیا حضور نداشتند. البته پرتغالی‌ها و ایرانی‌ها از نظر اخلاقی نزدیک به هم هستند.
عده‌ای هم معتقدند رئیس واقعی فدراسیون فوتبال ایران کی‌روش است.
نمی‌دانم. مرجع اصلی فوتبال ایران، فدراسیون است البته اگر منظور شما برنامه‌ریزی است، کی‌روش در این مورد بسیار توانمند است.
شنیدیم شما در خیابان‌های تهران رانندگی هم می‌کنید؟
بله، من از زمانی که در پرسپولیس بودم در خیابان‌های تهران رانندگی می‌کردم. در مصر هم رانندگی می‌کردم و مردم می‌گفتند سرمربی الزمالک پشت فرمان است و من هم می‌گفتم که بله وقتی بتوانم در خیابان‌های قاره رانندگی کنم می‌توانم الزمالک را هم قهرمان کنم.
در مصاحبه بسیار آرام هستید اما کی‌روش همواره هیجان دارد.
بله ما با هم متفاوت هستیم. کی‌روش خارج از دنیای فوتبال فردی دوست داشتنی، جنتلمن و مهربان است. کار در عالم مربیگری فوتبال بسیار سخت و دشوار است.
