به گزارش مشرق، علی دایی پس از شکست تیمش مقابل تراکتورسازی در کنفرانس مطبوعاتی اشاره ظریفی به زندگی خصوصی بازیکنان فوتبال داشت. او در پاسخ به این سوال که دلیل مصدومیت های بازیکنان پرسپولیس چیست گفت: «ما زمین تمرینی خوبی نداریم و بخاطر زمین تمرین مان مصدوم زیاد دادیم. البته زندگی بیرونی این بچه ها هم خیلی موثر است. متاسفانه روی زندگی بیرونی شان کنترلی نداشتیم که مصدوم شان کرده است. زندگی بیرونی این بچه ها باید درست شود.» اشاره دایی به زندگی خصوصی بازیکنان موضوعی است که بارها مورد توجه اهالی فوتبال قرار گرفته و عدم نظارت باشگاه ها بر زندگی بازیکنان به عنوان یکی از آفت های فوتبال ایران شناخته می شود.
دکتر خسرو خرم پزشک سابق تیم ملی فوتبال ایران در مورد این موضوع می گوید: «در دنیای غرب، جایی که فوتبال آن پیشرفته تر از همه جاست، معمولا بازیکن از صبح تا عصر در اختیار باشگاه است. منزل بازیکن نزدیک باشگاه است و صبح که به باشگاه می رود، تا عصر تمرینات بدنسازی را انجام می دهد، ناهار می خورد و استراحت می کند و بعد از برگزاری تمرین بعد از ظهر، به خانه برمی گردد. ولی این قضیه در ایران نیست. در فوتبال ایران، بازیکن از شرق تهران به غرب می رود و یک ساعت در راه است. بعد از تمرین هم به خانه نمی رود و تازه با آشنایان خود به گشت و گذار می رود. نه تغذیه درست و حسابی دارد نه استراحت. وقتی بازی برگزار می شود، بازیکن مثل یک باتری می ماند که شارژ آن خالی شده. بعد از مسابقه باید بازیکن شارژ شود. شارژ مجدد با تمام وجود بازیکن انجام می شود و بازیکن باید با تمام توانش در تمرین باشد. بعضی مواقع بازیکن در تمرین حضور فیزیکی دارد اما تمرکز و حواسش جای دیگری است.»
او ادامه می دهد: «زندگی حاشیه ای فوتبالیست ها هم اهمیت زیادی دارد. خواب و استفاده نکردن از الکل و مواد و همچنین تعادل در زندگی شخصی، بسیار مهم هستند. ولی اکثر فوتبالیست ها بعد از رسیدن به پول و شهرت، آدم دیگری می شوند. پس این مسائل در همه باشگاه ها از جمله پرسپولیس وجود دارد. ولی چه چیزی باعث می شود این مسائل در یک باشگاه نمود پیدا کند و در باشگاه دیگر به چشم نیاید؟ استراتژی باشگاه و سرمربی آن است که باعث می شود چنین مسائلی تبدیل به معضل نشوند.»
حمید درخشان پیشکسوت باشگاه پرسپولیس هم با صحبت های علی دایی در مورد نقش زندگی خصوصی بازیکنان در مصدومیت های آن ها موافق است. او در این رابطه به سایت فوتبال ایران گفت: «من با اين حرف دايي موافقم و معتقدم كه خيلي از بازيكنان در فوتبال ايران حرفه اي زندگي نمي كنند و بعضي از فوتباليست ها تازه ساعت 2 نصفه شب به خانه برمي‌گردند.در فوتبال ايران كنترل مناسبي روي بازيكنان وجود ندارد اين در حالي است كه در فوتبال اروپا همه چيز تفاوت دارد و بازيكن در اختيار باشگاه است. من براي گذراندن دوره مربيگري به ايتاليا رفته بودم كه از باشگاه رم و ميلان بازديد كردم.بازيكنان تيم هاي اروپايي از صبح تا عصر در باشگاه حضور دارند و تحت كنترل هستند و عملكرد انها حتي در تمرينات هم مورد بررسي قرار مي گيرد.اگر ضعف يا كمبودي از سوي بازيكن احساس شود قطعا به اين مسائل رسيدگي خواهد شد ولي در فوتبال ايران نظارتي در اين مورد وجود ندارد.باشگاه ها بايد شرايط بازيكن را از هر لحاظ مورد بررسي قرار دهند و با علم روز دنيا،اين موضوع اصلا سخت نيست.»
خسرو خرم هم گرچه در مورد نقش زندگی شخصی بازیکنان در مصدومیت های آن ها موافق دایی است، اما می گوید بهتر بود دایی در موقعیتی بهتر این موضوع را مطرح می کرد. خرم می گوید: «بهتر بود آقای دایی این موضوع را زمانی مطرح می کرد که تیمش برنده بود نه وقتی که به تراکتورسازی باخته. مربی می تواند این مسائل را پیگیری کند و مانع آن ها شود. خیلی از بازیکنان، زندگی ورزشی ندارند. جدید هم نیست. ولی وقتی بعد از باخت این مسائل را مطرح کنیم به ضرر خودمان است.»
دکتر خسرو خرم پزشک سابق تیم ملی فوتبال ایران در مورد این موضوع می گوید: «در دنیای غرب، جایی که فوتبال آن پیشرفته تر از همه جاست، معمولا بازیکن از صبح تا عصر در اختیار باشگاه است. منزل بازیکن نزدیک باشگاه است و صبح که به باشگاه می رود، تا عصر تمرینات بدنسازی را انجام می دهد، ناهار می خورد و استراحت می کند و بعد از برگزاری تمرین بعد از ظهر، به خانه برمی گردد. ولی این قضیه در ایران نیست. در فوتبال ایران، بازیکن از شرق تهران به غرب می رود و یک ساعت در راه است. بعد از تمرین هم به خانه نمی رود و تازه با آشنایان خود به گشت و گذار می رود. نه تغذیه درست و حسابی دارد نه استراحت. وقتی بازی برگزار می شود، بازیکن مثل یک باتری می ماند که شارژ آن خالی شده. بعد از مسابقه باید بازیکن شارژ شود. شارژ مجدد با تمام وجود بازیکن انجام می شود و بازیکن باید با تمام توانش در تمرین باشد. بعضی مواقع بازیکن در تمرین حضور فیزیکی دارد اما تمرکز و حواسش جای دیگری است.»
او ادامه می دهد: «زندگی حاشیه ای فوتبالیست ها هم اهمیت زیادی دارد. خواب و استفاده نکردن از الکل و مواد و همچنین تعادل در زندگی شخصی، بسیار مهم هستند. ولی اکثر فوتبالیست ها بعد از رسیدن به پول و شهرت، آدم دیگری می شوند. پس این مسائل در همه باشگاه ها از جمله پرسپولیس وجود دارد. ولی چه چیزی باعث می شود این مسائل در یک باشگاه نمود پیدا کند و در باشگاه دیگر به چشم نیاید؟ استراتژی باشگاه و سرمربی آن است که باعث می شود چنین مسائلی تبدیل به معضل نشوند.»
حمید درخشان پیشکسوت باشگاه پرسپولیس هم با صحبت های علی دایی در مورد نقش زندگی خصوصی بازیکنان در مصدومیت های آن ها موافق است. او در این رابطه به سایت فوتبال ایران گفت: «من با اين حرف دايي موافقم و معتقدم كه خيلي از بازيكنان در فوتبال ايران حرفه اي زندگي نمي كنند و بعضي از فوتباليست ها تازه ساعت 2 نصفه شب به خانه برمي‌گردند.در فوتبال ايران كنترل مناسبي روي بازيكنان وجود ندارد اين در حالي است كه در فوتبال اروپا همه چيز تفاوت دارد و بازيكن در اختيار باشگاه است. من براي گذراندن دوره مربيگري به ايتاليا رفته بودم كه از باشگاه رم و ميلان بازديد كردم.بازيكنان تيم هاي اروپايي از صبح تا عصر در باشگاه حضور دارند و تحت كنترل هستند و عملكرد انها حتي در تمرينات هم مورد بررسي قرار مي گيرد.اگر ضعف يا كمبودي از سوي بازيكن احساس شود قطعا به اين مسائل رسيدگي خواهد شد ولي در فوتبال ايران نظارتي در اين مورد وجود ندارد.باشگاه ها بايد شرايط بازيكن را از هر لحاظ مورد بررسي قرار دهند و با علم روز دنيا،اين موضوع اصلا سخت نيست.»
خسرو خرم هم گرچه در مورد نقش زندگی شخصی بازیکنان در مصدومیت های آن ها موافق دایی است، اما می گوید بهتر بود دایی در موقعیتی بهتر این موضوع را مطرح می کرد. خرم می گوید: «بهتر بود آقای دایی این موضوع را زمانی مطرح می کرد که تیمش برنده بود نه وقتی که به تراکتورسازی باخته. مربی می تواند این مسائل را پیگیری کند و مانع آن ها شود. خیلی از بازیکنان، زندگی ورزشی ندارند. جدید هم نیست. ولی وقتی بعد از باخت این مسائل را مطرح کنیم به ضرر خودمان است.»
