به گزارش مشرق، جشن مستند از مجموعه شانزدهمین جشن بزرگ سینما ایران شب گذشته با حضور محمد طباطبایی‌نژاد، مرتضی رزاق‌کریمی، فرهاد توحیدی، محمدمهدی عسگرپور، محمد بزرگ‌نیا و جمعی از مستندسازان در سالن سیف‌الله داد خانه سینما برگزار شد.
محمد بزرگ‌نیا دبیر شانزدهمین جشن سینما ایران در ابتدای این مراسم گفت: اکثر چهره‌هایی که امروز حضور دارند برای من آشنا هستند و دوستان قدیمی که حدود 20 سال در تلویزیون با آنها مستند می‌ساختیم.امیدارم روزی برسد که سینمای مستند از مهجوری بیرون بیاید و هم در حوزه تولید و مستند و هم در بخش نمایش توجه به اقتصاد داشته باشد.
محمدمهدی عسگرپور مدیرعامل خانه سینما در ادامه مراسم با لحنی طنزآمیز گفت: انجمن تهیه‌کنندگان سینمای مستند و انجمن مستندسازان دو انجمن بیش‌فعال در حوزه سینما هستند. بعضی ناظران معتقدند که سهم این دو انجمن در بسته شدن خانه سینما سهم بسزایی بود که البته همین ناظران معتقدند که سهم آنها در بازگشایی خانه سینما نیز بسیار بود. این دو انجمن، انجمن‌های دوست داشتنی هستند شاید گاهی از دست آنها حرص بخوریم و دردسر ایجاد کنند اما آن دردسرها هم شیرین است.
عسگرپور در ادامه به مفاهیم سینمای اجتماعی، مستند و واژه سیاه‌نمایی اشاره کرد و گفت: این واژه اخیرا آنقدر استفاده می‌شود که انگار دیگر یک واژه پذیرفته شده است. برخی تریبون‌ها وجود دارد که عده‌ای با تخصص‌های مختلف مثلا پزشک و یا عده‌ای که رشته تحصیلی سینما دارند از طریق این تریبون‌ها با قاطعیت درباره سینمای اجتماعی و مفهوم سیاه‌نمایی که مفاهیم نسبی هستند صحبت می‌کند که آدم عاقل درباره مفاهیم نسبی قاطع صحبت نمی‌کند. حضور بین‌المللی سینما نسبی است و نمی‌شود قاطع گفت سیاه است یا سپید.
وی با اشاره به اینکه برخی سینمای شریف ایران را سینمای نانجیب می‌دانند، گفت: برای اینکه این وضعیت بررسی شود بد نیست پس از برگزاری شانزدهمین جشن سینمای ایران سمینارهایی داشته باشیم که تحت عنوان بررسی سینمای اجتماعی و مفهوم سیاه‌نمایی برگزار شود تا هم آشنایی با کسانی که می‌گویند سینمای ایران سیاه‌نمایی می‌کند داشته باشیم و هم پیرامون این موضوع با آنها صحبت کنیم.
مدیرعامل خانه سینما افزود: این هجمه‌ها سوء تفاهم ایجاد کرده است که آخرین مورد آن فیلم رخشان بنی‌اعتماد است که من نمی‌دانم اگر سینما این نوع فیلم را هم تحمل نکند چه چیز از آن باقی می‌ماند. سینمایی که نگاه نقادانه ندارد و به همه چیز سفید و پاستوریزه نگاه می‌کند دیگر نام سینما ندارد و انگار داریم درباره یک تلویزیون آن هم با محدودیت خاص خودش صحبت می‌کنیم.
عسگرپور خاطر نشان کرد: در جشنواره‌های سینمایی فیلم‌های اجتماعی از کشورهای مختلف ارائه می‌شود و موضوعات اجتماعی آن جوامع را مطرح می‌کند اما چنین هجمه‌هایی به آن نمی‌شود. ما در زمان برگزاری جشنواره فجر بسیاری از فیلم‌های خارجی را نمایش می‌دهیم که هر چقدر نقادانه‌تر باشد بیشتر تشویق می‌کنیم اما یک فیلم اجتماعی از کشور ما که اکران می‌شود برخی حاضرند کفن‌پوشان به خیابان بیایند.
اُرد زند مستندساز در ادامه این مراسم گفت: در جشن امسال چند بدعت را ایجاد کردیم اول اینکه این جشن را به صورت صنفی برگزار کردیم به دلیل اینکه 3 سال خانه سینما تعطیل بود و جشن برگزار نشد و فیلم‌های انبوهی بود که باید داوری می‌شد. ملاک ما آثار تولیدی مرکز گسترش بود که در 3 سال گذشته چه حجمی از فیلم مستند تولید شد و داوری همه این فیلم‌ها کار نشدنی بود به همین دلیل فقط آثار مربوط به اعضای صنف را داوری کردیم.
وی افزود: همه فیلم‌ها دیده شده و نتیجه این انتخاب 58 فیلمی است که تصمیم هیأت انتخاب بوده است. بدعت دیگر درباره بخش داوری است که هم وجهه آکادمی داشت و هم نداشت. ما در داوری 8 مستند فقط 17 داور داشتیم که یک جمع مسنجمی از مستندسازان است و این وجه غیرآکادمی جشن است اما وجه آکادمی آن در شمارش آراء بود!
بنا بر این گزارش پس از آن نوبت به اهدای جوایز جشن مستند سینمای ایران رسید که در ابتدا دیپلم افتخار بهترین موسیقی فیلم مستند به بابک میرزاخانی برای موسیقی فیلم «حیات در رگ‌های سرد» اهدا شد.
میرزاخانی در هنگام دریافت این جایزه گفت: این اتفاق ناشی از انرژی سازندگان این فیلم است، کسانی که مستند حیات وحش کار می‌کنند آدم‌های عاشقی هستند که بی‌چشمداشت کار می‌کنند و من چاره‌ای نداشتم که برای این فیلم بهترین موسیقی را بسازم.
در ادامه مراسم دیپلم افتخار بهترین طراحی صدا با آقایان مازیار شیخ محبوبی و امیر قاسمی برای فیلم «6 قرن، 6 سال» اهدا شد.
همچنین دیپلم افتخار بهترین تدوین به بابک حیدری برای فیلم «جایی برای زندگی» اهدا شد.
پس از آن نوبت به اهدای دیپلم افتخار بهترین تصویربرداری رسید که محمود منصوری و مهدی نورمحمدی دیپلم افتخار بهترین تصویربرداری فیلم مستند را برای فیلم «حیات در رگ‌های سرد» دریافت کردند.
مهدی نورمحمدی در هنگام دریافت این جایزه گفت: محمود منصوری یک جوان کشاورز است که با آموزش‌های فیلمبرداری در زمان ساخت فیلم «حیات در رگ‌های سرد» امروز در اینجاست و توانسته جایزه کسب کند.
دیپلم افتخار بهترین تصویربرداری به محمود منسوجی و مهدی نور محمدی برای فیلم "حیات در رگ های سرد" توسط رضا جلالی و دکتر حسین نژاد اهدا شد.
در بخش دیگر این مراسم یادبود مرحوم طاها کریمی برگزار شد. جایزه این بخش توسط سام کلانتری و محمد آفریده به خانواده کریمی اهدا شد. همچنین در این بخش آخرین یادداشت مرحوم کریمی پیش از درگذشتش توسط مجری مراسم قرائت شد.
تندیس بهترین کارگردانی مستند کوتاه توسط کیومرث درم بخش و همایون امامی به محمد علی هاشم زهی برای فیلم "آک، آپ، آس" اهدا شد.
در ادامه تندیس بهترین تهیه کنندگی فیلم مستند کوتاه نیز توسط ارد عطارپور و مرتضی ندایی به مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی (محمد مهدی طباطبایی نژاد و محمد علی هاشم زهی) برای فیلم "آک، آپ، آس" تعلق گرفت.
جایزه بهترین پژوهش فیلم در این جشن توسط محمد تهامی نژاد و فرهاد توحیدی به طور مشترک به حسن نقاشی و بهزاد فتحی نیا برای فیلم های "شاه جهان" و "حیات در رگ های سرد" اهدا شد.
و تندیس بهترین کارگردانی مستند نیمه بلند هم به حسن نقاشی برای فیلم "شاه جهان" توسط مجتبی راعی و سعید رشتیان تعلق گرفت.
در این مراسم جایزه بهترین تهیه کنندگی مستند نیمه بلند توسط فرشته طائرپور و علیرضا قاسم خان به حسن نقاشی برای فیلم "شاه جهان" اهدا شد و فرشته طائر پور بعد از اهدا این تندیس گفت:از ترس برخی رسانه ها حرف نمی زنم. رسانه ها باید قدر یکدیگر را بدانند و در انتشار اخبار احتیاط بیشتری به خرج دهند. خانه سینما محتاج همدلی است، از رسانه های خوب ممنونم و از دیگر رسانه ها می خواهم کمی بزرگ شوند.
سپس دیپلم افتخار به عنوان جایزه ویژه برای تلاش در زمینه محیط زیست به مجید خالقی سروش اهدا شد.
جایزه بهترین کارگردانی فیلم مستند بلند نیزتوسط محمد بزرگ نیا و ابراهیم مختاری در دستان محسن استاد علی برای فیلم جایی برای زندگی قرارگرفت.
ابراهیم مختاری پس از اهدا این جایزه با اشاره به فعالیت های مستند سازان درباره همکاری با خانه سینما در زمان تعطیلی عنوان کرد:ممکن است ساختمانی را بتوانند ببندند، ولی فعالیت اعضا سینما تعطیلی بردار نیست.
در خاتمه نیز جایزه بهترین فیلم مستند بلند به مرتضی رزاق کریمی برای فیلم "خاطراتی برای تمام فصول" توسط محمد مهدی عسگرپور، جعفر صانعی مقدم و غلامرضا موسوی اهدا شد.
محمد بزرگ‌نیا دبیر شانزدهمین جشن سینما ایران در ابتدای این مراسم گفت: اکثر چهره‌هایی که امروز حضور دارند برای من آشنا هستند و دوستان قدیمی که حدود 20 سال در تلویزیون با آنها مستند می‌ساختیم.امیدارم روزی برسد که سینمای مستند از مهجوری بیرون بیاید و هم در حوزه تولید و مستند و هم در بخش نمایش توجه به اقتصاد داشته باشد.
محمدمهدی عسگرپور مدیرعامل خانه سینما در ادامه مراسم با لحنی طنزآمیز گفت: انجمن تهیه‌کنندگان سینمای مستند و انجمن مستندسازان دو انجمن بیش‌فعال در حوزه سینما هستند. بعضی ناظران معتقدند که سهم این دو انجمن در بسته شدن خانه سینما سهم بسزایی بود که البته همین ناظران معتقدند که سهم آنها در بازگشایی خانه سینما نیز بسیار بود. این دو انجمن، انجمن‌های دوست داشتنی هستند شاید گاهی از دست آنها حرص بخوریم و دردسر ایجاد کنند اما آن دردسرها هم شیرین است.
عسگرپور در ادامه به مفاهیم سینمای اجتماعی، مستند و واژه سیاه‌نمایی اشاره کرد و گفت: این واژه اخیرا آنقدر استفاده می‌شود که انگار دیگر یک واژه پذیرفته شده است. برخی تریبون‌ها وجود دارد که عده‌ای با تخصص‌های مختلف مثلا پزشک و یا عده‌ای که رشته تحصیلی سینما دارند از طریق این تریبون‌ها با قاطعیت درباره سینمای اجتماعی و مفهوم سیاه‌نمایی که مفاهیم نسبی هستند صحبت می‌کند که آدم عاقل درباره مفاهیم نسبی قاطع صحبت نمی‌کند. حضور بین‌المللی سینما نسبی است و نمی‌شود قاطع گفت سیاه است یا سپید.
وی با اشاره به اینکه برخی سینمای شریف ایران را سینمای نانجیب می‌دانند، گفت: برای اینکه این وضعیت بررسی شود بد نیست پس از برگزاری شانزدهمین جشن سینمای ایران سمینارهایی داشته باشیم که تحت عنوان بررسی سینمای اجتماعی و مفهوم سیاه‌نمایی برگزار شود تا هم آشنایی با کسانی که می‌گویند سینمای ایران سیاه‌نمایی می‌کند داشته باشیم و هم پیرامون این موضوع با آنها صحبت کنیم.
مدیرعامل خانه سینما افزود: این هجمه‌ها سوء تفاهم ایجاد کرده است که آخرین مورد آن فیلم رخشان بنی‌اعتماد است که من نمی‌دانم اگر سینما این نوع فیلم را هم تحمل نکند چه چیز از آن باقی می‌ماند. سینمایی که نگاه نقادانه ندارد و به همه چیز سفید و پاستوریزه نگاه می‌کند دیگر نام سینما ندارد و انگار داریم درباره یک تلویزیون آن هم با محدودیت خاص خودش صحبت می‌کنیم.
عسگرپور خاطر نشان کرد: در جشنواره‌های سینمایی فیلم‌های اجتماعی از کشورهای مختلف ارائه می‌شود و موضوعات اجتماعی آن جوامع را مطرح می‌کند اما چنین هجمه‌هایی به آن نمی‌شود. ما در زمان برگزاری جشنواره فجر بسیاری از فیلم‌های خارجی را نمایش می‌دهیم که هر چقدر نقادانه‌تر باشد بیشتر تشویق می‌کنیم اما یک فیلم اجتماعی از کشور ما که اکران می‌شود برخی حاضرند کفن‌پوشان به خیابان بیایند.
اُرد زند مستندساز در ادامه این مراسم گفت: در جشن امسال چند بدعت را ایجاد کردیم اول اینکه این جشن را به صورت صنفی برگزار کردیم به دلیل اینکه 3 سال خانه سینما تعطیل بود و جشن برگزار نشد و فیلم‌های انبوهی بود که باید داوری می‌شد. ملاک ما آثار تولیدی مرکز گسترش بود که در 3 سال گذشته چه حجمی از فیلم مستند تولید شد و داوری همه این فیلم‌ها کار نشدنی بود به همین دلیل فقط آثار مربوط به اعضای صنف را داوری کردیم.
وی افزود: همه فیلم‌ها دیده شده و نتیجه این انتخاب 58 فیلمی است که تصمیم هیأت انتخاب بوده است. بدعت دیگر درباره بخش داوری است که هم وجهه آکادمی داشت و هم نداشت. ما در داوری 8 مستند فقط 17 داور داشتیم که یک جمع مسنجمی از مستندسازان است و این وجه غیرآکادمی جشن است اما وجه آکادمی آن در شمارش آراء بود!
بنا بر این گزارش پس از آن نوبت به اهدای جوایز جشن مستند سینمای ایران رسید که در ابتدا دیپلم افتخار بهترین موسیقی فیلم مستند به بابک میرزاخانی برای موسیقی فیلم «حیات در رگ‌های سرد» اهدا شد.
میرزاخانی در هنگام دریافت این جایزه گفت: این اتفاق ناشی از انرژی سازندگان این فیلم است، کسانی که مستند حیات وحش کار می‌کنند آدم‌های عاشقی هستند که بی‌چشمداشت کار می‌کنند و من چاره‌ای نداشتم که برای این فیلم بهترین موسیقی را بسازم.
در ادامه مراسم دیپلم افتخار بهترین طراحی صدا با آقایان مازیار شیخ محبوبی و امیر قاسمی برای فیلم «6 قرن، 6 سال» اهدا شد.
همچنین دیپلم افتخار بهترین تدوین به بابک حیدری برای فیلم «جایی برای زندگی» اهدا شد.
پس از آن نوبت به اهدای دیپلم افتخار بهترین تصویربرداری رسید که محمود منصوری و مهدی نورمحمدی دیپلم افتخار بهترین تصویربرداری فیلم مستند را برای فیلم «حیات در رگ‌های سرد» دریافت کردند.
مهدی نورمحمدی در هنگام دریافت این جایزه گفت: محمود منصوری یک جوان کشاورز است که با آموزش‌های فیلمبرداری در زمان ساخت فیلم «حیات در رگ‌های سرد» امروز در اینجاست و توانسته جایزه کسب کند.
دیپلم افتخار بهترین تصویربرداری به محمود منسوجی و مهدی نور محمدی برای فیلم "حیات در رگ های سرد" توسط رضا جلالی و دکتر حسین نژاد اهدا شد.
در بخش دیگر این مراسم یادبود مرحوم طاها کریمی برگزار شد. جایزه این بخش توسط سام کلانتری و محمد آفریده به خانواده کریمی اهدا شد. همچنین در این بخش آخرین یادداشت مرحوم کریمی پیش از درگذشتش توسط مجری مراسم قرائت شد.
تندیس بهترین کارگردانی مستند کوتاه توسط کیومرث درم بخش و همایون امامی به محمد علی هاشم زهی برای فیلم "آک، آپ، آس" اهدا شد.
در ادامه تندیس بهترین تهیه کنندگی فیلم مستند کوتاه نیز توسط ارد عطارپور و مرتضی ندایی به مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی (محمد مهدی طباطبایی نژاد و محمد علی هاشم زهی) برای فیلم "آک، آپ، آس" تعلق گرفت.
جایزه بهترین پژوهش فیلم در این جشن توسط محمد تهامی نژاد و فرهاد توحیدی به طور مشترک به حسن نقاشی و بهزاد فتحی نیا برای فیلم های "شاه جهان" و "حیات در رگ های سرد" اهدا شد.
و تندیس بهترین کارگردانی مستند نیمه بلند هم به حسن نقاشی برای فیلم "شاه جهان" توسط مجتبی راعی و سعید رشتیان تعلق گرفت.
در این مراسم جایزه بهترین تهیه کنندگی مستند نیمه بلند توسط فرشته طائرپور و علیرضا قاسم خان به حسن نقاشی برای فیلم "شاه جهان" اهدا شد و فرشته طائر پور بعد از اهدا این تندیس گفت:از ترس برخی رسانه ها حرف نمی زنم. رسانه ها باید قدر یکدیگر را بدانند و در انتشار اخبار احتیاط بیشتری به خرج دهند. خانه سینما محتاج همدلی است، از رسانه های خوب ممنونم و از دیگر رسانه ها می خواهم کمی بزرگ شوند.
سپس دیپلم افتخار به عنوان جایزه ویژه برای تلاش در زمینه محیط زیست به مجید خالقی سروش اهدا شد.
جایزه بهترین کارگردانی فیلم مستند بلند نیزتوسط محمد بزرگ نیا و ابراهیم مختاری در دستان محسن استاد علی برای فیلم جایی برای زندگی قرارگرفت.
ابراهیم مختاری پس از اهدا این جایزه با اشاره به فعالیت های مستند سازان درباره همکاری با خانه سینما در زمان تعطیلی عنوان کرد:ممکن است ساختمانی را بتوانند ببندند، ولی فعالیت اعضا سینما تعطیلی بردار نیست.
در خاتمه نیز جایزه بهترین فیلم مستند بلند به مرتضی رزاق کریمی برای فیلم "خاطراتی برای تمام فصول" توسط محمد مهدی عسگرپور، جعفر صانعی مقدم و غلامرضا موسوی اهدا شد.
