به گزارش مشرق، امسال را باید سخت ترین سال فعالیت پرسپولیس دانست؛ تیمی که روزگاری نامش بر تن رقبا لرزه می انداخت این روزها به جایی رسیده که بازیکنان تیم های نه چندان مطرح بعد از بازی تیمشان با پرسپولیس می گویند؛ هواداران پرسپولیس باید خوشحال باشند که با امتیاز به خانه های شان رفته اند. بله! این است وضعیت اسفباری که یکی از پر طرفدارترین تیم های ایران به آن دچار شده تا کم کم باور کنیم دیگر نباید پرسپولیس را تیم مقتدر و مدعی لیگ بدانیم.

پرسپولیس نیاز به تاکتیک های غلط مربیانش ندارد همان طور که نیاز به حاشیه های تماشاگرانش ندارد! باید پذیرفت که تصمیمات غلطی که از سوی مدیران ورزش برای این تیم گرفته می شود نسخه پرسپولیس را پیچیده و این تیم را به تیمی دم دستی و درجه دوم تبدیل کرده و به نظر می رسد با ادامه این روند چه بسا شرایط این تیم بدتر از اینی که هست هم بشود.

وزیر ورزش و معاونانش در این باره باید قطعا پاسخگو باشند؛ آنهایی خیلی صریح برای پرسپولیس تصمیم گرفتند و حکم حکومتی خود را به صراحت در مصاحبه ها، گزارش ها و تصمیم گیری هایشان اعلام کردند.

باید پاسخ بدهند که چه تفکری در اتاق فکر آقایان وجود دارد که این تیم به این وضعیت افتاده است. تیمی که در 8 ماه 4 مدیرعامل به خودش دیده نباید هم روی آرامش را به خود ببیند و اگر جز این باشد باید متعجب شد! تغییرات پی در پی مربی در این تیم هم می تواند مزید بر علت باشد تا پرسپولیس روی آرامش را به خود نبیند و با این واژه بیگانه باشد.

وزیر ورزش و معاونانش باید پاسخ بدهند که چرا میلیون ها هوادار که زندگی روزمره شان با پرسپولیس عجین شده را نادیده می گیرند و فکری برای رفع مشکل این تیم نمی کنند! شاید باید به هواداران پرسپولیس حق داد که به بعضی از تصمیمات مدیران ورزشی برای این تیم شک کنند. آیا باید باور کرد که آقایان نمی خواهند پرسپولیس نتیجه بگیرد؟ باید باور کنیم که تصمیمات سهوی نبوده و قصد بعضی از مدیران زمین خوردن پرسپولیس بوده است؟

آقایان؛ آن زمانی که هیات مدیره این تیم چیده می‌شد یادتان هست چه شعارهی قشنگی دادید؟ یادتان هست گفتید این تیم به سمت حرفه ای شدن می رود؟ یادتان هست گفتید برای اولین بار بودجه قابل توجهی به این تیم تزریق شده است؟ این ها را باور کنیم یا تصاویری که روز چهارشنبه در زمین تمرین پرسپولیس دیدیم؟ این شعارها را بپذیریم یا بستن خیابان بر روی سرمربی سابق و تجمع هوادارانی که از وضعیت تیم شان کلافه شده اند؟! آقایان؛ اگر حرف‌ها و قول هایتان را فراموش نکرده‌اید، لطفا پاسخگو باشید!

حرف هایی از سوی مسئولان ارشد ورزش بارها بیان شد و تحلیل و برداشت های گوناگون از این صحبت ها به گوش رسید، اما با گذشت زمان و آنچه حداقل در مدیریت باشگاه پرسپولیس دیده می شود، گویا گواهی میدهد که سرخابی ها چندان برای آقایان اهمیت ندارد. این تیم که امسال باید به عنوان یکی از نمایندگان کشورمان راهی لیگ قهرمانان آسیا بشود با وضعیتی که دارد قطعا توانایی دفاع از نام کشورمان را در این دوره از رقابت ها ندارد و ای کاش با نگاهی ملی به این موضوع حداقل امسال این تیم را تقویت می کردند تا از اعتبار فوتبال کشورمان دفاع شود اما وقتی می بینیم تیمی که در زمین خودی و مقابل تیم قعرنشین لیگ نمی تواند کاری از پیش ببرد چطور می خواهد با رقبایی که برای رقابت های آسیایی خودشان را به خوبی تجهیز می کنند رقابت کند؟

موضوع دیگری که ذهن هواداران پرسپولیس را به خودش سخت مشغول کرده بازیکنان این تیم است. از زمان کنار گذاشتن علی دایی از پرسپولیس این نگرانی برای هواداران این تیم به وجود آمد که شاید بعضی از بازیکنان پرسپولیس به هر دلیلی آن عملکردی که در زمان دایی داشتند را در دوره مربیگری حمید درخشان در پرسپولیس از خودشان نشان ندهند؛ اتفاقی که در بازی با نفت مسجد سلیمان باعث شد عده ای از هواداران پرسپولیس بعضی از بازیکنان این تیم را بی غیرت خطاب کنند؛ آنهم بازیکنانی که در زمان دایی از بهترین ها بودند.

مصاحبه شب گذشته سوشا مکانی هم نکات عجیب و جالبی در خود داشت؛ این دروازه بان که چند بازی را در زمان دایی هم نیمکت نشین بود بعد از اولین نیمکت نشینی در زمان درخشان سر به شورش علیه مربی جدید تیمش برداشت تا درخشان بداند چقدر کار سختی در این تیم دارد و فراموش نکند که در گذشته که جایگزین علی پروین شده بود شرایط با این روزهای فوتبال به کلی فرق کرده است. دروازه بان پرسپولیس در گفت و گویی ادعای عجیبی را عنوان کرد.

آیا اگر دایی بود می دانست در این تیم به حقش می رسد اما حالا که او نیست بعید می داند حق به حقدار برسد! این در حالی است که او در زمان دایی هم نیمکت نشین بود اما هیچگاه صحبت هایی که شب گذشته مطرح کرده بود را اعلام نکرد. سوشا حتی عملکرد نیلسون را هم زیر سوال برد و وقتی همه این اتفاقات کنار هم چیده شود می توان به نتایج خوبی نرسید. شاید این صحبت ها در بازی های بعدی از زبان بعضی دیگر از بازیکنان پرسپولیس خارج شود و درخشان باید هر چه سریعتر فکری برای این موضوع بکند.

پرسپولیس امسال بعد از چند سال راهی لیگ قهرمانان آسیا شده است اما با این شرایطی که در این تیم وجود دارد هواداران این تیم نباید به موفقیت پرسپولیس نه تنها در آسیا بلکه در لیگ داخلی فوتبال کشورمان هم امیدوار باشند. با این وضعیت شاید باید در تفکراتی که برای این تیم می شود تجدید نظری صورت بگیرد؛ شاید باید مقامات بالاتر از تصمیم گیرندگان ورزش وارد این موضوع بشوند تا هر چه سریعتر معضلات این تیم هم پایان یابد.

آقایان نقشه راهی که پرسپولیس داده‌اید در تاریکی است، نه هوادار می تواند راهش را پیدا کند و نه بازیکن می داند که در این تاریکی چگونه قدم بردارد.

شاید آنهایی که سکان هدایت این روزهای ورزش را به عهده گرفته‌اند بگویند که پرسپولیس سال هاست که در تاریکی حرکت می کند و داستان این سیاهی مختص به یکی دو روز گذشته نیست، آری پرسپولیس مدت هاست که در تاریکی قدم برمی دارد.

سرخ ها مدت هاست که در تاریکی به سر می برند، اما حداقل فانوسی به دست داشتند و هر از چندگاهی روشنایی را تجربه می کردند، اما حالا چه؟! نه فانوسی در کار است و نه روشنایی.