به گزارش مشرق، اکنون پس از هفت سال از آن اتفاق که شاید تنها در ذهن خود سرباز احمدی به جا مانده باشد و هواداران آن را در میان هیجانات کنترل نشده به فراموشی سپرده‌اند باز هم شاهد خطرات دیگر ورزشگاه هستند. این بار در بازی روز پنج‌شنبه پدیده مشهد و سپاهان، بلوک سیمانی و چاقو ابزار پذیرایی از سپاهانی‌های میهمان در مشهد بود. آیا نتیجه 0-1 به نفع یک تیم آنقدر ارزش دارد که ما اخلاق انسانی‌مان را به ورطه باخت بگذاریم و چشم یک هوادار را با بلوک سیمانی نشانه بگیریم یا با چاقو از لیدر یک تیم پذیرایی کنیم؟!

چرا باید در فوتبال امروز ایران چنین رفتارهای زننده‌ای را مشاهده کنیم؟ آیا نتیجه یک بازی آنقدر ارزش دارد که به قیمت نقص عضو یکی از هم وطنان‌مان تمام شود؟!برای بررسی بیشتر این موضوع خبرنگار ورزشی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) منطقه اصفهان با دو هوادار مجروح سپاهان به گفت‌وگو نشست. آنچه در ادامه می‌خوانید شرح ماجرای تلخ در یکی از ورزشگاه‌های کشورمان است:

* هواداران پدیده بطری یخ زده درون ورزشگاه آوردند!

حسین عسگری یکی از هواداران سپاهان که به دستش چاقو اصابت کرده است، می‌گوید: روز قبل مسولان ورزشگاه به محل اسکان ما آمدند و خیر مقدم گفتند، اما فردا که مسابقه شروع شد من به عنوان لیدر به جایگاه تماشاچیان رفتم و شروع کردیم سپاهان را تشویق کنیم. متاسفانه نمی‌دانم سهل انگاری کدام یک از مسولان بود که تماشاگران پدیده کنار ما بودند که بعد از به ثمر رسیدن گل به طرف هواداران سپاهان سنگ پرتاب می‌کردند که متاسفانه یکی از این سنگ‌ها به چشم یکی از تماشاگران اصفهانی اصابت کرد.

وی با اشاره به اینکه متعجب ماندم که هواداران پدیده چگونه توانسته‌اند درون ورزشگاه بطری آب یخ زده بیاورند و آن را به سمت هواداران سپاهان پرتاب کنند، تصریح کرد: به دلیل مشکلات امنیتی به ما اجازه ندادند که بطری آب ببریم چه برسد به قمقمه یخ زده! بعد از این جریان یک سری درگیری‌هایی در ورزشگاه به وجود آمد. من دیدم که یکی از هواداران پدیده چاقویی از دستش بیرون آورده و می‌خواهد به کمر یکی از هواداران سپاهان بزند؛ آمدم مچ او را بگیرم، اما دستم به تیغه چاقو گرفت و پاره شد.

لیدر تیم سپاهان با اشاره به اینکه 52 سال سن دارد و از زمانی که در سپاهان حضور داشته این تیم را تشویق می‌کرده است، خاطرنشان‌کرد: من از لیگ آزادگان به عنوان هوادار این تیم بوده‌ام و طی این مدتی که کانون هواداران تشکیل شده به عنوان یکی از لیدرها مشغول هستم، طی این مدتی که هوادار سپاهان بوده‌ام تا به حال چنین اتفاقی برای من رخ نداده است.

* به جای سنگ با آب میوه و کیک از مشهدی‌ها پذیرایی می‌کنیم

عسگری در پاسخ به این سوال که اگر هواداران تیم پدیده به اصفهان بیایند شما چه واکنشی نشان می‌دهید، افزود: ما چنین سیاستی نداریم و اصول جوانمردی را رعایت می‌کنیم، زیرا حرکت تماشاگران پدیده بسیار بد و زشت بود و با سنگ از ما پذیرایی کردند، اما ما می‌خواهیم با کیک و شربت از آن‌ها پذیرایی کنیم تا درس خوبی به تمام تماشاگران کشور داده باشیم.

وی در خصوص رسیدگی مسوولان بعد از اصابت چاقو به دست او، اظهارکرد: بعد از این که چاقو خوردم بقیه لیدرهای تیم به کمکم آمدند و مرا برای پانسمان به آمبولانس مستقر در ورزشگاه بردند. در آنجا به من گفتند که دستت بخیه می‌خواهد، اما من نمی‌خواستم بخیه بزنم و بدون بخیه پانسمان کردم. من هنوز به شخصه از کسی شکایت نکرده‌ام و نمی‌دانم باشگاه هم از پدیده‌ای‌ها‌ شکایت کرده است یا خیر، اما دیگر دوست ندارم چنین اتفاقاتی برای هواداران سپاهان بیفتد.

این لیدر سپاهان تصریح‌کرد: کمیته انضباطی نباید تفاوت قائل شود و باید باشگاه پدیده را جریمه کند. هر هواداری که در هر تیمی حضور دارد باید از میهمانانشان به عنوان میهمان یاد کنند و با سنگ به استقبال آن‌ها نروند، بلکه زمانی که می‌خواهند سنگی پرتاب کنند فکر کنند که پسر خودشان آنجا حضور دارد و کمی صبر کنند. امیدوارم همانگونه که برای سرباز احمدی پیگری‌هایی از طرف کمیته انضباطی صورت گرفت برای سپاهان هم صورت بگیرد و هواداران سپاهان و باشگاه به حق قانونی خود برسند. همانگونه که در بازی با پرسپولیس چشم سرباز احمدی آسیب دید و برای سپاهان حکم سنگین صادر کردند، در حال حاضر نیز فدراسیون باید از حق این باشگاه حمایت کند و حق تماشاگران و هواداران سپاهان را بگیرد.

* ترسیدم کور شده باشم

در ادامه خبرنگار به منزل احسان بنی نجار یکی دیگر از هواداران سپاهان رفت که از ناحیه چشم آسیب جدی دیده بود و در حال حاضر وضعیت سلامت چشمش کاملا مشخص نیست.

بنی‌نجار ماجرا را شرح می‌دهد و می‌گوید: من نمی‌دانم که چگونه با هواداران پدیده در یک جا مستقر بودیم و فکر می‌کنم این خلاف قانون باشد، اما من در آن لحظه به طور ایستاده داشتم سپاهان را تشویق می‌کردم که هواداران پدیده شروع کردند به طرف ما سنگ پرتاب کنند و یک تکه بلوک سیمانی به صورت و پای چشمم اصابت کرد.

وی اضافه‌کرد: بعد از اصابت سنگ با چشمم روی زمین افتادم. چیزی نمی‌فهمیدم، اما به خاطر چشمم می‌ترسیدم که کور شوم. بعد از اصابت سنگ یکی از انتظامات کانون هواداران سپاهان به نام شمس مرا به آمبولانس درون ورزشگاه برد و در آنجا تنها بر روی پیشانی من یک چسب زخم زدند و گفتند برو!

* فحاشی پس از پرتاب سنگ

این هوادار سپاهان توقع از تماشاگران مشهدی را بیشتر دانست و گفت: زمانی که از چشم من خون می‌آمد برخی از هواداران مشهدی‌ تازه به من فحاشی می‌کردند و می‌گفتند حقت است، اما برای من جای سوال دارد که در چنین لحظاتی من مثل یک گوسفند که سر بریده باشند در جایگاه هواداران سپاهان بودم، اما پدیده‌ای‌ها هم باید انسانیت داشتند و به من کمک می‌کردند و این حرکت آن‌ها به دور از انسانیت بود.

* چشمم خونریزی داخلی کرده و قرنیه آن آسیب دیده است

بنی نجار در خصوص وضعیت سلامتی چشمش گفت: بعد از اینکه از مشهد برگشتیم و وعده وعید‌های زیادی از لیدرهای تیم باشگاه سپاهان شنیدیم، اما در اینجا خودم دکتر رفتم و دکتر به من گفت که اگر ضربه کمی شدت بیشتری داشت کور می‌شدم.

وی افزود: در حال حاضر چشمم خونریزی داخلی کرده و قرنیه چشمم نیز آسیب دیده است. پزشک معالجم تجویز کرده که نمی‌توانم برای چند هفته کار کنم و برای چشمم خطر دارد. باشگاه سپاهان اعلام کرده است تمام خرج و مخارج من را می‌دهد، اما باید دید واقعا به این قولشان عمل می‌کنند؟

* خلیلیان واقعا پیگیر بود

وی خاطرنشان‌کرد: خلیلیان مدیرعامل باشگاه سپاهان بعد از اینکه فهمید چنین اتفاقی برا من افتاده واقعا پیگر سلامتی بنده بود و چندین بار هم به من زنگ زد، اما بازیکنان فوتبال هیچ کار خاصی انجام ندادند و به غیر از شجاع خلیل‌زاده و محرم نویدکیا شخص دیگری برای من اهمیت قائل نشد و حتی مدیر کانون هواداران در این مدت با من تماس نگرفت.

این هوادار سپاهان در پاسخ به این سوال که آیا از فرد خاطی یا باشگاه پدیده شکایت کرده‌ای یا خیر؟ افزود: زمانی که سنگ به چشم من خورد پیش مدیر کانون هواداران سپاهان رفتم و او هم به من گفت برو و یک کاغذ آچار بردار و چند شاهد پیدا کن و استشهاد را پر کن، که من با آن وضعیت نمی‌توانستم چنین کاری را انجام دهم و شکایتی انجام ندادم، زمانی که به اصفهان آمدم و به پزشکی قانونی رفتم به من گفتند صورت جلسه باید داشته باشی که من نداشتم و نمی‌دانم در حال حاضر باید چه بکنم.

وی ادامه داد: برای شکایت به دادگاه رفتیم که دادستان به ما گفت شما نمی‌توانید کاری انجام دهید و خلیلیان نیز ما را به وکیل باشگاه معرفی کرد و هنوز معلوم نیست او بتواند کاری کند یا خیر.

* از زمانی که فهمیدم فوتبال چیست، سپاهانی بوده‌ام

بنی نجار که ٢٢ سال سن دارد، می‌گوید: من از زمانی که فهمیدم فوتبال چیست طرفدار سپاهان بوده‌ام و الان هم طرفدار این تیم هستم؛ هواداری لذتی دارد که قابل وصف نیست. من از کودکی تا به حال اکثر بازی‌های تیم فوتبال سپاهان را دیده‌ام و برخی از بازی‌ها را نیز به دنبال این تیم رفته‌ام. خانواده ما در کل سپاهانی هستند.

وی یاد‌آور شد: زمانی که یک فوتبالیست مصدوم می‌شود کادر پزشکی مجربی را برای مداوای آن فوتبالیست می‌آورند، اما هنوز دکتری به من معرفی نشده و امیدوارم باشگاه سپاهان سر قولش بماند. امیدوار هستم که مسولان بلند پایه فوتبال به این موضوع رسیدگی کنند؛ در حال حاضر این اتفاق برای من افتاده است، اما دوست ندارم دوباره این اتفاق برای فرد دیگری رخ دهد و امیدوار هستم مسوولان حکمی محکم و قاطع در خصوص این موضوع بدهند تا دیگر برخی از این تماشاگر نماها به خود اجازه ندهند چنین کاری انجام دهند.

* همه تماشاگر نما هستند!

محمد بنی نجار برادر احسان که خود نیز سپاهانی است، می‌گوید: سپاهان باید در گرفتن حق برادم پیش‌رو باشد تا دیگر کسی از این کارها انجام ندهد. به نظر من دیگر تماشاگر و هوادار نداریم و همه تماشاگرنما هستند، زیرا فوتبال ما نیز فوتبال‌نما است و دیگر غیرت فوتبالی وجود ندارد. امیدوارم تماشاگران یک تیم به هواداران تیم مقابل به عنوان پسر یا برادرشان نگاه کنند و مرتکب چنین رفتار زشت و زننده‌ای نشوند.

وی خاطرنشان‌کرد: من نمی‌دانم چرا باشگاه سپاهان که متصدی هوادارن بوده است برای برادرم شکایت تنظیم نکرده است. این باشگاه موظف به چنین کاری است. نمی‌توان از خلیلیان انتظار داشت در آن شرایط این کار را انجام داده باشد، اما از قریشی مدیر کانون هواداران این انتظار می‌رفت تا این کار را انجام دهد و فکر می‌کنم سهل انگاری کرده‌اند.

* فرهنگ عمومی جامعه به سمت خشونت در حال حرکت است

در ادامه مرتضی پدریان جامعه شناس و استاد دانشگاه به بیان دلایل این گونه رفتارهای خشونت آمیز در ورزشگاه‌ها پرداخت و اظهارکرد: خشونت در جامعه ایران به شدت در حال افزایش است. آمارهای درگیری و رفتارهای خشونت‌آمیز در جامعه نشان می‌دهد که فرهنگ عمومی جامعه به سمت خشونت در حال حرکت است، به گونه‌ای که آستانه تحمل افراد بسیار پایین آمده است.

وی افزود: فراتر رفتن رفتار مردم از چارچوب قانون و هنجارهای پذیرفته شده در جامعه به معنای نهادینه شدن خشونت است. خشونت‌های فیزیکی در ورزشگاه‌ها نیز به معنای آستانه تحمل پایین تماشاگران است، همان تماشاگرانی که از دل فرهنگ جامعه برآمده‌اند.

* رفتارهای خشونت‌آمیز در ورزش به صورت اپیدمی درآمده است

این کارشناس مسائل اجتماعی تصریح‌کرد: یکی از دلایلی که افراد در جامعه به خشونت روی می‌آورند این است که فکر می‌کنند حقوق پایمال شده خود را نمی‌توانند از طریق مجاری قانونی به دست آورند. متأسفانه در ورزشگاه نیز رفتارهای خشونت‌آمیز به صورت اپیدمی درآمده است.

پدریان اضافه‌کرد: اگر می‌خواهیم یک بازی فوتبال عاری از خشونت برگزار شود، باید تماشاگران سه اصل یادگیری شکست، احترام به قانون و احترام به تیم مقابل را فراگیرند تا آستانه تحملشان بالا رود.

وی گفت: وقتی تماشاگر تحمل شکست را ندارد به خشونت متوسل می شود چون از ابتدا آموزش کنترل خشم را فرانگرفته است. در دوران کودکی والدین همیشه دوست دارند فرزندانشان پیروز باشند به همین دلیل فرزندان تحمل ناکامی و شکست را ندارند و برای جبران شکست به خشونت متوسل می شوند.

این جامعه شناس با با بیان اینکه خشونت رفتاری و گفتاری در جامعه زیاد شده است، اظهارکرد: این پدیده ناخوشایند در ایران به صورت یک اپیدمی درآمده است و به نوعی مردم فکر می کنند از راه قانون نمی توانند به حق خود برسند و به همین دلیل با توسل به رفتارهای خشونت‌آمیز سعی می‌کنند به حقوق خود دست یابند.

باید مکانیزم بالا رفتن آستانه تحمل را به کودکان آموزش دهیم

پدریان با تأکید بر این نکته که در جامعه باید مکانیزم بالا رفتن آستانه تحمل را به کودکان آموزش دهیم، افزود این آموزش‌ها باید به گونه‌ای باشد که هرکس بداند اگر از قانون تخطی کند به شدت مجازات می‌شود.

وی ادامه داد: باید در وهله اول برای خود روشن کنیم که فکر ستیز داریم یا فکر رقابت؟ بین این دو موضوع تفاوت فاحشی وجود دارد. هیچ کس نمی‌تواند با توسل به خشونت رفتار دیگران را کنترل کند. متأسفانه جامعه ما حامل و پرورش دهنده فکر ستیز است تا رقابت! به همین دلیل تا زمانی که این تفکر وجود داشته باشد در ورزشگاه‌ها نیز اوضاع بر همین منوال باقی خواهد ماند.