به گزارش مشرق، فرید زکریا مجری و کارشناس شبکه خبری سی ان ان آمریکا در مقاله‌ای چنین می‌نویسد: آیا گردنبد پاره شده است و دانه‌های این گردنبد پخش شده اند و جهان را دیگر نمی توان کنترل کرد؟
این پرسشی است که در بسیاری از اوقات به سراغم می آید، و این روزها بسیار به ذهنم خطور می کند، البته دلیل این امر هم کاملا ً معلوم است، کافی است به بخش های خبری در طول تنها همین چند هفته اخیر مراجعه کنید، نوارهای ویدیویی مربوط به اعدام های مرتبط با گروه تروریستی " داعش " را می بینید، تلاش های اسکاتلند برای جدایی و استقلال و ... سرانجام حضور نظامیان روسی در اوکراین.
اوضاع شبیه به تکه تکه شدن جهان می ماند، مثلا در منطقه خاورمیانه نظامی قدیمی که از لیبی تا سوریه کشیده شده بود فروپاشیده است در روسیه قدرت رئیس جمهور فزونی یافته است و این قدرت ولادیمیر پوتین ناشی از افزایش بهای نفت است، او تلاش می کند اتحاد جماهیر شوری سابق فروپاشی شده را زنده کند، پوتین هم اکنون در حال آزمودن نظم بین المللی ایجاد شده بعد از پایان جنگ حهانی دوم است و اکنون به این نتیجه رسیده است که این نظام بسیار ضعیف تر از آن چیزی است که مردم در برآوردهای خود در این باره اعلام کرده بودند.
اما واقعا ً چرا همه این اتفاق ها اکنون روی می‌دهد؟ در خاورمیانه می بینیم دیکاتورهای قدیمی و نظامیان وابسته به آنها ملت ها را خسته کرده اند، از این رو این نظام ها هرگز تاب و توان تحمل بازتاب این دیکتاتوری ها را نداشتند، این ملت ها خواهان رای و آزادی بیشتر بودند اما نتیجه چه شد هرج و مرج و خشونت فزاینده تر و شاید همین مرحله وحشیانه و زشت است که باعث خواهد شد تا ملت ها مسیر خود را به سمت صلح و جهان نوین باز کنند و بگشایند، اروپا شاهد دوره هایی از جنگ های مذهبی بوده و حتی جنگ های قومی را هم تجربه کرده است حتی جنگ های جهانی را هم تجربه کرده است تا این که به این قاره ای که اکنون در آنها قرار گرفته آرامش گرفت.
مثلاً در منطقه اورآسیا، انگیزه واقعی برای آنچه روی داد تنها غرب یا آسیا نبوده است بلکه ملت اوکراین بودند که سرنوشت را رقم زدند، آنها می خواستند تا تابع کرمیلن نباشند، آنها در آرزوی لهستان بودند، کشوری که تا دیروز اقتصادش برابر با اقتصاد آنها تا سال 1989 بود، اما اکنون این رشد اقتصادی دو برابر شده است و وضع آن کشوری که به اتحادیه اروپا پیوسته اکنون بسیار خوب شده است.
به طور حتم ما اوکراینی هایی را شاهد هستیم که عقایدی مختلف دارند، و به طور حتم این علت اصلی مشکل و بحران است، اما بخش اعظم آنها سعی دارند آینده خود را با غرب رقم بزنند، اما آیا واقعا ً می توانند چیزی را در این رابطه محقق کنند؟ اکنون این سوال به قوت خود باقی می ماند، چرا که به عقیده آنها پوتین تمام نقشه های آنها را برهم زده است، اما اکنون بار دیگر این مسائل بیانگر این واقعیت است که ملت ها می خواهند خود را به جهان متمدن نزدیک تر کنند، البته این وضع در مقایسه با دیگر مناطق جهان چنین است.
در مکزیک و کلمبیا نوگرایان زمام امور را به دست گرفتند، در آفریقا هم بسیاری از دولت ها از اتیوپی تا رواندا دولت هایی بر سر کار آمدند که اوضاع بهداشت و اوضاع معیشتی مردم را سامان بخشیدند، اما هنوز از آن قاره اخبار ناگوار بسیاری به گوش می رسد، از ابولا تا بوکوحرام و در مقابل البته اخبار خوبی هم در خصوص رشد اقتصادی و افزایش حجم طبقه متوسط اجتماعی به گوش می رسد.
در تاملی به دو اقتصاد عظیم جهانی می بینیم هنوز آمریکا از اقتصادی فعال و پویا برخوردار است و تکنولوژیی و فن آوری های نوین جهانی را به خدمت در آورده است، به گونه ای که به کمک این فن آوری هیمنه خود را بر جهان ادامه می دهد، از سوی دیگر در حال استفاده از منابع جدید انرژیی است منابعی که تا نسل های آینده این کشور را تامین و بی نیاز می کند، در سوی دیگر چین قرار دارد، با وجود تمام سروصداهایی که به راه افتاده است می بینیم چین هنوز به توسعه اقتصادی خود با گام های استوار ادامه می دهد، و حتی در مبارزه با فساد هم گام هایی را برداشته است و به سمت نوین سازی پیش می رود، چین حتی در عرصه مشکل آلودگی هوا و مبارزه با عواملی که به مشکل پدیده گلخانه ای منجر شده مبارزه کرده است.
من نمی گویم اوضاع جهانی به حالت بسیار خوبی در آمده است تمام آن چه می خواهم در این باره بگویم این است که جهان به سمت تغییر جهانی گسترده پیش می رود، بزرگ ترین انگیزه در این رابطه خبرهای خوب درباره علاقه‌مندی ملت ها برای آزادی و استقلال و دستیابی به تکنولوژی و فن آوری اطلاعاتی است، اما در این بین همه خوب می دانند که این انتقال به سمت تغییر یک اقدام هراس انگیز پیش می رود چرا که در صورت نبود نهادهای آزاد و فرهنگ شهری آزاد اندیشه انتقال از دوره ای به دوره دیگر امری پر خطر خواهد بود.
هرگز قدرت های تکامل یافته نمی توانند به صورت خود به خود بر نیروها و جریان های تجزیه طلب به پیروزی برسند، اما در این میان نیروهای طرفدار خیر بسیاری هم وجود دارند، این نیروها هم در حال تسخیر و چیره شدن بر جهان هستند، البته در این بین باید گفت اسکاتلند نتوانست به استقلال دست یابد، اما تنها یک گام توانست به سمت تکامل بردارد!
این پرسشی است که در بسیاری از اوقات به سراغم می آید، و این روزها بسیار به ذهنم خطور می کند، البته دلیل این امر هم کاملا ً معلوم است، کافی است به بخش های خبری در طول تنها همین چند هفته اخیر مراجعه کنید، نوارهای ویدیویی مربوط به اعدام های مرتبط با گروه تروریستی " داعش " را می بینید، تلاش های اسکاتلند برای جدایی و استقلال و ... سرانجام حضور نظامیان روسی در اوکراین.
اوضاع شبیه به تکه تکه شدن جهان می ماند، مثلا در منطقه خاورمیانه نظامی قدیمی که از لیبی تا سوریه کشیده شده بود فروپاشیده است در روسیه قدرت رئیس جمهور فزونی یافته است و این قدرت ولادیمیر پوتین ناشی از افزایش بهای نفت است، او تلاش می کند اتحاد جماهیر شوری سابق فروپاشی شده را زنده کند، پوتین هم اکنون در حال آزمودن نظم بین المللی ایجاد شده بعد از پایان جنگ حهانی دوم است و اکنون به این نتیجه رسیده است که این نظام بسیار ضعیف تر از آن چیزی است که مردم در برآوردهای خود در این باره اعلام کرده بودند.
اما واقعا ً چرا همه این اتفاق ها اکنون روی می‌دهد؟ در خاورمیانه می بینیم دیکاتورهای قدیمی و نظامیان وابسته به آنها ملت ها را خسته کرده اند، از این رو این نظام ها هرگز تاب و توان تحمل بازتاب این دیکتاتوری ها را نداشتند، این ملت ها خواهان رای و آزادی بیشتر بودند اما نتیجه چه شد هرج و مرج و خشونت فزاینده تر و شاید همین مرحله وحشیانه و زشت است که باعث خواهد شد تا ملت ها مسیر خود را به سمت صلح و جهان نوین باز کنند و بگشایند، اروپا شاهد دوره هایی از جنگ های مذهبی بوده و حتی جنگ های قومی را هم تجربه کرده است حتی جنگ های جهانی را هم تجربه کرده است تا این که به این قاره ای که اکنون در آنها قرار گرفته آرامش گرفت.
مثلاً در منطقه اورآسیا، انگیزه واقعی برای آنچه روی داد تنها غرب یا آسیا نبوده است بلکه ملت اوکراین بودند که سرنوشت را رقم زدند، آنها می خواستند تا تابع کرمیلن نباشند، آنها در آرزوی لهستان بودند، کشوری که تا دیروز اقتصادش برابر با اقتصاد آنها تا سال 1989 بود، اما اکنون این رشد اقتصادی دو برابر شده است و وضع آن کشوری که به اتحادیه اروپا پیوسته اکنون بسیار خوب شده است.
به طور حتم ما اوکراینی هایی را شاهد هستیم که عقایدی مختلف دارند، و به طور حتم این علت اصلی مشکل و بحران است، اما بخش اعظم آنها سعی دارند آینده خود را با غرب رقم بزنند، اما آیا واقعا ً می توانند چیزی را در این رابطه محقق کنند؟ اکنون این سوال به قوت خود باقی می ماند، چرا که به عقیده آنها پوتین تمام نقشه های آنها را برهم زده است، اما اکنون بار دیگر این مسائل بیانگر این واقعیت است که ملت ها می خواهند خود را به جهان متمدن نزدیک تر کنند، البته این وضع در مقایسه با دیگر مناطق جهان چنین است.
در مکزیک و کلمبیا نوگرایان زمام امور را به دست گرفتند، در آفریقا هم بسیاری از دولت ها از اتیوپی تا رواندا دولت هایی بر سر کار آمدند که اوضاع بهداشت و اوضاع معیشتی مردم را سامان بخشیدند، اما هنوز از آن قاره اخبار ناگوار بسیاری به گوش می رسد، از ابولا تا بوکوحرام و در مقابل البته اخبار خوبی هم در خصوص رشد اقتصادی و افزایش حجم طبقه متوسط اجتماعی به گوش می رسد.
در تاملی به دو اقتصاد عظیم جهانی می بینیم هنوز آمریکا از اقتصادی فعال و پویا برخوردار است و تکنولوژیی و فن آوری های نوین جهانی را به خدمت در آورده است، به گونه ای که به کمک این فن آوری هیمنه خود را بر جهان ادامه می دهد، از سوی دیگر در حال استفاده از منابع جدید انرژیی است منابعی که تا نسل های آینده این کشور را تامین و بی نیاز می کند، در سوی دیگر چین قرار دارد، با وجود تمام سروصداهایی که به راه افتاده است می بینیم چین هنوز به توسعه اقتصادی خود با گام های استوار ادامه می دهد، و حتی در مبارزه با فساد هم گام هایی را برداشته است و به سمت نوین سازی پیش می رود، چین حتی در عرصه مشکل آلودگی هوا و مبارزه با عواملی که به مشکل پدیده گلخانه ای منجر شده مبارزه کرده است.
من نمی گویم اوضاع جهانی به حالت بسیار خوبی در آمده است تمام آن چه می خواهم در این باره بگویم این است که جهان به سمت تغییر جهانی گسترده پیش می رود، بزرگ ترین انگیزه در این رابطه خبرهای خوب درباره علاقه‌مندی ملت ها برای آزادی و استقلال و دستیابی به تکنولوژی و فن آوری اطلاعاتی است، اما در این بین همه خوب می دانند که این انتقال به سمت تغییر یک اقدام هراس انگیز پیش می رود چرا که در صورت نبود نهادهای آزاد و فرهنگ شهری آزاد اندیشه انتقال از دوره ای به دوره دیگر امری پر خطر خواهد بود.
هرگز قدرت های تکامل یافته نمی توانند به صورت خود به خود بر نیروها و جریان های تجزیه طلب به پیروزی برسند، اما در این میان نیروهای طرفدار خیر بسیاری هم وجود دارند، این نیروها هم در حال تسخیر و چیره شدن بر جهان هستند، البته در این بین باید گفت اسکاتلند نتوانست به استقلال دست یابد، اما تنها یک گام توانست به سمت تکامل بردارد!
