هفدهمین دوره بازی های آسیایی اینچئون کره جنوبی در شرایطی به روز آخر خود رسید که کاروان ایران در این رقابت ها هرچند نتوانست جایگاه قبلی خود را حفظ کند، اما رکورد کسب بیشترین مدال طلا و بالاترین تعداد مدال را در این رقابت شکست تا با کسب عنوان پنجمی، به کار خود پایان دهد. این رقابت ها اما تنها به کسب این افتخارات و مدال آوری ها محدود نشد، بلکه خاطرات تلخ و شیرینی از بازی های آسیایی اینچئون کره جنوبی بر جای ماند که تا سال های سال، در اذهان باقی خواهد ماند. 
 
یکی از این خاطرات، بی عدالتی هایی بود که به شدت در این رقابت ها شاهد آن بودیم. از یک سو بارها و بارها ورزشکاران کشورمان مقابل نمایندگان کشور قزاقستان، فقط و فقط به خاطر ناداوری از کسب مدال طلا بازماندند و شاید اگر این مدال های رودرو در شرایط مساوات به ورزشکاران ایرانی می رسید، امروز و در آخرین روز رقابت ها شاهد ایستادن ایران در جایگاه چهارمی بودیم، اما این اتفاق رخ نداد. از سوی دیگر نیز هر بار ورزشکاری از کشورمان مقابل نماینده ای از میزبان رقابت ها قرار می گرفت، زمین و زمان دست در دست هم می دادند تا کره ای بتوانند یک مدال طلای دیگر کسب کنند. میزبانی خوب کره جنوبی در این رقابت ها هر چند مورد تقدیر بسیاری از کشورهای شرکت کننده قرار گرفت، اما تلاش آنها برای نفوذ در تغییر رای داوران و کسب مدال به هر قیمتی حتی خوردن حق ورزشکاران سایر کشورها، اقدامی بود که این میزبانی را زیر سوال برد. 
 
نمونه بارز آن نیز ماجرای ناداوری و حق کشی در رقابت کشتی سعید عبدولی بود که نفس کاروان ایران در این رقابت ها را گرفت. رقابتی که در آن داوران بعد از ضربه فنی شدن جی هیون جانگ کشتی گیر کره جنوبی و بالا بردن دست عبدولی، رای خود را پس گرفتند و به یکباره و در عین ناباوری، کشتی پایان یافته را از نو شروع کردند و در پایان نیز دست حریف کره ای را به عنوان مرد پیروز بالا گرفتند. 

 
البته سعید عبدولی پاسخ این عملکرد ناجوانمردانه را در زمان توزیع مدال ها داد و همین مسئله سبب شد تا جشن کره ای در زمان اهدای مدال به خاطره ای تلخ در تاریخ ورزش این کشور تبدیل شود. عبدولی در زمان اهدای مدال با چهره ای درهم روی سکو رفت و پس از دریافت مدال بلافاصله آن را از گردن خود خارج کرد و بعد از قرائت سرود کره ای ها، با رد کردن درخواست قهرمان کره ای برای گرفتن عکس یادگاری، سکوی کسب مدال را ترک کرد. اقدامی که تمام دوربین های عکاسی و فیلم برداری حاضر در سالن کشتی را به خود معطوف کرد و جشن کره ای ها را نیز بر هم زد.  
 

اما در پایان ایران با کسب مدال های رنگارنگ و در شرایطی که ناداوری ها در تمام رشته های ورزشی این رقابت ها بر علیه ایران موج می زد، توانست به جایگاه پنجمی اکتفا کرده و بهترین نتیجه تاریخ خود از حیث کسب مدال را در این رقابت ها ثبت کند. اما بازی های آسیایی اینچئون دستاورد دیگری نیز برای ایران داشت که ارزش و اهمیت بالای آن را نمی توان از یاد برد. 
 
بزرگترین دستاور بازی های آسیایی
 
اما در کنار همه ناداوری ها و غم و شادی هایی که این رقابت ها برای ورزش و ورزشکاران ایران به ارمغان آورد، ماجرای درخشش بانوان ورزشکار و از آن مهمتر حضور با حجاب ورزشکاران بانوی کشورمان در این رقابت ها بود. بانوان ایرانی مقابل دیدگان میلیاردها هوادار ورزشدوست در سراسر قاره کهن نشان دادند که دختران ایرانی حتی با حجاب هم می توانند بر روی سکوهای افتخار بایستند. 
 
در این بین نکته قابل توجه تر که بارها و بارها توسط دوربین های تلویزیونی نشان داده شد، بحث روبرو شدن بانوان ورزشکار ایرانی با مردانی بود که در این رقابت ها وظیفه اهدای جوایز به ورزشکاران را بر عهده داشتند. بانوان ورزشکار ایرانی هر بار روی سکوهای مدال آوری قرار گرفتند، هنگام دریافت مدال چنان باوقار و متانت دست رد به دست مردان می زدند که شاید برای تبلیغ این امر فرهنگی در کشور، باید میلیاردها تومان هزینه کرد. این در شرایطی بود که یک بانوی ایرانی با این کار ساده از روی سکوهای قهرمانی، فرهنگ ایرانی اسلامی را بر فراز قله های قهرمانی آسیا فریاد زد، بی آنکه وقت یا هزینه ای برای این کار فرهنگی در کشور هزینه شده باشد.

حجاب بانوان ایرانی زمانی جلوه زیباتری به خود گرفت که در بازی پایانی کبدی بانوان بازی های آسیایی اینچئون بین تیم های ایران و هند، در صحنه ای بازیکنان هندی با یورش به سمت بازیکن ایران برای گرفتن یا خارج کردن او از بازی اقدام به کشیدن مقنعه او می کنند که این کار باعث افتادن مقنعه اواز سرش می شود. داور کره ای این بازی در حرکتی ستودنی کت خود را از تن در می آورد و روی سر بازیکن ایرانی می اندازد تا حجاب او از بین نرفته باشد. بازیکنان هندی هم در همان لحظات اوج حساسیت بازی به بانوی کبدی باز ایران کمک می کنند تا با سر کردن مقنعه خود سریع تر به بازی بازگردد. این همان دستاوردی بود که ورزش ایران در این رقابت ها به دست آورد. 

بنابراین هر چند که ایران در این رقابت ها جایگاهی بهتر از پنجمی را به دست نیاورد، اما همین که در روز روشن سر ورزشکاران ایرانی را بریدند و همه دنیا حق را به ایران دادند و همین که ورزشکاران بانوی ایرانی توانستند فرهنگ ایرانی اسلامی کشورمان را مقابل دیدگان میلیون ها هوادار این رقابت ها قرار دهند، برای مردم ایران یک افتخار فراموش نشدنی و ارزشمندترین مدال طلا در رقابت های آسیایی بود.