گروه ورزشی مشرق - در کشور ما چند سالی است که مسوولان ورزش به اهمیت توجه به رشته‌های پایه پی برده اند و نگاه آنان نسبت به سال های پیش از آن، تغییر محسوسی داشته است اما این تجربه را هم باید همواره مدنظر داشته باشیم که توجه مقطعی به رشته های پایه، شاید به ظهور تک ستاره هایی منجر شود اما نتیجه‌بخش نخواهد بود و برای موفقیت های مستمر، نیاز به فرصت بیشتری برای به بار نشستن تلاش‌ها وجود دارد.
سهم ایران از این 3 رشته متاسفانه همواره ناچیز بوده و علی رغم تاکید همیشگی مسئولان امر پس از پایان المپیک و بازی های آسیایی، توجه به این رشته ها فقط در حد حرف باقی می ماند و در عمل پیشرفت قابل ملاحظه ای دیده نمی شود و چه بسا در برخی رشته ها پسرفت هم می بینیم. 31 ورزشکار اعزامی ایران به این 3 رشته تنها یک مدال طلا و یک نقره به دست آوردند در حالی که در دوره گذشته و در گوانگژو 34 نفر اعزامی در این رشته ها 5 مدال (2 طلا و 3 نقره) کسب کردند.

مشرق در 2 گزارش جداگانه عملکرد 3 رشته دوومیدانی، شنا و ژیمناستیک را در اینچئون بررسی کرده است. قسمت اول آن را که در خصوص ژیمناستیک و شنا است در زیر می خوانید:  (قسمت دوم: عملکرد دوومیدانی)

** ژیمناستیک
محمدرضا حمیدی، سعیدرضا کیخا، ایمان خاموشی، محمد رمضانپور و هادی خناری نژاد ژیمناست‌های ایران در اینچئون بودند. در بخش تیمی، تیم ایران با 319.500 امتیاز در رده هشتم قرار گرفت. اگرچه این رتبه با بازی های آسیایی گوانگژو تفاوتی نداشت اما امتیاز به دست آمده برای تیم کشورمان 9.100 امتیاز کاهش را نشان می‌دهد.

در مرحله مقدماتی بخش انفرادی 6 وسیله نیز، حمیدی در رده 26، کیخایی در مکان 21، خاموشی در رتبه 28 و رمضانپور در مکان 20 قرار گرفت. از میان این ژیمناست ها، رمضانپور در فینال شش وسیله نیز به میدان رفت و با 78.757 امتیاز شانزدهم شد. در بازی های آسیایی گوانگجو، ایران دو فینالیست در شش وسیله داشت؛ رمضانپور و امیر اعظمی در رده های دهم و چهاردهم آن مسابقات قرار گرفتند در حالی که ژیمناست‌های کشورمان رکوردهای بهتری نسبت به اینچئون ثبت کرده بودند.

ایران در بازی های آسیایی 2014 دو فینالیست در بخش انفرادی تک وسیله نیز داشت. خناری نژاد در دارحلقه با 13.633 امتیاز و کیخا در خرک حلقه با 13.566 امتیاز هشتم شدند. صعود کیخا به فینال خرک‌حلقه، اتفاق جدیدی در ژیمناستیک ایران محسوب می شود زیرا تا پیش از این ژیمناست های ایرانی فقط موفق به صعود به فینال دارحلقه شده بودند. خناری نژاد در دوره گذشته بازی های آسیایی نیز به فینال دارحلقه صعود کرده بود که با امتیازی پایین تر از اینچئون در همان رده هشتمی قرار گرفت.
ژیمناستیک هنری 42 مدال در بازی های آسیایی دارد که این رقم با احتساب شاخه های ترامپولین و ریتمیک به 54 مدال می رسد اما ایران همچنان نمی تواند در یکی از رشته های ورزشی پایه و مادر جایگاه قابل قبولی در قاره کهن داشته باشد.

ذکر این نکته ضروری است که عملکرد نه چندان خوب ژیمناستیک قطعا به ضعیفی عملکرد شنا نیست و با مقایسه نتایج این دو رشته با دوره قبل به چگونگی عملکرد دو رشته پی خواهید برد.

** شنا
به گزارش مشرق، شنا را باید از جمله رشته‌های ناکام کاروان ورزشی ایران در بازی‌های آسیایی لقب داد؛ رشته‌ای که مقایسه کارکرد آن با دو دوره اخیر بازی‌های آسیایی دوحه 2006 و گوانگژو 2010 نشان از ضعیف‌ترین نتایج این رشته در رویداد بازی‌های آسیایی دارد. البته مسئولان فدراسیون شنا و پررنگ نشان دادن شکستن رکورد ملی ایران در این مسابقات عکس این قضیه را نشان می دهد! 
ورزش های آبی (شنا، شیرجه، واترپلو و شنای هماهنگ) در بازی های آسیایی 159 مدال در مجموع و 53 مدال طلا داشتند. این رقم می تواند اهمیت این رشته ورزشی و لزوم سرمایه گذاری وتوجه به آن را روشن کند.این در حالی است که ایران فقط در رشته شنا نماینده داشت و در این رشته نیز مانند تمام دوره های قبلی، نمایندگان ایران فقط شرکت کننده بودند بدون اینکه امیدی به کسب مدال آنها وجود داشته باشد.

دلخوش شدن به شکستن رکوردهای ملی سال هاست مهمترین موفقیت فدراسیون شنا شده است بدون اینکه اهداف بزرگتری برای این ورزش پایه طراحی شود. سالهاست که تیم های شنای کشورمان به بازیهای آسیایی با هدف حمایتی اعزام می شوند، اما نتوانسته اند انتظارات را برآورده کنند. به نظر می رسد مسوولان ورزش باید چاره ای بیاندیشند تا این رشته در مدت زمان مشخص به جای خاص و تعریف شده ای برسد و گرنه ادامه این روند هیچ دستاوری برای ورزش ایران نخواهد داشت.

از سوی دیگر رشته واترپلو به عنوان یکی از رشته هایی که گاهی در مسابقات آسیایی و باشگاهی مدالی برای ایران کسب می کرد، مطرح بود اما این رشته نیز کنار گذاشته شد. اینکه چرا تیم واترپلو به این مسابقات اعزام نشد هم جای سوال است. اگر نهایت این تیم هم حذف شدن بود که بسیاری از رشته ها و ورزشکاران ما حتی موفق به انجام حرکت و کسب یک برد نشدند!

رشته شیرجه از رشته های پرمدال و جذاب ورزش های آبی است که این رشته نیز متاسفانه به جایگاهی که شایسته آن بود، نرسیده است و در سالهای گذشته برخی مواقع مربی خارجی برای تقویت این رشته به کشورمان سفر کرد، امابه سبب مقطعی بودن آن سیاست ها راه به جایی نبرد. البته برای رسیدن به موفقیت در این رشته ورزشی، فدراسیون شنا به تنهایی نمی تواند تاثیرگذار باشد و باید وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک نیز در این زمینه وارد عمل شوند تا شاید در آینده ایران نیز سهمی در 159 مدال ورزش های آبی بازی های آسیایی داشته باشد.

** شنای ایران در اینچئون غرق شد
به گزارش مشرق، شنای ایران بر خلاف هدف گذاری کادرفنی و مسئولان فدراسیون شنا در رسیدن به فینال بازی‌های آسیایی بدون حتی حضور در یک فینال آسیایی و نزدیک شدن به مدال‌های پرشمار رشته شنا با نتایجی دور از انتظار و بعضا تأسف بار (نوزدهمی و بیستمی) به کار خود در اینچئون پایان داد و مقامی بهتر از یازدهمی و چهاردهمی به دست نیاورد. نتایج به دست آمده، گویای این واقعیت است که شنا در اینچئون به ضعیف‌ترین نتایج دوران حضور خود در بازی‌های آسیایی دست یافته و بار دیگر بر این واقعیت تلخ صحه گذاشت که روند پرشتاب ناکامی‌های شنای ایران همچنان ادامه دارد و با این روند، دستیابی به مدال شنای بازی‌های آسیایی، رویایی دست نیافتنی می‌نماید.
تیم پنج نفره شنای ایران شامل‌ جمال چاووشی‌فر 24 ساله در کرال پشت، احمد رضا جلالی 22 ساله، مهدی انصاری 20 ساله، آرشام میرزایی 19 ساله و آریا نسیمی شاد 14 ساله در رشته قورباغه در لیست مسافران اینچئون قرار گرفتند.

بهترین رتبه این شناگران در مواد انفرادی، رتبه چهاردهمی چاووشی فر در 50 متر کرال پشت بود. البته تیم های 4 در 100 متر آزاد و 4 در 100 متر مختلط ایران در رده نهم بازی های آسیایی قرار گرفتند. شکسته شدن سه رکورد ملی در این دوره از بازی های آسیایی تنها نکته قابل توجه عملکرد شناگران ایران در اینچئون بود.

** مواد انفرادی

جمال چاووشی فر کاپیتان تیم ملی ایران، نخستین شناگر کشورمان بود که در بازی های آسیایی 2014 به آب زد. چاووشی فر در 50 متر کرال پشت با 26 ثانیه و 77 صدم ثانیه چهاردهم و در 100مترکرال پشت با 58 ثانیه و 23 صدم ثانیه در رده نوزدهم ایستاد و در هر دو ماده موفق شد رکورد ایران را که پیش از این هم در اختیار خودش بود جا به جا کند. چاووشی فر در بازی های آسیایی گوانگژو نیز در این دو ماده به میدان رفته بود که در رده های هجدهم و بیست و یکم قرار گرفت.

احمدرضا جلالی و آرشام میرزایی در دو ماده 50 متر و 100 متر آزاد به میدان رفتند. جلالی در 50 متر با 23 ثانیه و 74 صدم ثانیه هفدهم و در 100 متر با 52 ثانیه و 69 صدم ثانیه نوزدهم شد. میرزایی نیز در50متر با 23 ثانیه و 91 صدم ثانیه نوزدهم و در 100 متر با 53 ثانیه و 14 صدم ثانیه بیست و چهارم شد. در دوره گذشته بازی های آسیایی نیز ایران در این دو ماده دو نماینده داشت که محمد بیداریان دررده های هفدهم وهجدهم وپاشاوحدتی در رده های سیزدهم و بیست و هشتم قرار گرفته بودند.

آریا نسیمی شاد شناگر 14 ساله ایران که جوان ترین عضوکاروان ورزشی کشورمان در بازی های آسیایی 2014 بود، در سه ماده شنای قورباغه به میدان رفت. نسیمی شاد در 50 متر با 31 ثانیه و 6 صدم ثانیه نوزدهم، در 100 متر با یک دقیقه و 6 ثانیه و 2 صدم ثانیه بیست و چهارم و در 200 متر با 2 دقیقه و 20 ثانیه و 2 صدم ثانیه هفدهم شد. نسیمی شاد رکورد 200 متر قورباغه ایران را که پیش از این در اختیار محمد علیرضایی بود شکست. در بازی های آسیایی گوانگژو، ایران دو شناگر در ماده های قورباغه داشت. علیرضایی به فینال 50 متر و 100 صعود کرد و در نهایت در رده های چهارم و هشتم این دو ماده ایستاد. محمد علیرضایی در 50 متر قورباغه، شانس این را داشت که برای نخستین بار ایران را در تاریخ شنا صاحب مدال کند، ولی او در شرایطی که به عنوان نفر دوم راهی فینال شده بود، در رقابتی میلی‌متری تنها با چند صدم ثانیه دیر‌تر از حریف چینی به دیواره استخر رسید و به مقام چهارمی قناعت کرد و مدال برنز را از دست داد. سروش خاجگی نیز در هر سه ماده به آب زده و در رده های 24، 23 و 17 قرار گرفته بود.

مهدی انصاری پنجمین شناگر ایران در اینچئون بود. انصاری در شنای پروانه و در 50 متر با 25 ثانیه و 86 صدم ثانیه شانزدهم و در 100 متر با 57 ثانیه و 18 صدم ثانیه نوزدهم شد. وی در 200 متر قورباغه نیز با 2 دقیقه و 23 ثانیه و 12 صدم ثانیه نوزدهم شد اما در 50 متر به دلیل مصدومیت به میدان نرفت.

** مواد امدادی

تیم 4در100 متر آزاد ایران باترکیب مهدی انصاری، آرشام میرزایی، جمال چاووشی فر و احمدرضا جلالی با 3 دقیقه و 29 ثانیه و 65 صدم ثانیه در رده نهم ایستاد. درماده 4در100مختلط تیمی نیز، جمال چاووشی فر، آریا نسیمی شاد، احمدرضا جلالی و آرشام میرزایی به میدان رفتند و با 3 دقیقه و 52 ثانیه و 25 صدم ثانیه در رده نهم قرار گرفتند. البته قرار بود در این ماده هم مهدی انصاری به میدان برود اما مصدومیت وی باعث شد ترکیب تیم ایران نیز به هم بریزد و انتظاری که مسئولین فدراسیون شنا از عملکرد این تیم داشتند عملی نشود. در دوره گذشته بازی های آسیایی نیز تیم ایران در این دو ماده به میدان رفت و در هر دو ماده نیز زمان بهتری به دست آورد. ایران در بازی های آسیایی گوانگژو در 4 در 100متر آزاد نهم شده بود ودر 4 در 100 مختلط با قرار گرفتن در رده پنجم گروه فینالیست شد اما در فینال به دلیل خطا حذف شد.

به هر حال در اینچئون انتظار از کادر فنی این بود که این روند پس از چهار سال همچنان حفظ و تداوم یابد و اگر مدال نمی‌گیریم، دست‌کم به مدال نزدیک شویم، ولی حتی شناگران ما از رسیدن به فینال هم بازماندند!

اجاق سرمربی تیم ملی‌شنا در بازی‌های‌آسیایی‌گوانگژو درباره نتایج ایران می گوید: در گوانگژو تیم ملی شنا 5 رکورد ملی زد و 3 بار به فینال رفت و بدترین نتیجه شناگران ما رده سیزدهمی بود، اما متاسفانه در اینچئون نه تنها فینالیستی نداشتیم، بلکه شناگران ما با قرار گرفتن در رده‌های نوزده و بیستم و بیست و یکم شأن شنای‌ایران را پایین آوردند. اگر قرار بود تیم امدادی ما در بین 10 تیم، نهم شود در بازی‌های آسیایی شرکت نمی‌کردیم، بهتر بود!

** هزینه زمان و پول برای ارتقای رکورد ملی در آسیا!
بسیار روشن است، شکسته شدن رکورد ملی در جای خود حائز اهمیت و نشان دهنده پیشرفت شناگران است؛ ‌اما اولویت قرار گرفتن کاهش رکورد‌ها در میدان بازی‌های آسیایی ـ که مهم‌ترین رویداد قاره‌ای به شمار می‌رود ـ قطعا نمی‌تواند فضیلتی برای شنای کشور باشد، زیرا در میدان بازی‌های آسیایی با حریفان آسیایی رقابت داریم، نه حریفان داخلی!
به راستی کاهش رکوردهای ملی و شخصی در میدان بازی‌های آسیایی ـ که همه کشور‌ها به دنبال کسب مدال هستند ـ چه معنایی دارد و چه توفیقی به شمار می‌رود؟ مگر در بازی‌های آسیایی، شناگران ما با حریفان داخلی رقابت می‌کنند که به دنبال کاهش رکوردهای ملی هستیم؟ ‌کدام عقل سلیمی می‌پذیرد، در میدانی که تمام آسیا برای کسب خوشرنگ‌ترین مدال‌های شنا می‌جنگند، ما به دنبال کاهش رکوردهای شخصی باشیم؛ آن هم رکوردهایی که با سطح آسیا فاصله معناداری دارد؟! البته قصد ما زیر سوال بردن تلاش جمال چاووشی فر که 3 رکورد ملی را در این مسابقات جابجا کرد نیست و روی صحبت با مسئولان تصمیم گیرنده بوده و این که چرا جوانانی مثل چاووشی فر نباید برای مدال بجنگند و روی سکو بروند؟

به گزارش مشرق، بزرگترین معضل ورزش پایه شنا در ایران بحث واگذاری استخرها به بخش خصوصی است، یعنی در واقع با اجاره دادن استخرها امکان رشد این رشته مدال آور را در نطفه خفه می‌کنیم و بهانه آن را هم هزینه سنگین نگهداری از استخرها می دانیم. تا زمانی که استخرها در اختیار هیات‌های شنا قرار نگیرد نباید دنبال پیشرفت این رشته ورزشی بود و باید همین طور بشینیم و شاهد تقسیم مدال‌های پرشمار این رشته بین سایر رقبایمان باشیم.

به گزارش مشرق، نصرالله سجادی معاون ورزش قهرمانی و حرفه‌ای وزارت ورزش با ابراز رضایت از عملکرد شنای ایران در اینچئون گفت: از 2 ماه قبل برنامه ریزی برای رشته شنا را آغاز کرده ایم و استارت کار از سال آینده زده خواهد شد. سرمایه گذاری در این رشته ها نیاز به منابع بالا دارد. می خواهیم تلاش کنیم برنامه ریزی شده تر کار کنیم و تا آخر سال برنامه های خود را اعلام خواهیم کرد. بچه ها با توجه به امکانات و شرایط خود نتایج خوبی گرفتند و همین که موفق شدند رکوردهای ملی را بشکنند به اعتقاد من موفق بوده‌اند.

البته با همه این تفاسیر بازهم نباید از نگاه فدراسیون نیز به همین راحتی عبور کرد، نگاهی که به خوبی مشخص است همیشه اشاره به بضاعت کم داشته و حتی کمترین تحرکی هم از خود نشان نمی‌دهند تا تکانی به وضعیت موجود بدهند. آن‌هایی که در نقل قول‌هایشان فقط و فقط شکستن رکورد داخلی را برای خود و فدراسیون تحت امرشان به نوعی موفقیت می‌دانند!
حال باید دید با این ابراز رضایت مسئولان و عملکردی که پیش روی همه هست آینده این ورزش پرمدال و پایه ای با این طرز تفکر و این انتظارات به کجا خواهد رسید. آیا کماکان شکستن رکورد ملی هدف غایی مسئولان است یا با توجه به نقد دلسوزانه کارشناسان و البته تزریق بودجه کافی و استفاده از مربیان به روز دنیا می تواند ما را در این رشته به هدف نزدیک کند.