به گزارش مشرق، آرام است و بسیار کم‌حرف. به سوالات کوتاه جواب می‌دهد و می‌گوید همیشه همین طور است. خودش را درگیر حاشیه‌های فدراسیون نکرده، چرا که اعتقاد دارد اگر وارد حاشیه می‌شد هیچ وقت نمی‌توانست مدال طلا را کسب کند.
هیچ درخواستی از مسئولان ورزش ندارد، فقط از آنها می‌خواهد اگر قولی می‌دهند به آن پایبند باشند. دو فرزند دارد؛ یک دختر و یک پسر. پسرش فروردین به دنیا آمده، اما شاید در مجموع این چند ماه نتوانسته 10 بار بیشتر او را ببیند. دخترش هم همیشه دلتنگش است و هر وقت به مرخصی می‌رود از او می‌خواهد که بیشتر کنارش باشد.
اسماعیل عبادی در نخستین حضور تیم ملی کامپوند در بازی‌های آسیایی توانست مدال طلا را کسب کند. وی به سوالات مختلفی پاسخ داد که مشروح آن را در زیر می‌خوانید:
آخرین تیری که می‌زدی به چه چیزی فکر می‌کردی؟
به اینکه تیرم را بدون اشتباه بزنم؛ چون تا وقتی که تیر آخر را نزنیم نمی‌دانیم که مسابقه را برده‌ایم یا خیر. تا تیر آخر هیچ فکری نمی‌توان کرد. رشته ما به گونه‌ای است که فکر، نتیجه‌اش را روی تیر نشان می‌دهد به همین دلیل تصمیم گرفتم به هیچ چیزی فکر نکنم. وقتی هم که تیر به هدف خورد و مسابقه تمام شد خدا را شکر کردم.
به 150 سکه برای مدال طلا چطور؟ به آن هم فکر نمی‌کردی؟
قبل از مسابقه تمام تلاشم این بود که به جایزه فکر نکنم. اگر به این فکر می‌کردم نمی‌توانستم مدال بگیرم و روی امتیازم تاثیر می‌گذاشت.
درباره تمریناتت توضیح بده که چه مدت در اردو بودی؟
اردوهای ما از اواخر آبان سال 92 برای بازی‌های آسیایی آغاز شد. البته قبل از آن مسابقات قهرمانی آسیا و کشورهای اسلامی را داشتیم که اردوها به هم وصل بود. از فروردین 92 اردوی کشورهای اسلامی آغاز شد. مهرماه در این مسابقات شرکت کردیم و پس از آن بلافاصله اردوهای بعدی آغاز شد که هیچ تعطیلی نداشت. بعد از مسابقات قهرمانی آسیا یک ماه اردویمان تعطیل شد.
به چه دلیل؟
برای استراحت. البته با توجه به اینکه مربی کره‌ای به ایران آمده بود و می‌خواستند وی را معرفی کنند اردوی ما تعطیل شد. بعد از آن در مسابقات جایزه بزرگ تایلند شرکت کردیم که در اسفند برگزار شد. 10 روز برای تعطیلات عید استراحت داشتیم و از 5 فروردین دوباره برای بازی‌های آسیایی اردوها آغاز شد.
چه مدت از خانواده دور بودی؟
از وقتی که در اردو بودیم به خانه نمی‌رفتیم. از زمان آغاز اردوها در فروردین تا برگزاری بازی‌های آسیایی شاید من 10 روز هم در خانه نبودم.
متاهل هستید؟
بله.
فرزند هم دارید؟
یک دختر و یک پسر. پسرم فروردین به دنیا آمده که فکر می‌کنم در مجموع 10 بار او را ندیدم. دخترم هم 6 ساله است. وقتی که به مسابقات می‌رفتم به من می‌گفت دیگر نرو یا از من می‌خواست که یک روز بیشتر بمانم.
در مورد مربی کره ای باید بگوییم که تخصص وی ریکرو است نه کامپوند.
درست است تخصص او ریکرو است اما به عنوان سرمربی معرفی شد.
مشکلی ندارید؟
برنامه‌هایی که به ما می‌داد خوب بود. البته آقای کردی مربی کامپوند بود که کارهای فنی و تکنیکی را انجام می‌داد. سرمربی کره‌ای هم بیشتر برنامه‌های تاکتیکی و تکنیکی را انجام می‌داد.
برخی از ورزشکاران که صحبت می‌کردند می‌گفتند مربی کره‌ای فقط مناسب ورزشکاران ریکرو است.
من بخشی از صحبت‌ها را قبول دارم، اما این گونه نبود که او اصلا به ما کمک نکند. برنامه‌های تمرینی که به ما می‌داد با مربیان دیگر متفاوت بود. برای مسابقات چین تایپه که رفتیم زیر باران تیر می‌زدیم. با ما تمرینات زیر باران انجام می‌داد کاری که هیچ مربی نکرد. شرایط آب و هوایی را می‌دانست و براساس آن به ما تمرین می‌داد. می‌توان گفت تاثیر زیادی در گرفتن مدال ما هم داشت اما در حد کلی اطلاعاتش در مورد کامپوند کم بود.
از فدراسیون نخواستید که برای شما مربی متخصص در کامپوند جذب کند؟
کردی با ما کار می‌کرد که البته به خاطر مشکلاتی که داشت از فروردین نیامد اما بعد از او بکایی مربی کامپوند شد. نزدیک بازی‌های آسیایی تمرینات ریکرو و کامپوند از هم جدا شد.
می‌گفتند شما برای حضور در بازی‌های آسیایی ارتباط زیادی با روانشناس داشتید این موضوع چقدر در کسب مدال طلا موثر بود؟
در رشته ما ورزشکاران باید آمادگی ذهنی بالایی داشته باشند. دکتر معدن‌دار روانشناسی بود که با ما کار می‌کرد. من و یکی دو ورزشکار دیگر از همان ابتدا با او ارتباط گرفتیم اما خیلی از ورزشکاران دیگر نخواستند با او کار کنند که این موضوع به مربی برمیگردد. اگر مربی روانشناس را قبول کند ورزشکار هم به سراغ او می‌رود. روانشناس کمک زیادی به ما کرد و تمرینات تصویرسازی انجام می‌داد. متاسفانه وی در بازی‌های آسیایی همراه ما نبود و ما از طریق اینترنت با او صحبت می‌کردیم. او تمام نکاتی که ما لازم داشتیم را می‌گفت.
از شرایط مسابقه بگویید. حریفان چطور بودند؟
با توجه به اینکه این مسابقات هر 4 سال یکبار انجام می‌شود همه با تمام قوا شرکت کردند. در رشته ما المپیک و بازی‌های آسیایی جزو مسابقات حساسی است. در تقسیم‌بندی سایت فدراسیون جهانی بازی‌های آسیایی هم‌تراز المپیک است که حتی از قهرمانی جهان و قهرمانی آسیا سطح بالاتری دارد. به همین دلیل همه کشورها با قدرت می‌آیند که نتیجه بهتری بگیرند. ما در مسابقات جایزه بزرگ به عنوان یک رقابت تدارکاتی شرکت کردیم. نمی‌شد هیچ تیمی را دست کم گرفت. هند و کره جنوبی جزو تیم‌های پرقدرت هستند که آمده بودند مدال بگیرند.
می‌توانیم بگوییم با توجه به اینکه کامپوند رشته المپیکی نیست، کشورهای آسیایی هم سرمایهگذاری زیادی روی آن نمی‌کنند؟
نه اینطور نیست. از وقتی زمزمه‌های ورود کامپوند به المپیک مطرح شد هند و کره جنوبی سرمایهگذاری زیادی کردند. کره حرف اول را در ریکرو می‌زند. بعد از آن تصمیم گرفت جایگاه آمریکا را در کامپوند بگیرد. قرار است از سال 2020 کامپوند جزو رشته‌های المپیکی شود. احتمال دارد این رشته در المپیک 2016 نیز حضور داشته باشد.
شرایطتان در تیمی چطور بود؟
در مقدماتی دوم شدیم. می‌توانستیم همین نتیجه را در حذفی بگیریم اما بدشانسی آوردیم.
شرایط هم‌تیمی‌هایتان چطور بود؟
هر 3 ورزشکار در تمرینات امتیازات تقریبا نزدیک به یکدیگر داشتیم اما در مسابقه شرایط فرق می‌کند. برخی‌ها به دلیل استرس امتیازشان کمتر می‌شود. می‌توانستیم هند را شکست دهیم و به فینال برسیم، اما گاهی اوقات بدشانسی است که نمی گذارد به مدال برسیم.
فکر می‌کنی عدم کسب مدال طلا و نقره به عدم آمادگی ذهنی برمیگردد.
در تیم کامپوند مردان من، قیدی و کاظم‌پور هر سه از روانشناس استفاده می‌کردیم، اما نفر چهارم سابقه زیادی نداشت و ارتباط زیادی با روانشناس نگرفت. یادم نمی‌آید تا حالا به هند باخته باشیم. هند سرمایهگذاری زیادی کرده و حریف هندی که من در فینال با او رقابت کردم مدال نقره جهان را دارد اما با این حال تا به حال به هند نباخته بودیم. شاید اگر دوباره با آنها مسابقه دهیم بتوانیم شکست‌شان دهیم.
وقتی دیدی هند سرمایهگذاری زیادی کرده در فینال برای رقابت با حریف از این کشور استرس نداشتی؟
خیر، از همان اول برای طلا رفته بودم و می‌دانستم که طلا می‌گیرم. دور مقدماتی امتیاز خوبی گرفتم و رکورد آسیا را هم شکستم. با اینکه قبل از بازی‌های آسیایی رقیب هندی‌ام رکورددار بود اما مطمئن بودم می‌توانم او را شکست دهم.
فکر می‌کنی به همان اندازه‌ای که در انفرادی موفق بودی در تیمی هم به این صورت عمل کردی؟
در مسابقه تیمی در رقابتی که با هند داشتیم از خودم راضی نبودم. می‌توانستم بهتر باشم. البته در حالت کلی هر سه ورزشکار رقابت خوبی نداشتیم، در انفرادی بیشتر از خودم راضی بودم.
این ترس به شما منتقل نشد که با عدم موفقیت مقابل هند در تیمی در انفرادی هم نتیجه نگیری؟
ما حریف هند می‌شدیم اما هرکاری کردیم آن روز مقابل هند بدشانسی آوردیم.
غیر از تیراندازی شغل دیگری هم داری؟
من موسسه کاریابی دارم اما دو سال است که به آن سر نزدم، برادرم آن را اداره می‌کند. تیراندازی درآمد ندارد هرچه در می‌آوریم خرج خودش می‌کنیم.
برای تهیه تجهیزات مثل کمان فدراسیون کمکی می‌کند یا خودتان آن را تهیه می‌کنید؟
کمان را خودمان تهیه می‌کنیم اما موارد مصرفی مانند تیرها را فدراسیون تامین می‌کند. دو ماه قبل از بازی‌های آسیایی کمانم را عوض کردم و یک کمان جدید خریدم.
هزینه کمان چقدر است؟
من آن را 7 میلیون تومان خریدم.
هزینه زیادی است. مشکلی ندارید؟
کماندار اگر می‌خواهد موفق شود باید خودش این امکانات را تهیه کند.
در ایران به این صورت است یا در کشورهای دیگر هم تهیه امکانات برعهده ورزشکار است؟
ورزشکاران اروپایی خودشان تجهیزات را تهیه می‌کنند اما فدراسیون کره و هند این امکانات را در اختیار ورزشکار قرار می‌دهند. من قبول ندارم فدراسیون باید کمان بدهد شاید این کمان، مناسب من نباشد.
اگر فدراسیون پولی را در اختیار ورزشکار بگذارد تا آنها خودشان کمان تهیه کنند بهتر نیست؟
من این را قبول ندارم. کسی که در سطح ملی کار می‌کند باید هزینه کند.
خیلی‌ها در ورزش وارد می‌شوند تا پول به جیبشان برود نه اینکه هزینه کنند.
هرکس عقیده خاص خودش را دارد من اگر حتی خودم در فدراسیون بودم این کار را نمی‌کردم که تجهیزات در اختیار ورزشکار بگذارم.
خیلی از ورزشکاران به جز رشته‌ای که کار می‌کنند درآمدی ندارند.
بله درست است. کاظم‌پور یکی از ورزشکارانی است که شغلی ندارد اما کمانش را خودش تهیه می‌کند. فکر می‌کنم فقط من شاغل هستم. هیچ کدام از ورزشکاران شاغل نیستند.
چه زمانی رشته تیراندازی با کمان را شروع کردی؟
سال 86 تبلیغات هیات تیراندازی با کمان را در آبیک دیدم به هیات مراجعه کردم. تمرینات را شروع کردم. دو سه هفته بعد کمان خریدم که البته این کمان به صورت حرفه‌ای بود. دو سال به صورت تفریحی تیر زدم و در هیچ مسابقه‌ای شرکت نکردم. اواخر سال 88 در دو مسابقه شرکت کردم. سال 89 وارد لیگ شدم. همان سال با تیم قزوین نایب‌قهرمان شدیم و من به عنوان دومین تیرانداز برتر لیگ انتخاب شدم. اواخر سال 89 برای تیم ملی داخل سالن انتخاب شدم. ابتدای سال 91 در انتخابی مسابقات خارج از سالن اول شدم و وارد این تیم شدم. متاسفانه فدراسیون ایران در داخل سالن سرمایهگذاری نمی‌کند و در هیچ مسابقه‌ای هم شرکت نکرده است. آن زمان که عضو تیم ملی بودم فقط عضو بودم. هیچ مسابقه‌ای اعزام نشدم. سال 90 هم که تیم 90 تشکیل شد اواخر سال منحل شد.
مشکل چیست که فدراسیون در مسابقات داخل سالن شرکت نمی‌کند؟
ما در آسیا می‌توانیم مقام‌های خوبی بیاوریم یکی از ورزشکاران ما که خودش به این مسابقات رفته بود در رقابت جهانی سوم شد. چون این رشته نه المپیکی است و نه در بازی‌های آسیایی حضور دارد برنامه فدراسیون هم به این صورت است که تیمی ندارد.
قبل از تیراندازی با کمان رشته دیگری کار نمی‌کردی؟
به صورت مبتدی دو و میدانی و بدنسازی کار می‌کردم.
برنامه‌ات برای آینده چیست؟
هنوز به صورت قطعی اعلام نشده که رشته ما در المپیک 2020 حضور داشته باشد یا نه. فعلا برنامه‌های فدراسیون برای ریکرو است که بتوانند سهمیه المپیک بگیرند.
در این مدت فدراسیون شما حاشیه‌های زیادی داشت. بحث تعلیق و اتفاقاتی که افتاد چقدر در روند تمرینات شما موثر بود؟
من سعی کردم وارد این حاشیه‌ها نشوم چون بحث روانی در رشته ما تاثیرگذار است. روانشناس به من در این مورد خیلی کمک کرد.
خیلی از دوستانتان به المپیک رفتند اما حالا هیچ خبری از آنها نیست. نمی‌ترسی روزی بعد از طلای بازی‌های آسیایی هیچ خبری از شما نباشد؟
در این صورت فکر می‌کنم بتوانم به کارهای شخصی‌ام برسم.
ورزشکارانی مانند وزیری و خیلی از دوستان دیگرتان مدال‌های زیادی داشتند اما حالا کنار رفتند.
هرچه خدا بخواهد شاید در این صورت کارهایم را انجام دهم.
تا کی به این رشته ادامه می‌دهی؟
در رشته ما خوشبختانه سن مطرح نیست. من تا جایی که بتوانم ادامه می‌دهم. شاید در آینده در سطح ملی نباشم اما در مسابقات لیگ شرکت می‌کنم. البته شاید به خاطر مسائل کاری مدتی دور بشوم اما اگر رشته ما وارد المپیک شود برایش برنامه دارم. در صورتی که عضو تیم ملی هم باشم در بازی‌های آسیایی آینده شرکت می‌کنم.
حمزه نکویی یکی از ورزشکارانی است که دوپینگش مثبت اعلام شد نظرت در این باره چیست؟
او یکی از بهترین تیراندازان کشور است. اینکه دوپینگ او مثبت اعلام شده حتی اگر خودش هم این را بگوید باز هم من باور نمی‌کنم.
چرا؟
چون او ورزشکاری نیست که بخواهد دوپینگ کند. نمی‌دانم چه اتفاقی افتاد که دوپینگش مثبت اعلام شد.
معمولا کسانی که دوپینگ می‌کنند برای افزایش قدرت‌بدنی است اما رشته شما تمرکزی است.
برخی از داروها در رشته ما دوپینگ است اما در رشته‌های دیگر نه. دارویی مثل پراپرانول در رشته ما دوپینگ محسوب می‌شود، قدرت‌بدنی را هم افزایش نمی‌دهد.
شما زمان کریم صفایی هم بودید؟
عضو تیم ملی داخل سالن بودم.
همیشه جدالی بین فدراسیون قبلی و کنونی وجود دارد. برخی ورزشکاران هم به آن دامن می‌زنند. شما در این مدت جریانات را پیگیری می‌کردید؟
من زیاد وارد این قضایا نشدم و دوست ندارم کلا وارد آن شوم. اگر به آن ورود می‌کردم الان به اینجا نمی‌رسیدم.
می توانیم بگوییم ورزشکارانی که حذف شدند یکی از دلایلش ورود به همین حاشیه‌ها بود؟
آنها دلایل خاص خودشان را دارند. تمام تلاشم این بود دور از حاشیه کار کنم.
برنامه‌ای برای ادامه کار به صورت مربی ندارید؟
کلاس‌های مربی‌گری شرکت کردم اما برنامه‌ای ندارم.
تصمیمی نداری تا باشگاه تاسیس کنی؟
در شهرستان باشگاه‌ها فعال نیستند چراکه هزینه زیادی دارد و تامین مکان مشکل است. افرادی که در شهرستان ساکنند از نظر مالی مانند تهران نیستند. در تهران هم باشگاه زیاد است و درآمد خوبی دارد.
اگر عملکرد تیراندازی را بخواهیم با دوره قبلی مقایسه کنیم چه نظری داری؟
در دوره قبلی ایران در ریکرو شرکت کرد و مدالی هم کسب نکرد. در مجموع برای ریکرو و کامپوند 24 مدال توزیع می‌شود. با توجه به مقررات، هر کشوری که عملکرد خوبی داشته باشد فقط می‌تواند 6 مدال کسب کند. در قسمت بانوان با توجه به اینکه دو ورزشکار ما مقابل هم قرار گرفتند عملا یک مدالمان حذف شد. از 5 مدال باقیمانده یک طلا و یک برنز گرفتیم که فکر می‌کنم عملکرد خوبی است.
در مورد وزارت ورزش صحبت کنید. تفاوتی بین وزارت گودرزی و عباسی می‌بینی؟ برخی‌ها اعتقاد دارند در بازی‌های قبلی پول زیادی به ورزش تزریق شد.
در دوره قبلی ما تعلیق بودیم و در هیچ مسابقه‌ای شرکت نکردیم اما در دوره جدید بعد از رفع تعلیق در مسابقات مختلفی شرکت کردیم. برای بازی‌های آسیایی هم در دو مسابقه تدارکاتی شرکت کردیم. ما به خاطر تعلیق خیلی از هند عقب افتادیم.
در خواستی از وزارت ورزش نداری؟
تا حالا به هیچ مسئولی نگفتم که برایم کاری کند. یکی از خبرنگاران از من پرسید در دانشگاه آزاد که درس می‌خوانی توانسته‌ای تسهیلات بگیری. اخلاق من به این صورت است که هیچ وقت چنین کاری نمی‌کنم. امیدوارم که مسئولان هیچ قولی ندهند یا اگر قولی می‌دهند به آن عمل کنند.
تا به حال شده قولی بدهند و عمل نکنند؟
امیدوارم از این به بعد نباشد.
دانشجو هستی، مشکلی برای حضور در کلاس‌هایت نداری؟
تا به حال یک جلسه سر کلاس رفتم.
اساتید هوایتان را دارند؟
باید ببینیم اواخر ترم چه اتفاقی می‌افتد.
در مراسم تجلیل از مدال‌آوران پاداشی گرفتی؟
دو سکه برای مدال برنز اما برای بازی‌های کشورهای اسلامی هیچ پاداشی به ما ندادند.
فدراسیون برای مدال بازی‌های آسیایی قولی به شما داد؟
قول‌هایی داده‌اند حالا ببینیم عملی می‌شود یا خیر.
رشته شما رشته غریبی است.
درست است چون هم هزینه‌بر است و هم در هر جایی نمی‌توان آن را انجام داد.
رسانه‌ها هوایتان را داشته‌اند؟
از وقتی برگشتم تماس‌های زیادی داشتم امیدوارم که به همین صورت باقی بماند. البته قبل از آن رشته ما زیاد تحت پوشش رسانه‌ها نبود.
فوتبالی هستی؟
فقط بازی‌های ملی را نگاه می‌کنم.
دوست نداشتی فوتبالیست شوی؟
خیر.
آنها درآمد زیادی دارند و قراردادهای خوبی می‌بندند؟
همه آنها که به این صورت نیستند.
بله ولی بازیکنان معمولی در حال حاضر قرارداد 400- 500 میلیونی امضا می‌کنند.
خوب است، قرارداد ما 4-5 میلیون تومان است.(باخنده)
حرف خاصی باقی مانده؟
ممنون از شما بابت این دعوت. امیدوارم موفقیت های ورزش تداوم داشته باشد.
هیچ درخواستی از مسئولان ورزش ندارد، فقط از آنها می‌خواهد اگر قولی می‌دهند به آن پایبند باشند. دو فرزند دارد؛ یک دختر و یک پسر. پسرش فروردین به دنیا آمده، اما شاید در مجموع این چند ماه نتوانسته 10 بار بیشتر او را ببیند. دخترش هم همیشه دلتنگش است و هر وقت به مرخصی می‌رود از او می‌خواهد که بیشتر کنارش باشد.
اسماعیل عبادی در نخستین حضور تیم ملی کامپوند در بازی‌های آسیایی توانست مدال طلا را کسب کند. وی به سوالات مختلفی پاسخ داد که مشروح آن را در زیر می‌خوانید:
آخرین تیری که می‌زدی به چه چیزی فکر می‌کردی؟
به اینکه تیرم را بدون اشتباه بزنم؛ چون تا وقتی که تیر آخر را نزنیم نمی‌دانیم که مسابقه را برده‌ایم یا خیر. تا تیر آخر هیچ فکری نمی‌توان کرد. رشته ما به گونه‌ای است که فکر، نتیجه‌اش را روی تیر نشان می‌دهد به همین دلیل تصمیم گرفتم به هیچ چیزی فکر نکنم. وقتی هم که تیر به هدف خورد و مسابقه تمام شد خدا را شکر کردم.
به 150 سکه برای مدال طلا چطور؟ به آن هم فکر نمی‌کردی؟
قبل از مسابقه تمام تلاشم این بود که به جایزه فکر نکنم. اگر به این فکر می‌کردم نمی‌توانستم مدال بگیرم و روی امتیازم تاثیر می‌گذاشت.
درباره تمریناتت توضیح بده که چه مدت در اردو بودی؟
اردوهای ما از اواخر آبان سال 92 برای بازی‌های آسیایی آغاز شد. البته قبل از آن مسابقات قهرمانی آسیا و کشورهای اسلامی را داشتیم که اردوها به هم وصل بود. از فروردین 92 اردوی کشورهای اسلامی آغاز شد. مهرماه در این مسابقات شرکت کردیم و پس از آن بلافاصله اردوهای بعدی آغاز شد که هیچ تعطیلی نداشت. بعد از مسابقات قهرمانی آسیا یک ماه اردویمان تعطیل شد.
به چه دلیل؟
برای استراحت. البته با توجه به اینکه مربی کره‌ای به ایران آمده بود و می‌خواستند وی را معرفی کنند اردوی ما تعطیل شد. بعد از آن در مسابقات جایزه بزرگ تایلند شرکت کردیم که در اسفند برگزار شد. 10 روز برای تعطیلات عید استراحت داشتیم و از 5 فروردین دوباره برای بازی‌های آسیایی اردوها آغاز شد.
چه مدت از خانواده دور بودی؟
از وقتی که در اردو بودیم به خانه نمی‌رفتیم. از زمان آغاز اردوها در فروردین تا برگزاری بازی‌های آسیایی شاید من 10 روز هم در خانه نبودم.
متاهل هستید؟
بله.
فرزند هم دارید؟
یک دختر و یک پسر. پسرم فروردین به دنیا آمده که فکر می‌کنم در مجموع 10 بار او را ندیدم. دخترم هم 6 ساله است. وقتی که به مسابقات می‌رفتم به من می‌گفت دیگر نرو یا از من می‌خواست که یک روز بیشتر بمانم.
در مورد مربی کره ای باید بگوییم که تخصص وی ریکرو است نه کامپوند.
درست است تخصص او ریکرو است اما به عنوان سرمربی معرفی شد.
مشکلی ندارید؟
برنامه‌هایی که به ما می‌داد خوب بود. البته آقای کردی مربی کامپوند بود که کارهای فنی و تکنیکی را انجام می‌داد. سرمربی کره‌ای هم بیشتر برنامه‌های تاکتیکی و تکنیکی را انجام می‌داد.
برخی از ورزشکاران که صحبت می‌کردند می‌گفتند مربی کره‌ای فقط مناسب ورزشکاران ریکرو است.
من بخشی از صحبت‌ها را قبول دارم، اما این گونه نبود که او اصلا به ما کمک نکند. برنامه‌های تمرینی که به ما می‌داد با مربیان دیگر متفاوت بود. برای مسابقات چین تایپه که رفتیم زیر باران تیر می‌زدیم. با ما تمرینات زیر باران انجام می‌داد کاری که هیچ مربی نکرد. شرایط آب و هوایی را می‌دانست و براساس آن به ما تمرین می‌داد. می‌توان گفت تاثیر زیادی در گرفتن مدال ما هم داشت اما در حد کلی اطلاعاتش در مورد کامپوند کم بود.
از فدراسیون نخواستید که برای شما مربی متخصص در کامپوند جذب کند؟
کردی با ما کار می‌کرد که البته به خاطر مشکلاتی که داشت از فروردین نیامد اما بعد از او بکایی مربی کامپوند شد. نزدیک بازی‌های آسیایی تمرینات ریکرو و کامپوند از هم جدا شد.
می‌گفتند شما برای حضور در بازی‌های آسیایی ارتباط زیادی با روانشناس داشتید این موضوع چقدر در کسب مدال طلا موثر بود؟
در رشته ما ورزشکاران باید آمادگی ذهنی بالایی داشته باشند. دکتر معدن‌دار روانشناسی بود که با ما کار می‌کرد. من و یکی دو ورزشکار دیگر از همان ابتدا با او ارتباط گرفتیم اما خیلی از ورزشکاران دیگر نخواستند با او کار کنند که این موضوع به مربی برمیگردد. اگر مربی روانشناس را قبول کند ورزشکار هم به سراغ او می‌رود. روانشناس کمک زیادی به ما کرد و تمرینات تصویرسازی انجام می‌داد. متاسفانه وی در بازی‌های آسیایی همراه ما نبود و ما از طریق اینترنت با او صحبت می‌کردیم. او تمام نکاتی که ما لازم داشتیم را می‌گفت.
از شرایط مسابقه بگویید. حریفان چطور بودند؟
با توجه به اینکه این مسابقات هر 4 سال یکبار انجام می‌شود همه با تمام قوا شرکت کردند. در رشته ما المپیک و بازی‌های آسیایی جزو مسابقات حساسی است. در تقسیم‌بندی سایت فدراسیون جهانی بازی‌های آسیایی هم‌تراز المپیک است که حتی از قهرمانی جهان و قهرمانی آسیا سطح بالاتری دارد. به همین دلیل همه کشورها با قدرت می‌آیند که نتیجه بهتری بگیرند. ما در مسابقات جایزه بزرگ به عنوان یک رقابت تدارکاتی شرکت کردیم. نمی‌شد هیچ تیمی را دست کم گرفت. هند و کره جنوبی جزو تیم‌های پرقدرت هستند که آمده بودند مدال بگیرند.
می‌توانیم بگوییم با توجه به اینکه کامپوند رشته المپیکی نیست، کشورهای آسیایی هم سرمایهگذاری زیادی روی آن نمی‌کنند؟
نه اینطور نیست. از وقتی زمزمه‌های ورود کامپوند به المپیک مطرح شد هند و کره جنوبی سرمایهگذاری زیادی کردند. کره حرف اول را در ریکرو می‌زند. بعد از آن تصمیم گرفت جایگاه آمریکا را در کامپوند بگیرد. قرار است از سال 2020 کامپوند جزو رشته‌های المپیکی شود. احتمال دارد این رشته در المپیک 2016 نیز حضور داشته باشد.
شرایطتان در تیمی چطور بود؟
در مقدماتی دوم شدیم. می‌توانستیم همین نتیجه را در حذفی بگیریم اما بدشانسی آوردیم.
شرایط هم‌تیمی‌هایتان چطور بود؟
هر 3 ورزشکار در تمرینات امتیازات تقریبا نزدیک به یکدیگر داشتیم اما در مسابقه شرایط فرق می‌کند. برخی‌ها به دلیل استرس امتیازشان کمتر می‌شود. می‌توانستیم هند را شکست دهیم و به فینال برسیم، اما گاهی اوقات بدشانسی است که نمی گذارد به مدال برسیم.
فکر می‌کنی عدم کسب مدال طلا و نقره به عدم آمادگی ذهنی برمیگردد.
در تیم کامپوند مردان من، قیدی و کاظم‌پور هر سه از روانشناس استفاده می‌کردیم، اما نفر چهارم سابقه زیادی نداشت و ارتباط زیادی با روانشناس نگرفت. یادم نمی‌آید تا حالا به هند باخته باشیم. هند سرمایهگذاری زیادی کرده و حریف هندی که من در فینال با او رقابت کردم مدال نقره جهان را دارد اما با این حال تا به حال به هند نباخته بودیم. شاید اگر دوباره با آنها مسابقه دهیم بتوانیم شکست‌شان دهیم.
وقتی دیدی هند سرمایهگذاری زیادی کرده در فینال برای رقابت با حریف از این کشور استرس نداشتی؟
خیر، از همان اول برای طلا رفته بودم و می‌دانستم که طلا می‌گیرم. دور مقدماتی امتیاز خوبی گرفتم و رکورد آسیا را هم شکستم. با اینکه قبل از بازی‌های آسیایی رقیب هندی‌ام رکورددار بود اما مطمئن بودم می‌توانم او را شکست دهم.
فکر می‌کنی به همان اندازه‌ای که در انفرادی موفق بودی در تیمی هم به این صورت عمل کردی؟
در مسابقه تیمی در رقابتی که با هند داشتیم از خودم راضی نبودم. می‌توانستم بهتر باشم. البته در حالت کلی هر سه ورزشکار رقابت خوبی نداشتیم، در انفرادی بیشتر از خودم راضی بودم.
این ترس به شما منتقل نشد که با عدم موفقیت مقابل هند در تیمی در انفرادی هم نتیجه نگیری؟
ما حریف هند می‌شدیم اما هرکاری کردیم آن روز مقابل هند بدشانسی آوردیم.
غیر از تیراندازی شغل دیگری هم داری؟
من موسسه کاریابی دارم اما دو سال است که به آن سر نزدم، برادرم آن را اداره می‌کند. تیراندازی درآمد ندارد هرچه در می‌آوریم خرج خودش می‌کنیم.
برای تهیه تجهیزات مثل کمان فدراسیون کمکی می‌کند یا خودتان آن را تهیه می‌کنید؟
کمان را خودمان تهیه می‌کنیم اما موارد مصرفی مانند تیرها را فدراسیون تامین می‌کند. دو ماه قبل از بازی‌های آسیایی کمانم را عوض کردم و یک کمان جدید خریدم.
هزینه کمان چقدر است؟
من آن را 7 میلیون تومان خریدم.
هزینه زیادی است. مشکلی ندارید؟
کماندار اگر می‌خواهد موفق شود باید خودش این امکانات را تهیه کند.
در ایران به این صورت است یا در کشورهای دیگر هم تهیه امکانات برعهده ورزشکار است؟
ورزشکاران اروپایی خودشان تجهیزات را تهیه می‌کنند اما فدراسیون کره و هند این امکانات را در اختیار ورزشکار قرار می‌دهند. من قبول ندارم فدراسیون باید کمان بدهد شاید این کمان، مناسب من نباشد.
اگر فدراسیون پولی را در اختیار ورزشکار بگذارد تا آنها خودشان کمان تهیه کنند بهتر نیست؟
من این را قبول ندارم. کسی که در سطح ملی کار می‌کند باید هزینه کند.
خیلی‌ها در ورزش وارد می‌شوند تا پول به جیبشان برود نه اینکه هزینه کنند.
هرکس عقیده خاص خودش را دارد من اگر حتی خودم در فدراسیون بودم این کار را نمی‌کردم که تجهیزات در اختیار ورزشکار بگذارم.
خیلی از ورزشکاران به جز رشته‌ای که کار می‌کنند درآمدی ندارند.
بله درست است. کاظم‌پور یکی از ورزشکارانی است که شغلی ندارد اما کمانش را خودش تهیه می‌کند. فکر می‌کنم فقط من شاغل هستم. هیچ کدام از ورزشکاران شاغل نیستند.
چه زمانی رشته تیراندازی با کمان را شروع کردی؟
سال 86 تبلیغات هیات تیراندازی با کمان را در آبیک دیدم به هیات مراجعه کردم. تمرینات را شروع کردم. دو سه هفته بعد کمان خریدم که البته این کمان به صورت حرفه‌ای بود. دو سال به صورت تفریحی تیر زدم و در هیچ مسابقه‌ای شرکت نکردم. اواخر سال 88 در دو مسابقه شرکت کردم. سال 89 وارد لیگ شدم. همان سال با تیم قزوین نایب‌قهرمان شدیم و من به عنوان دومین تیرانداز برتر لیگ انتخاب شدم. اواخر سال 89 برای تیم ملی داخل سالن انتخاب شدم. ابتدای سال 91 در انتخابی مسابقات خارج از سالن اول شدم و وارد این تیم شدم. متاسفانه فدراسیون ایران در داخل سالن سرمایهگذاری نمی‌کند و در هیچ مسابقه‌ای هم شرکت نکرده است. آن زمان که عضو تیم ملی بودم فقط عضو بودم. هیچ مسابقه‌ای اعزام نشدم. سال 90 هم که تیم 90 تشکیل شد اواخر سال منحل شد.
مشکل چیست که فدراسیون در مسابقات داخل سالن شرکت نمی‌کند؟
ما در آسیا می‌توانیم مقام‌های خوبی بیاوریم یکی از ورزشکاران ما که خودش به این مسابقات رفته بود در رقابت جهانی سوم شد. چون این رشته نه المپیکی است و نه در بازی‌های آسیایی حضور دارد برنامه فدراسیون هم به این صورت است که تیمی ندارد.
قبل از تیراندازی با کمان رشته دیگری کار نمی‌کردی؟
به صورت مبتدی دو و میدانی و بدنسازی کار می‌کردم.
برنامه‌ات برای آینده چیست؟
هنوز به صورت قطعی اعلام نشده که رشته ما در المپیک 2020 حضور داشته باشد یا نه. فعلا برنامه‌های فدراسیون برای ریکرو است که بتوانند سهمیه المپیک بگیرند.
در این مدت فدراسیون شما حاشیه‌های زیادی داشت. بحث تعلیق و اتفاقاتی که افتاد چقدر در روند تمرینات شما موثر بود؟
من سعی کردم وارد این حاشیه‌ها نشوم چون بحث روانی در رشته ما تاثیرگذار است. روانشناس به من در این مورد خیلی کمک کرد.
خیلی از دوستانتان به المپیک رفتند اما حالا هیچ خبری از آنها نیست. نمی‌ترسی روزی بعد از طلای بازی‌های آسیایی هیچ خبری از شما نباشد؟
در این صورت فکر می‌کنم بتوانم به کارهای شخصی‌ام برسم.
ورزشکارانی مانند وزیری و خیلی از دوستان دیگرتان مدال‌های زیادی داشتند اما حالا کنار رفتند.
هرچه خدا بخواهد شاید در این صورت کارهایم را انجام دهم.
تا کی به این رشته ادامه می‌دهی؟
در رشته ما خوشبختانه سن مطرح نیست. من تا جایی که بتوانم ادامه می‌دهم. شاید در آینده در سطح ملی نباشم اما در مسابقات لیگ شرکت می‌کنم. البته شاید به خاطر مسائل کاری مدتی دور بشوم اما اگر رشته ما وارد المپیک شود برایش برنامه دارم. در صورتی که عضو تیم ملی هم باشم در بازی‌های آسیایی آینده شرکت می‌کنم.
حمزه نکویی یکی از ورزشکارانی است که دوپینگش مثبت اعلام شد نظرت در این باره چیست؟
او یکی از بهترین تیراندازان کشور است. اینکه دوپینگ او مثبت اعلام شده حتی اگر خودش هم این را بگوید باز هم من باور نمی‌کنم.
چرا؟
چون او ورزشکاری نیست که بخواهد دوپینگ کند. نمی‌دانم چه اتفاقی افتاد که دوپینگش مثبت اعلام شد.
معمولا کسانی که دوپینگ می‌کنند برای افزایش قدرت‌بدنی است اما رشته شما تمرکزی است.
برخی از داروها در رشته ما دوپینگ است اما در رشته‌های دیگر نه. دارویی مثل پراپرانول در رشته ما دوپینگ محسوب می‌شود، قدرت‌بدنی را هم افزایش نمی‌دهد.
شما زمان کریم صفایی هم بودید؟
عضو تیم ملی داخل سالن بودم.
همیشه جدالی بین فدراسیون قبلی و کنونی وجود دارد. برخی ورزشکاران هم به آن دامن می‌زنند. شما در این مدت جریانات را پیگیری می‌کردید؟
من زیاد وارد این قضایا نشدم و دوست ندارم کلا وارد آن شوم. اگر به آن ورود می‌کردم الان به اینجا نمی‌رسیدم.
می توانیم بگوییم ورزشکارانی که حذف شدند یکی از دلایلش ورود به همین حاشیه‌ها بود؟
آنها دلایل خاص خودشان را دارند. تمام تلاشم این بود دور از حاشیه کار کنم.
برنامه‌ای برای ادامه کار به صورت مربی ندارید؟
کلاس‌های مربی‌گری شرکت کردم اما برنامه‌ای ندارم.
تصمیمی نداری تا باشگاه تاسیس کنی؟
در شهرستان باشگاه‌ها فعال نیستند چراکه هزینه زیادی دارد و تامین مکان مشکل است. افرادی که در شهرستان ساکنند از نظر مالی مانند تهران نیستند. در تهران هم باشگاه زیاد است و درآمد خوبی دارد.
اگر عملکرد تیراندازی را بخواهیم با دوره قبلی مقایسه کنیم چه نظری داری؟
در دوره قبلی ایران در ریکرو شرکت کرد و مدالی هم کسب نکرد. در مجموع برای ریکرو و کامپوند 24 مدال توزیع می‌شود. با توجه به مقررات، هر کشوری که عملکرد خوبی داشته باشد فقط می‌تواند 6 مدال کسب کند. در قسمت بانوان با توجه به اینکه دو ورزشکار ما مقابل هم قرار گرفتند عملا یک مدالمان حذف شد. از 5 مدال باقیمانده یک طلا و یک برنز گرفتیم که فکر می‌کنم عملکرد خوبی است.
در مورد وزارت ورزش صحبت کنید. تفاوتی بین وزارت گودرزی و عباسی می‌بینی؟ برخی‌ها اعتقاد دارند در بازی‌های قبلی پول زیادی به ورزش تزریق شد.
در دوره قبلی ما تعلیق بودیم و در هیچ مسابقه‌ای شرکت نکردیم اما در دوره جدید بعد از رفع تعلیق در مسابقات مختلفی شرکت کردیم. برای بازی‌های آسیایی هم در دو مسابقه تدارکاتی شرکت کردیم. ما به خاطر تعلیق خیلی از هند عقب افتادیم.
در خواستی از وزارت ورزش نداری؟
تا حالا به هیچ مسئولی نگفتم که برایم کاری کند. یکی از خبرنگاران از من پرسید در دانشگاه آزاد که درس می‌خوانی توانسته‌ای تسهیلات بگیری. اخلاق من به این صورت است که هیچ وقت چنین کاری نمی‌کنم. امیدوارم که مسئولان هیچ قولی ندهند یا اگر قولی می‌دهند به آن عمل کنند.
تا به حال شده قولی بدهند و عمل نکنند؟
امیدوارم از این به بعد نباشد.
دانشجو هستی، مشکلی برای حضور در کلاس‌هایت نداری؟
تا به حال یک جلسه سر کلاس رفتم.
اساتید هوایتان را دارند؟
باید ببینیم اواخر ترم چه اتفاقی می‌افتد.
در مراسم تجلیل از مدال‌آوران پاداشی گرفتی؟
دو سکه برای مدال برنز اما برای بازی‌های کشورهای اسلامی هیچ پاداشی به ما ندادند.
فدراسیون برای مدال بازی‌های آسیایی قولی به شما داد؟
قول‌هایی داده‌اند حالا ببینیم عملی می‌شود یا خیر.
رشته شما رشته غریبی است.
درست است چون هم هزینه‌بر است و هم در هر جایی نمی‌توان آن را انجام داد.
رسانه‌ها هوایتان را داشته‌اند؟
از وقتی برگشتم تماس‌های زیادی داشتم امیدوارم که به همین صورت باقی بماند. البته قبل از آن رشته ما زیاد تحت پوشش رسانه‌ها نبود.
فوتبالی هستی؟
فقط بازی‌های ملی را نگاه می‌کنم.
دوست نداشتی فوتبالیست شوی؟
خیر.
آنها درآمد زیادی دارند و قراردادهای خوبی می‌بندند؟
همه آنها که به این صورت نیستند.
بله ولی بازیکنان معمولی در حال حاضر قرارداد 400- 500 میلیونی امضا می‌کنند.
خوب است، قرارداد ما 4-5 میلیون تومان است.(باخنده)
حرف خاصی باقی مانده؟
ممنون از شما بابت این دعوت. امیدوارم موفقیت های ورزش تداوم داشته باشد.
