به گزارش مشرق، فاطمه دايمان متولد 1365 در شهرستان بوکان آذربايجان غربي حدود 20 سال است که در زاهدان زندگي مي‌کند، او مدرک کارشناسي در رشته تربيت بدني دارد. اين ورزشکار از زماني که وارد زاهدان شده، فعاليت در رشته ورزشي کاراته را آغاز کرده و تاکنون موفق به کسب کمربند مشکي دان5، مدرک داوري درجه يک کشوري در رشته کاراته، مربيگري ژيمناستيک و مربيگري کاراته شده است. او با وجود فعاليت 20 ساله اش در عرصه ورزش در سيستان و بلوچستان و تلاش و زحمت بسيار زيادش در طول اين سال ها و نام آوري براي استان در حال حاضر در هيچ نهادي اشتغال ندارد.
فاطمه دایمان در خصوص حضور در مسابقات برون مرزی گفت: تاکنون در مسابقات کاراته دانشگاه هاي جهان در سال 2008 به ميزباني کره جنوبي و در تورنمنت بين المللي ويژه بانوان کاراته کار به ميزباني باکو و مسابقات بين المللي به ميزباني تهران به عنوان بازيکن حضور يافته و موفق به کسب عنوان سومي اين رقابت ها شده ام.
وی ادامه داد: حدود 5 سال است که در مسابقات قهرماني کشور قضاوت مي کنم و اولین داور آسیایی در قسمت بانوان استان هستم.
این ورزشکار جوان با اشاره به اینکه تاکنون موفق به 4 دوره داوري در مسابقات انتخابي تيم ملي شده است اضافه کرد: تمام مسابقاتی که برای افتخار آفرینی برای سيستان و بلوچستان حضور یافته ام با هزينه شخصي بوده است.
دایمان حامی خود در این سال ها را حمایت های خانواده و همسرش عنوان کرد و ادامه داد: مسئولان سازمان تربیت و ورزش استان هیچ حمایتی از قهرمانان استان ندارند و از بنده به عنوان يک قهرمان حمايت چنداني نکرده اند؛ حتي چند وقت پيش که قصد داشتم با مديرکل ورزش و جوانان ديداري داشته باشم اين اجازه به من داده نشد، خيلي سخت است که براي استان تا اين حد زحمت بکشي، اما کسي نباشد که به حرف دلت حتی گوش دهد، البته نا گفته نماند حمید رضا سراوانی رئیس هیات کاراته زحمات زیادی برای این هیات کشیده و بارها از کار خودش زده و تیم را به مسابقات اعزام کرده است.
وی با بیان اینکه هنگام بازگشت به همراه تیم کاراته از مسابقات آسیایی نه تنها مسئول ورزش و جوانان برای استقبال از ما نیامد حتی یک تبریک ساده هم از طرف این سازمان صورت نگرفت، ادامه داد: مدیران قبلی سازمان تربیت و جوانان بالاخص غلامی همیشه از ورزشکاران در هفته تربیت بدنی تجلیل می کردند حتی ورزشکارانی که مقام چهارم کسب کرده بودند اما حالا نه تنها من به عنوان یک ورزشکار از برنامه های این هفته خبر دارم بلکه دریغ از یک تبریک و یا نشست از سوی این اداره تا ورزشکاران بتوانند حرف دلشان را بگویند.
این داور آسیایی کاراته در ادامه بیان کرد: اگر تا 10 سال آینده وضع به این شکل پیش برود که آوردن مدال برای ورزشکاران به عنوان یک وظیفه تلقی شود قطعا دیگر سیستان و بلوچستان در سطح کشور جایگاهی ندارد.
وی ادامه داد: برای کاری به تهران نزد علیرضا سمندر رئیس فدراسیون کاراته رفتم با وجود اینکه ایشان جلسه برای مسابقات اینچئون کره جنوبی داشتند اما جلسه را کنسل و مرا به دفتر خود دعوت کرد. گفته بودند قهرمانان سیستان و بلوچستان آمدند باید ببینم کارشان چیست اما در استان حتي نمي توان مدير کل اداره را ديد کاش ذره ای از احساس مسئولیت رئیس فدراسیون تهران را مدیر تربیت بدنی استان داشت.
وی از مشکلات هیات کاراته نبود اسپانسر مالی و سالن اختصاصی عنوان کرد و افزود: در اين منطقه مسئولان نسبت به فعاليت هاي ورزشکاران کاملاً بي تفاوت هستند و از نگاه آنها ورزشکار بانو کسي است که در مسابقه اي حضور مي‌يابد و با مدال و يا بي مدال باز مي گردد و يا اينکه براي تفريح در مسابقات شرکت مي کند، در حالي که در استان هاي ديگر از طريق ورزشکاران درآمدزايي مي کنند.
دایمان اضافه کرد: با اينکه سابقه اين هيئت در کشور زياد است، اما متأسفانه ما حتي يک تيم هم در ليگ هاي کشوري نداريم.
این بانوی ورزشکار بیان کرد: ما قهرمانان بسيار زيادي در عرصه ورزش کاراته داشته ايم که هم اکنون نامي از آنها نيست و اين موضوع خيلي ناراحت کننده است چرا که بايد قهرمانان همواره در ياد و خاطره مردم و مسئولان باشند.
این ورزشکار موفق با بیان اینکه تلخ ترين خاطره ام مربوط به زماني است که از مسابقات کره جنوبي به زاهدان بازگشتم، زيرا با استقبال هيچ يک از مسئولان استاني مواجه نشدم و اين برايم بسيار دردناک بود، اما زماني که از پوسان به همراه ديگر ورزشکاران وارد فرودگاه امام خميني(ره) تهران شديم تمام مسئولان فدراسيون کاراته به استقبال ما آمدند و من به شخصه از ديدن اين همه احساس مسئوليت بسيار شاد شدم، ادامه داد: مسئولان استان باید نگاه خود را به ورزشکاران اين استان تغيير دهند و نگاهي ويژه به آنها داشته باشند تنها تمام هزینه ها را صرف وزش همگانی نکنند سعی کنند در استان قهرمان پروری کنند تا اسم استان در صدر کشور باشد.
دایمان در پايان گفت: جا دارد که از خانواده ام؛ به ويژه همسرم بسيار تشکر کنم؛ زيرا با حمايت هاي او در هيچ يک از اعزام هايم به مسابقات دغدغه اي نداشته ام و در بسياري مواقع که دلسرد شده ام با حمايت و دلداري او دوباره با انرژي بيشتر به ورزشم ادامه داده ام.
عدم احساس مسئولیت و توجه به ورزشکاران تنها گله های دایمان از مدیر ورزش و جوانان استان نیست بلکه بسیاری از ورزشکاران استان در گفت و گوهایی که با این پایگاه خبری و سایر رسانه ها داشتند از عملکرد ضعیف و عدم استقبال و حمایت مسئول این اداره گله داشته و خواهان تغییر نگاه ایشان نسبت به قهرمانان و ورزشکاران استان شده اند. امید است تا مسئولان استان قهرمانان را که نام سیستان و بلوچستان را که همیشه در صدر نگه می دارند حمایت نمایند.
منبع: عصر هامون
فاطمه دایمان در خصوص حضور در مسابقات برون مرزی گفت: تاکنون در مسابقات کاراته دانشگاه هاي جهان در سال 2008 به ميزباني کره جنوبي و در تورنمنت بين المللي ويژه بانوان کاراته کار به ميزباني باکو و مسابقات بين المللي به ميزباني تهران به عنوان بازيکن حضور يافته و موفق به کسب عنوان سومي اين رقابت ها شده ام.
وی ادامه داد: حدود 5 سال است که در مسابقات قهرماني کشور قضاوت مي کنم و اولین داور آسیایی در قسمت بانوان استان هستم.
این ورزشکار جوان با اشاره به اینکه تاکنون موفق به 4 دوره داوري در مسابقات انتخابي تيم ملي شده است اضافه کرد: تمام مسابقاتی که برای افتخار آفرینی برای سيستان و بلوچستان حضور یافته ام با هزينه شخصي بوده است.
دایمان حامی خود در این سال ها را حمایت های خانواده و همسرش عنوان کرد و ادامه داد: مسئولان سازمان تربیت و ورزش استان هیچ حمایتی از قهرمانان استان ندارند و از بنده به عنوان يک قهرمان حمايت چنداني نکرده اند؛ حتي چند وقت پيش که قصد داشتم با مديرکل ورزش و جوانان ديداري داشته باشم اين اجازه به من داده نشد، خيلي سخت است که براي استان تا اين حد زحمت بکشي، اما کسي نباشد که به حرف دلت حتی گوش دهد، البته نا گفته نماند حمید رضا سراوانی رئیس هیات کاراته زحمات زیادی برای این هیات کشیده و بارها از کار خودش زده و تیم را به مسابقات اعزام کرده است.
وی با بیان اینکه هنگام بازگشت به همراه تیم کاراته از مسابقات آسیایی نه تنها مسئول ورزش و جوانان برای استقبال از ما نیامد حتی یک تبریک ساده هم از طرف این سازمان صورت نگرفت، ادامه داد: مدیران قبلی سازمان تربیت و جوانان بالاخص غلامی همیشه از ورزشکاران در هفته تربیت بدنی تجلیل می کردند حتی ورزشکارانی که مقام چهارم کسب کرده بودند اما حالا نه تنها من به عنوان یک ورزشکار از برنامه های این هفته خبر دارم بلکه دریغ از یک تبریک و یا نشست از سوی این اداره تا ورزشکاران بتوانند حرف دلشان را بگویند.
این داور آسیایی کاراته در ادامه بیان کرد: اگر تا 10 سال آینده وضع به این شکل پیش برود که آوردن مدال برای ورزشکاران به عنوان یک وظیفه تلقی شود قطعا دیگر سیستان و بلوچستان در سطح کشور جایگاهی ندارد.
وی ادامه داد: برای کاری به تهران نزد علیرضا سمندر رئیس فدراسیون کاراته رفتم با وجود اینکه ایشان جلسه برای مسابقات اینچئون کره جنوبی داشتند اما جلسه را کنسل و مرا به دفتر خود دعوت کرد. گفته بودند قهرمانان سیستان و بلوچستان آمدند باید ببینم کارشان چیست اما در استان حتي نمي توان مدير کل اداره را ديد کاش ذره ای از احساس مسئولیت رئیس فدراسیون تهران را مدیر تربیت بدنی استان داشت.
وی از مشکلات هیات کاراته نبود اسپانسر مالی و سالن اختصاصی عنوان کرد و افزود: در اين منطقه مسئولان نسبت به فعاليت هاي ورزشکاران کاملاً بي تفاوت هستند و از نگاه آنها ورزشکار بانو کسي است که در مسابقه اي حضور مي‌يابد و با مدال و يا بي مدال باز مي گردد و يا اينکه براي تفريح در مسابقات شرکت مي کند، در حالي که در استان هاي ديگر از طريق ورزشکاران درآمدزايي مي کنند.
دایمان اضافه کرد: با اينکه سابقه اين هيئت در کشور زياد است، اما متأسفانه ما حتي يک تيم هم در ليگ هاي کشوري نداريم.
این بانوی ورزشکار بیان کرد: ما قهرمانان بسيار زيادي در عرصه ورزش کاراته داشته ايم که هم اکنون نامي از آنها نيست و اين موضوع خيلي ناراحت کننده است چرا که بايد قهرمانان همواره در ياد و خاطره مردم و مسئولان باشند.
این ورزشکار موفق با بیان اینکه تلخ ترين خاطره ام مربوط به زماني است که از مسابقات کره جنوبي به زاهدان بازگشتم، زيرا با استقبال هيچ يک از مسئولان استاني مواجه نشدم و اين برايم بسيار دردناک بود، اما زماني که از پوسان به همراه ديگر ورزشکاران وارد فرودگاه امام خميني(ره) تهران شديم تمام مسئولان فدراسيون کاراته به استقبال ما آمدند و من به شخصه از ديدن اين همه احساس مسئوليت بسيار شاد شدم، ادامه داد: مسئولان استان باید نگاه خود را به ورزشکاران اين استان تغيير دهند و نگاهي ويژه به آنها داشته باشند تنها تمام هزینه ها را صرف وزش همگانی نکنند سعی کنند در استان قهرمان پروری کنند تا اسم استان در صدر کشور باشد.
دایمان در پايان گفت: جا دارد که از خانواده ام؛ به ويژه همسرم بسيار تشکر کنم؛ زيرا با حمايت هاي او در هيچ يک از اعزام هايم به مسابقات دغدغه اي نداشته ام و در بسياري مواقع که دلسرد شده ام با حمايت و دلداري او دوباره با انرژي بيشتر به ورزشم ادامه داده ام.
عدم احساس مسئولیت و توجه به ورزشکاران تنها گله های دایمان از مدیر ورزش و جوانان استان نیست بلکه بسیاری از ورزشکاران استان در گفت و گوهایی که با این پایگاه خبری و سایر رسانه ها داشتند از عملکرد ضعیف و عدم استقبال و حمایت مسئول این اداره گله داشته و خواهان تغییر نگاه ایشان نسبت به قهرمانان و ورزشکاران استان شده اند. امید است تا مسئولان استان قهرمانان را که نام سیستان و بلوچستان را که همیشه در صدر نگه می دارند حمایت نمایند.
منبع: عصر هامون
