به گزارش مشرق، ائتلاف ناتو ابتدا قرار بود از اعضای خود در برابر حمله شوروی سابق حمایت کند اما در دوره پس از جنگ سرد دامنه عملیات خود را گسترش داد. داعش نزدیک ترکیه در مناطق کرد نشین واقع در امتداد مرز این کشور با سوریه و در منطقه کردستان شمال عراق حملات خود را آغاز کرده است.

اگرچه متحدان ناتو در چارچوب پیمانی که آنها را به دفاع از کشورهای عضو ملزم می کند به حمایت از ترکیه در برابر داعش متعهد شده اند ، ترکیه برای کمک به کردهایی که برای دفاع از شهر کوبانی ( عین العرب ) با این گروه مبارزه می کنند هیچ اقدامی به عمل نیاورده است.

ائتلاف ناتو که که مدتهای مدید خود به هدفی برای نمایش قدرت و جایگاه آمریکا به جای تامین امنیت واقعی این کشور تبدیل شده بود اکنون به نظر می رسد باید یکجانبه وارد عمل شود. این در حالی است که ترکیه با ارتش بزرگ و توانمندی که در امتداد مرز این کشور با سوریه مستقر کرده است به کمک زیادی برای دفاع از خود در برابر داعش نیاز ندارد ؛ گروهی که در عراق و سوریه تنها ۲۰ تا ۳۰ هزار نیرو دارد و به مرزهای ترکیه نزدیک شده است.

در نهایت اینکه آمریکا برای وادار ساختن ترکیه برای موافقت با استفاده از پایگاه هوایی این کشور در مقابله با داعش در عراق و سوریه با مشکل مواجه شده است.

گذشته از این ائتلاف یکجانبه و قدیمی، آمریکا باید بی میلی عجیب ترکیه برای مقابله با داعش را یک خطر قلمداد کند. در جریان جنگ سرد و پس از آن، آمریکا پیوسته تهدیدات داخلی را شدیدتر از کشورهای منطقه تلقی کرده است. با این همه به نظر می رسد بازیگران منطقه ای شناخت بهتری از تهدیدهای پیش روی خود داشته باشند.

بی میلی ترکیه برای مقابله با خطری که مرزهای این کشور را تهدید می کند باید زنگ خطری برای متوقف کردن آمریکا از ورود به باتلاق دیگری در عراق و سوریه باشد. ترکیه از کمک به کردها برای مقابله با داعش در مرز این کشور با سوریه خودداری می کند زیرا از جانب کردها در مقایسه با داعش نگرانی بیشتری دارد.