به گزارش مشرق، اکثر مهاجرت‎ها در افغانستان به سمت کشورهای غربی به بهانه‎های رسیدن به زندگی بهتر و آرامش و آسایش است که فقرزدایی اصلی‎ترین محور آن را تشکیل می‌دهد اما بدون شک این امر زمینه‌ساز سلطه‎ غرب می‌باشد.

مهاجرت به سمت غرب در کشورهای شرقی از پیشینه چند صد ساله برخوردار بوده و همچنین تعداد افرادی که از کشور خود متواری شده و به بهانه‎های گوناکون وارد سرزمینی جدید می‎شوند اندک نیست.

در این میان، افغان‎ها بیش از ملت‎های همجوار به کشورهای غربی مهاجرت می‌کنند به امید آن که روزی روزگار به کام‎شان خوش‎تر آید.

به همین دلیل، افغان‎ها سختی‎ها و تلخی‎های راه را بر خود تحمیل می‎کنند تا زندگی خود را تا حدی بر اساس خواست‎هایشان تأمین کنند، اما در این میان هستند افراد و خانواده‎هایی که پیش از رسیدن به این آرزو، ریشه و بنیه خانوادگی خود را همراه با خود نابود می‌کنند.

بر اساس آخرین گزارش‎ها، یک قایق در تنگه «بسفر» دریای «سیاه» و در سواحل «استانبول» ترکیه غرق شد که تمام سرنشینان  آن افغان‎هایی بودند که راهی کشورهای اروپایی می‌شدند.

در این قایق، دست‎کم 24 افغان که 12 کودک و 7 زن نیز شامل آنها بودند در دریا و در راه اروپا غرق شدند که تاکنون سرنوشت زنده بودن آن‎ها مشخص نیست، اما بر اساس آخرین گزارش‎ها این 24 نفر همه از بین رفته‎ و اجساد برخی آن‎ها نیز از آب خارج شده است.

این افغان‎ها و میلیون‎ها افغان مهاجر دیگر بدون شک از وجود مشکلات سخت و فزاینده در کشور خود رنج می‎برند و برای بُرون‎رفت از چالش‎های موجود این راه را با وجود مشکلات و مشقت‎های بسیار ممکن و میسر می‌پندارند.

ناامنی‎ و خشونت‎های روز افزون، فقر اقتصادی شکننده، نبود امکانات زندگی و در مواردی هم دلائلی همچون وجود دشمنی‎های شخصی، اصلی‎ترین عامل مهاجرت افغان‎ها به اروپا و آمریکا است.

با یک نگاه گذرا و توجه خردمندانه به اعمال سیاست‎های غرب در آسیا به ‎ویژه افغانستان می‎توان مدعی شد که وجود تروریست‎ها عامل مشقت‎های گسترده در ابعاد مختلف زندگی افغان‎ها بوده که همین امر ارتباط مستقیم و مستحکمی با اعمال سیاست‎های غرب دارد.

شاید این ادعا تاز‎گی نداشته باشد که غرب با سیاست حمایت از تروریسم برنامه‌های شوم و استعمارگرایانه خود را پیاده می‌کند.

غرب با همکاری برخی کشورهای متحد، فرودست و فرمان‎بردار خود به مخالفت‎ها در افغانستان دامن‎زد و پس از آن با همین کشورها تروریسم را بنیان‎گذاری کرده و برای حضور خود از دست ساخته خود که همان طالبان و القاعده است استفاده کرد تا اکنون که همین گروه‌ها 13 سال حضور نظامی و سیاسی غرب در افغانستان را مهیا کردند.

در 13 سال گذشته با وجود حضور بیش از صدهزار نظامی غربی همین کشورها نخواستند که صلح در افغانستان تأمین شده و زمینه‎های ریشه‎کن‎سازی تروریست‎ها از قلمرو افغانستان مساعد شود.

این نظامیان در مناطق مختلف افغانستان لانه‎سازی کرده و از این طریق با حمایت تروریسم، ناامنی‎ها را گسترش دادند و سبب افزایش فقر اقتصادی، مهیا نشدن امکانات و زمینه‎های زندگی بهتر برای مردم شدند.

به نظر می‎رسد، غرب با این کار در کنار تداوم حضور نظامی در افغانستان توانست به هدف دیگر خود که همانا تسلط بر افکار نسل نو افغان‎ها است نیز دست یابد زیرا غرب که خود زمینه‎های مهاجرت اجباری هزاران افغان را مساعد کرد اکنون از این افغان‎ها استفاده خواهد کرد.

غرب به مهاجرین افغان یارانه می‎دهد، زمینه کار و آموزش را برایشان مساعد می‎کند تا همین نسل نو افغان‎ها را بر وفق مراد خود تربیت کرده و افکار آن‎ها را به دور از حس وطن پرستی و اسلام‎دوستی هدایت کرده و پس از آن برای انجام مأموریت خود وارد افغانستان کند.

بدون شک، جوانان نیرومند و تحصیل کرده غرب که از آموزه‎های اسلام دور و از حس وطن پرستی بی بهره‎اند، سیاست‎های غرب را در خاک خود اعمال کرده و در کنار دیگر پیامدهای منفی، استعمار دائمی و تهاجم فرهنگی غرب را نیز به همراه خواهند داشت.

در این صورت می‎توان گفت: زمینه‎های مهاجرت افغان‎ها توسط غرب مهیا شده و آن را برای تسلط و تداوم استعمار و همچنین تهاجم فرهنگی خود ادامه می‌دهند.