به گزارش مشرق، ناهار کاری محمدجواد ظریف وزیر خارجه ایران و کاترین اشتون هماهنگ کننده کشورهای گروه 1+5 در مذاکرات هسته‌ای با تهران در وین پایان یافت.
این نهار کاری در محل مقر نمایندگی ایران نزد سازمان‌های بین‌المللی مستقر در وین برگزار شد.
تقریباً یک سال از توافق موقت ژنو که در آن ایران و گروه 1+5 بر اساس "برنامه اقدام مشترک" پذیرفتند که برنامه هسته‌ای ایران به‌ازای تسهیل برخی تحریم‌ها محدود شود می‌گذرد و اکنون تیم مذاکره کننده هسته‌ای کشورمان به‌ریاست محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه، امروز (سه‌شنبه) عازم وین، پایتخت اتریش، شد تا برای آخرین بار پیش از پایان ضرب‌الاجل 3 آذر (24 نوامبر) به گفت‌وگو با شش قدرت جهانی بپردازند.
رسانه‌ها و کارشناسان امر گمانه‌زنی‌های گوناگونی درباره نتایج این مذاکرات مطرح می‌کنند، اما احتمال دستیابی به نوعی توافق نسبی توأم با تمدید گفت‌وگوها بیشترین رأی صاحب‌نظران را به خود اختصاص داده است.
از ظرفیت غنی‌سازی در ایران و نیز جدول زمان‌بندی لغو تحریم‌های ایران به‌عنوان بزرگترین چالش‌های مذاکرات نام برده می‌شود. در حالی که کشورمان بر ضرورت برخورداری از غنی‌سازی صنعتی در پایان دوره توافق نهایی (که خود محل مجادله است) تأکید دارد، آمریکایی‌ها، به‌عنوان طرف اصلی مذاکره با ایران، خواهان محدود شدن توان غنی‌سازی ایران به‌نوعی ظرفیت دکوری هستند. در حوزه تحریم‌ها نیز تهران اصرار دارد که برچیده شدن آنها به‌صورتی مؤثر و محسوس انجام شود اما هدف غربی‌ها این است که تا حداکثر زمان ممکن ساختار تحریم‌ها را حفظ کنند، خواسته‌ای که با مخالفت مذاکره کنندگان کشورمان رویارو شده است.
اختلافات در حوزه‌های دیگر چون مدت زمان توافق نهایی، رآکتور اراک، آینده حوزه تحقیقات و توسعه در برنامه هسته‌ای ایران و نیز بازرسی‌ها از دیگر مسائلی هستند که در مذاکرات جاری به آنها پرداخته خواهد شد.
این نهار کاری در محل مقر نمایندگی ایران نزد سازمان‌های بین‌المللی مستقر در وین برگزار شد.
تقریباً یک سال از توافق موقت ژنو که در آن ایران و گروه 1+5 بر اساس "برنامه اقدام مشترک" پذیرفتند که برنامه هسته‌ای ایران به‌ازای تسهیل برخی تحریم‌ها محدود شود می‌گذرد و اکنون تیم مذاکره کننده هسته‌ای کشورمان به‌ریاست محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه، امروز (سه‌شنبه) عازم وین، پایتخت اتریش، شد تا برای آخرین بار پیش از پایان ضرب‌الاجل 3 آذر (24 نوامبر) به گفت‌وگو با شش قدرت جهانی بپردازند.
رسانه‌ها و کارشناسان امر گمانه‌زنی‌های گوناگونی درباره نتایج این مذاکرات مطرح می‌کنند، اما احتمال دستیابی به نوعی توافق نسبی توأم با تمدید گفت‌وگوها بیشترین رأی صاحب‌نظران را به خود اختصاص داده است.
از ظرفیت غنی‌سازی در ایران و نیز جدول زمان‌بندی لغو تحریم‌های ایران به‌عنوان بزرگترین چالش‌های مذاکرات نام برده می‌شود. در حالی که کشورمان بر ضرورت برخورداری از غنی‌سازی صنعتی در پایان دوره توافق نهایی (که خود محل مجادله است) تأکید دارد، آمریکایی‌ها، به‌عنوان طرف اصلی مذاکره با ایران، خواهان محدود شدن توان غنی‌سازی ایران به‌نوعی ظرفیت دکوری هستند. در حوزه تحریم‌ها نیز تهران اصرار دارد که برچیده شدن آنها به‌صورتی مؤثر و محسوس انجام شود اما هدف غربی‌ها این است که تا حداکثر زمان ممکن ساختار تحریم‌ها را حفظ کنند، خواسته‌ای که با مخالفت مذاکره کنندگان کشورمان رویارو شده است.
اختلافات در حوزه‌های دیگر چون مدت زمان توافق نهایی، رآکتور اراک، آینده حوزه تحقیقات و توسعه در برنامه هسته‌ای ایران و نیز بازرسی‌ها از دیگر مسائلی هستند که در مذاکرات جاری به آنها پرداخته خواهد شد.
