گروه ورزشی مشرق - فوتبال آلمان از دیرباز لااقل در میان ما ایرانیان به فوتبال منظم و شاید ماشینی معروف بوده و هست، البته در سال‌های اخیر دیگر به راحتی نمی‌شود لقب فوتبال ماشینی را به فوتبال آلمان داد چرا که قاره سبز آن‌قدر فوتبال را به تساوی میان کشورهای صاحب سبک منتشر کرده که مرزها تا حدودی در این عرصه برداشته شده اند.
به خصوص خبرنگارانی که فوتبال آلمان را پوشش خبری می دهند بر این باورند که دیگر نباید به فوتبال آلمان لقب فوتبال ماشینی داد، در هر حال صفت «منظم» همچنان برازنده فوتبال آلمان است. از طرفی داشتن برنامه ریزی طولانی مدت، مدیریت ورزشی و رشد در عرصه مدرنیته و تکنولوژی از ویژگی های بارز فوتبال آلمان به شمار می آید.
وقتی پپ گواردیولا با بارسلونا درخشید و اوج گرفت، بسیاری بر این باور بودند که او حق دارد تا مانند سر آلکس فرگوسن برای سال‌های طولانی در سمت مربیگیری بارسلونا بماند و روزگار بگذراند اما گواردیولا برای ماندن نبود و خودش در کنفرانس خبری مشهور خود در زمان خداحافظی رسمی با بارسلونا گفت:« باید میادین دیگری را تجربه کنم تا یادم نرود یک شاگرد هستم»
پپ راهی فوتبال آلمان شد و انصافا با بایرن مونیخ نتایج خوبی هم کسب کرد، او البته آن طور که هواداران دو آتشه بایرن به آن دل بسته بودند خوش ندرخشید اما در کل نعمت بزرگی بود برای تیم اول منطقه باواریا.
چند روز پیش ماتیاس سامر در نشست خبری خود درباره گواردیولا گفت: در آلمان هنوز گوارديولا را درک نمي کنند!
او ادامه داد: «اینکه در آلمان خیلی‌ها کارهایی که ما انجام می‌دهیم را قبول ندارند، برایمان مهم نیست و ذهنمان را مشغول نمی کند. در آلمان هنوز گواردیولا را درک نکرده اند و نمی فهمند که او چگونه فکر می کند. ایده‌های او در آلمان کاملا جدید هستند و بایرن به داشتن یک مربی چون گواردیولا افتخار می کند. او همیشه در حال به روز کردن خود و تاکتیک‌هایش است. تاثیری که او در فوتبال آلمان گذاشته، شگرف و غیر قابل انکار است. دلیل انتقادات ماتیوس و دتمار هامان از گواردیولا را نیز درک نمی کنم. قصد بی احترامی ندارم اما واقعا دوست دارم تا آنها به درک درستی از گواردیولا برسند.»
اما چرا بزرگان فوتبال آلمان از جمله هامان و ماتیوس هنوز از گواردیولا راضی نیستند؟
پاسخ این سوال را دو هفته نامه اسپورتک در مقاله‌ای بلند بالا منتشر کرده که بخشی از آن به شرح زیر است:
گواردیولا مربی بزرگی است حتی شاید در بخشی از مراحل فعالیتش در فوتبال اسپانیا از فوتبال اسپانیا هم بزرگتر شد، او از تیمش هم بزرگتر بود اما در فوتبال آلمان دیگر از این خبرها نیست. فوتبال آلمان یعنی یک مکعب مستطیل صیقلی شده که ورودی و خروجی آن نیز مشخص و تعریف شده است. مواد اولیه وارد کارخانه شده و محصول از آن خارج می شود. همین. گواردیولا در چنین شرایطی حق ندارد اگر تمرین تیمش 8 صبح آغاز می شود 6 صبح وارد زمین شود این در آلمان نشانه داشتن تعصب نیست بلکه نشانه بی نظمی است.
در ادامه این مقاله آمده است: این فوتبال آلمان نیست که به زعم سامر باید گواردیولا را درک کند، این خود گواردیولا است که باید درک درستی از فوتبال آلمان داشته باشد، در فوتبال آلمان مربی که در کنار زمین زیاد فریاد می کشد الزاما مربی پرکاری نیست بلکه مردم آلمان دوست دارند مربی تیم خود را ساکت و با وقار تماشا کنند. او کارهایش را باید از قبل انجام داده باشد و هنگام بازی دیگر زمان درستی برای فریاد کشیدن نیست.
به خصوص خبرنگارانی که فوتبال آلمان را پوشش خبری می دهند بر این باورند که دیگر نباید به فوتبال آلمان لقب فوتبال ماشینی داد، در هر حال صفت «منظم» همچنان برازنده فوتبال آلمان است. از طرفی داشتن برنامه ریزی طولانی مدت، مدیریت ورزشی و رشد در عرصه مدرنیته و تکنولوژی از ویژگی های بارز فوتبال آلمان به شمار می آید.
وقتی پپ گواردیولا با بارسلونا درخشید و اوج گرفت، بسیاری بر این باور بودند که او حق دارد تا مانند سر آلکس فرگوسن برای سال‌های طولانی در سمت مربیگیری بارسلونا بماند و روزگار بگذراند اما گواردیولا برای ماندن نبود و خودش در کنفرانس خبری مشهور خود در زمان خداحافظی رسمی با بارسلونا گفت:« باید میادین دیگری را تجربه کنم تا یادم نرود یک شاگرد هستم»
پپ راهی فوتبال آلمان شد و انصافا با بایرن مونیخ نتایج خوبی هم کسب کرد، او البته آن طور که هواداران دو آتشه بایرن به آن دل بسته بودند خوش ندرخشید اما در کل نعمت بزرگی بود برای تیم اول منطقه باواریا.
چند روز پیش ماتیاس سامر در نشست خبری خود درباره گواردیولا گفت: در آلمان هنوز گوارديولا را درک نمي کنند!
او ادامه داد: «اینکه در آلمان خیلی‌ها کارهایی که ما انجام می‌دهیم را قبول ندارند، برایمان مهم نیست و ذهنمان را مشغول نمی کند. در آلمان هنوز گواردیولا را درک نکرده اند و نمی فهمند که او چگونه فکر می کند. ایده‌های او در آلمان کاملا جدید هستند و بایرن به داشتن یک مربی چون گواردیولا افتخار می کند. او همیشه در حال به روز کردن خود و تاکتیک‌هایش است. تاثیری که او در فوتبال آلمان گذاشته، شگرف و غیر قابل انکار است. دلیل انتقادات ماتیوس و دتمار هامان از گواردیولا را نیز درک نمی کنم. قصد بی احترامی ندارم اما واقعا دوست دارم تا آنها به درک درستی از گواردیولا برسند.»
اما چرا بزرگان فوتبال آلمان از جمله هامان و ماتیوس هنوز از گواردیولا راضی نیستند؟
پاسخ این سوال را دو هفته نامه اسپورتک در مقاله‌ای بلند بالا منتشر کرده که بخشی از آن به شرح زیر است:
گواردیولا مربی بزرگی است حتی شاید در بخشی از مراحل فعالیتش در فوتبال اسپانیا از فوتبال اسپانیا هم بزرگتر شد، او از تیمش هم بزرگتر بود اما در فوتبال آلمان دیگر از این خبرها نیست. فوتبال آلمان یعنی یک مکعب مستطیل صیقلی شده که ورودی و خروجی آن نیز مشخص و تعریف شده است. مواد اولیه وارد کارخانه شده و محصول از آن خارج می شود. همین. گواردیولا در چنین شرایطی حق ندارد اگر تمرین تیمش 8 صبح آغاز می شود 6 صبح وارد زمین شود این در آلمان نشانه داشتن تعصب نیست بلکه نشانه بی نظمی است.
در ادامه این مقاله آمده است: این فوتبال آلمان نیست که به زعم سامر باید گواردیولا را درک کند، این خود گواردیولا است که باید درک درستی از فوتبال آلمان داشته باشد، در فوتبال آلمان مربی که در کنار زمین زیاد فریاد می کشد الزاما مربی پرکاری نیست بلکه مردم آلمان دوست دارند مربی تیم خود را ساکت و با وقار تماشا کنند. او کارهایش را باید از قبل انجام داده باشد و هنگام بازی دیگر زمان درستی برای فریاد کشیدن نیست.
