به گزارش مشرق، متن یادداشت مهدی نصیری با عنوان "غلبه بر فتنه 88، امداد الهی بود" را در ذیل از نظر می گذرانید:
این که بعضی فتنه 88 را برای کشور و نظام خطرناکتر از جنگ تحمیلی دانسته اند، سخنی به گزاف نگفته اند. در جنگ تحمیلی ما با دشمن خارجی شناخته شده ای چون رژیم بعثی صدام مواجه بودیم که اهداف او برای آشنا و غریبه روشن بود اما در فتنه 88 که اگر مهار نمی شد می توانست بنیانهای انسجام و اتحاد را در کشور ویران کند و نظام را بر لبه پرتگاهی بسیار خطرناک قرار دهد، با نیروهای داخلی و اغلب در درون نظام مواجه شدیم که یا از سر تحلیل غلط و یا فریب خوردگی و یا از سر غرض ورزی، دست به طغیان در برابر قانون و ساختارهای رسمی و قانونی نظام زده بودند و شاید خود متوجه نبودند که چه بازی خطرناکی را علیه کیان نظام و کشور شروع کرده اند.
البته فتنه 88 با جنگ تحمیلی در یک امر مشترک بودند و آن اینکه در این فتنه همانند جنگ تحمیلی همه دشمنان و بدخواهان ایران و جمهوری اسلامی پشت سر جریان مهاجم و فتنه گر قرار گرفته بودند و سودای فروپاشی از درون جمهوری اسلامی را در سر می پروراندند.
شاید یکی از نکات مغفول برای جریان فتنه ـ که عمدتا در بین اصلاح طلبان بودند ـ این بود که تصور می کردند در صورت شکست جمهوری اسلامی ـ که آرزوی سی و پنج ساله آمریکا و غرب و اسراییل است ـ آنان جایگزین و بدیل مورد نظر این قدرتها برای به دست گرفتن حاکمیت در ایران خواهند بود، در صورتی که بسیار واضح است که آمریکا و غرب به کمتر از جریانهای متخاصمی چون منافقین و سلطنت طلبان رضایت نخواهند داد و آنان که کمترین عرق دینی و حتی ملی دارند جایی در رژیم آلترناتیو جمهوری اسلامی نخواهند داشت.
توجه به این امر می تواند بسیار تامل برانگیز و درس آموز برای همه کسانی باشد که هم داعیه خودی بودن و عرق ملی و مذهبی داشتن دارند و هم به گونه ای حرکت و فعالیت سیاسی می کنند که اغلب چارچوبهای قانونی و مشروع و مردمی نظام را نادیده می گیرند و آگاهانه یا نا آگاهانه در مسیر براندازی حرکت می کنند.
و اما نکته دیگری که در فتنه 88 قابل تامل است ظهور بار دیگر امداد الهی ـ که از آغاز انقلاب تا به امروز مصداق داشته است ـ در نجات کشور و نظام و دستاوردهای شهیدان گرانقدر انقلاب اسلامی بود. در شرایطی که جریانی داخلی و متعلق به نظام، به ایجاد شبهه ای که دستمایه یک فتنه شد، دست زد و بخش قابل توجهی از جامعه را گرفتار خود کرد و دشمنان مسلح به انواع رسانه را پشت سر خود قرار داد، تنها یک اتفاق ویژه از نوع امدادهای غیبی و آسمانی می توانست شعله های رو به گسترش فتنه را مهار کند و نه تمهیدات عادی و معمولی. البته در این میان مدیریت متین و در عین حال مسلط و قدرتمند رهبری معظم انقلاب نیز نقشی شگرف و غیر قابل انکار داشت اگر چه بروز چنین مدیریتی خود مصداقی از عنایات الهی و توجهات ویژه حضرت ولی عصر ـ عج الله تعالی فرجه الشریف ـ در حق فقیه جامع الشرایط حاکم که منصب نیابت عامه آن حضرت را دارد، می باشد. در تایید این نکته باید به فرازی از توقیع شریف حضرت ـ روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداء ـ خطاب به شیخ مفید ـ نائب عام آن حضرت ـ اشاره کنیم که فرمود:
إِنَّا غَیْرُ مُهْمِلِینَ لِمُرَاعَاتِکُمْ وَ لَا نَاسِینَ لِذِکْرِکُمْ وَ لَوْ لَا ذَلِکَ لَنَزَلَ بِکُمُ اللَّأْوَاءُ وَ اصْطَلَمَکُمُ الْأَعْدَاءُ فَاتَّقُوا اللَّهَ جَلَّ جَلَالُه (بحار الانوار ج 53 ص 175)
«ما در رعایت حال شما کوتاهى نمى‌کنیم و یاد شما را از خاطر نبرده یم، که اگر جز این بود گرفتارى‌ها به شما روى مى‌آورد و دشمنان، شما را ریشه کن مى‌کردند. پس تقوای الهی پیشه کنید.»
این که بعضی فتنه 88 را برای کشور و نظام خطرناکتر از جنگ تحمیلی دانسته اند، سخنی به گزاف نگفته اند. در جنگ تحمیلی ما با دشمن خارجی شناخته شده ای چون رژیم بعثی صدام مواجه بودیم که اهداف او برای آشنا و غریبه روشن بود اما در فتنه 88 که اگر مهار نمی شد می توانست بنیانهای انسجام و اتحاد را در کشور ویران کند و نظام را بر لبه پرتگاهی بسیار خطرناک قرار دهد، با نیروهای داخلی و اغلب در درون نظام مواجه شدیم که یا از سر تحلیل غلط و یا فریب خوردگی و یا از سر غرض ورزی، دست به طغیان در برابر قانون و ساختارهای رسمی و قانونی نظام زده بودند و شاید خود متوجه نبودند که چه بازی خطرناکی را علیه کیان نظام و کشور شروع کرده اند.
البته فتنه 88 با جنگ تحمیلی در یک امر مشترک بودند و آن اینکه در این فتنه همانند جنگ تحمیلی همه دشمنان و بدخواهان ایران و جمهوری اسلامی پشت سر جریان مهاجم و فتنه گر قرار گرفته بودند و سودای فروپاشی از درون جمهوری اسلامی را در سر می پروراندند.
شاید یکی از نکات مغفول برای جریان فتنه ـ که عمدتا در بین اصلاح طلبان بودند ـ این بود که تصور می کردند در صورت شکست جمهوری اسلامی ـ که آرزوی سی و پنج ساله آمریکا و غرب و اسراییل است ـ آنان جایگزین و بدیل مورد نظر این قدرتها برای به دست گرفتن حاکمیت در ایران خواهند بود، در صورتی که بسیار واضح است که آمریکا و غرب به کمتر از جریانهای متخاصمی چون منافقین و سلطنت طلبان رضایت نخواهند داد و آنان که کمترین عرق دینی و حتی ملی دارند جایی در رژیم آلترناتیو جمهوری اسلامی نخواهند داشت.
توجه به این امر می تواند بسیار تامل برانگیز و درس آموز برای همه کسانی باشد که هم داعیه خودی بودن و عرق ملی و مذهبی داشتن دارند و هم به گونه ای حرکت و فعالیت سیاسی می کنند که اغلب چارچوبهای قانونی و مشروع و مردمی نظام را نادیده می گیرند و آگاهانه یا نا آگاهانه در مسیر براندازی حرکت می کنند.
و اما نکته دیگری که در فتنه 88 قابل تامل است ظهور بار دیگر امداد الهی ـ که از آغاز انقلاب تا به امروز مصداق داشته است ـ در نجات کشور و نظام و دستاوردهای شهیدان گرانقدر انقلاب اسلامی بود. در شرایطی که جریانی داخلی و متعلق به نظام، به ایجاد شبهه ای که دستمایه یک فتنه شد، دست زد و بخش قابل توجهی از جامعه را گرفتار خود کرد و دشمنان مسلح به انواع رسانه را پشت سر خود قرار داد، تنها یک اتفاق ویژه از نوع امدادهای غیبی و آسمانی می توانست شعله های رو به گسترش فتنه را مهار کند و نه تمهیدات عادی و معمولی. البته در این میان مدیریت متین و در عین حال مسلط و قدرتمند رهبری معظم انقلاب نیز نقشی شگرف و غیر قابل انکار داشت اگر چه بروز چنین مدیریتی خود مصداقی از عنایات الهی و توجهات ویژه حضرت ولی عصر ـ عج الله تعالی فرجه الشریف ـ در حق فقیه جامع الشرایط حاکم که منصب نیابت عامه آن حضرت را دارد، می باشد. در تایید این نکته باید به فرازی از توقیع شریف حضرت ـ روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداء ـ خطاب به شیخ مفید ـ نائب عام آن حضرت ـ اشاره کنیم که فرمود:
إِنَّا غَیْرُ مُهْمِلِینَ لِمُرَاعَاتِکُمْ وَ لَا نَاسِینَ لِذِکْرِکُمْ وَ لَوْ لَا ذَلِکَ لَنَزَلَ بِکُمُ اللَّأْوَاءُ وَ اصْطَلَمَکُمُ الْأَعْدَاءُ فَاتَّقُوا اللَّهَ جَلَّ جَلَالُه (بحار الانوار ج 53 ص 175)
«ما در رعایت حال شما کوتاهى نمى‌کنیم و یاد شما را از خاطر نبرده یم، که اگر جز این بود گرفتارى‌ها به شما روى مى‌آورد و دشمنان، شما را ریشه کن مى‌کردند. پس تقوای الهی پیشه کنید.»
