به گزارش مشرق، براساس گزارش بانک مرکزی از تحولات اقتصادی کشور در سال 92 در بخش بررسی بودجه خانوار در مناطق شهری، متوسط هزینه ناخالص یک خانوار شهری به قیمت‌های جاری درسال 1392 با 31.5 درصد رشد نسبت به سال قبل به 284.7 میلیون ریال(ماهانه 23.7 میلیون ریال) رسیده است.
بررسی متوسط هزینه یک خانوار شهری درسال 1392 به تفکیک گروه‌های هزینه حاکی از آن است که در شش گروه هزینه‌ای خوراکی‌ها و آشامیدنیها، دخانیات، پوشاک و کفش، مسکن، آب، برق، گاز و سایر سوخت‌ها، بهداشت و درمان، تفریح و امور فرهنگی، هزینه خانوار بیش از 30 درصد در مقایسه با سال قبل رشد داشته است.
بررسی هزینه ناخالص خانوارهای شهری به تفکیک گروه‌های هزینه نشان میدهد سهم گروه‌های مسکن، آب، برق، گاز و سایر سوخت‌ها، بهداشت و درمان و پوشاک و کفش در سال 1392 در مقایسه با سال 1391 به ترتیب 1.2، 0.2 و 0.1 واحد درصد افزایش داشته و سهم دیگر گروه‌ها بدون تغییر یا کاهشی بوده است.
بیشترین کاهش مربوط به گروه حمل و نقل و معادل 0.9 واحد درصد بود. افزایش سهم هزینه خانوار عمدتا در گروه کالهایی است که ضروری محسوب می‌شوند و آمارها نشان دهنده تغییر ترکیب هزینه‌های خانوار به سمت کالاها و خدمات ضروری می‌باشد.
مجموع سهم گروه‌های خوراکی‌ها و آشامیدنیها، مسکن، آب، برق، گاز و سایر سوخت‌ها، پوشاک و کفش، بهداشت و درمان درسال 1392 به 70.6 درصد رسید، در حالی که سهم گروه‌های مورد اشاره در سال‌های 1390 و 1391 به ترتیب 65.4 و 69.1 درصد بود. افزایش سهم هزینه در این چهار گروه با توجه به ماهیت آن حاکی از شرایط نامساعد بودجه خانوارها است.
در سال 92 سهم گروه های هزینه ای لوازم و اثاث خانه، حمل و نقل، تحصیل، و کالاها و خدمات متفرقه در مقایسه با سال قبل کاهش داشت. رشد بطئی هزینه خانوارها در مقایسه با تورم و تغییر ترکیب هزینه های خانوار در جهت تامین کالاها و خدمات ضروری از دلایل مهم تعدیل هزینه خانوار در این گروه ها می باشد.
هزینه ناخالص کل خانوار به قیمت ثابت سال 90 در سال 92 نسبت به سال قبل با 0.5 درصد افزایش به رقم 168.7 میلیون ریال رسید. بررسی متوسط هزینه خانوار به تفکیک فصول نشان میدهد که متوسط هزینه واقعی خانوار عمدتا تحت تاثیر افزایش هزینه گروه مسکن، آب، برق، گاز و سایر سوخت‌ها مثبت بوده است.
بررسی اجزای بودجه خانوار نشان میدهد که عمده رشد شاخص در سال 92 متاثر از افزایش هزینه گروه مسکن، آب، برق، گاز و سایر سوخت‌ها بوده است. همچنین بررسی اجزای گروه مزبور نشان میدهد که عمده افزایش این گروه مرتبط با زیر گروه ارزش اجاری مسکن شخصی بوده به طوری که هزینه این زیر گروه به قیمت‌های جاری در سال 92 معادل 44.4 درصد نسبت به سال قبل رشد داشته است.
مقایسه حداقل دستمزد در سال 92 (ماهانه 4871 هزار ریال) با متوسط هزینه ماهانه گروه خوراکی‌ها و آشامیدنی ها در این سال (ماهانه 6227 هزار ریال) بیانگر این موضوع است که حداقل دستمزد پرداختی به کارگران به طور متوسط حدود 78 درصد از هزینه گروه مذکور را پوشش میدهد.
اگر چه با لحاظ نمودن یارانه نقدی بخشی از کسری درآمد خانوار پوشش داده می شود، اما شکاف درآمد و هزینه برای گروه های پایین درآمدی و صاحبان مشاغل غیرحرفه ای بسیار بالا است.
ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 92 ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﺳﻄﺢ ﻋﻤﻮﻣﻲ ﻗﻴﻤﺖ ﻫﺎ ( نرخ تورم) و ﮐﺎﻫﺶ ﺍﺭﺯﺵ ﻭﺍﻗﻌﻲ ﺩﺳﺘﻤﺰﺩﻫﺎ ﻭ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﻫﺎﻱ ﺍﻧﺘﻘﺎﻟﻲ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻮﺍﺭ، ﺟﻴﻨﻲ ﺿﺮﻳﺐ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ ﺳﺎﻝ ﻗﺒﻞ ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﺩﺍﺷﺖ. ﻣﻘﺪﺍﺭ ﺿﺮﻳﺐ ﺟﻴﻨﻲ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﻲﺩﻫﺪ ﺍﻳﻦ ﺿﺮﻳﺐ ﺍﺯ ﺭﻗﻢ 0. 3834 در سال 91 به ﺭﻗﻢ ۰/۳۹۴۴ در سال 92 ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﻳﺎﻓﺘﻪ است.
بررسی متوسط هزینه یک خانوار شهری درسال 1392 به تفکیک گروه‌های هزینه حاکی از آن است که در شش گروه هزینه‌ای خوراکی‌ها و آشامیدنیها، دخانیات، پوشاک و کفش، مسکن، آب، برق، گاز و سایر سوخت‌ها، بهداشت و درمان، تفریح و امور فرهنگی، هزینه خانوار بیش از 30 درصد در مقایسه با سال قبل رشد داشته است.
بررسی هزینه ناخالص خانوارهای شهری به تفکیک گروه‌های هزینه نشان میدهد سهم گروه‌های مسکن، آب، برق، گاز و سایر سوخت‌ها، بهداشت و درمان و پوشاک و کفش در سال 1392 در مقایسه با سال 1391 به ترتیب 1.2، 0.2 و 0.1 واحد درصد افزایش داشته و سهم دیگر گروه‌ها بدون تغییر یا کاهشی بوده است.
بیشترین کاهش مربوط به گروه حمل و نقل و معادل 0.9 واحد درصد بود. افزایش سهم هزینه خانوار عمدتا در گروه کالهایی است که ضروری محسوب می‌شوند و آمارها نشان دهنده تغییر ترکیب هزینه‌های خانوار به سمت کالاها و خدمات ضروری می‌باشد.
مجموع سهم گروه‌های خوراکی‌ها و آشامیدنیها، مسکن، آب، برق، گاز و سایر سوخت‌ها، پوشاک و کفش، بهداشت و درمان درسال 1392 به 70.6 درصد رسید، در حالی که سهم گروه‌های مورد اشاره در سال‌های 1390 و 1391 به ترتیب 65.4 و 69.1 درصد بود. افزایش سهم هزینه در این چهار گروه با توجه به ماهیت آن حاکی از شرایط نامساعد بودجه خانوارها است.
در سال 92 سهم گروه های هزینه ای لوازم و اثاث خانه، حمل و نقل، تحصیل، و کالاها و خدمات متفرقه در مقایسه با سال قبل کاهش داشت. رشد بطئی هزینه خانوارها در مقایسه با تورم و تغییر ترکیب هزینه های خانوار در جهت تامین کالاها و خدمات ضروری از دلایل مهم تعدیل هزینه خانوار در این گروه ها می باشد.
هزینه ناخالص کل خانوار به قیمت ثابت سال 90 در سال 92 نسبت به سال قبل با 0.5 درصد افزایش به رقم 168.7 میلیون ریال رسید. بررسی متوسط هزینه خانوار به تفکیک فصول نشان میدهد که متوسط هزینه واقعی خانوار عمدتا تحت تاثیر افزایش هزینه گروه مسکن، آب، برق، گاز و سایر سوخت‌ها مثبت بوده است.
بررسی اجزای بودجه خانوار نشان میدهد که عمده رشد شاخص در سال 92 متاثر از افزایش هزینه گروه مسکن، آب، برق، گاز و سایر سوخت‌ها بوده است. همچنین بررسی اجزای گروه مزبور نشان میدهد که عمده افزایش این گروه مرتبط با زیر گروه ارزش اجاری مسکن شخصی بوده به طوری که هزینه این زیر گروه به قیمت‌های جاری در سال 92 معادل 44.4 درصد نسبت به سال قبل رشد داشته است.
مقایسه حداقل دستمزد در سال 92 (ماهانه 4871 هزار ریال) با متوسط هزینه ماهانه گروه خوراکی‌ها و آشامیدنی ها در این سال (ماهانه 6227 هزار ریال) بیانگر این موضوع است که حداقل دستمزد پرداختی به کارگران به طور متوسط حدود 78 درصد از هزینه گروه مذکور را پوشش میدهد.
اگر چه با لحاظ نمودن یارانه نقدی بخشی از کسری درآمد خانوار پوشش داده می شود، اما شکاف درآمد و هزینه برای گروه های پایین درآمدی و صاحبان مشاغل غیرحرفه ای بسیار بالا است.
ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 92 ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﺳﻄﺢ ﻋﻤﻮﻣﻲ ﻗﻴﻤﺖ ﻫﺎ ( نرخ تورم) و ﮐﺎﻫﺶ ﺍﺭﺯﺵ ﻭﺍﻗﻌﻲ ﺩﺳﺘﻤﺰﺩﻫﺎ ﻭ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﻫﺎﻱ ﺍﻧﺘﻘﺎﻟﻲ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻮﺍﺭ، ﺟﻴﻨﻲ ﺿﺮﻳﺐ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ ﺳﺎﻝ ﻗﺒﻞ ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﺩﺍﺷﺖ. ﻣﻘﺪﺍﺭ ﺿﺮﻳﺐ ﺟﻴﻨﻲ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﻲﺩﻫﺪ ﺍﻳﻦ ﺿﺮﻳﺐ ﺍﺯ ﺭﻗﻢ 0. 3834 در سال 91 به ﺭﻗﻢ ۰/۳۹۴۴ در سال 92 ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﻳﺎﻓﺘﻪ است.
