به گزارش مشرق، جنبش فتح در 31 دسامبر سال 1957 تاسیس شد. در چنین روزی، شش نفر به نام های یاسر عرفات، خلیل الوزیر، عادل عبدالکریم، عبدالله الدنان، یوسف عمیره و توفیق شدید، گرد هم آمدند و ساختار انقلابی اولیه جنبش فتح را تشکیل دادند و بیانیه ای در خصوص تاسیس جنبش صادر کردند.
در سال 1959، چند تن دیگر به این جنبش پیوستند که شاخص ترین ِ آن ها عبارت بودند از: صلاح خلف، خالد الحسن، عبدالفتاح حمود، کمال عدوان، محمد یوسف النجار، عبدالفتاح اسماعیل و محمود عباس.
جنبش فتح در سال 1959، مجله ای تحت عنوان "فلسطیننا- نداء الحیات" منتشر کرد. این مجله که در بیروت منتشر می شد، به شناسایی جنبش و فعالیت های آن و انتشار ایده ها و اندیشه های جنبش فتح در طول سال های 1959 تا 1964 اهتمام می ورزید و از همین طریق توانست شماری دیگر از افراد انقلابی را جذب کند که از میان آن ها می توان به ماجد ابوشرار، احمد قریع، فارق قدمی، صخر حبش، یحیی عاشور، زکریا عبدالحمید، سمیح ابوکویک و عباس زکریا را جذب کند که این نام های شاخص، بعدها از شخصیت های موثر در فلسطین شدند.
رهبری جنبش فتح، در تاریخ 31/12/1964 تصمیم گرفت با تشکیل شاخه نظامی، مبارزه مسلحانه را آغاز کند. شاخه نظامی این جنبش، با نام "العاصفه" (توفان) نخستین عملیات نظامی خود را به ثبت رساند؛ عملیاتی معروف به "تونل عیلبون" که در آن نیروهای جنبش فتح، شبکه آبرسانی رژیم صهیونیستی را منفجر کردند و با گسترش فعالیت های مبارزاتی خود، مشکلات فراوانی برای ارتش رژیم صهیونیستی ایجاد کردند.
جنبش فتح، پس از آن با تاکید بر ضرورت حفظ آمادگی نظامی، روز اول ژانویه سال 1965 را به عنوان روز آغاز انقلاب معاصر فلسطین اعلام کرد.
آغاز نبرد مسلحانه جنبش فتح در ژانویه 1956، پس از وضع نکبت باری که فلسطینی ها تحمل کرده بودند، به مثابه تولد مقاومت فلسطینی معاصر به شمار می رود که سبب شد توجه جامعه جهانی به مساله فلسطین جلب شود، هرچند این جنبش در ادامه از بسیاری از آرمان های مقاومت عدول کرد و بارقه امیدی که در دل فلسطینیان روشن شده بود، لااقل در رابطه با جنبش فتح به خاموشی گرایید.
امسال، محمود عباس رئیس تشکیلات خودگردان که دبیرکل جنبش فتح به شمار می رود، در سالروز تاسیس این جنبش پیش نویس قطعنامه اجبار رژیم صهیونیستی به پایان دادن به اشغال کرانه باختری را به شورای امنیت برد. اما از بخت بدِ محمود عباس، این قطعنامه با وتوی همیشگی آمریکا، به شکست انجامید و سالروز تاسیس جنبش فتح را به کام اعضای این جنبش تلخ کرد.
در سال 1959، چند تن دیگر به این جنبش پیوستند که شاخص ترین ِ آن ها عبارت بودند از: صلاح خلف، خالد الحسن، عبدالفتاح حمود، کمال عدوان، محمد یوسف النجار، عبدالفتاح اسماعیل و محمود عباس.
جنبش فتح در سال 1959، مجله ای تحت عنوان "فلسطیننا- نداء الحیات" منتشر کرد. این مجله که در بیروت منتشر می شد، به شناسایی جنبش و فعالیت های آن و انتشار ایده ها و اندیشه های جنبش فتح در طول سال های 1959 تا 1964 اهتمام می ورزید و از همین طریق توانست شماری دیگر از افراد انقلابی را جذب کند که از میان آن ها می توان به ماجد ابوشرار، احمد قریع، فارق قدمی، صخر حبش، یحیی عاشور، زکریا عبدالحمید، سمیح ابوکویک و عباس زکریا را جذب کند که این نام های شاخص، بعدها از شخصیت های موثر در فلسطین شدند.
رهبری جنبش فتح، در تاریخ 31/12/1964 تصمیم گرفت با تشکیل شاخه نظامی، مبارزه مسلحانه را آغاز کند. شاخه نظامی این جنبش، با نام "العاصفه" (توفان) نخستین عملیات نظامی خود را به ثبت رساند؛ عملیاتی معروف به "تونل عیلبون" که در آن نیروهای جنبش فتح، شبکه آبرسانی رژیم صهیونیستی را منفجر کردند و با گسترش فعالیت های مبارزاتی خود، مشکلات فراوانی برای ارتش رژیم صهیونیستی ایجاد کردند.
جنبش فتح، پس از آن با تاکید بر ضرورت حفظ آمادگی نظامی، روز اول ژانویه سال 1965 را به عنوان روز آغاز انقلاب معاصر فلسطین اعلام کرد.
آغاز نبرد مسلحانه جنبش فتح در ژانویه 1956، پس از وضع نکبت باری که فلسطینی ها تحمل کرده بودند، به مثابه تولد مقاومت فلسطینی معاصر به شمار می رود که سبب شد توجه جامعه جهانی به مساله فلسطین جلب شود، هرچند این جنبش در ادامه از بسیاری از آرمان های مقاومت عدول کرد و بارقه امیدی که در دل فلسطینیان روشن شده بود، لااقل در رابطه با جنبش فتح به خاموشی گرایید.
امسال، محمود عباس رئیس تشکیلات خودگردان که دبیرکل جنبش فتح به شمار می رود، در سالروز تاسیس این جنبش پیش نویس قطعنامه اجبار رژیم صهیونیستی به پایان دادن به اشغال کرانه باختری را به شورای امنیت برد. اما از بخت بدِ محمود عباس، این قطعنامه با وتوی همیشگی آمریکا، به شکست انجامید و سالروز تاسیس جنبش فتح را به کام اعضای این جنبش تلخ کرد.
