به گزارش مشرق، ناظران یک دهه است که جنگ قدرت را برای جانشینی ملک عبدلله در عربستان سعودی دنبال میکنند ولی حالا که زمانش رسیده، این امر بیش از پیش رازآلود شده است.
روزنامه «واشنگتن پست» در گزارشی به قلم «دیوید ایگناتیوس» تحلیلگر برجسته خود، خود مینویسد مرگ ملک عبدلله، آغازگر دورهای در پادشاهی نفت است که ممکن است چندین سال به طول بیانجامد. شاهزاده «سلمان عبدالعزیز» برادر پادشاه متوفی، که بنا بر اعلان رسمی دربار پادشاهی عربستان، جانشین رسمی وی شده و ولیعهدش شاهزاده «مقرن بد عبدالعزیز» هر دو سالخورده و ناتوان هستند. خاندان سلطنتی عربستان، که ثابت کرده است در بقای خود مهارت دارد، در روزها و ماههای آتی برای تصمیمگیری در خصوص کسانی که در نسل بعدی، قدرت را در دست خواهند گرفت، تلاش خواهد نمود.
واشنگتن پست در ادامه از نقش مهم پادشاهی عربستان در جهان اهل سنت میگوید و اینکه «خلاء رهبری در ریاض»، از یمن تا سوریه، تمام کشورهای مابین را تحت تاثیر قرار خواهد داد. و در ادامه مینویسد مرگ پادشاه سعودی، همراه با قدرت ایران و مسلمانان شیعه در منطقه درست زمانی که ایران چهار پایتخت مهم عرب یعنی «دمشق، بغداد، بیروت و صنعا» را کنترل میکند، جهان اهل سنت را میرنجاند. سعودیها، از قدرت ایرانیان کینه بسیار دارند و تلاش بسیار کردند که بارها از عملیات مخفی علیه ایران پشتیبانی مالی کنند ولی هرجا تلاش کردند، شکست خوردند. بسیاری در پادشهای سعودی، ایالات متحده را مقصر شکستهایشان میدانند ولی بهتر است کمی بیشتر آماده انتقاد از خودشان باشند: عامل بنیادین این شکستها، شکست اهل سنت و به طور ویژه، رهبری سعودیها بوده است.
در ادامه گزارش در راستای تلاش غرب برای به تصویر کشیدن پادشاه سعودی به عنوان یک اصلاحگر اینطور آمده که ملک عبدلله پادشاهی بود که با زرق و برق سلف خود «ملک فهد» فاصله بسیار داشت؛ وی از سوی بسیاری از زنان سعودی در جامعهای که حقوق زنان را به شدت سرکوب میکرد، به عنوان «قهرمان» شناخته میشد. زندگی وی بسیار بیشتر از پیشینانش به ایدهآلهای اسلام نزدیک بود و او به عنوان مسلمانی میانهرو، گرچه نتوانست «اصلاحات» در عربستان را پیش ببرد ولی در ایجاد ثبات موفق عمل کرد.
واشنگتن پست به تصویری که شاهزاده «محمد بن نائف» وزیر کشور عربستان، از نسل بعدی رهبران سعودی، برای مقامات آمریکایی ترسیم کرده اشاره میکند و مینویسد که در این تصویر رهبران آتی، مدرن و با استعداد هستند. اما پارادوکس عربستان سعودی اینجاست که پادشاهی عربستان همانطور که به غرب نگاه میکند، برای مشروعیت خود با رهبران مذهبی محافظهکار مسلمان در قرارداد است. رهبران سعودی که هماکنون وحشتزده با قدرت افراطگرایی داعش در نبرد هستند، ممکن است برای تکرار این قمار وسوسه شوند و باز هم برای حکومت از راه قدرت سرکوبگر محافظهکاران مسلمان وارد عمل شوند.
واشنگتن پست در پایان گزارش مینویسد بسیاری از تحلیلگران غرب بر این باورند که روی آوردن به محافظهکاران مسلمان در این شرایط اشتباه است ولی از سوی دیگر، توان غرب برای تاثیرگذاری بر خاندان پادشاهی عربستان بسیار محدود است. با مرگ شاه عبدلله، شاهزادگان سعودی به نجات خاندان سعود میاندیشند و تعادل در خاورمیانه از تصمیمشان متاثر خواهد شد. تصمیمی که البته بیشترین تاثیر را بر عربستان خواهد گذارد.
روزنامه «واشنگتن پست» در گزارشی به قلم «دیوید ایگناتیوس» تحلیلگر برجسته خود، خود مینویسد مرگ ملک عبدلله، آغازگر دورهای در پادشاهی نفت است که ممکن است چندین سال به طول بیانجامد. شاهزاده «سلمان عبدالعزیز» برادر پادشاه متوفی، که بنا بر اعلان رسمی دربار پادشاهی عربستان، جانشین رسمی وی شده و ولیعهدش شاهزاده «مقرن بد عبدالعزیز» هر دو سالخورده و ناتوان هستند. خاندان سلطنتی عربستان، که ثابت کرده است در بقای خود مهارت دارد، در روزها و ماههای آتی برای تصمیمگیری در خصوص کسانی که در نسل بعدی، قدرت را در دست خواهند گرفت، تلاش خواهد نمود.
واشنگتن پست در ادامه از نقش مهم پادشاهی عربستان در جهان اهل سنت میگوید و اینکه «خلاء رهبری در ریاض»، از یمن تا سوریه، تمام کشورهای مابین را تحت تاثیر قرار خواهد داد. و در ادامه مینویسد مرگ پادشاه سعودی، همراه با قدرت ایران و مسلمانان شیعه در منطقه درست زمانی که ایران چهار پایتخت مهم عرب یعنی «دمشق، بغداد، بیروت و صنعا» را کنترل میکند، جهان اهل سنت را میرنجاند. سعودیها، از قدرت ایرانیان کینه بسیار دارند و تلاش بسیار کردند که بارها از عملیات مخفی علیه ایران پشتیبانی مالی کنند ولی هرجا تلاش کردند، شکست خوردند. بسیاری در پادشهای سعودی، ایالات متحده را مقصر شکستهایشان میدانند ولی بهتر است کمی بیشتر آماده انتقاد از خودشان باشند: عامل بنیادین این شکستها، شکست اهل سنت و به طور ویژه، رهبری سعودیها بوده است.
در ادامه گزارش در راستای تلاش غرب برای به تصویر کشیدن پادشاه سعودی به عنوان یک اصلاحگر اینطور آمده که ملک عبدلله پادشاهی بود که با زرق و برق سلف خود «ملک فهد» فاصله بسیار داشت؛ وی از سوی بسیاری از زنان سعودی در جامعهای که حقوق زنان را به شدت سرکوب میکرد، به عنوان «قهرمان» شناخته میشد. زندگی وی بسیار بیشتر از پیشینانش به ایدهآلهای اسلام نزدیک بود و او به عنوان مسلمانی میانهرو، گرچه نتوانست «اصلاحات» در عربستان را پیش ببرد ولی در ایجاد ثبات موفق عمل کرد.
واشنگتن پست به تصویری که شاهزاده «محمد بن نائف» وزیر کشور عربستان، از نسل بعدی رهبران سعودی، برای مقامات آمریکایی ترسیم کرده اشاره میکند و مینویسد که در این تصویر رهبران آتی، مدرن و با استعداد هستند. اما پارادوکس عربستان سعودی اینجاست که پادشاهی عربستان همانطور که به غرب نگاه میکند، برای مشروعیت خود با رهبران مذهبی محافظهکار مسلمان در قرارداد است. رهبران سعودی که هماکنون وحشتزده با قدرت افراطگرایی داعش در نبرد هستند، ممکن است برای تکرار این قمار وسوسه شوند و باز هم برای حکومت از راه قدرت سرکوبگر محافظهکاران مسلمان وارد عمل شوند.
واشنگتن پست در پایان گزارش مینویسد بسیاری از تحلیلگران غرب بر این باورند که روی آوردن به محافظهکاران مسلمان در این شرایط اشتباه است ولی از سوی دیگر، توان غرب برای تاثیرگذاری بر خاندان پادشاهی عربستان بسیار محدود است. با مرگ شاه عبدلله، شاهزادگان سعودی به نجات خاندان سعود میاندیشند و تعادل در خاورمیانه از تصمیمشان متاثر خواهد شد. تصمیمی که البته بیشترین تاثیر را بر عربستان خواهد گذارد.