به گزارش مشرق، پایگاه اینترنتی ساکرنت پس از پایان جام ملت های آسیا که با قهرمانی استرالیا به پایان رسید، گزارشی از این رقابت ها نوشت.
در این گزارش آمده است: «جام ملت های آسیا تورنمنت خیلی خوبی بود. شاید بتوان گفت که عالی بوده است. شاید هم بتوان گفت که بهترین جام ملت ها در آسیا بوده است. این حرف ها البته مشترک هستند. جام های جهانی اخیر نیز هیجان انگیزتر و سرگرم کننده تر هستند و صحبت هایی هم در سراسر دنیا وجود دارد که بهترین بوده اند. این اتفاق برای برزیل 2014 نیز رخ داد. وقتی این رقابت ها وارد مرحله حذفی شد، کمی افت کرد و چهره اصلی خود در آغاز رقابت ها را از دست داد.
در استرالیا هم همین طور بود. جام خیلی خوب شروع شد و هر چه می گذشت بهتر هم می شد. از همان دیدار افتتاحیه که استرالیا از کویت عقب افتاد و به بازی برگشت تا فینال که در آن بازی دراماتیک، استرالیا موفق شد کره جنوبی را مغلوب کند، اتفاق های دوست داشتنی رخ دادند. فینال رویایی بود، درست همانند گلی که عمر عبدالرحمان به ثمر رساند. آن دیدار هیجان انگیز بین ایران و عراق در یک چهارم نهایی هم تا مدت ها در خاطر می ماند.
اتفاق شوکه کننده ای البته رخ نداد. شگفتی هایی رخ دادند که یکی از آنها حذف تیم ملی ژاپن به دست امارات بود. قطر با سه شکست جام را ترک کرد و کره جنوبی هم تا دقایقی پیش از پایان نیمه نخست در فینال گلی دریافت نکرد. شگفتی های دیگری هم رخ دادند. فلسطین موفق شد گل بزند و تماشاگران ایرانی هم فضای ورزشگاه ها در استرالیا را تغییر دادند. اینها تعداد کمی از شگفتی ها جام بودند.
استعدادهای زیادی در این جام دیده شد. ستاره هایی که درخشش آنها از پیش از آغاز جام انتظار می رفت. عمر عبدالرحمان، سون هیونگ مین، تیم کیهیل، کیسوکه هوندا و کی سونگ یئونگ. بازیکنانی هم بودند که کمتر شناخته شده بودند. ماسیمو لونگو، یاسر کاظم، کیم جین سو، سردار آزمون و ضرغام اسماعیل در این تورنمنت نامی برای خودشان دست و پا کردند. جام ملت های آسیا در سال 2015 نه تنها چشم انداز فوتبال استرالیا را نشان داد که برای خود آسیا هم خوب بود. تماشاگران هم با میانگین 20 هزار در هر دیدار رکورد خوبی را به جا گذاشتند.
این اتفاق تنها در سال 2004 و در چین رخ داده بود که حداقل در مورد آن می توان گفت یکی از بهترین جام ملت ها در دوران مدرن بود و می تواند با استرالیا برای کسب عنوان بهترین جام ملت ها در تاریخ رقابت کند. اگر بخواهیم از بین این دو، یکی را انتخاب کنیم، چین بدون شک استرالیا را در سایه خود قرار می دهد.
در این جام، همه چیز در خارج از زمین به استرالیا اختصاص داشت. همه چیز در این کشور چند ملیتی بهتر سازمان دهی شده بود که چینی ها در انجام آن ناکام مانده بودند. رشد استفاده از اینترنت نسبت به سال 2004 و انجام بازی ها در کشوری که به زبان انگلیسی صحبت می کنند، یکی از امتیازهای استرالیا در برگزاری این جام بود. بازیکنان خوب زیادی در بین 16 تیم شرکت کننده حضور داشتند. تیم های ضعیف در جام 2015 خیلی بهتر از تیم های قدرتمند در سال 2004 ظاهر شدند.
ایران در سال 2004 بازیکنان بسیار با استعدادی در ترکیب خود داشت. علی کریمی. بازیکنی که داشتن او هم در داخل و هم در خارج از زمین مایه خوشبختی است. علی دایی زمانی که در اوج قرار داشت. قدرتی که باید روی او حساب می شد. هر دوی این بازیکنان در ترکیب تیم ملی ایران توسط مهدی مهدوی کیا حمایت می شدند.
در آن سال، مرحله یک چهارم نهایی هیجان زیادی داشت. ایران با گل دقیقه 94 موفق به شکست عراق در مرحله گروهی شده بود و به دیدار کره جنوبی می رفت. ایرانی ها چهار بار از کره جنوبی پیش افتادند که سه بار توسط علی کریمی این اتفاق افتاد. سه بار هم کره بازی را به تساوی کشید اما نتوانست بازی را به وقت های اضافه ببرد.
این دیدار را می توان به رویارویی ایران و عراق در جام ملت های استرالیا در سال 2015 نزدیک دانست. این دیدار هرچند که هیجان دیدار سال 2004 را نداشت اما از کیفیت بالاتری برخوردار بود.
شاید جام ملت های 2004 بهترین جام در آسیا بوده باشد اما جام ملت های 2015 نشان داد فوتبال آسیا چه پتانسیل هایی دارد. شاید این جام بتواند فوتبال آسیا را در رده بندی های جهانی به مقام بالاتری برساند. جام ملت های آفریقا هنوز هم در رسانه های بین المللی بازتاب بیشتری نسبت به جام ملت های آسیا دارد. دلیل این امر هم حضور بیشتر بازیکنان آفریقایی در لیگ های معتبر اروپایی است.
این جام در سال 2015 بهتر به نظر می رسید. این تورنمنت به بسیاری از بازیکنانی که درخشیدند این امکان را می دهد که در آینده درخشش بیشتری داشته باشند. شاید این جام بهترین جام در آسیا نباشد اما یکی از جام های مهمی بود که در آسیا برگزار شد.»
در این گزارش آمده است: «جام ملت های آسیا تورنمنت خیلی خوبی بود. شاید بتوان گفت که عالی بوده است. شاید هم بتوان گفت که بهترین جام ملت ها در آسیا بوده است. این حرف ها البته مشترک هستند. جام های جهانی اخیر نیز هیجان انگیزتر و سرگرم کننده تر هستند و صحبت هایی هم در سراسر دنیا وجود دارد که بهترین بوده اند. این اتفاق برای برزیل 2014 نیز رخ داد. وقتی این رقابت ها وارد مرحله حذفی شد، کمی افت کرد و چهره اصلی خود در آغاز رقابت ها را از دست داد.
در استرالیا هم همین طور بود. جام خیلی خوب شروع شد و هر چه می گذشت بهتر هم می شد. از همان دیدار افتتاحیه که استرالیا از کویت عقب افتاد و به بازی برگشت تا فینال که در آن بازی دراماتیک، استرالیا موفق شد کره جنوبی را مغلوب کند، اتفاق های دوست داشتنی رخ دادند. فینال رویایی بود، درست همانند گلی که عمر عبدالرحمان به ثمر رساند. آن دیدار هیجان انگیز بین ایران و عراق در یک چهارم نهایی هم تا مدت ها در خاطر می ماند.
اتفاق شوکه کننده ای البته رخ نداد. شگفتی هایی رخ دادند که یکی از آنها حذف تیم ملی ژاپن به دست امارات بود. قطر با سه شکست جام را ترک کرد و کره جنوبی هم تا دقایقی پیش از پایان نیمه نخست در فینال گلی دریافت نکرد. شگفتی های دیگری هم رخ دادند. فلسطین موفق شد گل بزند و تماشاگران ایرانی هم فضای ورزشگاه ها در استرالیا را تغییر دادند. اینها تعداد کمی از شگفتی ها جام بودند.
استعدادهای زیادی در این جام دیده شد. ستاره هایی که درخشش آنها از پیش از آغاز جام انتظار می رفت. عمر عبدالرحمان، سون هیونگ مین، تیم کیهیل، کیسوکه هوندا و کی سونگ یئونگ. بازیکنانی هم بودند که کمتر شناخته شده بودند. ماسیمو لونگو، یاسر کاظم، کیم جین سو، سردار آزمون و ضرغام اسماعیل در این تورنمنت نامی برای خودشان دست و پا کردند. جام ملت های آسیا در سال 2015 نه تنها چشم انداز فوتبال استرالیا را نشان داد که برای خود آسیا هم خوب بود. تماشاگران هم با میانگین 20 هزار در هر دیدار رکورد خوبی را به جا گذاشتند.
این اتفاق تنها در سال 2004 و در چین رخ داده بود که حداقل در مورد آن می توان گفت یکی از بهترین جام ملت ها در دوران مدرن بود و می تواند با استرالیا برای کسب عنوان بهترین جام ملت ها در تاریخ رقابت کند. اگر بخواهیم از بین این دو، یکی را انتخاب کنیم، چین بدون شک استرالیا را در سایه خود قرار می دهد.
در این جام، همه چیز در خارج از زمین به استرالیا اختصاص داشت. همه چیز در این کشور چند ملیتی بهتر سازمان دهی شده بود که چینی ها در انجام آن ناکام مانده بودند. رشد استفاده از اینترنت نسبت به سال 2004 و انجام بازی ها در کشوری که به زبان انگلیسی صحبت می کنند، یکی از امتیازهای استرالیا در برگزاری این جام بود. بازیکنان خوب زیادی در بین 16 تیم شرکت کننده حضور داشتند. تیم های ضعیف در جام 2015 خیلی بهتر از تیم های قدرتمند در سال 2004 ظاهر شدند.
ایران در سال 2004 بازیکنان بسیار با استعدادی در ترکیب خود داشت. علی کریمی. بازیکنی که داشتن او هم در داخل و هم در خارج از زمین مایه خوشبختی است. علی دایی زمانی که در اوج قرار داشت. قدرتی که باید روی او حساب می شد. هر دوی این بازیکنان در ترکیب تیم ملی ایران توسط مهدی مهدوی کیا حمایت می شدند.
در آن سال، مرحله یک چهارم نهایی هیجان زیادی داشت. ایران با گل دقیقه 94 موفق به شکست عراق در مرحله گروهی شده بود و به دیدار کره جنوبی می رفت. ایرانی ها چهار بار از کره جنوبی پیش افتادند که سه بار توسط علی کریمی این اتفاق افتاد. سه بار هم کره بازی را به تساوی کشید اما نتوانست بازی را به وقت های اضافه ببرد.
این دیدار را می توان به رویارویی ایران و عراق در جام ملت های استرالیا در سال 2015 نزدیک دانست. این دیدار هرچند که هیجان دیدار سال 2004 را نداشت اما از کیفیت بالاتری برخوردار بود.
شاید جام ملت های 2004 بهترین جام در آسیا بوده باشد اما جام ملت های 2015 نشان داد فوتبال آسیا چه پتانسیل هایی دارد. شاید این جام بتواند فوتبال آسیا را در رده بندی های جهانی به مقام بالاتری برساند. جام ملت های آفریقا هنوز هم در رسانه های بین المللی بازتاب بیشتری نسبت به جام ملت های آسیا دارد. دلیل این امر هم حضور بیشتر بازیکنان آفریقایی در لیگ های معتبر اروپایی است.
این جام در سال 2015 بهتر به نظر می رسید. این تورنمنت به بسیاری از بازیکنانی که درخشیدند این امکان را می دهد که در آینده درخشش بیشتری داشته باشند. شاید این جام بهترین جام در آسیا نباشد اما یکی از جام های مهمی بود که در آسیا برگزار شد.»
