این شهید عزیز که در تاریخ 13 اردیبهشت 1361 به شهادت رسید، در زمان شهادت فقط 17 سال داشت.
محمدحسن از كودكي استعداد درخشان و خصوصيات اخلاقي‌اش، اطرافيان را تحت تأثير قرار مي‌داد و كنجكاوي و سوالات متعددش در مورد مسايل مختلف، او را از هم‌سالانش ممتاز مي‌كرد.
محمدحسن در تابستان سال 1360 تصميم گرفت عازم پاوه شود و در روابط عمومي سپاه پاوه مشغول فعاليت فرهنگي و مطالعه‌ي دقيق كتاب‌هاي استاد شهيد مرتضي مطهري شد. قبل از اعزام به پاوه در بسيج اردكان، دوره‌ي نظامي را فرا گرفت.
خليلي كه عاشق جهاد في‌سبيل‌الله بود، در سنگرهاي قله شمسي نوسود ماند؛ آن‌گاه به منظور شركت در عمليات بيت‌المقدس عازم جنوب شد و در اين عمليات مجروح گشته و او را به يزد انتقال دادند. درد جراحت، سراپاي وجودش را فراگرفته بود و هيچ داروي مسكّني او را آرام نمي‌كرد. از درد و عطش به خود مي‌پيچيد و در حالي كه در نيمه شب، در همان لحظه‌هايي كه هر شب براي اقامه‌ي نماز شب برمي‌خاست و به ذكر خدا و الله اكبر و ... مشغول بود، سرانجام نيز در روز سيزدهم ارديبهشت‌ماه سال 1361 در سنّ 17 سالگي از شراب طهور بهشتي سيراب شد.
