به گزارش مشرق، پس از اینکه هادی ساعی نتوانست در انتخابات فدراسیون تکواندو شرکت کند و احمد دنیامالی نیز با وجود رای آوردن در مجمع انتخابات فدراسیون قایقرانی مجبور شد از سمت جدید خود کناره‌گیری کند، مشخص بود کسانی که عضو شورای شهر هستند جایی در ریاست فدراسیون‌های ورزشی ندارند، در واقع با شرایطی که برای ساعی و دنیامالی پیش آمد از همان ابتدا خط و نشان‌ها از سوی وزارت ورزش برای رضازاده کشیده شد که باید برای حضور مجدد در انتخابات فدراسیون وزنه‌برداری، از شورای شهر کنار برود اما بر خلاف ساعی و دنیامالی که راحت قانون را پذیرفتند رضازاده تاکنون مقاومت زیادی از خود نشان داده و می‌خواهد هر دو پست شورای شهر و فدراسیون وزنه‌برداری را یکجا داشته باشد.
وزارت ورزش و جوانان همواره بر موضع خود یعنی استعفای رضازاده از شورای شهر در صورت حضور در انتخابات فدراسیون پافشاری کرده و حتی محمود گودرزی نیز گفته که رضازاده اگر 5 دقیقه هم در جای دیگری کار کند دو شغله محسوب می‌شود و باید قانون را بپذیرد اما به نظر می‌رسد مدیر سنگین وزن وزنه‌برداری ایران به این راحتی‌ها خیال ترک کرسی ریاست فدراسیون را ندارد.
یک قانون و دو تفسیر
وزارت ورزش و جوانان 26 آذرماه نامه‌ی سازمان بازرسی کل کشور را بر روی سایت خبری خود گذاشت تا به این شکل پاسخ رییس شورای شهر تهران مبنی بر این که چرا رضازاده نمی‌تواند در انتخابات شرکت کند را داده باشد.
در نامه سازمان بازرسی آمده است که با استناد بند (4) ماده 28 قانون تشکیلات، وظایف و انتخابات شوراهای اسلامی کشور انتخاب شهرداران مصوب اول خرداد 75 اعضای شوراهای اسلامی موضوع این قانون در طول مدت عضویت نمی‌توانند در سمت‌های مذکور در این ماده مشغول به کار شوند. همچنین قسمتا اخیر بند (1) و بند (2) ماده یاد شده، سمت‌های مذکور را اینچنین بیان می‌کند. سایر روسا، مدیران و سرپرستانی که حوزه مسئولیت آنان به کل کشور تسری دارد و روسای موسسات و البته به دولت که از بودجه عمومی به هر مقدار استفاده می‌نمایند.
نکته جالب این جاست که کولیوند نایب رییس کمیسیون شوراها و امور داخلی کشور نیز اعلام کرده که ایراد و منع قانونی برای کاندیداتوری و ریاست رضازاده در فدراسیون وزنه‌برداری وجود ندارد. او در توجیه دلیل این اظهاراتش نیز می‌گوید شورا با ادله صحیح از ماده 28 قانون شوراها اعلام کرده که فدراسیون‌ها شغل محسوب نمی‌شوند و ایرادی که وزارت ورزش به کاندیداتوری رضازاده گرفته قانونی نیست.
این یعنی از یک قانون، دو نهاد دو برداشت متفاوت دارند دو برداشتی که تفاوت آن همانند تفاوت رنگ سفید و سیاهی است.
دلیل پافشاری شورای شهر
البته در این میان پافشاری شورای شهر برای حضور رضازاده در انتخابات فدراسیون وزنه‌برداری نیز در نوع خود جالب توجه است. چند گمانه در این باره وجود دارد. اول اینکه عده‌ای بر این باورند که شاید به دلیل مرز شکننده بین اکثریت یافتن اصلاح‌طلبان و اصولگرایان در شورای شهر و نقش تعیین کننده حتی یک رای در سرنوشت رای‌گیری‌های جناحی شورا، این موضوع دلیل اصلی فشار برای حضور همزمان رضازاده در شورای شهر و فدراسیون وزنه‌برداری است.
گمانه بعدی این است که برخی معتقدند به دلیل نقش موثر و پررنگ رضازاده در وزنه‌برداری ایران و یا شورای شهر باید تحت هر شرایطی او را مطابق قانون در یک جا یا هم دو جا حفظ کرد، موضوع حضور در هر دو جا با تاکید و پیگیری سازمان بازرسی ظاهرا منتفی است اما در موضوع انتخاب یکی از دو پست با توجه به علاقه شخصی رضازاده به وزنه‌برداری، نتیجه آن نمی‌تواند به نفع جناحی خاص در شورای شهر خاتمه یابد، چرا که به قول نزدیکان رضازاده اگر او شخصا بخواهد روزی تصمیمی بگیرد و بین شورا و فدراسیون یکی را انتخاب کند، حتما فدراسیون وزنه‌برداری را انتخاب خواهد کرد نه شورای شهر را.
باور ناظران بر این است که با توجه به حمایت گسترده و خاص از حضور همزمان رضازاده در شورای شهر تهران و فدراسیون وزنه‌برداری و عدم وجود چنین حمایتی از ساعی و دنیامالی تنها یک دیدگاه خاص را تقویت می‌کند که به نظر می‌رسد اجرای نص قانون در آن کمرنگ و کمتر دیده شده است.
پایان ماجرا چه خواهد شد
پنجم اسفند دوره ریاست حسین رضازاده در فدراسیون وزنه‌برداری به پایان می‌رسد و وزارت ورزش نیز باید تاریخ برگزاری مجمع انتخابات این فدراسیون را مشخص کند اما هرچقدر به این زمان نزدیک می‌شویم ماجرای حضور همزمان رضازاده در انتخابات فدراسیون وزنه‌برداری و شورای شهر تهران زوایای جدیدی به خود می‌گیرد. این طور که شواهد نشان می‌دهد همه درصدد این هستند که حضور همزمان رضازاده در شورای شهر و فدراسیون ایراد قانونی به خود نگیرد. حالا که پای تاماش آیان رییس فدراسیون جهانی وزنه‌برداری هم به ماجرا باز شده باید دید که نتیجه این مجادلات چه خواهد شد.
آیا رضازاده سومین نفری است که به دلیل حضور در شورای شهر با فدراسیون وداع می‌کند یا واقعا حمایت‌های تمام قد شورای شهر گره‌گشای مشکل او خواهد بود و رضازاده همزمان در دو کرسی شورای شهر و فدراسیون وزنه‌برداری حضور خواهد داشت.
وزارت ورزش و جوانان همواره بر موضع خود یعنی استعفای رضازاده از شورای شهر در صورت حضور در انتخابات فدراسیون پافشاری کرده و حتی محمود گودرزی نیز گفته که رضازاده اگر 5 دقیقه هم در جای دیگری کار کند دو شغله محسوب می‌شود و باید قانون را بپذیرد اما به نظر می‌رسد مدیر سنگین وزن وزنه‌برداری ایران به این راحتی‌ها خیال ترک کرسی ریاست فدراسیون را ندارد.
یک قانون و دو تفسیر
وزارت ورزش و جوانان 26 آذرماه نامه‌ی سازمان بازرسی کل کشور را بر روی سایت خبری خود گذاشت تا به این شکل پاسخ رییس شورای شهر تهران مبنی بر این که چرا رضازاده نمی‌تواند در انتخابات شرکت کند را داده باشد.
در نامه سازمان بازرسی آمده است که با استناد بند (4) ماده 28 قانون تشکیلات، وظایف و انتخابات شوراهای اسلامی کشور انتخاب شهرداران مصوب اول خرداد 75 اعضای شوراهای اسلامی موضوع این قانون در طول مدت عضویت نمی‌توانند در سمت‌های مذکور در این ماده مشغول به کار شوند. همچنین قسمتا اخیر بند (1) و بند (2) ماده یاد شده، سمت‌های مذکور را اینچنین بیان می‌کند. سایر روسا، مدیران و سرپرستانی که حوزه مسئولیت آنان به کل کشور تسری دارد و روسای موسسات و البته به دولت که از بودجه عمومی به هر مقدار استفاده می‌نمایند.
نکته جالب این جاست که کولیوند نایب رییس کمیسیون شوراها و امور داخلی کشور نیز اعلام کرده که ایراد و منع قانونی برای کاندیداتوری و ریاست رضازاده در فدراسیون وزنه‌برداری وجود ندارد. او در توجیه دلیل این اظهاراتش نیز می‌گوید شورا با ادله صحیح از ماده 28 قانون شوراها اعلام کرده که فدراسیون‌ها شغل محسوب نمی‌شوند و ایرادی که وزارت ورزش به کاندیداتوری رضازاده گرفته قانونی نیست.
این یعنی از یک قانون، دو نهاد دو برداشت متفاوت دارند دو برداشتی که تفاوت آن همانند تفاوت رنگ سفید و سیاهی است.
دلیل پافشاری شورای شهر
البته در این میان پافشاری شورای شهر برای حضور رضازاده در انتخابات فدراسیون وزنه‌برداری نیز در نوع خود جالب توجه است. چند گمانه در این باره وجود دارد. اول اینکه عده‌ای بر این باورند که شاید به دلیل مرز شکننده بین اکثریت یافتن اصلاح‌طلبان و اصولگرایان در شورای شهر و نقش تعیین کننده حتی یک رای در سرنوشت رای‌گیری‌های جناحی شورا، این موضوع دلیل اصلی فشار برای حضور همزمان رضازاده در شورای شهر و فدراسیون وزنه‌برداری است.
گمانه بعدی این است که برخی معتقدند به دلیل نقش موثر و پررنگ رضازاده در وزنه‌برداری ایران و یا شورای شهر باید تحت هر شرایطی او را مطابق قانون در یک جا یا هم دو جا حفظ کرد، موضوع حضور در هر دو جا با تاکید و پیگیری سازمان بازرسی ظاهرا منتفی است اما در موضوع انتخاب یکی از دو پست با توجه به علاقه شخصی رضازاده به وزنه‌برداری، نتیجه آن نمی‌تواند به نفع جناحی خاص در شورای شهر خاتمه یابد، چرا که به قول نزدیکان رضازاده اگر او شخصا بخواهد روزی تصمیمی بگیرد و بین شورا و فدراسیون یکی را انتخاب کند، حتما فدراسیون وزنه‌برداری را انتخاب خواهد کرد نه شورای شهر را.
باور ناظران بر این است که با توجه به حمایت گسترده و خاص از حضور همزمان رضازاده در شورای شهر تهران و فدراسیون وزنه‌برداری و عدم وجود چنین حمایتی از ساعی و دنیامالی تنها یک دیدگاه خاص را تقویت می‌کند که به نظر می‌رسد اجرای نص قانون در آن کمرنگ و کمتر دیده شده است.
پایان ماجرا چه خواهد شد
پنجم اسفند دوره ریاست حسین رضازاده در فدراسیون وزنه‌برداری به پایان می‌رسد و وزارت ورزش نیز باید تاریخ برگزاری مجمع انتخابات این فدراسیون را مشخص کند اما هرچقدر به این زمان نزدیک می‌شویم ماجرای حضور همزمان رضازاده در انتخابات فدراسیون وزنه‌برداری و شورای شهر تهران زوایای جدیدی به خود می‌گیرد. این طور که شواهد نشان می‌دهد همه درصدد این هستند که حضور همزمان رضازاده در شورای شهر و فدراسیون ایراد قانونی به خود نگیرد. حالا که پای تاماش آیان رییس فدراسیون جهانی وزنه‌برداری هم به ماجرا باز شده باید دید که نتیجه این مجادلات چه خواهد شد.
آیا رضازاده سومین نفری است که به دلیل حضور در شورای شهر با فدراسیون وداع می‌کند یا واقعا حمایت‌های تمام قد شورای شهر گره‌گشای مشکل او خواهد بود و رضازاده همزمان در دو کرسی شورای شهر و فدراسیون وزنه‌برداری حضور خواهد داشت.
