گروه تاریخ مشرق- روزی به مختارالسلطنه (رییس شهربانی دوره رضاشاه) اطلاع دادند که قیمت ماست در تهران خیلی گران شده است. مختارالسلطنه دستور داد که کسی حق ندارد ماست را گران بفروشد.

مدتی که گذشت برای اطمینان خاطر با قیافه ناشناخته به یکی از مغازه‌های لبنیات فروشی رفت و مقداری ماست خواست.

ماست فروش که او را نشناخته بود، پرسید: چه جور ماستی می‌خواهی؟ ماست معمولی یا ماست مختارالسلطنه!


مختارالسلطنه با حیرت و شگفتی پرسید: مگه این دوتا ماست چه فرقی باهم دارند؟

ماست فروش گفت: ماست معمولی همان است که از شیر می‌گیرند و بدون آب است و با قیمت دلخواه. اما ماست مختارالسلطنه همین ظرف دوغ است که در جلوی مغازه می‌بینید و یک سوم آن ماست و باقی آب است و به نرخ مختار السلطنه می‌فروشیم و بدان نیز لقب دادیم. حالا کدام را می خواهی؟!

مختارالسلطنه دستور داد ماست فروش را جلوی مغازه‌اش به طور وارونه آویزان کردند و بند شلوارش را محکم ببستند. سپس ظرف دوغ را از بالا در دو لنگه شلوارش سرازیر کردند و شلوارش را از بالا به مچ پاهایش ببستند. سپس به او گفت: آنقدر باید به این شکل آویزان باشی تا تمام آبهایی که داخل این ماست کردی از شلوارت خارج شود که دیگر جرات نکنی آب داخل ماست بکنی!

وقتی بقیه لبنیات فروش‌ها از این ماجرا با خبر شدند، همه ماست ها را کیسه کردند، یعنی بدون قاطی کردن آب ماست را ریختند توی کیسه و فروختند.

منبع: سایت تبیان