به گزارش مشرق، «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر رژیم صهیونیستی در آستانه انتخابات اسراییل با سفر به آمریکا فردا (سه‌شنبه) در کنگره سخنرانی خواهد کرد که این امر مورد انتقاد عده بسیاری از جمله برخی اعضای کنگره آمریکا قرار گرفته است.
در ادامه یادداشت گاردین این سفر نتانیاهو و سخنرانی وی در کنگره تنها سه هفته پیش از انتخابات در اسراییل، مساله‌ای مناقشه برانگیز عنوان شده که با محور تعدی وی به سیاست‌های آمریکا و بر یکی از موفق‌ترین روابط دوجانبه در عصر مدرن دلالت دارد.
به نوشته گاردین، این حضور مناقشه برانگیز نتانیاهو در کنگره تنها سه هفته پیش از انتخابات در اسراییل، بر دخالت وی به سیاست‌های آمریکا و آثار آن بر یکی از موفق‌ترین روابط دو جانبه در عصر مدرن تمرکز خواهد داشت.
«سوزان رایس» مشاور امنیت ملی اوباما پیش از این، سخنرانی نتانیاهو در کنگره را، که بیشتر اعضای آن جمهوری خواهان هستند، برای روابط اسراییل و آمریکا مخرب عنوان کرده بود. البته اظهارات وی با عکس‌العمل شدیدی از سوی گروه‌های یهودی افراطی مواجه شد.
نویسنده گاردین با اشاره به محور اصلی پیام نتانیاهو نوشت؛ پیام وی این است که در حال حاضر توافق 1+5 با ایران «برای اسراییل، منطقه و جهان خطرناک است.»
گاردین هم‌چنین مدعی شد هر دیدگاهی هم نسبت به نتانیاهو وجود داشته باشد و اگر ترفند نتانیاهو برای کسب آرای بیشتر درانتخابات اسراییل با سخنرانی در کنگره به وی کمک کند یا نه، «مساله این‌جاست که هیچ توافقی با ایران کارگر نخواهد افتاد مگر آن‌که این توافق مانع از یک ایران هسته‌ای شود؛ هم‌چنین هیچ توافقی کارگر نخواهد بود تا این اطمینان را به اسراییل بدهد که از توافق ایران آسیبی نمی‌بیند.»
نویسنده این مطلب در ادامه هم‌چنین مدعی شد، تمام آن‌چه در طول مدت 14 ماه گذشته درباره مذاکرات هسته‌ای ایران می‌دانیم این است، توافقی که حاصل می‌شود، یک توافق خوب برای اسراییل خواهد بود. وی افزود «ایران پیش از این و در زمان ریاست جمهوری محمود احمدینژاد توانست به تولید اورانیوم غنی شده برسد و همکاری هایش با بازرسان آژانس بین‌المللی اتمی را در کمترین میزان ممکن نگه داشت.»
وی سپس به انتخاب دکتر حسن روحانی در سال 1392 (2013) اشاره کرده و می‌نویسد «بعد از آن‌که دوره ریاست جمهوری احمدی نژاد در سال 2013 به اتمام رسید، زمان گریز هسته‌ای ایران ـ یعنی فاصله زمانی لازم برای ساخت سلاح اتمی ـ به کمتر از یک سال تقلیل یافته بود؛ آمریکا بازه زمانی یک سال را حداقل فاصله برای واکنش نظامی می‌دانست. در این زمان، لفاظی‌های منزجرکننده، جنگ نیابتی در سوریه، عملیات‌های شنیع و تشدید تحریم‌های اقتصادی سلاح‌هایی ترجیحی بودند که به جنگی اعلام نشده بین ایران و غرب تبدیل شدند.»
نویسنده گاردین بر این باور است از آن زمان به بعد، شرایط به طرز عالی و فاجعه‌باری تغییر کرده است. وی می‌افزاید «همان‌طور که «آنتونی بلینکن» معاون وزیر خارجه آمریکا ماه ژانویه به کنگره گفت، ایران تمام اورانیوم‌های 20 درصد غنی شده خود را یا تضعیف و یا تبدیل کرده و غنی‌سازی بیشتر از 5 درصد را تعلیق کرد و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نیز دسترسی روزانه به تجهیزات غنی‌سازی ایران داشت و اطلاعات عمیق‌تری از برنامه‌های هسته‌ای ایران به دست آورده بود.»
گاردین ادامه می‌دهد، ایران نه تنها نسبت به گذشته از توانایی ساخت بمب هسته‌ای فاصله بسیاری گرفته بلکه به دلیل آتش بسی که وجود دارد، جلوی یک جنگ ناخواسته گرفته شده است.
نویسنده می‌افزاید «حسن روحانی» رییس جمهوری ایران بعد از احمدینژاد فردی اهل اعتدال است که به ندرت نامی از اسراییل می‌برد و دیگر سخنرانی‌های تهییج کننده از حمله قریب الوقوع اسراییل و آمریکا به تاسیسات هسته‌ای ایران ایراد نمی‌شود.
گاردین در ادامه یادآور شد بر اساس گزارش‌هایی از گفت‌وگوهای هسته‌ای اخیر، پیشرفت‌هایی حاصل شده است که به ایران اجازه می‌دهد تعداد قابل توجهی از سانتریفیوژهایش را داشته باشد. این یادداشت می‌افزاید «البته ایران باید این اطمینان را بدهد که این سانتریفیوژها با تاثیرگذاری کمتری کار می‌کنند (دلیل این امر جلوگیری از زمان یک‌ساله گریز هسته‌ای است). عمر یک توافق احتمالی تا 15 سال خواهد بود و نه تنها سطوح غنی سازی را در برمی‌گیرد بلکه بازرسی‌های سرزده بی‌سابقه‌ای، هم‌چنین پیکربندی مجدد یک رآکتور هسته‌ای بحث برانگیزی را شامل می‌شود تا به سطحی از تولید پلوونیوم برای سلاح‌های هسته‌ای نرسد.»
نویسنده این یادداشت ادامه می‌دهد هم‌چنان جزییات بسیاری برای رسیدگی وجود دارد که شامل برنامه‌ای برای لغو تحریم‌هاست که به ایرانیان این اطمینان را بدهد تحریم‌ها بیش از این ادامه نیابد؛ وی می‌افزاید «دیگر مهم نیست که توافق در تمام جنبه‌ها تا آخر ماه ژوئن حاصل شود، چراکه توافق ژنو هم دو بار پیش از این تمدید شده است.»
گاردین در ادامه مدعی شده، «هیچ توافقی نمی‌تواند ایران را قطعا از تلاش برای ساخت بمب هسته‌ای در آینده بازدارد اما ترکیبی از محدودیت‌ها و نظارت‌ها و محرک‌های اقتصادی و دیپلماتیک می‌تواند دست‌یابی به بمب هسته‌ای را برای ایران تا حد زیادی غیر محتمل کند.»
در انتها نویسنده گاردین نوشت، این مساله قابل توجهی است که یک نخست وزیر اسراییلی تلاش می‌کند دیپلماسی‌ای را تخریب کند که اسراییل را امن‌تر می‌کند و افزود، «این همان چیزی است که نتانیاهو خطاب به آمریکایی‌های جهان خواهد گفت و به خاطر آن قضاوت دوستانه‌ای از وی نخواهد شد.»
