به گزارش مشرق، شهرکنشینان سرزمینهای اشغالی فلسطین قرار است روز سهشنبه، 17 مارس نخستوزیر رژیم صهیونیستی را انتخاب کنند. رقابت اصلی در این انتخابات بین «بنیامین نتانیاهو»، نخستوزیر فعلی این رژیم و «اسحاق هرتزوگ»، رهبر حزب کار خواهد بود.
نتایج آخرین نظرسنجیها بلوک «هرتزوگ» را جلوتر از حزب «لیکود» نشان دادند، اما این تضمینی برای پیروزی نیست. در انتخابات سراسری اسرائیل، هر حزبی که بتواند دستکم دو درصد آرا را به خود اختصاص دهد، وارد کنست میشود. پارلمان اسرائیل روی هم 120 کرسی دارد. از زمان برگزاری اولین انتخابات رژیم صهیونیستی در سال 1949، هرگز یک حزب برنده اکثریت 120 کرسی «کنست»، پارلمان اسرائیل نبوده است. این به معنی آن است که احزاب سیاسی کوچکتر نقش مهمی در شکلدادن به ائتلافی که در کابینه رژیم صهیونیستی تشکیل میشود، بازی میکند.
نکته دیگر درباره انتخابات رژیم صهیونیستی این است که رأیدهندگان به یک فرد رأی نمیدهند بلکه به مجموعهای از کاندیداها که یک حزب یا ائتلافی از احزاب معرفی میکنند، رأی میدهند.
فهرست زیر به معرفی رهبران احزاب مهم رژیم صهیونیستی و دیدگاههای آنها درباره پارهای مسائل، از جمله برنامه هستهای ایران، شهرکسازی، مسئله غزه و غیره را خواهد پرداخت.
«بنیامین نتانیاهو»
«حزب لیکود»
مناصب: نخستوزیر (2009)؛ وزیر دارایی (2003-2005)؛ وزیر امور خارجه (2002-2003)؛ نخستوزیر (1996-1999)
نتانیاهو که اکنون در حال تلاش برای رسیدن به نخستوزیری برای چهارمین بار است تقریباً در طول دو دهه گذشته بر سیاستهای رژیم صهیونیستی سایه افکنده است. مشهور است که وی از سال 1992 درباره برنامه هستهای ایران هشدار داده و چندین بار فاصله ایران تا سلاحهای هستهای را چند ماه ذکر کرده است اما هر بار پیشبینیهای او اشتباه از آب درآمدهاند.
در یکی از تازهترین موارد افشا شده علیه او، اسنادی که به تازگی شبکه خبری الجزیره منتشر کرده نشان میدهد سازمان جاسوسی موساد تقریباً همزمان با سخنرانی نتانیاهو در صحن مجمع عمومی سازمان ملل در سال 2012 کاملاً از قانونی بودن برنامه هستهای ایران آگاهی داشته است. نتانیاهو در آن سخنرانی با ارائه تصاویری مدعی شده بود ایران با تولید اورانیوم با درصد غنای متوسط 70 درصد از مسیر تولید بمب را پیموده است و تنها چند ماه با تکمیل این فرایند فاصله دارد.
نتانیاهو در انتخابات جاری متهم است از موضوع ایران به عنوان اهرمی برای پراکنده کردن حواس مخاطبانش از مسائل داخلی استفاده کرده است. سخنرانی نخستوزیر رژیم صهیونیستی در روز 12 اسفندماه در کنگره آمریکا اکنون میزان مقبولیت وی هم در آمریکا و هم در داخل سرزمینهای اشغالی کاهش داده است.
نتایج آخرین نظرسنجی که روز جمعه منتشر شد نشان داد حزب «لیکود» با پیشبینی کسب بین 20 تا 22 کرسی از رقیب اصلیاش یعنی حزب «اتحاد صهیونیسم» با 24 تا 26 صندلی پیشی گرفته است.
از دیگر ویژگیهای دوران نخستوزیری نتانیاهو، افزایش انتقادهای بیناللمللی از رژیم صهیونیستی به دلیل شهرکسازیهای این رژیم است. روزنامه صهیونیستی هاآرتص آذرماه گزارش داده بود میزان شهرکسازیها در کرانه باختری بین سالهای 2009 تا 2014 به دو برابر افزایش یافته است.
«موشه کلهون»
حزب: «کولانو» (همه ما)
مناصب: وزیر ارتباطات (2009-2013)؛ وزیر رفاه و خدمات اجتماعی (2011-2013)
در نوامبر سال 2014 این حزب را برای رقابت در انتخابات پارلمانی ایجاد کرد. در مسائل داخلی شعارهای انتخاباتیاش را بر مبارزه با نابرابریهای اجتماعی و شعارهای اقتصادی متمرکز کرده اما دیدگاههای تندورانهای در مسائل امنیتی و سیاست خارجی دارد. وی در بیانیههای اولیه خود از راهکار «دو دولتی» حمایت کرده است. نتانیاهو به تازگی گفته در صورتی که او پیروز انتخابات باشد، کلهون را فارغ از تعداد کرسیهایی که حزب او در انتخابات کسب میکند، به سمت وزیر دارایی انتخاب خواهد کرد
«زیپی لیونی»
حزب «هاتنوعا» (بخشی از ائتلاف اتحاد صهیونیست)
مناصب: وزیر دادگستری (2013-2014)؛ وزیر امور خارجه (2006-2009)؛ وزیر دادگستری (2006-2007)؛ وزیر مسکن (2004-2005)
«لیونی» از منتقدان رویکرد نتانیاهو در بحث سیاست خارجی است. وی در بحث مذاکرات سازش، با صراحت از راهکار 2 دولتی حمایت میکند و میگوید که رژیم صهیونیستی در صورت حل مناقشه با فلسطینیها میتواند با اعراب، جبههای متحد علیه ایران تشکیل دهد.
«لیونی» همچنین پس از حمله مرگبار نیروهای حزبالله به کاروان ارتش اسرائیل گفت نتانیاهو با منزوی کردن جهان عرب به جایگاه اسرائیل در دنیا آسیب رسانده است.
«زیپی لیونی» از اولین کسانی بود که به کابینه ائتلافی نتانیاهو پیوست و وزیر دادگستری این رژیم و نماینده آن در مذاکرات سازش شد اما نتانیاهو آذرماه سال جاری با اخراج وی و «یعیر لاپید»، وزیر دارایی اعلام کرد انتخابات زودتر از موعد مقرر برگزار خواهد شد. «لیونی» پس از این رخداد اعلام کرد وارد مذاکراتی با «اسحاق هرتزوگ» برای تشکیل ائتلافی در انتخابات آتی خواهد شد.
نتیجه این مذکرات، ائتلاف حزب «هاتنوعا» در انتخابات پیش رو با حزب کارگر به رهبری «اسحاق هرتزوگ» و تشکیل «اتحاد صهیونیسم» بوده است. در صورتی که این ائتلاف به پیروزی برسد، «لیونی» و «هرتزوک» هر کدام به مدت دو سال انجام وظایف سمت نخستوزیری را به عهده خواهند گرفت.
«اتحاد صهیونیسم» در بحبوحه نارضایتیهای عمومی از نتانیاهو در سرزمینهای اشغالی که عوامل آن بیش از هر چیز به افزایش قیمت مسکن و بالارفتن هزینههای زندگی نسبت داده شدهاند در نظرسنجیهای انتخاباتی حزب نخستوزیر را کنار زده است.
«آریه درعی»
حزب «شاس»
مناصب: وزیر امور داخلی (1988-1993)
«آریه درعی» که در سال 2000 به دریافت 155 هزار دلار رشوه متهم شده و به همین دلیل 22 ماه زندان شده بود 9 سال پس از آزادی از زندان به ریاست این حزب رسید. گفته میشود او در مسئله فلسطین و اسرائیل حامی راه حل 2 دولتی است.
رویکرد حزب شاس درباره شهرکسازیهای اسرائیل مخالفت با این اقدام در نواحی تصرفشده در سال 1967 ، به استثنای بیتالمقدس شرقی است. با آنکه شاس از خودمختاری فلسطینیها حمایت میکند مخالف تشکیل کشور فلسطین است.
حزب «شاس» که وی به ریاست آن رسیده پیش از آنکه در یک جدال قدرت متلاشی شود، پنجمین حزب بزرگ در «کنست»، پارلمان اسرائیل بود. «درعی» گفته احتمال دارد این حزب با ائتلافی به رهبری «لیکود» متحد شود.
«الی یشای»
حزب «عام ایتانو»
مناصب: وزیر کار و رفاه اجتماعی (1996-2000)؛ معاون نخستوزیر (2001-2002؛ 2006-2009)؛ وزیر امور داخلی (2001-2002؛ 2009-2013)
جنجالیترین اظهارات «الییشای» در چهارمین روز حمله رژیم صهیونیستی به غزه در سال 2012 مطرح شد. وی که در آن زمان وزیر داخلی رژیم صهیونیستی بود گفت: «هدف این عملیات بازگرداندن غزه به دوران قرون وسطی است. تنها در این صورت اسرائیل میتواند برای چهل سال نفس راحت بکشد.»
وی از مدافعان سرسخت شهرکسازیهای رژیم صهیونیستی است و در برهههای مختلف وعده داده تمامی آنچه در توان دارد را برای توسعه شهرکسازیها در کرانه باختری و بیتالمقدس شرقی به کار خواهد گرفت.
«نفتالی بنت»
حزب بیت یهودی
مناصب: وزیر دارایی (2013)؛ وزیر امور مذهبی (2013)
«نفتالی بنت» و حزب تحت امرش در حال حاضر افراطیترین جریان گسترش شهرکسازیها قلمداد میشوند. «بیت یهودی» در حال حاضر تنها حزب مخالف تشکیل کشور مستقل فلسطینی در غرب رود اردن به هر شکل و ترتیبی است. وی بارها در مصاحبههای مختلف عنوان کرده خواستار الحاق تمامی بخشهای کرانه باختری به سرزمینهای اشغالی، علیرغم مخالفتهای بینالمللی است. (به عنوان مثال، گاردین) بنت میگوید: «در صورتی که ما کرانه باختری را به عربها تحویل بدهیم، زندگی در اینجا رقتبار خواهد بود و ما تا 200 سال آینده گرفتار درگیری دائمی خواهیم بود. میخواهم دنیا بداند که کشور فلسطین به معنی این است که کشوری به نام اسرائیل وجود نخواهد داشت.»
پیشنهاد نفتالی «بنت» در مقابل راه حل 2 دولتی الحاق یکجانبه «منطقه C» در کرانه باختری ـ یعنی 60 درصد از کل کرانه باختری (حدود 330 هزار هکتار) که اکنون تحت کنترل نظامی اسرائیل است ـ به سرزمینهای اشغالی است. طبق این پیشنهاد، فلسطینیهای ساکن منطقه C یا میتوانند تابعیت اسرائیلی بگیرند و یا به 40 درصد از این منطقه که تحت کنترل فلسطین است، نقل مکان کنند. وی میگوید میداند که جامعه بینالملل با این موضوع مخالفت خواهد کرد، اما گفته که این موضوع اهمیتی ندارد چرا که جامعه جهانی هماکنون بیتالمقدس را هم به عنوان پایتخت «اسرائیل» به رسمیت نشناخته است.
«بنت» در موضوع برنامه هستهای ایران هم دیدگاههایی دارد که کمتر از نتانیاهو افراطی نیست. برخی از نظرات او: «ایران که بزرگترین صادرکننده تروریسم در جهان است و در حال توسعه کلاهکهای هستهای و موشکهای قارهپیما است که میتواند به نیویورک برسد.» (فاکسنیوز، 2 مارس 2015)
رهبر حزب «بیت یهودی» در نطقی دیگر در نشست سالانه آیپک توافق هستهای بین ایران و گروه 1+5 را «فاجعه تمامعیار» خواند و گفت میتوان به جای توافق تحریمها علیه تهران را تا جایی تشدید کرد که این کشور چارهای جز رها کردن کامل برنامه هستهای خود نداشته باشد.
«بنت» در آخرین تجاوز رژیم صهیونیستی به غزه از صریحترین منتقدان نتانیاهو بود. وی ضعف مدیریت نتانیاهو را مورد انتقاد قرار داد و گفت روش مدیریت وی باعث شده چندین موشک در نزدیکی فرودگاههای اسرائیل فرود بیاید.
نتایج نظرسنجیها نشان میدهند این حزب در انتخابات میتواند 12 کرسی را از آن خود کند.
«آویگدور لیبرمن»
حزب: یسرائیل بیتنو (اسرائیل خانه ما)
مناصب: وزیر زیرساختهای داخلی (2001-2002)؛ وزیر حمل و نقل (2003-2004)؛ معاون نخستوزیر (2006-2008؛ 2009-2012)؛ وزیر امور راهبردی (2006-2009)، وزیر امور خارجه
عمق افکار «آویگدور لیبرمن» درباره مسائل مختلف را میتوان از اظهارات نژادپرستانهای که در مقاطع زمانی گوناگون مطرح کرده دریافت. تازهترین اظهارات وی، چند روز پیش و در جمع طرفدارانش در شهر «هرتزلیا» مطرح شد که برخی به دلیل همین اظهارات به وی لقب «داعش یهودی» دادند. لیبرمن در این سخنرانی درباره یهودیهای اسرائیل که 20 درصد جمعیت ساکنان سرزمینهای اشغالی را تشکیل میدهند، گفت: «آن دسته از آنها که با ما هستند لیاقت برخورداری از همه چیز را دارند اما آنهایی که مخالف ما هستند، بایستی سرشان را با تبر جدا کرد.»
البته این اولین باری نبود که لیبرمن این اظهارات نژادپرستانه را مطرح میکرد. وی در فوریه 2008 از احزاب سیاسی یهودی خواست کنست را از احزاب عرب پاکسازی کنند. لیبرمن ماه نوامبر سال گذشته میلادی هم طرحی پیشنهاد داد که اعراب اسرائیلی در ازای دریافت غرامت به سرزمینهای تحت کنترل فلسطینیها نقل مکان کنند. کسانی که با این سیاستها مخالفند، به گفته لیبرمن، باید اعدام شوند.
با این مقدمه جای تعحب نیست که نظر او درباره شهرکسازیها این باشد: «ما هیچ محدودیتی برای شهرکسازی در مناطق یهودینشین در اورشلیم قائل نیستیم.ـ هر کس خیالپردازی میکند که اسرائیل تسلیم میشود و ساخت و ساز در اورشلیم را محدود میکند اشتباه میکند.»
لیبرمن درباره برنامه هستهای ایران هم دیدگاه متفاوتی نسبت به نتانیاهو ندارد، هر چند که معتقد است که نتانیاهو در این باره زیاد صحبت میکند و کمتر عمل میکند. دیدگاه لیبرمن این است که برای مقابله با برنامه هستهای ایران، هیچ توافقی کارساز نیست و رژیم اسرائیل باید مانند «عملیات اپرا» در 7 ژوئن 1981» که به تأسیسات اتمی عراق حمله کرد به ایران هم حمله نظامی کند.
رهبر حزب «اسرائیل خانه ما» چند ماه پیش در طرحی موسوم به «شنا در جهت خلاف آب» دیدگاههای ایدئولوژیک و عملی این حزب درباره موضوعات مختلف از جمله درگیری با فلسطینیها را معرفی کرده است. در فصلی از این سند با عنوان«طرح صلح یسرائیل بیتنو» نوشته شده که اسرائیل نباید خود را به خاطر نرسیدن به صلح با فلسطینیها شماتت کند: «بر خلاف مواضع جزماندیشانه سایر احزاب، یسرائیل بیتنو معتقد است که درگیری با فلسطینیها تنها یک درگیری بر سر اراضی نیست، بلکه یک درگیری سه طرفه متشکل از همسایههای عرب، فلسطینیها و سایر اعراب اسرائیلی است. بنابراین، هر گونه توافقی باید شامل صلح با دولتهای عرب، مبادله اراضی و پرداختن به موضوع عربهای اسرائیل باشد.»
«اسحاق هرتزوک»
حزب: کارگر
مناصب: وزیر مسکن و ساختو ساز (2005)؛ وزیر توریسم (2006-2007)؛ وزیرجوامع دیاسپورا و مبارزه با یهودستیزی (2007-2009)؛ وزیر رفاه و خدمات اجتماعی
«اسحاق هرتزوگ» در انتخابات جاری اسرائیل با حزب تازه تأسیس «هاتنوعا» به رهبری لیونی ائتلاف کرده است. نتایج آخرین نظرسنجیها نشان میدهند این ائتلاف به نام «اتحاد صهیونیست» جدیترین رقیب نتانیاهو در انتخابات 17 مارس است.
«هرتزوگ» 54 ساله در نطقهای تبلیغاتی مشکل مسکن را مهمترین مشکل ساکنان سرزمینهای اشغالی توصیف کرده است و به همین جهت رسانههای رژیم صهیونیستی او را سیاستمداری توصیف میکنند که تا حدی موفق شده نظر شهرکنشینان را از هراسهای مربوط به ایران، حزبالله و حماس که محور تبلیغات نتانیاهو را تشکیل میدهد، پراکنده کند. هرتزوگ بر همین اساس قول تشکیل کمیتهای برای مقابله با بحران افزایش قیمت مسکن را داده است.
در بحثهای مربوط به درگیری با فلسطین، وعده «هرتزوگ» و همقطارش «لیونی» گفتوگو با فلسطینیها و تلاش برای آغاز مجدد گفتوگوهای سازش است. «لیونی» در گذشته موفق شده اعتماد «محمود عباس»، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطینی را جلب کند و حتی بدون اجازه «نتانیاهو» با رهبر جنبش فتح در لندن دیدار کند. «هرتزوگ» بارها با محمود عباس دیدار کرده و تحلیلها حاکی است در صورتی که در انتخابات پیروز شود احتمال اینکه با رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین همکاری کند زیاد است.
«هرتزوگ» درباره برنامه هستهای ایران معتقد است نطقهایی مانند سخنرانی نتانیاهو در کنگره نمیتواند این چالش را حل کند و همکاری آمریکا در این راستا ضروری است. به همین دلیل، او ترمیم روابط با دولت باراک اوباما را اولین گام در این راستا میداند. «هرتزوگ» گفته از رویکرد دولت اوباما در مذاکرات هستهای با ایران حمایت میکند. وی اگرچه درباره ادعاها درباره مقاصد هستهای ایران اختلافی با نتانیاهو ندارد اما بر خلاف وی معتقد است تغییراتی در فضای سیاسی داخلی ایران به وقع پیوسته که باعث روی کار آمدن رئیسجمهوری «میانهرو» در ایران شده است. نتانیاهو، تمامی مسئولان و مقامات ایران را از یک قماش میداند.
از دیگر وعدههای رهبر حزب کارگر، محدود کردن ساخت شهرکهای یهودینشین در کرانه باختری رود اردن است. هرتزوگ قصد دارد در صورت پیروزی در انتخابات ساخت شهرکهای یهودینشین در خارج از شهرکهای اصلی را متوقف کند اما از گسترش شهرکسازیها در داخل این بلوکها از «آریل» و «معاله آدومیم» حمایت میکند. دیدگاههای رهبر حزب کارگر مشابه دموکراتهای آمریکا است و یک رسانه آمریکایی چند وقت پیش درباره او نوشته بود: «هرتزوگ؛ مردی که انگلیسی را با لهجه دموکراتها صحبت میکند.»
«ایمن عوده»
حزب: حداش (جبهه دموکراتیک صلح و مساوات)
مناصب: بدون سمت قبلی
«ایمن عوده» در انتخابات روز سهشنبه رهبر حزب «حداش» و همچنین رهبر فهرست متحد عرب است که تنها حزب عرب ـ یهودی اسرائیل است. نظرسنجیهای پیشبینی میکنند حزب حداش در انتخابات پیش رو میتواند 12 کرسی کسب کند که این به گفته خود «عوده» وی را به رهبر مخالفان کابینه تبدیل خواهد کرد: «به اعتقاد من چه نتانیاهو کابینه تشکیل دهد چه هرتزوگ، هر دوی آنها به سمت تشکیل کابینه متحد حرکت خواهند کرد. این یعنی اینکه ما رهبری مخالفان را عهدهدار خواهیم شد که جایگاه بسیار مهمی است.»
«ایمن عوده» طرفدار ایجاد کشور فلسطینی بر اساس مرزهای 1967 است. وی همچنین معتقد است کابینه نتانیاهو باید به جای هزینه میلیاردها دلار برای شهرکسازی، در بخشهای آموزش و پرورش، بهداشت و رفاه و امنیت هزینه صرف کند.
رهبز حزب حداش از منتقدان نتانیاهو درباره مذاکرات هستهای ایران است. وی درست چند ساعت قبل از سخنرانی نتانیاهو در کنگره درباره برنامه هستهای ایران گفت که هیچیک از رهبران دنیا با دیدگاه غیرمصالحهجویانه نتانیاهو در این باره همداستان نیستند، درست همانطور که همه با امتناع وی از مذاکره درباره تشکیل دولت فلسطین مخالفند. به گفته وی «نتانیاهو زمان سخنرانی در کنگره را به این دلیل انتخاب کرد که میخواهد توجهها را از موضوعات داخلی مانند فقر، مسکن و بهداشت و امنیت منحرف کند.»
«یائیر لاپید»
حزب «یش عاتید» (آیندهای هست)
مناصب: وزیر دارایی (2013-2014)
لاپید قبل از ورود به عرصه سیاست در سال 2012، روزنامهنگار، نویسنده ومجری برنامههای تلویزیونی بود. حزب «یشعاتید» که او پایهگذاری کرد در انتخابات سال 2013 با کسب 19 کرسی که بالاتر از حد مورد انتظار بود، بر سر زبانها افتاد.
لاپید در بحث درگیری بین فلسطین و اسرائیل طرفدار از سرگیری مذاکرات متوقفشده سازش است. حزب تحت رهبری او اعلام کرده از راه حل «2 دولت» حمایت میکند، اما خواستار حفظ شهرکهای اسرائیلی است. لاپید معتقد است تنها با اعطای کشور فلسطین به آنها میتوان به این درگیریها خاتمه داد و یهودیها و اعراب باید در قالب دو کشور جداگانه زندگی کنند.
لاپید ضمن حمایت از دولت باراک اوباما در مذاکرات هستهای گروه 1+5 میگوید حق اسرائیل این است که آمریکا توجه بیشتری به نگرانیهای اسرائیل بکند. وی همچنین به تازگی گفته است ساکنان سرزمینهای اشغالی نگران مسائل اقتصادی هستند، نه ایران.
نتایج آخرین نظرسنجیها بلوک «هرتزوگ» را جلوتر از حزب «لیکود» نشان دادند، اما این تضمینی برای پیروزی نیست. در انتخابات سراسری اسرائیل، هر حزبی که بتواند دستکم دو درصد آرا را به خود اختصاص دهد، وارد کنست میشود. پارلمان اسرائیل روی هم 120 کرسی دارد. از زمان برگزاری اولین انتخابات رژیم صهیونیستی در سال 1949، هرگز یک حزب برنده اکثریت 120 کرسی «کنست»، پارلمان اسرائیل نبوده است. این به معنی آن است که احزاب سیاسی کوچکتر نقش مهمی در شکلدادن به ائتلافی که در کابینه رژیم صهیونیستی تشکیل میشود، بازی میکند.
نکته دیگر درباره انتخابات رژیم صهیونیستی این است که رأیدهندگان به یک فرد رأی نمیدهند بلکه به مجموعهای از کاندیداها که یک حزب یا ائتلافی از احزاب معرفی میکنند، رأی میدهند.
فهرست زیر به معرفی رهبران احزاب مهم رژیم صهیونیستی و دیدگاههای آنها درباره پارهای مسائل، از جمله برنامه هستهای ایران، شهرکسازی، مسئله غزه و غیره را خواهد پرداخت.
«بنیامین نتانیاهو»
«حزب لیکود»
مناصب: نخستوزیر (2009)؛ وزیر دارایی (2003-2005)؛ وزیر امور خارجه (2002-2003)؛ نخستوزیر (1996-1999)
نتانیاهو که اکنون در حال تلاش برای رسیدن به نخستوزیری برای چهارمین بار است تقریباً در طول دو دهه گذشته بر سیاستهای رژیم صهیونیستی سایه افکنده است. مشهور است که وی از سال 1992 درباره برنامه هستهای ایران هشدار داده و چندین بار فاصله ایران تا سلاحهای هستهای را چند ماه ذکر کرده است اما هر بار پیشبینیهای او اشتباه از آب درآمدهاند.
در یکی از تازهترین موارد افشا شده علیه او، اسنادی که به تازگی شبکه خبری الجزیره منتشر کرده نشان میدهد سازمان جاسوسی موساد تقریباً همزمان با سخنرانی نتانیاهو در صحن مجمع عمومی سازمان ملل در سال 2012 کاملاً از قانونی بودن برنامه هستهای ایران آگاهی داشته است. نتانیاهو در آن سخنرانی با ارائه تصاویری مدعی شده بود ایران با تولید اورانیوم با درصد غنای متوسط 70 درصد از مسیر تولید بمب را پیموده است و تنها چند ماه با تکمیل این فرایند فاصله دارد.
نتانیاهو در انتخابات جاری متهم است از موضوع ایران به عنوان اهرمی برای پراکنده کردن حواس مخاطبانش از مسائل داخلی استفاده کرده است. سخنرانی نخستوزیر رژیم صهیونیستی در روز 12 اسفندماه در کنگره آمریکا اکنون میزان مقبولیت وی هم در آمریکا و هم در داخل سرزمینهای اشغالی کاهش داده است.
نتایج آخرین نظرسنجی که روز جمعه منتشر شد نشان داد حزب «لیکود» با پیشبینی کسب بین 20 تا 22 کرسی از رقیب اصلیاش یعنی حزب «اتحاد صهیونیسم» با 24 تا 26 صندلی پیشی گرفته است.
از دیگر ویژگیهای دوران نخستوزیری نتانیاهو، افزایش انتقادهای بیناللمللی از رژیم صهیونیستی به دلیل شهرکسازیهای این رژیم است. روزنامه صهیونیستی هاآرتص آذرماه گزارش داده بود میزان شهرکسازیها در کرانه باختری بین سالهای 2009 تا 2014 به دو برابر افزایش یافته است.
«موشه کلهون»
حزب: «کولانو» (همه ما)
مناصب: وزیر ارتباطات (2009-2013)؛ وزیر رفاه و خدمات اجتماعی (2011-2013)
در نوامبر سال 2014 این حزب را برای رقابت در انتخابات پارلمانی ایجاد کرد. در مسائل داخلی شعارهای انتخاباتیاش را بر مبارزه با نابرابریهای اجتماعی و شعارهای اقتصادی متمرکز کرده اما دیدگاههای تندورانهای در مسائل امنیتی و سیاست خارجی دارد. وی در بیانیههای اولیه خود از راهکار «دو دولتی» حمایت کرده است. نتانیاهو به تازگی گفته در صورتی که او پیروز انتخابات باشد، کلهون را فارغ از تعداد کرسیهایی که حزب او در انتخابات کسب میکند، به سمت وزیر دارایی انتخاب خواهد کرد
«زیپی لیونی»
حزب «هاتنوعا» (بخشی از ائتلاف اتحاد صهیونیست)
مناصب: وزیر دادگستری (2013-2014)؛ وزیر امور خارجه (2006-2009)؛ وزیر دادگستری (2006-2007)؛ وزیر مسکن (2004-2005)
«لیونی» از منتقدان رویکرد نتانیاهو در بحث سیاست خارجی است. وی در بحث مذاکرات سازش، با صراحت از راهکار 2 دولتی حمایت میکند و میگوید که رژیم صهیونیستی در صورت حل مناقشه با فلسطینیها میتواند با اعراب، جبههای متحد علیه ایران تشکیل دهد.
«لیونی» همچنین پس از حمله مرگبار نیروهای حزبالله به کاروان ارتش اسرائیل گفت نتانیاهو با منزوی کردن جهان عرب به جایگاه اسرائیل در دنیا آسیب رسانده است.
«زیپی لیونی» از اولین کسانی بود که به کابینه ائتلافی نتانیاهو پیوست و وزیر دادگستری این رژیم و نماینده آن در مذاکرات سازش شد اما نتانیاهو آذرماه سال جاری با اخراج وی و «یعیر لاپید»، وزیر دارایی اعلام کرد انتخابات زودتر از موعد مقرر برگزار خواهد شد. «لیونی» پس از این رخداد اعلام کرد وارد مذاکراتی با «اسحاق هرتزوگ» برای تشکیل ائتلافی در انتخابات آتی خواهد شد.
نتیجه این مذکرات، ائتلاف حزب «هاتنوعا» در انتخابات پیش رو با حزب کارگر به رهبری «اسحاق هرتزوگ» و تشکیل «اتحاد صهیونیسم» بوده است. در صورتی که این ائتلاف به پیروزی برسد، «لیونی» و «هرتزوک» هر کدام به مدت دو سال انجام وظایف سمت نخستوزیری را به عهده خواهند گرفت.
«اتحاد صهیونیسم» در بحبوحه نارضایتیهای عمومی از نتانیاهو در سرزمینهای اشغالی که عوامل آن بیش از هر چیز به افزایش قیمت مسکن و بالارفتن هزینههای زندگی نسبت داده شدهاند در نظرسنجیهای انتخاباتی حزب نخستوزیر را کنار زده است.
«آریه درعی»
حزب «شاس»
مناصب: وزیر امور داخلی (1988-1993)
«آریه درعی» که در سال 2000 به دریافت 155 هزار دلار رشوه متهم شده و به همین دلیل 22 ماه زندان شده بود 9 سال پس از آزادی از زندان به ریاست این حزب رسید. گفته میشود او در مسئله فلسطین و اسرائیل حامی راه حل 2 دولتی است.
رویکرد حزب شاس درباره شهرکسازیهای اسرائیل مخالفت با این اقدام در نواحی تصرفشده در سال 1967 ، به استثنای بیتالمقدس شرقی است. با آنکه شاس از خودمختاری فلسطینیها حمایت میکند مخالف تشکیل کشور فلسطین است.
حزب «شاس» که وی به ریاست آن رسیده پیش از آنکه در یک جدال قدرت متلاشی شود، پنجمین حزب بزرگ در «کنست»، پارلمان اسرائیل بود. «درعی» گفته احتمال دارد این حزب با ائتلافی به رهبری «لیکود» متحد شود.
«الی یشای»
حزب «عام ایتانو»
مناصب: وزیر کار و رفاه اجتماعی (1996-2000)؛ معاون نخستوزیر (2001-2002؛ 2006-2009)؛ وزیر امور داخلی (2001-2002؛ 2009-2013)
جنجالیترین اظهارات «الییشای» در چهارمین روز حمله رژیم صهیونیستی به غزه در سال 2012 مطرح شد. وی که در آن زمان وزیر داخلی رژیم صهیونیستی بود گفت: «هدف این عملیات بازگرداندن غزه به دوران قرون وسطی است. تنها در این صورت اسرائیل میتواند برای چهل سال نفس راحت بکشد.»
وی از مدافعان سرسخت شهرکسازیهای رژیم صهیونیستی است و در برهههای مختلف وعده داده تمامی آنچه در توان دارد را برای توسعه شهرکسازیها در کرانه باختری و بیتالمقدس شرقی به کار خواهد گرفت.
«نفتالی بنت»
حزب بیت یهودی
مناصب: وزیر دارایی (2013)؛ وزیر امور مذهبی (2013)
«نفتالی بنت» و حزب تحت امرش در حال حاضر افراطیترین جریان گسترش شهرکسازیها قلمداد میشوند. «بیت یهودی» در حال حاضر تنها حزب مخالف تشکیل کشور مستقل فلسطینی در غرب رود اردن به هر شکل و ترتیبی است. وی بارها در مصاحبههای مختلف عنوان کرده خواستار الحاق تمامی بخشهای کرانه باختری به سرزمینهای اشغالی، علیرغم مخالفتهای بینالمللی است. (به عنوان مثال، گاردین) بنت میگوید: «در صورتی که ما کرانه باختری را به عربها تحویل بدهیم، زندگی در اینجا رقتبار خواهد بود و ما تا 200 سال آینده گرفتار درگیری دائمی خواهیم بود. میخواهم دنیا بداند که کشور فلسطین به معنی این است که کشوری به نام اسرائیل وجود نخواهد داشت.»
پیشنهاد نفتالی «بنت» در مقابل راه حل 2 دولتی الحاق یکجانبه «منطقه C» در کرانه باختری ـ یعنی 60 درصد از کل کرانه باختری (حدود 330 هزار هکتار) که اکنون تحت کنترل نظامی اسرائیل است ـ به سرزمینهای اشغالی است. طبق این پیشنهاد، فلسطینیهای ساکن منطقه C یا میتوانند تابعیت اسرائیلی بگیرند و یا به 40 درصد از این منطقه که تحت کنترل فلسطین است، نقل مکان کنند. وی میگوید میداند که جامعه بینالملل با این موضوع مخالفت خواهد کرد، اما گفته که این موضوع اهمیتی ندارد چرا که جامعه جهانی هماکنون بیتالمقدس را هم به عنوان پایتخت «اسرائیل» به رسمیت نشناخته است.
«بنت» در موضوع برنامه هستهای ایران هم دیدگاههایی دارد که کمتر از نتانیاهو افراطی نیست. برخی از نظرات او: «ایران که بزرگترین صادرکننده تروریسم در جهان است و در حال توسعه کلاهکهای هستهای و موشکهای قارهپیما است که میتواند به نیویورک برسد.» (فاکسنیوز، 2 مارس 2015)
رهبر حزب «بیت یهودی» در نطقی دیگر در نشست سالانه آیپک توافق هستهای بین ایران و گروه 1+5 را «فاجعه تمامعیار» خواند و گفت میتوان به جای توافق تحریمها علیه تهران را تا جایی تشدید کرد که این کشور چارهای جز رها کردن کامل برنامه هستهای خود نداشته باشد.
«بنت» در آخرین تجاوز رژیم صهیونیستی به غزه از صریحترین منتقدان نتانیاهو بود. وی ضعف مدیریت نتانیاهو را مورد انتقاد قرار داد و گفت روش مدیریت وی باعث شده چندین موشک در نزدیکی فرودگاههای اسرائیل فرود بیاید.
نتایج نظرسنجیها نشان میدهند این حزب در انتخابات میتواند 12 کرسی را از آن خود کند.
«آویگدور لیبرمن»
حزب: یسرائیل بیتنو (اسرائیل خانه ما)
مناصب: وزیر زیرساختهای داخلی (2001-2002)؛ وزیر حمل و نقل (2003-2004)؛ معاون نخستوزیر (2006-2008؛ 2009-2012)؛ وزیر امور راهبردی (2006-2009)، وزیر امور خارجه
عمق افکار «آویگدور لیبرمن» درباره مسائل مختلف را میتوان از اظهارات نژادپرستانهای که در مقاطع زمانی گوناگون مطرح کرده دریافت. تازهترین اظهارات وی، چند روز پیش و در جمع طرفدارانش در شهر «هرتزلیا» مطرح شد که برخی به دلیل همین اظهارات به وی لقب «داعش یهودی» دادند. لیبرمن در این سخنرانی درباره یهودیهای اسرائیل که 20 درصد جمعیت ساکنان سرزمینهای اشغالی را تشکیل میدهند، گفت: «آن دسته از آنها که با ما هستند لیاقت برخورداری از همه چیز را دارند اما آنهایی که مخالف ما هستند، بایستی سرشان را با تبر جدا کرد.»
البته این اولین باری نبود که لیبرمن این اظهارات نژادپرستانه را مطرح میکرد. وی در فوریه 2008 از احزاب سیاسی یهودی خواست کنست را از احزاب عرب پاکسازی کنند. لیبرمن ماه نوامبر سال گذشته میلادی هم طرحی پیشنهاد داد که اعراب اسرائیلی در ازای دریافت غرامت به سرزمینهای تحت کنترل فلسطینیها نقل مکان کنند. کسانی که با این سیاستها مخالفند، به گفته لیبرمن، باید اعدام شوند.
با این مقدمه جای تعحب نیست که نظر او درباره شهرکسازیها این باشد: «ما هیچ محدودیتی برای شهرکسازی در مناطق یهودینشین در اورشلیم قائل نیستیم.ـ هر کس خیالپردازی میکند که اسرائیل تسلیم میشود و ساخت و ساز در اورشلیم را محدود میکند اشتباه میکند.»
لیبرمن درباره برنامه هستهای ایران هم دیدگاه متفاوتی نسبت به نتانیاهو ندارد، هر چند که معتقد است که نتانیاهو در این باره زیاد صحبت میکند و کمتر عمل میکند. دیدگاه لیبرمن این است که برای مقابله با برنامه هستهای ایران، هیچ توافقی کارساز نیست و رژیم اسرائیل باید مانند «عملیات اپرا» در 7 ژوئن 1981» که به تأسیسات اتمی عراق حمله کرد به ایران هم حمله نظامی کند.
رهبر حزب «اسرائیل خانه ما» چند ماه پیش در طرحی موسوم به «شنا در جهت خلاف آب» دیدگاههای ایدئولوژیک و عملی این حزب درباره موضوعات مختلف از جمله درگیری با فلسطینیها را معرفی کرده است. در فصلی از این سند با عنوان«طرح صلح یسرائیل بیتنو» نوشته شده که اسرائیل نباید خود را به خاطر نرسیدن به صلح با فلسطینیها شماتت کند: «بر خلاف مواضع جزماندیشانه سایر احزاب، یسرائیل بیتنو معتقد است که درگیری با فلسطینیها تنها یک درگیری بر سر اراضی نیست، بلکه یک درگیری سه طرفه متشکل از همسایههای عرب، فلسطینیها و سایر اعراب اسرائیلی است. بنابراین، هر گونه توافقی باید شامل صلح با دولتهای عرب، مبادله اراضی و پرداختن به موضوع عربهای اسرائیل باشد.»
«اسحاق هرتزوک»
حزب: کارگر
مناصب: وزیر مسکن و ساختو ساز (2005)؛ وزیر توریسم (2006-2007)؛ وزیرجوامع دیاسپورا و مبارزه با یهودستیزی (2007-2009)؛ وزیر رفاه و خدمات اجتماعی
«اسحاق هرتزوگ» در انتخابات جاری اسرائیل با حزب تازه تأسیس «هاتنوعا» به رهبری لیونی ائتلاف کرده است. نتایج آخرین نظرسنجیها نشان میدهند این ائتلاف به نام «اتحاد صهیونیست» جدیترین رقیب نتانیاهو در انتخابات 17 مارس است.
«هرتزوگ» 54 ساله در نطقهای تبلیغاتی مشکل مسکن را مهمترین مشکل ساکنان سرزمینهای اشغالی توصیف کرده است و به همین جهت رسانههای رژیم صهیونیستی او را سیاستمداری توصیف میکنند که تا حدی موفق شده نظر شهرکنشینان را از هراسهای مربوط به ایران، حزبالله و حماس که محور تبلیغات نتانیاهو را تشکیل میدهد، پراکنده کند. هرتزوگ بر همین اساس قول تشکیل کمیتهای برای مقابله با بحران افزایش قیمت مسکن را داده است.
در بحثهای مربوط به درگیری با فلسطین، وعده «هرتزوگ» و همقطارش «لیونی» گفتوگو با فلسطینیها و تلاش برای آغاز مجدد گفتوگوهای سازش است. «لیونی» در گذشته موفق شده اعتماد «محمود عباس»، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطینی را جلب کند و حتی بدون اجازه «نتانیاهو» با رهبر جنبش فتح در لندن دیدار کند. «هرتزوگ» بارها با محمود عباس دیدار کرده و تحلیلها حاکی است در صورتی که در انتخابات پیروز شود احتمال اینکه با رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین همکاری کند زیاد است.
«هرتزوگ» درباره برنامه هستهای ایران معتقد است نطقهایی مانند سخنرانی نتانیاهو در کنگره نمیتواند این چالش را حل کند و همکاری آمریکا در این راستا ضروری است. به همین دلیل، او ترمیم روابط با دولت باراک اوباما را اولین گام در این راستا میداند. «هرتزوگ» گفته از رویکرد دولت اوباما در مذاکرات هستهای با ایران حمایت میکند. وی اگرچه درباره ادعاها درباره مقاصد هستهای ایران اختلافی با نتانیاهو ندارد اما بر خلاف وی معتقد است تغییراتی در فضای سیاسی داخلی ایران به وقع پیوسته که باعث روی کار آمدن رئیسجمهوری «میانهرو» در ایران شده است. نتانیاهو، تمامی مسئولان و مقامات ایران را از یک قماش میداند.
از دیگر وعدههای رهبر حزب کارگر، محدود کردن ساخت شهرکهای یهودینشین در کرانه باختری رود اردن است. هرتزوگ قصد دارد در صورت پیروزی در انتخابات ساخت شهرکهای یهودینشین در خارج از شهرکهای اصلی را متوقف کند اما از گسترش شهرکسازیها در داخل این بلوکها از «آریل» و «معاله آدومیم» حمایت میکند. دیدگاههای رهبر حزب کارگر مشابه دموکراتهای آمریکا است و یک رسانه آمریکایی چند وقت پیش درباره او نوشته بود: «هرتزوگ؛ مردی که انگلیسی را با لهجه دموکراتها صحبت میکند.»
«ایمن عوده»
حزب: حداش (جبهه دموکراتیک صلح و مساوات)
مناصب: بدون سمت قبلی
«ایمن عوده» در انتخابات روز سهشنبه رهبر حزب «حداش» و همچنین رهبر فهرست متحد عرب است که تنها حزب عرب ـ یهودی اسرائیل است. نظرسنجیهای پیشبینی میکنند حزب حداش در انتخابات پیش رو میتواند 12 کرسی کسب کند که این به گفته خود «عوده» وی را به رهبر مخالفان کابینه تبدیل خواهد کرد: «به اعتقاد من چه نتانیاهو کابینه تشکیل دهد چه هرتزوگ، هر دوی آنها به سمت تشکیل کابینه متحد حرکت خواهند کرد. این یعنی اینکه ما رهبری مخالفان را عهدهدار خواهیم شد که جایگاه بسیار مهمی است.»
«ایمن عوده» طرفدار ایجاد کشور فلسطینی بر اساس مرزهای 1967 است. وی همچنین معتقد است کابینه نتانیاهو باید به جای هزینه میلیاردها دلار برای شهرکسازی، در بخشهای آموزش و پرورش، بهداشت و رفاه و امنیت هزینه صرف کند.
رهبز حزب حداش از منتقدان نتانیاهو درباره مذاکرات هستهای ایران است. وی درست چند ساعت قبل از سخنرانی نتانیاهو در کنگره درباره برنامه هستهای ایران گفت که هیچیک از رهبران دنیا با دیدگاه غیرمصالحهجویانه نتانیاهو در این باره همداستان نیستند، درست همانطور که همه با امتناع وی از مذاکره درباره تشکیل دولت فلسطین مخالفند. به گفته وی «نتانیاهو زمان سخنرانی در کنگره را به این دلیل انتخاب کرد که میخواهد توجهها را از موضوعات داخلی مانند فقر، مسکن و بهداشت و امنیت منحرف کند.»
«یائیر لاپید»
حزب «یش عاتید» (آیندهای هست)
مناصب: وزیر دارایی (2013-2014)
لاپید قبل از ورود به عرصه سیاست در سال 2012، روزنامهنگار، نویسنده ومجری برنامههای تلویزیونی بود. حزب «یشعاتید» که او پایهگذاری کرد در انتخابات سال 2013 با کسب 19 کرسی که بالاتر از حد مورد انتظار بود، بر سر زبانها افتاد.
لاپید در بحث درگیری بین فلسطین و اسرائیل طرفدار از سرگیری مذاکرات متوقفشده سازش است. حزب تحت رهبری او اعلام کرده از راه حل «2 دولت» حمایت میکند، اما خواستار حفظ شهرکهای اسرائیلی است. لاپید معتقد است تنها با اعطای کشور فلسطین به آنها میتوان به این درگیریها خاتمه داد و یهودیها و اعراب باید در قالب دو کشور جداگانه زندگی کنند.
لاپید ضمن حمایت از دولت باراک اوباما در مذاکرات هستهای گروه 1+5 میگوید حق اسرائیل این است که آمریکا توجه بیشتری به نگرانیهای اسرائیل بکند. وی همچنین به تازگی گفته است ساکنان سرزمینهای اشغالی نگران مسائل اقتصادی هستند، نه ایران.