به گزارش مشرق، در سال 2013 کشور تونس به بزرگترین کانون صادرکننده تروریست به جهان تبدیل می‌شود. در این سال تروریست‌های تونسی در سوریه، عراق، لیبی و هر نقطه از جهان که بحرانی بچشم می‌خورد، تحت عنوان «جهاد مقدس» حضور داشتند.
بررسی‌ها نشان می‌داد، تمام مناطق تونس در صادر کردن تروریست به جهان نقش داشتند، اما در این میان شهر «بنقردان»، از توابع «مدنین» در جنوب شرقی تونس حکایت دیگری داشت.
«بنقردان» شهر کوچکی در نزدیکی مرزهای لیبی، یکی از مهمترین پایگاه‌های تاریخی جریان «تکفیری» در تونس شمرده می‌شود و پیش از آغاز بحران سوریه، این شهر جوانان خود را تحت عنوان «جهادی» به کشورهای دیگر جهت پیوستن به صفوف گروه‌های تکفیری ارسال می‌کرد.
روند ارسال تروریست‌های تکفیری از بنقردان پس از اشغال نظامی عراق توسط آمریکایی‌ها در سال 2003 روند شدیدتری بخود گرفت، بهگونهای که «ابومصعب الزرقاوی»، سرکرده «القاعده» در عراق در یکی از سخنرانی‌هایش تاکید کرده بود «در تونس شهر کوچکی بنام بنقردان وجود دارد که اگر در نزدیکی الفلوجه قرار داشت، می‌شد، با آن عراق را تصرف کرد».
هنگامی‌که بحران سوریه آغاز شد، ده‌ها نفر از اهالی بنقردان برای پیوستن به صفوف گروه‌های تکفیری راهی سوریه شدند و اولین اتباع تونسی که اوایل سال 2012 در حمص کشته شدند، از اهالی بنقردان بودند که در صفوف گروه تروریستی «گردان فاروق» وابسته به «ارتش آزاد» علیه نظام سوریه مبارزه می‌کردند.
پس از تشکیل گروه تروریستی «جبهه النصره» جوانان بنقردان ترجیح دادند، به این گروه ملحق شوند که افکار و اندیشه‌های سلفی تکفیری داشت. بدین ترتیب بسیاری از آنها در عملیات‌های تروریستی و انتحاری النصره شرکت کردند که معروف‌ترین آنها «الازهر ضیف‌الله» ملقب به «ابوربیع تونسی» بود که در مارس 2013 طی حمله به یکی از مراکز امنیتی سوریه کشته شد، همچنین «هادی القدیری» که طی درگیری‌های شهرک «داما» در ریف جسرالشغور در استان ادلب کشته شد.
انگیزه‌ها و دلایل
همانند دیگر شهرها و شهرک‌های جنوب تونس، شهر بنقردان دارای سیستم قبیله‌ای و عشیره‌ای است که مذهب میان اهالی آن جایگاه بسیار مهمی دارد، بهگونهای که چنین نفوذی در روستاها و شهرهای همجوار بنقردان کمتر مشاهده شده است.
پایگاه خبری التقریر نیز ضمن اشاره به این نکته به نقل از «شریف زیتونی»، روزنامه‌نگار بنقردانی می‌نویسد: اندیشه‌های سلفی تکفیری تقریبا از سپتامبر 2001 به این شهر نفوذ کرد و بسیاری از جوانان بنقردانی شیفته عملیات 11 سپتامبر شدند، آنچه این رویه را تشدید کرد، ترک تحصیل نوجوانان این شهر به و پیوستن آنها به عملیات قاچاق برسر مرزهای لیبی بود که آنها را به طعمه‌ای آسان برای گروه‌های تروریستی تکفیری فعال در این مناطق تبدیل می‌کرد.
با این حال این روزنامه‌نگار بنقردانی ظهور واقعی اندیشه‌های سلفی تکفیری در بنقردان را به اشغال عراق و براندازی دیکتاتوری صدام حسین ارجاع می‌دهد و اینکه چون بنقردان شهری مرزی به شمار می‌آید، بنابراین انتقال جوانان سلفی این شهر به عراق راحت صورت می‌گرفت، پس از مدتی خبر کشته شدن شماری از اهالی شهر که در صفوف گروه‌های مسلح در عراق مبارزه می‌کردند، به گوش رسید تا پس از آن نوبت به سوریه برسد.
به اعتقاد زیتونی آنچه بنقردان را به کانون انتشار اندیشه‌های سلفی تکفیری و جذب جوانان آن به گروه‌های تکفیری تبدیل کرده، موقعیت جغرافیایی آن است که در نزدیکی لیبی قرار دارد که از زمان سقوط قذافی تاکنون روی آرامش را ندیده است.
از جهتی «عبدالستار العایدی»، تحلیلگر امور جماعت‌ها و گروه‌های اسلامی در این‌باره به سیطره روابط مستحکم و عمیق قبیله‌ای و خانوادگی در بنقردان اشاره می‌کند و توضیح می‌دهد: هنگامی‌که یکی از اعضای خانواده برای جهاد راهی سوریه یا عراق می‌شود، به الگو و نمونه دیگر افراد خانواده تبدیل می‌شود.
العایدی می‌افزاید: وقتی این عامل را در کنار بافت جغرافیایی شهر و اوضاع اقتصادی و اجتماعی آن قرار دهیم و اینکه این شهر از سال 2011 تحت تاثیر حوادث و رخ دادهای جاری در لیبی است، در می‌یابیم ، این عوامل موجب شدند، زمینه بدست گرفتن سلاح توسط جوانان آن و پیوستن به گروه‌های مسلح تکفیری بسیار تسهیل شده است.
پیشینه تاریخی
اسناد بدست آمده از منطقه «سنجار» عراق در سال 2008 که بیانگر حضور افرادی از بنقردان در گروه‌های مسلح فعال در این منطقه بود، نشان می‌دهد، بنقردانی‌ها پیشتر از کانون‌های بحران ایجاد شده در منطقه به گروه‌های مسلح پیوسته بودند.
اطلاعات موجود همچنین نشان می‌دهد، بخشی از بنقردان در اردوگاه آوارگان فلسطینی «نهر البارد» در لبنان در صفوف گروه تروریستی «فتح الاسلام» نیز دارند.
بررسی‌ها نشان می‌داد، تمام مناطق تونس در صادر کردن تروریست به جهان نقش داشتند، اما در این میان شهر «بنقردان»، از توابع «مدنین» در جنوب شرقی تونس حکایت دیگری داشت.
«بنقردان» شهر کوچکی در نزدیکی مرزهای لیبی، یکی از مهمترین پایگاه‌های تاریخی جریان «تکفیری» در تونس شمرده می‌شود و پیش از آغاز بحران سوریه، این شهر جوانان خود را تحت عنوان «جهادی» به کشورهای دیگر جهت پیوستن به صفوف گروه‌های تکفیری ارسال می‌کرد.
روند ارسال تروریست‌های تکفیری از بنقردان پس از اشغال نظامی عراق توسط آمریکایی‌ها در سال 2003 روند شدیدتری بخود گرفت، بهگونهای که «ابومصعب الزرقاوی»، سرکرده «القاعده» در عراق در یکی از سخنرانی‌هایش تاکید کرده بود «در تونس شهر کوچکی بنام بنقردان وجود دارد که اگر در نزدیکی الفلوجه قرار داشت، می‌شد، با آن عراق را تصرف کرد».
هنگامی‌که بحران سوریه آغاز شد، ده‌ها نفر از اهالی بنقردان برای پیوستن به صفوف گروه‌های تکفیری راهی سوریه شدند و اولین اتباع تونسی که اوایل سال 2012 در حمص کشته شدند، از اهالی بنقردان بودند که در صفوف گروه تروریستی «گردان فاروق» وابسته به «ارتش آزاد» علیه نظام سوریه مبارزه می‌کردند.
پس از تشکیل گروه تروریستی «جبهه النصره» جوانان بنقردان ترجیح دادند، به این گروه ملحق شوند که افکار و اندیشه‌های سلفی تکفیری داشت. بدین ترتیب بسیاری از آنها در عملیات‌های تروریستی و انتحاری النصره شرکت کردند که معروف‌ترین آنها «الازهر ضیف‌الله» ملقب به «ابوربیع تونسی» بود که در مارس 2013 طی حمله به یکی از مراکز امنیتی سوریه کشته شد، همچنین «هادی القدیری» که طی درگیری‌های شهرک «داما» در ریف جسرالشغور در استان ادلب کشته شد.
انگیزه‌ها و دلایل
همانند دیگر شهرها و شهرک‌های جنوب تونس، شهر بنقردان دارای سیستم قبیله‌ای و عشیره‌ای است که مذهب میان اهالی آن جایگاه بسیار مهمی دارد، بهگونهای که چنین نفوذی در روستاها و شهرهای همجوار بنقردان کمتر مشاهده شده است.
پایگاه خبری التقریر نیز ضمن اشاره به این نکته به نقل از «شریف زیتونی»، روزنامه‌نگار بنقردانی می‌نویسد: اندیشه‌های سلفی تکفیری تقریبا از سپتامبر 2001 به این شهر نفوذ کرد و بسیاری از جوانان بنقردانی شیفته عملیات 11 سپتامبر شدند، آنچه این رویه را تشدید کرد، ترک تحصیل نوجوانان این شهر به و پیوستن آنها به عملیات قاچاق برسر مرزهای لیبی بود که آنها را به طعمه‌ای آسان برای گروه‌های تروریستی تکفیری فعال در این مناطق تبدیل می‌کرد.
با این حال این روزنامه‌نگار بنقردانی ظهور واقعی اندیشه‌های سلفی تکفیری در بنقردان را به اشغال عراق و براندازی دیکتاتوری صدام حسین ارجاع می‌دهد و اینکه چون بنقردان شهری مرزی به شمار می‌آید، بنابراین انتقال جوانان سلفی این شهر به عراق راحت صورت می‌گرفت، پس از مدتی خبر کشته شدن شماری از اهالی شهر که در صفوف گروه‌های مسلح در عراق مبارزه می‌کردند، به گوش رسید تا پس از آن نوبت به سوریه برسد.
به اعتقاد زیتونی آنچه بنقردان را به کانون انتشار اندیشه‌های سلفی تکفیری و جذب جوانان آن به گروه‌های تکفیری تبدیل کرده، موقعیت جغرافیایی آن است که در نزدیکی لیبی قرار دارد که از زمان سقوط قذافی تاکنون روی آرامش را ندیده است.
از جهتی «عبدالستار العایدی»، تحلیلگر امور جماعت‌ها و گروه‌های اسلامی در این‌باره به سیطره روابط مستحکم و عمیق قبیله‌ای و خانوادگی در بنقردان اشاره می‌کند و توضیح می‌دهد: هنگامی‌که یکی از اعضای خانواده برای جهاد راهی سوریه یا عراق می‌شود، به الگو و نمونه دیگر افراد خانواده تبدیل می‌شود.
العایدی می‌افزاید: وقتی این عامل را در کنار بافت جغرافیایی شهر و اوضاع اقتصادی و اجتماعی آن قرار دهیم و اینکه این شهر از سال 2011 تحت تاثیر حوادث و رخ دادهای جاری در لیبی است، در می‌یابیم ، این عوامل موجب شدند، زمینه بدست گرفتن سلاح توسط جوانان آن و پیوستن به گروه‌های مسلح تکفیری بسیار تسهیل شده است.
پیشینه تاریخی
اسناد بدست آمده از منطقه «سنجار» عراق در سال 2008 که بیانگر حضور افرادی از بنقردان در گروه‌های مسلح فعال در این منطقه بود، نشان می‌دهد، بنقردانی‌ها پیشتر از کانون‌های بحران ایجاد شده در منطقه به گروه‌های مسلح پیوسته بودند.
اطلاعات موجود همچنین نشان می‌دهد، بخشی از بنقردان در اردوگاه آوارگان فلسطینی «نهر البارد» در لبنان در صفوف گروه تروریستی «فتح الاسلام» نیز دارند.
