به گزارش مشرق، مهران مدیری، یکی از محبوبترین چهرههای رسانهای در ایران در آخرین قسمت «در حاشیه» روبروی بینندگان تلویزیونی بیشمارش نشست و از آنها خداحافظی کرد. اتفاقی که در عرف سریالهای تلویزیونی در ایران، اتفاق سابقهداری نیست. مدیری رو به دوربین نشست، در حالی که زیاد سر حال به نظر نمیرسید از بینندگان سریالش که به زعم او بیشتر از همیشه به این سریال لطف داشتند تشکر کرد و بدون اینکه اشارهای به اعتراضات بیشمار بخشی از جامعه پزشکی به سریالش داشته باشد، اعلام کرد که پایان «درحاشیه» پزشکان تصمیمی بوده است که از قبل گرفته شده است و از ابتدا قرار بوده است که سریال در 3 فصل 30 قسمتی ساخته شود.
صحبتهای مدیری که با مکثهای طولانی و معنادار او هم همراه بود، بیش از اینکه ماجرا را حل کند ماجرا را پیچیده کرد و حرفهای درگوشی و شایعات تایید نشده مبنی بر دخالت فشارهای بیرونی بر اتمام سریال را کمی بیشتر از قبل تایید کرد.
چنانچه مهران مدیری گفت قرار بود که سریال، در 3 فصل 30 قسمتی ساخته شود و حالا فصل اول سریال که با اعتراضات پزشکان همراه شده بود در 26 قسمت پایان یافته بود. این ابهام، به علاوه برخی از ابهامات جزئی دیگری مثل حضور چند بازیگر در تیتراژ ابتدایی کار و پخش نشدن حتی یک صحنه از آنها در کل 26 قسمت و... ابهامات ماجرا را بیشتر هم میکرد.
اما این قسمت اصلی داستان نبود. درست در اواسط دو هفته پیش، به یکباره همه اعتراضات جامعه صنفی پزشکان به سریال «در حاشیه» کاملا بدونمقدمه متوقف شد. این اعتراضات در هفتههای پیش تا حدی گسترش یافته بود که زمزمه رسمی اردوکشی خیابانی پزشکان در اعتراض به درحاشیه نیز شنیده شد. اما به یکباره تمام این اعتراضات متوقف شد.
ماجرا چه بود؟ در همان روزها جلسه مشترکی میان مسئولین وزارت بهداشت و جامعه صنفی پزشکان با مدیران ارشد صداوسیما برگزار شده بود. جلسهای که نتیجه آن، با رضایت کامل سازمان نظام پزشکی همراه شده بود. این جلسه بدون حضور خبرنگاران برگزار شد.
محتوای جلسه هیچگاه رسانهای نشد، اما از روز بعد از آن تغییرات خاصی در سریال به صورت مشهودی نمایان شد. بخش مهمی از بار کمیک داستان، با رفع ابهام خاص جامعه پزشکی از محتوای سریال کاهش یافت و سرانجام ماجرا به کاهش قسمتهای سریال و یک پایان عبرتآمیز به شیوه سریالهای «کلید اسراری» ختم شده بود.
این ابهامات تا جایی ادامه پیدا کرد که در روزهای گذشته، حتی خبرهایی مبنی بر پرداخت هزینه قسمتهای باقیمانده «در حاشیه» از سوی مسئولین بهداشت و نظام پزشکی شنیده شد.
سرنوشت «در حاشیه» همچنان مبهم است. پایان آن از شروعش مهم تر شده است و اهمیت آن نه به خاطر توقف یا ادامه پخش یک سریال پربیننده که به دلیل ابهام در مقاومت تلویزیون در برابر فشارهای بیرونی بدون توجیه بر سازمان است. اتفاقی که به شدت مسبوق به سابقه است و انتظار آن میرفت که مقاومت تیم جدید مدیریت تلویزیون، در اولین قدم، پایانی بر همه فشارهای بیمورد و غیرمنطقی به تلویزیون باشد. این امیدواری تبدیل به عکس آن شده است؟
صحبتهای مدیری که با مکثهای طولانی و معنادار او هم همراه بود، بیش از اینکه ماجرا را حل کند ماجرا را پیچیده کرد و حرفهای درگوشی و شایعات تایید نشده مبنی بر دخالت فشارهای بیرونی بر اتمام سریال را کمی بیشتر از قبل تایید کرد.
چنانچه مهران مدیری گفت قرار بود که سریال، در 3 فصل 30 قسمتی ساخته شود و حالا فصل اول سریال که با اعتراضات پزشکان همراه شده بود در 26 قسمت پایان یافته بود. این ابهام، به علاوه برخی از ابهامات جزئی دیگری مثل حضور چند بازیگر در تیتراژ ابتدایی کار و پخش نشدن حتی یک صحنه از آنها در کل 26 قسمت و... ابهامات ماجرا را بیشتر هم میکرد.
اما این قسمت اصلی داستان نبود. درست در اواسط دو هفته پیش، به یکباره همه اعتراضات جامعه صنفی پزشکان به سریال «در حاشیه» کاملا بدونمقدمه متوقف شد. این اعتراضات در هفتههای پیش تا حدی گسترش یافته بود که زمزمه رسمی اردوکشی خیابانی پزشکان در اعتراض به درحاشیه نیز شنیده شد. اما به یکباره تمام این اعتراضات متوقف شد.
ماجرا چه بود؟ در همان روزها جلسه مشترکی میان مسئولین وزارت بهداشت و جامعه صنفی پزشکان با مدیران ارشد صداوسیما برگزار شده بود. جلسهای که نتیجه آن، با رضایت کامل سازمان نظام پزشکی همراه شده بود. این جلسه بدون حضور خبرنگاران برگزار شد.
محتوای جلسه هیچگاه رسانهای نشد، اما از روز بعد از آن تغییرات خاصی در سریال به صورت مشهودی نمایان شد. بخش مهمی از بار کمیک داستان، با رفع ابهام خاص جامعه پزشکی از محتوای سریال کاهش یافت و سرانجام ماجرا به کاهش قسمتهای سریال و یک پایان عبرتآمیز به شیوه سریالهای «کلید اسراری» ختم شده بود.
این ابهامات تا جایی ادامه پیدا کرد که در روزهای گذشته، حتی خبرهایی مبنی بر پرداخت هزینه قسمتهای باقیمانده «در حاشیه» از سوی مسئولین بهداشت و نظام پزشکی شنیده شد.
سرنوشت «در حاشیه» همچنان مبهم است. پایان آن از شروعش مهم تر شده است و اهمیت آن نه به خاطر توقف یا ادامه پخش یک سریال پربیننده که به دلیل ابهام در مقاومت تلویزیون در برابر فشارهای بیرونی بدون توجیه بر سازمان است. اتفاقی که به شدت مسبوق به سابقه است و انتظار آن میرفت که مقاومت تیم جدید مدیریت تلویزیون، در اولین قدم، پایانی بر همه فشارهای بیمورد و غیرمنطقی به تلویزیون باشد. این امیدواری تبدیل به عکس آن شده است؟