گروه سیاسی مشرق - رییس جمهور صبح امروز در جمع مردم شیراز درباره سیاست داخلی و خارجی دولت تدبیر گفت: «سعدی و حافظ نه‌تنها
پاسداران زبان پارسی و ادب و فرهنگ بودند، بلکه دین، زندگی و راه سیاست داخلی و
خارجی را به ما آموختند و حافظ شیرین‌سخن که گفت آسایش دو گیتی تفسیر این دو حرف
است، با دوستان مروت با دشمنان مدارا، خط سیاست داخلی و خارجی ما را ترسیم کرد.»
دکتر روحانی همچنین افزود: منطق دولت تدبیر و امید با همه جهان، «با دوستان مروت با دشمنان مدارا» است.
هیچ‌کس
سیاست خارجی جنگ‌طلبانه را نمی‌پسندد؛ جمهوری اسلامی هم به همین شکل، اما آیا واقعاً
دفاع از عزت و منافع ملی تنها در سایه «با دوستان مروت، با دشمنان مدارا» جمع می‌شود؟
بگذریم از اینکه خداوند هم در وصف رسول گرامی اسلام و تمام کسانی که ادعای یاری او
را دارند فرموده «أَشِدَّاء عَلَی الْکفَّارِ رُحَمَاء بَینَهُمْ»
در باب سخن جناب رئیس‌جمهور و رویکردی که در سیاست خارجی پیش‌گرفته‌اند، گفتنی بسیار است ولی تنها به چند نکته بسنده می‌کنیم:
نخست در باب «با دوستان مروت»:
اول: بدون تردید شعار با دوستان مروت یکی از بهترین شعارها و سیاست‌هایی است که می‌توان برای سیاست داخلی کشور و در برابر «خودی‌ها» به کار برد؛ خودی‌هایی که معتقد به قانون اساسی کشور و نظام جمهوری اسلامی هستند.
دوم: اما ایکاش جناب آقای رئیس‌جمهور به‌صراحت می‌گفتند که منظورشان از «دوستانی» که با آنها مروت داشته‌اند چه کسانی هستند؛ طبیعی است کسانی که را که معتقد به سیاست‌های نظام جمهوری اسلامی و قانون اساسی این کشور هستند باید در دایره دوستان به‌حساب آورد، اما آیا رفتار جناب رئیس‌جمهور با منتقدان داخلی خود، به‌سان «مروت» بوده است؛ بگذریم از انواع انگ‌زنی‌ها به جریانی که گاه به خاطر منافع و عزت ملی از رئیس‌جمهور خودشان و یا دولت وی انتقاد کرده‌اند؛ بی‌سواد، بی‌شناسنامه و .... تنها گوشه‌ای از این سخنان است که واگویه کردن همه این القاب، در این فرصت مقدور نیست.
دوم در باب «با دشمنان مدارا»
اول: سیاست خارجی
دو سال گذشته دولت دکتر روحانی نیز به‌خوبی مشخص بود که به دنبال «با دشمنان مدارا»
است؛ هر چند که ایشان امروز آن را مستند به شعر شاعر بزرگ کشورمان، حافظ شیرازی کردند. البته برخی نیز معتقدند که این بیت حافظ، اشاره به این روایت از امام رضا علیه‌السلام دارد که در امالی شیخ صدوق نیز نقل شده است؛ هنگامی که از حضرت پرسیدند "عقل" چیست؟ و ایشان فرمودند: «العقل؛ التجرع للغصة ومداهنة الأعداء ومداراة الأصدقاء» (خرد، جرعه‌نوشی اندوه است و خدعه با دشمنان و مدارا با دوستان.) که ناگفته پیداست تناقض این حدیث با آن شعر تا کجاست.
دوم: از جمله مصادیق با «با دشمنان مدارا» در رفتار رئیس‌جمهور کشورمان، مکالمه تلفنی وی با رئیس‌جمهور آمریکا در آغاز دوره ریاست جمهوری وی بود؛ فارغ از جنجال و هیاهویی که عده‌ای در داخل برای این امر به راه انداختند و از اینکه مکالمه‌ای صورت گرفته در رسانه‌هایشان «ذوق‌مرگ» شده بودند، از آقای رئیس‌جمهور می‌پرسیم نتیجه این مکالمه چه بود؟ منفعت مدارا با دشمن اصلی کشورمان چه بود؟ آیا امتیازی از اجرای این سیاست خارجی خود به دست آمد؟ بدون تردید شما نیز بر آن نیستید که مدارا بدون حفظ و به دست آوردن منافع ملی، اهمیت بالذات دارد.
سوم: یکی دیگر از مصادیق «با دشمنان مدارا» قدم زدن وزیر محترم خارجه کشورمان با وزیر خارجه آمریکا در خیابان‌های فرانسه است؛ کشوری که درست چند روز قبل از آن اهانتی بی‌شرمانه به رسول گرامی اسلام(ص) در آن صورت گرفته بود؛ «با دشمنان مدارا» این سیاست را پیش روی دولت تدبیر و امید گذاشت که باوجود چنین توهین بی‌شرمانه‌ای – که دل هر مسلمانی را عمیقاً به درد می‌آورد – وزیر خارجه‌مان به پاریس برود و با وزیر خارجه شیطان بزرگ به قدم زدن بپردازد؛ و حواس‌مان نباشد چند قدم آن‌سوتر، عده‌ای به خاطر اعتراض به همین اهانت بی‌شرمانه به پیامبر بزرگ اسلام، به خاک و خون کشیده شدند. بگذریم از اتخاذ این سیاست؛ اما بازهم سؤال اینجاست: نتیجه پیاده‌روی با کری چه بود؟ جز این بود که دشمن شما و ما مدارا سرش نمی‌شود و هر بار سخن از باقی ماندن گزینه نظامی بر روی میز، به زیر میز می‌زند. آیا وزیر خارجه آمریکا، که وزیر خارجه ما با او خنده‌کنان به پیاده‌روی پرداخت، یک‌بار حاضر شد عنوان کند گزینه نظامی روی میز نیست؟
چهارم: جناب رئیس‌جمهور خوب است مشخص کنند، مرز «با دشمنان مدارا» تا کجاست؟ یادمان نرفته است چند سال قبل یک مسئول دولتی عنوان کرد که ما با ملت اسرائیل دوست هستیم و مشکلی نداریم؛ او هم احتمالاً مبنایش همین «با دشمنان مدارا» بوده است؛ این اظهارنظر کاملاً غلط با واکنش صریح رهبر انقلاب و عدم دوستی با مردم اسرائیل روبرو شدند؛ حال رئیس جمهور محترم باید بگویند دایره «با دشمنان مدارا» تا کجا گسترده است؟ به‌عبارت‌دیگر، دکتر روحانی توضیح دهند مدارا با دشمنی به نام رژیم صهیونیستی چگونه معنا پیدا می‌کند و ما باید چه رفتاری مقابل این دشمن داشته باشیم؛ هر چند که تاکنون از سیاست «با دشمنان مدارا» در قبال امریکا دیگی برای ملت ایران نجوشیده است!
پنجم: رئیس‌جمهور
محترم خوب است تطبیق شعار «با دوستان مروت با دشمنان مدارا» را با آیه «مُحَمَّدٌ
رَسولُ اللَّهِ وَالَّذینَ مَعَهُ أَشِدّاءُ عَلَی الکفّارِ رُحَماءُ بَینَهُم» مشخص
سازند؛ ما که ادعای پیروی از «محمد رسول الله»(ص) را داریم...
ششم: ای کاش رئیس‌جمهور کشورمان، مدارایی را که با دشمنان داشت، کمی هم در برابر خودی‌ها و منتقدان خود به کار می‌برد تا آنان نیز هر از چند گاهی در معرض غضب و اتهامات ایشان قرار نگیرند.
و هفتم: به نظر می‌رسد منظور حافظ شیرازی از «با دوستان مروت با دشمنان مدارا» در باب سیاست خارجی و مواجهه با دشمنانی که به دنبال همه هستی و همه دین ما هستند نبوده است؛ قرآن کریم به ما فرموده «وَ لَنْ تَرْضی عَنْکَ الْیهُودُ وَ لاَ النَّصاری حَتّی تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ قُلْ إِنَّ هُدَی اللّهِ هُوَ الْهُدی؛ (بقره/120) هرگز یهود و نصاری از تو راضی نخواهند شد، تا (به طور کامل، تسلیم خواسته‌های آنها شوی و) از آیین (تحریف یافته) آنان، پیروی کنی. بگو (ای پیامبر): «هدایت الهی، تنها هدایت است».
کلام پایانی اینکه جمهوری اسلامی ایران نیز تاکنون نشان داده است که هیچگاه جنگ را در دستور کار خود قرار نداده است، اما مدارا با هر دشمنی را نیز نپذیرفته است؛ رئیس‌جمهور کشورمان نیز می‌داند که این «با دشمنان مدارا» باید دردی از مشکلات ملت دوا کند و منفعتی برای ملت به ارمغان بیاورد؛ وگرنه مردم ما نیازی به قدم زدن با کری و یا صحبت تلفنی با اوباما ندارند؛ اکنون نیز ملت منتظر هستند تا سرانجام توافق هسته‌ای و به عبارت بهتر این نشست‌وبرخاست‌ها با طرف آمریکایی را در متن توافق هسته‌ای و از آن مهم‌تر در زندگی خود و آینده کشور ببینند و یقین یابند که منافع و عزت ملت ایران باسیاست «با دشمنان مدارا» حفظ‌شده است. آنان کاری به رسانه‌های «ذوق‌زده»ای که تنها به یک‌قدم زدن دل‌خوشند، ندارند.
