هرگاه بنده بگويد: ماشاء اللّه، لا حول و لا قوّة الاّ باللّه، خداوند مى فرمايد: اى فرشتگان من! بنده ام تسليم شد، كمكش كنيد، او را دريابيد، حاجتش را برآوريد.
این زیبایی را می خواستم بگویم؛ اِستَسلَمَ یعنی همین که می گویی خدا هر آنچه تو می خواهی، همین که به زبان می آوری. هیچ پناهگاهی جز پناه تو نیست؛ هیچ نیرویی جز نیروی تو نیست؛ همینجا وارد وادی استسلام می شوی. بعد هم که خدا به ملائکه امر می کند که أعِينُوهُ، أدرِكُوهُ کمکش کنید؛ یعنی رو آوری به خدا و از او درخواست کردن؛ می توانیم ما به شرط اینکه اعضا و جوارحمان را نگه داریم در همان مسیر الهی.
وقتی رو آورد بنده به سوی پروردگارش، به همین مقدار خدا دستش را می گیرد. یکی از اوقات خوب روی آوردن به خدا و از او خواستن امشب است. ایام شریفه ایست نیمه رجب. در روایت آمده است که حضرت آدم (علیه السلام) عرضه داشت به پروردگار:
«يا رب أخبرني بأحب الأيام إليك و أحب الأوقات فأوحى الله تبارك و تعالى إليه يا آدم أحب الأوقات إلي يوم النصف من رجب يا آدم تقرب إلي يوم النصف من رجب بقربان و ضيافة و صيام و دعاء و استغفار و قول لا إله إلا الله يا آدم إني قضيت فيما قضيت و سطرت فيما سطرت أني باعث من ولدك نبيا لا فظ و لا غليظ و لا سخاب في الأسواق حليم رحيم كريم عليم عظيم البركة أخصه و أمته بيوم النصف من رجب لا يسألوني فيه شيئا إلا أعطيتهم و لا يستغفروني إلا غفرت لهم و لا يسترزقوني إلا رزقتهم و لا يستقيلوني إلا أقلتهم و لا يسترحموني إلا رحمتهم يا آدم من أصبح يوم النصف من رجب صائما ذاكرا خاشعا حافظا لفرجه متصدقا من ماله لم يكن له جزاء عندي إلا الجنة يا آدم قل لولدك أن يحفظوا أنفسهم في رجب فإن الخطيئة فيه عظيمة»؛(2)
حضرت آدم(علیه السلام) ازخداوند پرسید که چه روزهایی و چه وقتهایی برای تو محبوب تر است.وحی آمد که محبوبترین اوقات روز نیمه رجب است که ای ادم در این روز با قربانی و ضیافت و روزه و دعاء و استغفار و گفتن لا اله الا الله به من نزدیک شو.ای ادم قضای من است که از فرزندانت تو پیامبری ...با برکتی مبعوث نمایم که او و امتش را با روز نیمه رجب مخصوص می کنم که هیچ چیزی از من نمی خواهند مگر آنکه به ایشان بدهم و مغفرت نمی خواهند مگر اینکه می بخشم ایشان را و رزقی نمی خواهند مگر اینکه عطایشان کنم و بخششی نمی خواهند مگر اینکه سبک گردانشان و رحمتی نمی خواهند مگر اینکه بر ایشان ترحم نمایم. ای ادم کسی که روز نیمه رجب در حال روزه و ذاکر و خاشع و حافظ دامنش صبح نماید و از مالش صدقه دهد ،هیچ جزایی نزد من مگر بهشت ندارد .ای آدم به فرزندان بگو که خود را در رجب حفظ نمایند که خطا در این ماه بزرگ است.
جلوی این نفس اماره را در این ماه رجب بگیرید
می خواستم به دوستان سفارش کنم که امشب از شب های بسیار شریف، فردا از روزها بسیار خوب. از این فرصت ها استفاده کنیم. اگر نتوانستیم خودمان را تا کنون به وادی استسلام برسانیم، لااقل از خدا بخواهیم که خدا به ما عنایت بکند که موفق شویم.
بنا بر نقلی امشب شب وفات حضرت زینب(سلام الله علیها) است. بهترین وسیله را هم دارید. توسلی پیدا کنیم به بی بی حضرت زینب(سلام الله علیها).
به نظر من اگر ما بخوایم ذکر مصیبت بکنیم راجع به حضرت زینب(سلام الله علیها) فکر نمی کنم مصیبت کمتر از امام حسین (علیه السلام) باشد. حضرت زینب(سلام الله علیها) صحنه هایی را دیده است که خود امام حسین(علیه السلام) به ظاهر آنها را ندیده است. کدامش را بگویم. یکی از دردناک ترین صحنه ها این است. نقل است که شب عاشورا حضرت زینب(سلام الله علیها) مشاهده کرد که امام حسین(ع) دارد این اشعار را می خواند:
پی نوشت ها:
1- بحار الأنوار : 93 / 190/ 25 منتخب ميزان الحكمة : 282
2- إقبال الأعمال (ط - القديمة) ج2 657
3- اعيان الشيعه، ج 1، ص 601/ بحارالانوار ج45 ص2
این زیبایی را می خواستم بگویم؛ اِستَسلَمَ یعنی همین که می گویی خدا هر آنچه تو می خواهی، همین که به زبان می آوری. هیچ پناهگاهی جز پناه تو نیست؛ هیچ نیرویی جز نیروی تو نیست؛ همینجا وارد وادی استسلام می شوی. بعد هم که خدا به ملائکه امر می کند که أعِينُوهُ، أدرِكُوهُ کمکش کنید؛ یعنی رو آوری به خدا و از او درخواست کردن؛ می توانیم ما به شرط اینکه اعضا و جوارحمان را نگه داریم در همان مسیر الهی.
وقتی رو آورد بنده به سوی پروردگارش، به همین مقدار خدا دستش را می گیرد. یکی از اوقات خوب روی آوردن به خدا و از او خواستن امشب است. ایام شریفه ایست نیمه رجب. در روایت آمده است که حضرت آدم (علیه السلام) عرضه داشت به پروردگار:
«يا رب أخبرني بأحب الأيام إليك و أحب الأوقات فأوحى الله تبارك و تعالى إليه يا آدم أحب الأوقات إلي يوم النصف من رجب يا آدم تقرب إلي يوم النصف من رجب بقربان و ضيافة و صيام و دعاء و استغفار و قول لا إله إلا الله يا آدم إني قضيت فيما قضيت و سطرت فيما سطرت أني باعث من ولدك نبيا لا فظ و لا غليظ و لا سخاب في الأسواق حليم رحيم كريم عليم عظيم البركة أخصه و أمته بيوم النصف من رجب لا يسألوني فيه شيئا إلا أعطيتهم و لا يستغفروني إلا غفرت لهم و لا يسترزقوني إلا رزقتهم و لا يستقيلوني إلا أقلتهم و لا يسترحموني إلا رحمتهم يا آدم من أصبح يوم النصف من رجب صائما ذاكرا خاشعا حافظا لفرجه متصدقا من ماله لم يكن له جزاء عندي إلا الجنة يا آدم قل لولدك أن يحفظوا أنفسهم في رجب فإن الخطيئة فيه عظيمة»؛(2)
حضرت آدم(علیه السلام) ازخداوند پرسید که چه روزهایی و چه وقتهایی برای تو محبوب تر است.وحی آمد که محبوبترین اوقات روز نیمه رجب است که ای ادم در این روز با قربانی و ضیافت و روزه و دعاء و استغفار و گفتن لا اله الا الله به من نزدیک شو.ای ادم قضای من است که از فرزندانت تو پیامبری ...با برکتی مبعوث نمایم که او و امتش را با روز نیمه رجب مخصوص می کنم که هیچ چیزی از من نمی خواهند مگر آنکه به ایشان بدهم و مغفرت نمی خواهند مگر اینکه می بخشم ایشان را و رزقی نمی خواهند مگر اینکه عطایشان کنم و بخششی نمی خواهند مگر اینکه سبک گردانشان و رحمتی نمی خواهند مگر اینکه بر ایشان ترحم نمایم. ای ادم کسی که روز نیمه رجب در حال روزه و ذاکر و خاشع و حافظ دامنش صبح نماید و از مالش صدقه دهد ،هیچ جزایی نزد من مگر بهشت ندارد .ای آدم به فرزندان بگو که خود را در رجب حفظ نمایند که خطا در این ماه بزرگ است.
جلوی این نفس اماره را در این ماه رجب بگیرید
می خواستم به دوستان سفارش کنم که امشب از شب های بسیار شریف، فردا از روزها بسیار خوب. از این فرصت ها استفاده کنیم. اگر نتوانستیم خودمان را تا کنون به وادی استسلام برسانیم، لااقل از خدا بخواهیم که خدا به ما عنایت بکند که موفق شویم.
بنا بر نقلی امشب شب وفات حضرت زینب(سلام الله علیها) است. بهترین وسیله را هم دارید. توسلی پیدا کنیم به بی بی حضرت زینب(سلام الله علیها).
به نظر من اگر ما بخوایم ذکر مصیبت بکنیم راجع به حضرت زینب(سلام الله علیها) فکر نمی کنم مصیبت کمتر از امام حسین (علیه السلام) باشد. حضرت زینب(سلام الله علیها) صحنه هایی را دیده است که خود امام حسین(علیه السلام) به ظاهر آنها را ندیده است. کدامش را بگویم. یکی از دردناک ترین صحنه ها این است. نقل است که شب عاشورا حضرت زینب(سلام الله علیها) مشاهده کرد که امام حسین(ع) دارد این اشعار را می خواند:
یا دَهرُ اُفّ لَکَ مِن خَلیلِ
کَم لَکَ بِالاِشراقِ وَ الاَصیـلِ
مِن طالب وَ صاحِب قَتیل
وَ الدَّهرُ لا یَقنَــــعُ بِالبَـــدیلِ
و کُلُّ حَیٍّ سالِکٍ سَبیل
ما اَقربَ الوَعدُ اِلَی الرَّحیــلِ
وَ اِنَّما الاَمرُ اِلَی الجَلیـــــــلِ(3)
حضرت امام زین العابدین(علیه السلام) می فرماید که گریه گلویم را گرفته بود و مراقب بودم که عمه صدایم را نشنود که دیدم ناگاه صدای ضجه حضرت زینب(سلام الله علیها) بلند شد و از خیمه بیرون زد و بی حال افتاد و غش کرد. امام حسین(علیه السلام) آمد و خواهر را تسلی داد. اینجا فقط شنید از امام حسین(علیه السلام) که مسأله مفارقت است؛ اما چه گذشت به این خواهر در روز عاشورا. یک وقت آمد مشاهده کرد وَ الشِّمْرُ جالِسٌ عَلى صَدْرِكَ... کَم لَکَ بِالاِشراقِ وَ الاَصیـلِ
مِن طالب وَ صاحِب قَتیل
وَ الدَّهرُ لا یَقنَــــعُ بِالبَـــدیلِ
و کُلُّ حَیٍّ سالِکٍ سَبیل
ما اَقربَ الوَعدُ اِلَی الرَّحیــلِ
وَ اِنَّما الاَمرُ اِلَی الجَلیـــــــلِ(3)
ای دنیا! اف بر دوستی تو که بسیار از دوستان و خواستارانت را سپیده دمان و شامگاهان به کشتن می‌دهی و هرگز به بدیل آنان قناعت نمی‌ورزی. همانا کارها به خدای بزرگ واگذارده و هر زنده‌ای رهروی ناگزیر این راه است.
پی نوشت ها:
1- بحار الأنوار : 93 / 190/ 25 منتخب ميزان الحكمة : 282
2- إقبال الأعمال (ط - القديمة) ج2 657
3- اعيان الشيعه، ج 1، ص 601/ بحارالانوار ج45 ص2
